Chu Yuechan did not speak. With eye

Chu Yuechan did not speak. With eyes like ice crystals, nobody could understand what she was thinking of.

“Too awesome, too great… as expected of my Boss! To be able to be the Boss of me, Ling Jie, you have to at least be able to do something like this!” Ling Jie clasped both his hands tightly while shouting. To Ling Jie, who had already bragged to others that he was Yun Che’s younger brother, he had felt considerably honored. He had long forgotten that Heavenly Sword Villa had met with defeat yesterday.

On the side of the Blue Wind Imperial Family, there were no shouts of joy. After Ling Wugou had announced the results, Cang Yue had loudly shouted “Junior Brother Yun”, disregarded everything else, and rushed towards at the Sword Discourse Arena in the quickest speed possible. Xia Yuanba was closely behind her with a face full of terror. While Qin Wushang had been somewhat slower to react, his speed was naturally quicker than both of them. He reached Yun Che’s side in a flash and quickly began examining his wounds.

“H… How is Junior Brother Yun?” Cang Yue stretched out both of her hands but she did not dare to touch Yun Che. Tears were already flowing on her face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yuechan ชูไม่ได้พูด ด้วยตาเช่นผลึกน้ำแข็ง ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่เธอคิดว่า การ"น่ากลัวเกินไป มากเกินไป...ตามที่คาดหวังของเจ้านายของฉัน เพื่อให้สามารถเป็นเจ้านายของฉัน หลิง Jie คุณมีน้อย จะสามารถทำสิ่งนี้" จี้หลิง clasped มือทั้งสองของเขาแน่นขณะการตะโกนใส่ ไปหลิง Jie ที่มีอยู่แล้ว bragged ผู้อื่นว่า เขาเป็นน้องชายยุน Che เขาก็รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก นอกจากนี้เขายาวเขาลืมว่า วิลล่าดาบสวรรค์ได้พบกับความพ่ายแพ้วันนี้ด้านข้างของฟ้าลมราชวงศ์ มีตะโกนไม่มีความสุข หลังจากที่ลิง Wugou ได้ประกาศผล Yue คางมีเสียงดังตะโกน "จูเนียร์พี่ชายยุน" ละเลยทุกอย่างอื่น และวิ่งไปที่สนามวาทกรรมดาบในความเร็วเป็นไปเร็วที่สุด Yuanba เซี่ยได้ใกล้ชิดเธอ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่ Wushang ฉินได้ค่อนข้างช้าในการตอบสนอง ความเร็วของเขาถูกธรรมชาติเร็วกว่าทั้งสองอย่าง เขาถึงข้าง Yun Che ในแฟลช และรวดเร็วเริ่มต้นการตรวจสอบบาดแผลของเขา"H. .. วิธีคือจูเนียร์พี่ชายยุน Yue คางยืดออกทั้งสองมือของเธอ แต่เธอไม่กล้าแตะ Yun Che น้ำตาถูกแล้วไหลบนใบหน้าของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชู Yuechan ไม่ได้พูด ด้วยตาเหมือนผลึกน้ำแข็งที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่เธอคิดของ. "น่ากลัวเกินไปดีเกินไป ... เป็นที่คาดหวังของเจ้านายของฉัน! เพื่อให้สามารถที่จะเป็นเจ้านายของฉันหลิง Jie คุณต้องอย่างน้อยจะสามารถที่จะทำอะไรเช่นนี้! "หลิง Jie ประสานมือทั้งสองของเขาไว้แน่นขณะที่ตะโกน เพื่อหลิง Jie ที่ได้ก้ออยู่แล้วกับคนอื่น ๆ ว่าเขาเป็นน้องชายของยุนเจ๊เขารู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก เขาลืมมานานแล้วว่าดาบวิเศษวิลล่าได้พบกับความพ่ายแพ้เมื่อวานนี้. ที่ด้านข้างของลมฟ้าราชวงศ์มีคนตะโกนของไม่มีความสุข หลังจากที่หลิง Wugou ได้ประกาศผลการ Cang Yue ได้ตะโกนเสียงดัง "จูเนียร์บราเดอร์หยุน" ปัดทิ้งทุกอย่างอื่นและรีบวิ่งไปทางที่ดาบวาทกรรมสังเวียนในความเร็วที่เร็วที่สุดที่เป็นไปได้ เซี่ย Yuanba เป็นอย่างใกล้ชิดหลังของเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่ฉิน Wushang ได้รับค่อนข้างช้าที่จะตอบสนองความเร็วของเขาเป็นธรรมชาติเร็วกว่าทั้งของพวกเขา เขาเอื้อมมือไปด้านยุนเจ๊ในแฟลชได้อย่างรวดเร็วและเริ่มการตรวจสอบบาดแผลของเขา. "H ... วิธีคือจูเนียร์บราเดอร์หยุน?" Cang Yue ยืดออกมือทั้งสองของเธอ แต่เธอไม่กล้าที่จะสัมผัส Yun Che น้ำตาไหลได้แล้วบนใบหน้าของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชู yuechan ไม่พูดจา ที่มีดวงตาเหมือนผลึกน้ำแข็ง ไม่มีใครสามารถเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่" น่ากลัวเกินไป เกินไปมาก . . . . . . . สมกับเป็นเจ้านายของฉัน การเป็นเจ้านายผม เจ๊หลิง อย่างน้อยก็สามารถที่จะทำเรื่องอย่างนี้ " เจ๊หลิงไว้ทั้งสองมือของเขาไว้แน่น ขณะที่เสียงตะโกน ถึงเจ๊หลิง ที่ได้อวดคนอื่นว่าเขาคือยุนเช น้องชาย เขารู้สึกเป็นเกียรติมาก . เขาได้ลืมไปแล้วว่าวิลล่าดาบได้พบกับความพ่ายแพ้เมื่อวานนี้ในด้านของลมสีฟ้าราชวงศ์ ไม่มีเสียงของจอย หลังจากหลิง wugou ได้ประกาศผล ฉางเยว่ได้เสียงดังตะโกน " จูเนียร์ พี่ยุน " เพิกเฉยทุกอย่างและรีบวิ่งที่ความเร็วที่เร็วที่สุดในการประลองดาบที่สุด เซี่ย yuanba เป็นอย่างใกล้ชิดหลังของเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่ฉิน wushang ได้ค่อนข้างช้าเพื่อตอบสนองความเร็วของเขาย่อมเร็วกว่าทั้งคู่ เขาถึงยุนเช ข้างในแฟลชได้อย่างรวดเร็วและเริ่มตรวจสอบแผลของเขา" . . . . . ทำไมน้องพี่ยุน ? " ฉางเยว่เหยียดมือทั้งสองข้างของเธอ แต่เธอไม่กล้าที่จะแตะต้องยุนเช น้ำตาได้ไหลบนใบหน้าของเธอ