67 Study One was based on interview

67 Study One was based on interviews with qualitative data analysis, in which themes were identified across the participants; in Study Two, a questionnaire was mailed and quantitative data were analyzed using descriptive statistics and factor analysis. Significant results (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษา 67 คนเป็นไปตามสัมภาษณ์กับการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ซึ่งรูปแบบ identified ข้ามร่วม ในการศึกษา 2 แบบสอบถามถูกส่ง และมีวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติพรรณนาและการวิเคราะห์ปัจจัย ผล Significant (p < .002) พบสำหรับครูวัยในต้องการออกจากกลุ่ม ครูเหล่านี้มีอายุ และมีประสบการณ์ปีน้อยกว่าผู้ที่แสดงเจตนาแก่ ของนักร้อง (1992) ศึกษาลักษณะ ของครูการศึกษาพิเศษทั่วไป และ ใน หมู่ผู้ที่ออกจากที่ตรวจสอบ และในวัยใดจะมีแนวโน้มที่จะปล่อย วัตถุประสงค์ของการศึกษาเป็นการตรวจสอบว่า มีความแตกต่างในความเสี่ยงของการปล่อยตามอายุในขณะครูสามารถจัดการกับงานที่รับผิดชอบ และเงินเดือน เช่า ลักษณะส่วนบุคคล/ประชากร การศึกษานี้รวม 6,642 ครูการศึกษาพิเศษในมิชิแกนและนอร์ทแคโรไลนา วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์รวมใช้เวลาแยกกันอยู่รอดวิเคราะห์ ซึ่งเป็นเทคนิคที่ใช้ในการกำหนดระยะเวลาสำหรับเหตุการณ์ที่กำหนดให้ ในการศึกษานี้ เทคนิคถูกใช้เพื่อกำหนดความน่าเป็นของอาจารย์ที่ออกในปีใดให้ ผลการศึกษาของนักร้องแนะนำว่า ครูการศึกษาพิเศษอายุปล่อยที่ราคาสองสูงเป็นครูการศึกษาพิเศษรุ่นเก่า ช่วงชีวิตมัธยฐานของครูการศึกษาพิเศษเป็น repofied เป็น 6.5-7.5 ปี ทั้งนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งท้อเนื่องจากครูใหม่เข้าสู่อาชีพ กับความตื่นเต้นที่สุด มองในแง่ดี ความคิดสร้างสรรค์ นักร้องรายงานว่า ผู้ที่มีอายุ หรือวัยเมื่อจ้างงาน 30 ปีได้เกือบสองน่าจะเป็นไป ถ้าครูสามารถถูกรักษาช่วงต้น พวกเขามีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ตลอดชีวิตการทำงาน findings เหล่านี้เน้นความสำคัญของ 68 finding สร้างสรรค์วิธีการดึงดูด และรักษาลูกค้าที่ดีที่สุดจะกลายเป็น ครูการศึกษาพิเศษ แม้ข้อเท็จจริงว่า จ. find ครูการศึกษาพิเศษใหม่และความพึงพอใจกับงานบาง อื่น ๆ รายงาน difficulties ช่วงต้นในอาชีพของตน อันเนื่องมาจากโฮสต์ของปัญหาส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยต่าง ๆ เช่นบทบาท conflict เอกสาร และ ปัญหา caseload ซึ่งเป็น specific การเรียนการสอนการศึกษาพิเศษ ปัจจัยเหล่านี้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจและไม่เต็มใจที่ได้อยู่ในตำแหน่งของพวกเขาสอน ในขณะที่ครูใหม่ดูเหมือนจะ มากที่สุดควบคู่ไปก่อนกำหนด และไม่ มีการเตือน ประจักษ์โน้มไป field หลายประการ เช่นถึงระดับเงินเดือนที่สูงขึ้น ครูมีประสบการณ์มากกว่าถึงอายุงานสถานะ และไม่อยากได้กลับไปโรงเรียนเพื่อดำเนินการฝึกอบรมเพิ่มเติมสำหรับงานอื่น (นักร้อง 1992) สิงห์และ Billingsley (1996) นอกจากนี้ตรวจสอบตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับงานและ influence ของพวกเขาในมาตรการที่เกี่ยวข้องกับมั่นมืออาชีพ ความพึงพอใจในงาน และความตั้งใจที่จะดำเนินในวิชาชีพ ครูการศึกษาพิเศษห้าร้อยสองในเวอร์จิเนียเข้าร่วมในการศึกษา โดยดำเนินการสำรวจ มีวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม LISREL ผลระบุว่า สอนได้ผลดีปานกลางต่อจุดประสงค์การ เรียนการสอนการศึกษาพิเศษ ในทางสถิติผล significant แนะนำว่า ครูที่ได้รับในอาชีพอีกต่อไปมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ โคล์ (2000) ตรวจสอบปัจจัยเกี่ยวข้องกับ bumout ครูการศึกษาพิเศษ การศึกษารวม 246 ครูการศึกษาพิเศษและผู้ดูแล ที่69 methodology was probability-based random sampling and a survey, which included a Likert scale, a rank list, and checklist-type questions. Based on analysis using ANOVA, four out of every 10 special education teachers indicated plans to vacate teaching prior to their fifth year. Gersten et al. (2001) used the analytic technique of path analysis to investigate specific occupation-related variables and how they affected special education teachers’ intent to leave or stay in the profession. Participants included 887 special education teachers in three urban school districts. Results indicated that of those who indicated an intent to leave teaching, 69% actually left within l5 months of their stated desire to leave Stempien and Loeb (2002) compared job satisfaction of general and special education teachers. An l8-item Liken scale survey was employed in this study. One hundred sixteen surveys were received (58% response rate) from teachers at eight suburban schools from five districts near Detroit, Michigan. Regression analysis Was used, and a significant correlation indicated that younger special education teachers had lower job satisfaction (p 5 .05). The results from this study suggested that new special education teachers need specialized support. Recommendations from this study included taking the first year to develop under a mentor teacher, allowing time to network, and gaining greater familiarity with grade-level curriculum guides to increase competency with teaching the general education curriculum. Since only teachers of students with emotional disturbances were included in the study, the results may not be an accurate representation of the total population of special education teachers; therefore, further 70 research should include a sample of teachers who teach students with varying types of disabilities. Teacher certification and preparation. Few studies exist regarding the relationship between teacher certification and preparation and job satisfaction and future teaching plans; however, there is some evidence linking certification status with bumout patterns (Banks and Necco (as cited in Brownell & Smith, 1993); Billingsley, 2002; Boe, Bobbitt, & Cook, 1997; Bogenschild, Lauritzen, and Metzke (1988); Darling-Hammond, 1999; Darling-Hammond, 2000; Miller et al., 1998). In the 1980s, several researchers explored the causes of special education teacher burnout. Banks and Necco’s (as cited in Brownell & Smith, 1993) study, which included 203 special education teachers from the largest district in West Virginia, used a survey to determine the effects of teacher certification on length of time teaching in special education. They found significant differences in length of time teaching in special education for those who had full certification versus those who did not. Teachers without full certification taught for just over 4 years, while those who had full certification taught for an average of 6 years. Bogenschild, Lauritzen, and Metzke (1988) surveyed 400 general and special education teachers to determine salient variables related to burnout. The results indicated that burnout seemed to be negatively correlated with certification. Another study found that more experienced teachers with full certification and advanced degrees were less likely to leave their jobs (Boe, Bobbitt, Cook, et al., 1997). Boe, Bobbitt, and Cook (1997), Carlson and Billingsley (as cited in Billingsley 2002, 2004), and Miller et al. (1998) found relationships between teacher certification
71 and preparation and attrition patterns. Boe, Bobbitt, and Cook’s (1997) study included both general and special education teachers and found higher levels of attrition among teachers Who were not fully certified in their primary assignments. When special education teachers were looked at separately, the results were not significant. This is possibly due to the small sample size among the special education teachers included in this study. Carlson and Billingsley reported that teachers who lacked proper certification were more likely to express intent to leave the field when compared with teachers who had proper certification. Similar results were also reported by Billingsley (2002). In a study that included more than 1,000 special education teachers, Miller et al. found that teachers who lacked certification were more likely to leave the field than those with certification. Certification seemed to matter most when looking at those who exited the field, however, it seemed to be less of a factor for those who remained in the field but transferred to another position (Miller et al., 1998). Darling-Hammond (1999) argues that when teachers are adequately prepared in pedagogy and content, “it makes an enormous difference not only to their effectiveness in the classroom, but also whether they’re likely to enter and stay in teaching” (p. l6). She goes on to say that more effective teacher preparation leads to a longer teaching life span of the teacher. She said it is “more expensive to under-prepare people, and then let them spin out again, than it is to prepare people more effectively and keep them in the profession” (p. 17). Darling-Hammond (2000) further explained that the effect a well- prepared teacher can have on student achievement can be more powerful than the effects of a student’s background, such as poverty, learning English as a second language, or

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

67 การศึกษาหนึ่งที่อยู่บนพื้นฐานของการสัมภาษณ์ที่มีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพซึ่งเป็นรูปแบบเอ็ดสายทั่วระบุผู้เข้าร่วม; ในการศึกษาสองแบบสอบถามและส่งข้อมูลเชิงปริมาณที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ปัจจัย มีนัยสำคัญผลการลาดเท (p <0.002) พบสำหรับครูผู้สอนน้องตั้งใจที่จะออกจากกลุ่ม ครูเหล่านี้เป็นเด็กและมีปีของประสบการณ์น้อยกว่าผู้ที่ชี้ให้เห็นความตั้งใจที่จะอยู่ นักร้อง (1992) ศึกษาการตรวจสอบอายุการใช้งานของครูการศึกษาพิเศษโดยทั่วไปและในหมู่ผู้ที่ออกและสิ่งที่ทุกเพศทุกวัยที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะออกจาก วัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการตรวจสอบว่ามีความแตกต่างในความเสี่ยงของการปล่อยขึ้นอยู่กับอายุในเวลาของการเช่าลักษณะส่วนบุคคล / กลุ่มผู้เข้าชมความสามารถของครูในการจัดการความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกับงานและเงินเดือน การศึกษาครั้งนี้รวม 6,642 ครูการศึกษาพิเศษในรัฐมิชิแกนและอร์ทแคโรไลนา วิธีการในการเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์รวมถึงการใช้เวลาในการวิเคราะห์การอยู่รอดที่ไม่ต่อเนื่องซึ่งเป็นเทคนิคที่ใช้ในการกำหนดระยะเวลาที่จะใช้สำหรับการแข่งขันที่จะเกิดขึ้นได้รับ ในการศึกษานี้เทคนิคที่ใช้ในการตรวจสอบน่าจะเป็นของครูออกจากที่ปีใดก็ตาม ผลการศึกษาของนักร้องที่อายุน้อยกว่าแนะนำว่าครูการศึกษาพิเศษที่ออกในอัตราที่สูงเป็นสองเท่าในขณะที่มีอายุมากกว่าครูการศึกษาพิเศษ ช่วงชีวิตเฉลี่ยของครูการศึกษาพิเศษเอ็ดสาย repo เป็น 6.5-7.5 ปี นี้เป็นอย่างยิ่งเพราะทำให้หมดกำลังใจครูใหม่เข้าสู่อาชีพที่มีความตื่นเต้นมากที่สุดในแง่ดีและความคิดสร้างสรรค์ รายงานว่านักร้องคนที่อายุ 30 ปีหรืออายุน้อยกว่าเมื่อได้รับการว่าจ้างเกือบสองเท่าแนวโน้มที่จะออกจาก ถ้าครูสามารถเก็บไว้ในช่วงต้นของพวกเขามีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ตลอดชีวิตการทำงานของพวกเขา ndings ไฟเหล่านี้เน้นความสำคัญของสาย nding 68 วิธีที่สร้างสรรค์เพื่อดึงดูดและรักษาโอกาสที่ดีที่สุดที่จะกลายเป็นครูการศึกษาพิเศษ ทั้งๆที่ความจริงที่ว่าบางครูการศึกษาพิเศษใหม่ fi ครั้งที่ความพึงพอใจและความพึงพอใจกับงานของพวกเขาอื่น ๆ อีกมากมายรายงาน culties ไฟแตกในช่วงต้นของอาชีพของพวกเขาที่เกิดจากโฮสต์ของปัญหาส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยเช่นบทบาทนักโทษชั้นไอซีทีเอกสารและปัญหาปริมาณคดีที่ ซึ่งเป็นสายค speci เพื่อการเรียนการสอนการศึกษาพิเศษ ปัจจัยเหล่านี้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจและความไม่เต็มใจที่ส่งผลให้ยังคงอยู่ในตำแหน่งที่การเรียนการสอนของพวกเขา ในขณะที่ครูใหม่ดูเหมือนจะเป็นความเสี่ยงที่มากที่สุดที่จะออกก่อนเวลาอันควรและโดยไม่มีการเตือนครูที่มีประสบการณ์มากขึ้นดูเหมือนโอกาสน้อยที่จะออกภาคสนามเพื่อความหลากหลายของเหตุผลเช่นมีถึงระดับเงินเดือนที่สูงขึ้นถึงสถานะการดำรงตำแหน่งและไม่ต้องการให้มีการ กลับไปที่โรงเรียนเพื่อดำเนินการฝึกอบรมเพิ่มเติมสำหรับงานอื่น (นักร้อง, 1992) ซิงห์และบิลลิงส์ (1996) นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับงานของพวกเขาและอิทธิพลเกี่ยวกับมาตรการที่เกี่ยวข้องกับความมุ่งมั่นของมืออาชีพพึงพอใจในงานและความตั้งใจที่จะดำเนินการในอาชีพ ห้าร้อยสี่สิบสองครูการศึกษาพิเศษในเวอร์จิเนียร่วมในการศึกษาโดยการกรอกแบบสำรวจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ลิสเรล ผลการศึกษาพบว่าการเรียนการสอนประสบการณ์ที่มีผลบวกในระดับปานกลางในความตั้งใจที่จะยังคงอยู่ในการเรียนการสอนการศึกษาพิเศษ มีนัยสำคัญทางสถิติผลการลาดเทบอกว่าครูที่ได้รับในอาชีพอีกต่อไปมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ โคลแมน (2000) การตรวจสอบปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาของครูพิเศษ bumout การศึกษารวม 246 ครูการศึกษาพิเศษและผู้บริหาร 69 วิธีการก็น่าจะเป็นที่ใช้การสุ่มตัวอย่างและการสำรวจซึ่งรวมถึงระดับ Likert รายชื่อยศและคำถามการตรวจสอบชนิด จากการวิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนสี่ออกทุก 10 ครูการศึกษาพิเศษที่ระบุแผนการที่จะย้ายออกไปจากการเรียนการสอนก่อนที่จะสาย FTH ปีของพวกเขา Gersten et al, (2001) ที่ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ของการวิเคราะห์เส้นทางการตรวจสอบสาย speci คอาชีพที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรและวิธีที่พวกเขาได้รับผลกระทบเจตนาครูการศึกษาพิเศษที่จะออกหรืออยู่ในอาชีพ ผู้เข้าร่วมรวม 887 ครูการศึกษาพิเศษในสามโรงเรียนในเมือง ผลการศึกษาพบว่าผู้ที่ชี้ให้เห็นความตั้งใจที่จะออกจากการเรียนการสอน, 69% ที่เหลือจริงภายในเดือน l5 ของความปรารถนาของพวกเขากล่าวที่จะออกจาก Stempien และ Loeb (2002) เมื่อเทียบกับความพึงพอใจของครูการศึกษาทั่วไปและพิเศษ Liken l8 รายการขนาดสำรวจได้ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ หนึ่งร้อยสิบหกการสำรวจที่ได้รับ (อัตราการตอบสนอง 58%) จากครูที่แปดโรงเรียนชานเมืองสายจากหัวเมืองได้อยู่ใกล้กับดีทรอยต์รัฐมิชิแกน การวิเคราะห์การถดถอยถูกนำมาใช้และความสัมพันธ์ที่ลาดเทมีนัยสำคัญชี้ให้เห็นว่าอายุน้อยกว่าครูการศึกษาพิเศษที่มีความพึงพอใจในการทำงานที่ต่ำกว่า (พี 5 .05) ผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าครูการศึกษาพิเศษใหม่ต้องการการสนับสนุนเฉพาะ ข้อเสนอแนะจากการศึกษาครั้งนี้รวมถึงการใช้ไฟปีแรกในการพัฒนาภายใต้การให้คำปรึกษาครูให้มีเวลาไปยังเครือข่ายและได้รับความคุ้นเคยมากขึ้นด้วยการเรียนการสอนในระดับชั้นประถมศึกษาปีแนะนำเพื่อเพิ่มขีดความสามารถที่มีการเรียนการสอนหลักสูตรการศึกษาทั่วไป เนื่องจากครูผู้สอนเพียงของนักเรียนที่มีกับระเบิดอารมณ์ถูกรวมอยู่ในการศึกษาผลที่อาจจะไม่เป็นตัวแทนที่ถูกต้องของจำนวนประชากรทั้งหมดของครูการศึกษาพิเศษ ดังนั้นต่อไป70 การวิจัยควรจะรวมถึงตัวอย่างของครูที่สอนนักเรียนที่มีรูปแบบที่แตกต่างของความพิการ ครูได้รับการรับรองและการเตรียมการ การศึกษาน้อยมีอยู่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างครูไอออนบวกไฟรับรองและการเตรียมการและความพึงพอใจในการทำงานและการเรียนการสอนแผนอนาคต แต่มีหลักฐานบางอย่างที่เชื่อมโยงสถานะไอออนบวกสายใบรับรองที่มีรูปแบบ bumout (ธนาคารและ Necco (ตามที่อ้างถึงในบราวเนลและสมิ ธ , 1993); Billingsley 2002; Boe, Bobbitt และ Cook, 1997; Bogenschild, Lauritzen และ Metzke (1988); ดาร์ลิ่งแฮมมอนด์-1999; ดาร์ลิ่งแฮมมอนด์-2000. มิลเลอร์, et al, 1998) ในปี 1980 นักวิจัยหลายการสำรวจสาเหตุของการศึกษาความเหนื่อยหน่ายครูพิเศษ ธนาคารและ Necco ของ (ตามที่อ้างถึงในบราวเนลและสมิ ธ , 1993) การศึกษาซึ่งรวมถึง 203 ครูการศึกษาพิเศษจากอำเภอที่ใหญ่ที่สุดในเวสต์เวอร์จิเนียที่ใช้ในการสำรวจเพื่อตรวจสอบผลกระทบของครูไอออนบวกไฟรับรองกับระยะเวลาของการเรียนการสอนเวลาในการศึกษาพิเศษ พวกเขาพบว่าแตกต่างลาดเทมีนัยสำคัญในการเรียนการสอนความยาวของเวลาในการศึกษาพิเศษสำหรับผู้ที่มีประจุบวกไฟเต็มรับรองเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ ครูโดยไม่ต้องไอออนบวกใบรับรองสายเต็มรูปแบบการเรียนการสอนมานานกว่า 4 ปีขณะที่ผู้ที่มีประจุบวกไฟเต็มรับรองสอนเฉลี่ย 6 ปี Bogenschild, Lauritzen และ Metzke (1988) สำรวจ 400 ครูการศึกษาทั่วไปและพิเศษในการกำหนดตัวแปรสำคัญที่เกี่ยวข้องกับความเหนื่อยหน่าย ผลการศึกษาพบว่าเหนื่อยหน่ายดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์เชิงลบกับไอออนบวกสายใบรับรอง การศึกษาอื่นพบว่าครูที่มีประสบการณ์มากขึ้นด้วยไอออนบวกใบรับรองสายเต็มรูปแบบและระดับสูงมีโอกาสน้อยที่จะออกจากงานของพวกเขา (Boe, Bobbitt คุก, et al., 1997) Boe, Bobbitt และคุก (1997) คาร์ลสันและบิลลิง (ตามที่อ้างถึงในบิลลิงส์ 2002, 2004) และมิลเลอร์และอัล (1998) พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างครูไอออนบวกใบรับรองสาย71 และการเตรียมการและรูปแบบการขัดสี Boe, Bobbitt และแม่ครัว (1997) การศึกษารวมทั้งครูการศึกษาทั่วไปและพิเศษและพบว่าระดับที่สูงขึ้นจากการขัดสีระหว่างครูที่ไม่ได้เอ็ดไฟรับรองอย่างเต็มที่ในการกำหนดหลักของพวกเขา เมื่อครูการศึกษาพิเศษที่ถูกมองที่แยกกันผลที่ได้ก็ไม่ได้มีนัยสำคัญลาดเทไฟ นี่คืออาจจะเป็นเพราะขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กในหมู่ครูการศึกษาพิเศษที่รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ คาร์ลสันและบิลลิงส์รายงานว่าครูที่ขาดไอออนบวกรับรองไฟที่เหมาะสมมีแนวโน้มที่จะแสดงความตั้งใจที่จะออกภาคสนามเมื่อเปรียบเทียบกับครูผู้สอนที่มีประจุบวกรับรองไฟที่เหมาะสม ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับรายงานจากบิลลิงส์ (2002) ในการศึกษาที่รวมกว่า 1,000 ครูการศึกษาพิเศษที่มิลเลอร์และอัล พบว่าครูที่ขาดไอออนบวกไฟรับรองมีแนวโน้มที่จะออกภาคสนามกว่าผู้ที่มีประจุบวกสายใบรับรอง ไอออนบวก Certi fi ที่ดูเหมือนจะสำคัญที่สุดเมื่อมองไปที่ผู้ที่เดินออกมาจากภาคสนาม แต่ก็ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยที่น้อยสำหรับผู้ที่ยังคงอยู่ในภาคสนาม แต่โอนไปยังตำแหน่งอื่น ๆ (มิลเลอร์ et al., 1998) ดาร์ลิ่ง-แฮมมอนด์ (1999) ระบุว่าเมื่อครูมีการจัดทำอย่างเพียงพอในการเรียนการสอนและเนื้อหา "มันทำให้แตกต่างอย่างมากไม่เพียง แต่จะมีประสิทธิภาพในห้องเรียน แต่ยังว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะเข้ามาอยู่ในการเรียนการสอน" (พี l6) เธอก็จะบอกว่าการเตรียมความพร้อมของครูมีประสิทธิภาพมากขึ้นจะนำไปสู่การเรียนการสอนช่วงชีวิตอีกต่อไปของครู เธอบอกว่ามันคือ "ราคาแพงกว่าที่จะอยู่ภายใต้การเตรียมคนและจากนั้นปล่อยให้พวกเขาหมุนออกอีกกว่าก็คือการเตรียมความพร้อมของผู้คนมากขึ้นได้อย่างมีประสิทธิภาพและให้พวกเขาในอาชีพ" (พี. 17) ดาร์ลิ่ง-แฮมมอนด์ (2000) อธิบายเพิ่มเติมว่าผลเป็นครูที่ดีเตรียมที่จะมีต่อผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนจะมีประสิทธิภาพมากกว่าผลกระทบของพื้นหลังของนักเรียนเช่นความยากจนการเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองหรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษา 67 คนขึ้นอยู่กับการสัมภาษณ์กับการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ซึ่งรูปแบบเป็น identi จึงเอ็ดในผู้เข้าร่วม ในการศึกษาสอง คนถูกส่ง และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์องค์ประกอบ ผล signi จึงไม่สามารถ ( P < . 002 ) พบน้องครูตั้งใจจะออกจากกลุ่มครูเหล่านี้เป็นเด็กและมีจำนวนปีของประสบการณ์มากกว่าผู้ที่แสดงเจตนาที่จะอยู่ นักร้อง ( 1992 ) เพื่อตรวจสอบอายุของครูการศึกษาพิเศษ และทั่วไป ทั้งผู้ที่จากไปและที่สิ่งที่อายุพวกเขามักจะไป วัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อศึกษาว่ามีความแตกต่างในความเสี่ยงของการทิ้งตามอายุในเวลาของการจ้างคุณลักษณะส่วนบุคคล / ประชากรของครู ความสามารถในการจัดการงานที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่และเงินเดือน การวิจัยครั้งนี้ 6642 ครูการศึกษาพิเศษในมิชิแกนและ North Carolina วิธีการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์การอยู่รอดเวลาไม่ต่อเนื่อง ซึ่งเป็นเทคนิคที่ใช้เพื่อกำหนดว่ามันจะใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อให้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในการศึกษานี้เทคนิคที่ใช้ในการตรวจสอบความเป็นไปได้ของอาจารย์ไปในทุกๆ ปี ผลการศึกษาพบว่านักร้องของน้องครูการศึกษาพิเศษออกไปในอัตราสูงเป็นสองเท่าเป็นแก่ครูการศึกษาพิเศษ . ช่วงชีวิตเฉลี่ยของครูการศึกษาพิเศษ คือ ผลตอบแทนจึงเอ็ดเป็น 6.5-7.5 ปีนี้คือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง disheartening เพราะครูใหม่เข้าสู่วิชาชีพที่มีความตื่นเต้นมากที่สุด การมองโลกในแง่ดี และสร้างสรรค์ นักร้อง รายงานว่า ผู้ที่อายุ 30 ปีหรืออายุน้อยกว่าเมื่อจ้างเกือบสองเท่าแนวโน้มที่จะออกจาก ถ้าครูสามารถถูกเก็บไว้ในช่วงต้นที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ตลอดชีวิตการทำงานของพวกเขา ndings จึงเหล่านี้เน้นความสำคัญของ

68 จึงหาวิธีที่สร้างสรรค์เพื่อดึงดูดและรักษาลูกค้าที่ดีที่สุดที่จะเป็นครูการศึกษาพิเศษ ทั้งๆที่ความจริงที่ว่าบางใหม่ ครูการศึกษาพิเศษจึงพอใจ และความพึงพอใจกับงานของพวกเขาและคนอื่น culties DIF จึงรายงานในช่วงต้นของอาชีพของพวกเขาที่เกิดจากประเด็นหลักที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยต่างๆ เช่น บทบาทต่อต้านflไอซีที เอกสาร และงานต่างๆ ,ซึ่งมีกาจึง C สอนการศึกษาพิเศษ ปัจจัยเหล่านี้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจและเกิดความไม่เต็มใจที่จะอยู่ในตำแหน่งการสอนของเขา ในขณะที่ครูใหม่ดูเหมือนจะอ่อนแอมากที่สุดจากไปก่อนเวลาอันควร และโดยไม่มีการเตือน ครูที่มีประสบการณ์มากขึ้นก็มีโอกาสน้อยที่จะปล่อยละมั่ง จึงมีหลายประการ เช่น มีถึงระดับเงินเดือนที่สูงขึ้นถึงฐานะตำแหน่ง และไม่อยากต้องกลับไปที่โรงเรียนเพื่อติดตามการฝึกอบรมเพิ่มเติมสำหรับงานอื่น ( นักร้อง , 1992 ) ซิงห์และบิลลิงส์ลีย์ ( 2539 ) ศึกษาตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับงานของพวกเขาในfl uence เกี่ยวกับมาตรการที่เกี่ยวข้องกับความผูกพันต่อวิชาชีพ การปฏิบัติงาน และตั้งใจที่จะดำเนินการต่อในอาชีพห้าร้อยสี่สิบสองครูการศึกษาพิเศษในเวอร์จิเนียเข้าร่วม ในการศึกษาโดยการกรอกแบบสำรวจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม คอมพิวเตอร์โมเดล ผลการศึกษาพบว่า ประสบการณ์การสอน มีผลบวกต่อความตั้งใจที่จะยังคงอยู่ในการสอนการศึกษาพิเศษสถิติ signi จึงไม่สามารถพบว่าครูที่ได้รับในอาชีพอีกต่อไปมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ โคลแมน ( 2 ) ศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ bumout ครูการศึกษาพิเศษ ศึกษาและครูการศึกษาพิเศษ และ ผู้บริหาร

69 วิธีการศึกษาความน่าจะเป็นจากการสุ่มตัวอย่างและการสํารวจ , ซึ่งรวมถึงคนขนาดรายชื่อตำแหน่งและตรวจสอบคำถามประเภท จากการวิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) , สี่ออกทุก 10 ครูการศึกษาพิเศษ ( การสอนแผนละก่อนตนจึง fth ปี เกอร์สเติ้น et al . ( 2001 ) ที่ใช้เทคนิคการวิเคราะห์การวิเคราะห์เส้นทางการตรวจสอบกาจึง C อาชีพ ตัวแปรที่เกี่ยวข้องและวิธีที่พวกเขาได้รับผลกระทบ ครูการศึกษาพิเศษ ความตั้งใจที่จะลาออก หรืออยู่ในอาชีพผู้เข้าร่วม รวมมีครูการศึกษาพิเศษ 3 โรงเรียนเมือง ผลการศึกษาพบว่า ผู้ที่แสดงเจตนาออกไปสอนจริงเหลือ 69% ภายในวันเดือนของพวกเขากล่าวและความปรารถนาที่จะออกจาก stempien โลบ ( 2002 ) เมื่อเปรียบเทียบความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของทั่วไปและครูการศึกษาพิเศษ การเปรียบเทียบการสำรวจรายการผัดขนาดที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้การสำรวจหนึ่งร้อยสิบหกได้รับ ( อัตราการตอบสนองร้อยละ 58 ) จากครูที่โรงเรียนบ้านนอกจากแปดจึงได้เขตใกล้ดีทรอยต์ , มิชิแกน การวิเคราะห์การถดถอยที่ใช้ และ signi จึงไม่สามารถความสัมพันธ์ พบว่า น้อง ครูการศึกษาพิเศษ มีความพึงพอใจในการปฏิบัติงานที่ลดลง ( P . 05 ) ผลจากการศึกษานี้พบว่า ครูการศึกษาพิเศษใหม่ต้องสนับสนุนเฉพาะข้อเสนอแนะจากการศึกษาครั้งนี้ คือ การจึงตัดสินใจเดินทางปีเพื่อพัฒนาภายใต้ครูพี่เลี้ยง ให้เวลา เครือข่าย และดึงดูดมากขึ้นคุ้นเคยกับช่วงชั้นที่หลักสูตรมัคคุเทศก์ เพื่อเพิ่มศักยภาพการสอนหมวดวิชาศึกษาทั่วไป . เนื่องจากครูของนักเรียนที่มีการรบกวนทางอารมณ์ถูกรวมอยู่ในการศึกษาผลลัพธ์อาจจะไม่ใช่ตัวแทนที่ถูกต้องของจำนวนประชากรทั้งหมดของครูการศึกษาพิเศษ ดังนั้น ต่อไป

70 การวิจัยควรมีตัวอย่างของครูที่สอนนักเรียนที่มีชนิดที่แตกต่างกันของผู้พิการ ใบรับรองครู และการเตรียมความพร้อมการศึกษาน้อยอยู่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างครู certi การถ่ายทอดและการเตรียมการและความพึงพอใจในงาน และแผนการการสอนในอนาคต อย่างไรก็ตาม มีบางหลักฐานที่เชื่อมโยงกับรูปแบบการถ่ายทอด certi สถานะ bumout ( ธนาคารและ necco ( ตามที่อ้างในบราวเนล& สมิธ , 1993 ) ; บิลลิงส์ลีย์ , 2002 ; เบ้อ บ็อบบิต& , ทำอาหาร , 1997 ; bogenschild lauritzen , และ metzke ( 2531 ) ; ที่รัก แฮมมอนด์ , 1999 ;