The pronunciation of the digraph ⟨w

The pronunciation of the digraph ⟨wh⟩ in English has changed over time, and still varies today between different regions and accents. It is now most commonly pronounced /w/, the same as a plain initial ⟨w⟩, although some dialects, particularly those of Scotland and Ireland, retain the traditional pronunciation /hw/, generally realized as [ʍ], a voiceless "w" sound. The process by which the historical /hw/ has become /w/ in most modern varieties of English is called the wine–whine merger.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การออกเสียงของ ⟨wh⟩ ทวิอักษรภาษาอังกฤษมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และยังคง แตกต่างกันวันนี้ระหว่างภูมิภาคและเน้น มันมีตอน นี้ที่เด่นชัดมากที่สุด หรือด้วย เหมือนกับแบบธรรมดาเริ่มต้น ⟨w⟩ แม้บางสำเนียง อย่างยิ่งของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์ รักษาการออกเสียงแบบดั้งเดิม hw / โดยทั่วไปรับรู้เป็น [ʍ], "w" เสียงเสียง กระบวนการที่ /hw/ ประวัติศาสตร์กลายเป็น /w/ ในพันธุ์ที่ทันสมัยที่สุดของอังกฤษเรียกว่าการควบรวมกิจการไวน์ – ขาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกเสียงของ⟨wh⟩เดี่ยวในภาษาอังกฤษมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและยังคงแตกต่างกันไปในวันนี้ระหว่างภูมิภาคท​​ี่แตกต่างกันและสำเนียง ตอนนี้มันเป็นที่เด่นชัดมากที่สุด / w / เหมือนกับ⟨w⟩เริ่มต้นธรรมดาแม้ว่าบางท้องถิ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์รักษาออกเสียงแบบดั้งเดิม HW / / รู้โดยทั่วไปว่าเป็น [ʍ] เป็นใบ้ "W "เสียง กระบวนการที่ประวัติศาสตร์ HW / / ได้กลายเป็น / w / ในสายพันธุ์ที่ทันสมัย​​ที่สุดของภาษาอังกฤษที่เรียกว่าการควบรวมกิจการไวน์สะอื้น