If it was an inheritance from her f

If it was an inheritance from her father, then there had to have been some period of time before it’d come into her possession. Lefille refuted this idea, however, swinging her arms as though the sword were in her hands.
“I’ve immersed myself in swordsmanship ever since I was but a child, always dreaming of the day that I’d be able to swing a sword like this.”
“I guess that means you’re pretty confident about using it,” Suimei asked, slightly ill-naturedly.
Lefille’s response was candid.
“Hehe. Unfortunately, it’s for that very reason that I’m not proficient in anything but the sword.”
“Not at all. I think you’re pretty amazing. I know a thing or two about swordsmanship, but when it comes to using a sword like that, I haven’t the least confidence.”
Lefille’s self-mocking words were met with a tone of respect.
Swords weren’t something you wielded simply with strength. When it came to slashing, then certainly arm strength was a key factor, but actual battle skills were another thing altogether. Effectively wielding a sword in battle didn’t just require a certain amount of strength, but also the bodily control to flourish it as desired.
Anyway, when Suimei spoke of his inability to use such a weapon, the primary reason was that its weight and size were beyond his body’s ability to support.
It was likely because of Lefille’s mastery of a sword like this that she had chosen it as her primary weapon.
That was also likely the reason that she uttered the words that came next.
“—It’s nothing special. With a little practice, anyone’d be able to chop a semi-giant in two with this.”
“…”
I misheard her just now. MISHEARD. Lefille had just said something insane with a casual tone.Seriously, there’s not a chance in hell you could learn how to chop a semi-giant – a being capable of destroying a city wall with its fists – in two with just “a little practice”! Her earlier words, that she had taken down the semi-giant only with the aid of her companions, were now clearly naught but hollow modesty.
That meant that this young girl hadn’t even come close to going all out in her ranking battle. Comparing her ability with the master swordsmen of his world put her on an entirely different plane of existence.
As Suimei shook his head, Lefille took the opportunity to ask a question of her own.
“Suimei-kun, can I ask what you’re best at?”
“I didn’t hear anything. I HEARD NOTHING! —Eh?”
“Suimei-kun? Are you alright?”
“Eh? Oh, ohhhh. I, well… pretty much this.”
Finally realizing that the topic of conversation had shifted, Suimei showed his answer, rather than spoke it.
To make it easy for her to understand, he concentrated mana in the palm of his hand.
That made the answer apparent. Lefille, who had asked without really thinking, showed an expression of understanding.
“Magic, right? Well, I guess since you’re a mage, that should have been pretty obvious.”
“Although it has to be said that when I first started, there was a period when I was pretty much clueless.”
“Clueless?”
Lefille’s question caused him to think for a bit before responding, a somewhat perplexed smile on his face.
“Yes. Lefille, when you first started to learn how to use a sword, what did they tell you?”
“—Hmm, well, it’d always be these long, drawn-out lectures that always started from the origin of it all, leading up to the reason why it was necessary that I wield a sword, etc. My ears practically bled I heard it so many times,” she answered, half-jokingly.
That even the origin of swords was a point of instruction showed just what history lay behind it all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้ามันเป็นมรดกจากพ่อของเธอ แล้วมีก็จะได้รับบางระยะเวลาก่อนมันจะมาครอบครองเธอ Lefille โต้แย้งความคิดนี้ อย่างไรก็ตาม ควงแขนของเธอราวกับดาบอยู่ในมือของเธอ"ผมได้แช่ตัวเองในกายกรรมเคยแต่เด็ก เสมอฝันวันที่ฉันจะสามารถแกว่งดาบแบบนี้""ผมคิดว่า ที่ทำ ให้คุณสวยมั่นใจเกี่ยวกับการใช้งาน Suimei ถาม ill-naturedly เล็กน้อยการตอบสนองของ Lefille คือตรงไปตรงมา"ฮิฮิ อับ มันเป็นสำหรับเหตุผลที่ว่าผมไม่มีความเชี่ยวชาญในอะไรแต่ดาบ""ไม่เลย ผมคิดว่า คุณน่าทึ่งสวย ฉันรู้ว่าสิ่งหรือสองเกี่ยวกับกายกรรม แต่เมื่อมันมาถึงใช้ดาบเช่นนั้น ผมไม่ได้อย่างน้อยมั่นใจ "คำเยาะเย้ยตัวเองของ Lefille ได้พบกับเสียงของการเคารพดาบไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่คุณสถานการณ์ก็ มีความแข็งแรง เมื่อมันมาอย่างเจ็บแสบ แล้ว แน่นอนความแข็งแรงของแขนเป็นปัจจัยสำคัญ แต่ทักษะการต่อสู้ที่แท้จริงได้อีกทั้งหมด Wielding ดาบในการรบได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่เพียงต้องการจำนวนของความแข็งแรง แต่ร่างกายควบคุมการเจริญเติบโตตามที่ต้องการอย่างไรก็ตาม เมื่อ Suimei พูดถึงเขาไม่สามารถใช้เช่นอาวุธ เหตุผลหลักได้ว่า ขนาดและน้ำหนักของมันได้เกินความสามารถของร่างกายของเขาเพื่อสนับสนุนมันเป็นโอกาส เพราะของ Lefille ในวิชาดาบนี้ที่เธอได้เลือกเป็นอาวุธหลักของเธอที่ได้ยังมีแนวโน้มเหตุผลว่า เธอพูดคำที่มาต่อไป" — ก็ไม่มีอะไรพิเศษ แบบฝึกหัดเล็กน้อย ทุกคนจะสามารถสับกึ่งยักษ์ใหญ่ในสองที่นี้"“…”ฉัน misheard ของเธอตอนนี้ ฟังผิด Lefille ได้เพียงกล่าวว่า สิ่งที่บ้ากับเสียงสบาย ๆ อย่างจริงจัง ไม่มีโอกาสในนรก คุณสามารถเรียนรู้วิธีสับยักษ์กึ่ง – การไม่สามารถทำลายกำแพงเมืองกับหมัดที่สองมีเพียง "เล็กน้อย" คำของเธอก่อนหน้านี้ ที่เธอได้นำลงกึ่งยักษ์ด้วยความช่วยเหลือของสหายของเธอ มีขณะนี้ชัดเจนแต่ naught กลวงโมเดสตี้ที่หมายถึง นี้เด็กสาวไม่ได้มาใกล้จะออกทั้งหมดในการรบจัดอันดับของเธอ เปรียบเทียบความสามารถของเธอกับดาบหลักของโลกของเขาทำให้เธออยู่บนระนาบแตกต่างของการดำรงอยู่เป็น Suimei ส่ายหัว Lefille เอาโอกาสที่จะถามคำถามของเธอเอง" Suimei-kun สามารถถามสิ่งที่คุณกำลังดีที่สุด? ""ฉันไม่ได้ยินอะไร ได้ยินอะไร — ใช่มั้ย? ""Suimei-kun ท่านไม่เป็นไร""เอ๊ะ โอ้ โอ้ ดี...สวยมากนี้ "ในที่สุด ทราบว่า ได้เปลี่ยนหัวข้อสนทนา Suimei แสดงให้เห็นว่าคำตอบของเขา มากกว่าพูดมันเพื่อให้เธอเข้าใจ เขาเข้มข้นมานาในมือของเขาที่ได้คำตอบชัดเจน Lefille ที่ได้ถามไม่คิดจริง ๆ แสดงให้เห็นว่าการแสดงความเข้าใจ"วิเศษ ขวา ดี ผมคิดว่า ตั้งแต่คุณ mage ที่ควรจะได้รับชัดเจนสวย""แม้จะมีการจะบอกว่า เมื่อผมเริ่มแรก มีระยะเวลาเมื่อผม clueless สวยมาก""Clueless"คำถามของ Lefille เกิดเขาคิดเล็กน้อยก่อนตอบสนอง การแกะยิ้ม"ใช่ Lefille เมื่อคุณแรกเริ่มเรียนรู้วิธีการใช้ดาบ สิ่งไม่ที่เขาบอกคุณ? "" — อืมม ดี มันมักจะบรรยายยาว วาด-เช็คเหล่านี้ที่มักจะเริ่มจากจุดเริ่มต้นของมันทั้งหมด นำไปสู่เหตุผลทำไมก็จำเป็นที่ผมควงดาบ ฯลฯ หูของฉันจริงเบลดผมได้ยินมันดังนั้นหลายครั้ง เธอตอบ ครึ่งติดตลกแม้มาของดาบว่าจุดของการเรียนการสอนพบเพียงว่าประวัติศาสตร์วางอยู่เบื้องหลังมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้ามันเป็นมรดกจากพ่อของเธอ ก็ต้องมีบางช่วงของเวลา ก่อนที่มันจะเข้ามาครอบครองเธอ lefille คัดค้านความคิดนี้ อย่างไรก็ตาม แกว่งแขนของเธอราวกับดาบอยู่ในมือของเธอ" ผมเคยแช่ตัวเองในเพลงกระบี่ ตั้งแต่ฉันยังเด็กเสมอฝันของวันที่ฉันสามารถที่จะแกว่งดาบแบบนี้" ฉันว่าเธอมั่นใจในการใช้มัน " suimei ถามเล็กน้อยป่วย naturedly .lefille ตอบสนองคือตรงไปตรงมา" ฮิฮิ แต่น่าเสียดายมากว่าเหตุผลที่ผมไม่ได้เก่งอะไร แต่ดาบ”" ไม่เลย ฉันคิดว่า เธอนี่สุดยอดไปเลย ผมรู้ว่าสิ่งหนึ่งหรือสองเกี่ยวกับการใช้ดาบ แต่เมื่อมันมาถึงการใช้ดาบแบบนั้น ผมยังไม่มั่นใจอย่างน้อย .lefille ตนเองล้อเลียนคำพูดก็พบกับเสียงของการเคารพดาบไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่คุณใช้เพียง ด้วยพลัง เมื่อมันมาถึงเจ็บแสบแล้วแน่นอน แรงของแขนเป็นปัจจัยสำคัญ แต่ทักษะการต่อสู้ที่แท้จริง เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ทั้งหมด ได้อย่างมีประสิทธิภาพ กวัดแกว่งดาบในการต่อสู้ที่ไม่ต้องใช้จำนวนหนึ่งของความแข็งแรง แต่ยังควบคุมร่างกายให้เจริญรุ่งเรืองเป็นที่ต้องการอย่างไรก็ตาม เมื่อ suimei พูดของเขาไม่สามารถใช้อาวุธดังกล่าว เหตุผลหลักคือ น้ำหนักและขนาดของร่างกายเกินความสามารถของเขาที่จะสนับสนุนมันอาจเป็นเพราะ lefille Mastery ของดาบที่เธอใช้เป็นอาวุธหลักของเธอนั่นก็อาจเป็นเหตุผลที่ว่าเธอ uttered คำที่มาต่อไป" มันไม่มีอะไรพิเศษ ด้วยการฝึกฝนเพียงเล็กน้อย ทุกคนจะได้สับกึ่งยักษ์สองด้วยนี่" . . . . . . . "ฉันได้ยินจากเธอ ผิดแล้ว lefille เพิ่งพูดอะไรบ้าด้วยน้ำเสียงสบายๆ จริงๆ นะ มันไม่มีทางหรอกที่คุณจะเรียนรู้วิธีการสับกึ่งยักษ์ ซึ่งสามารถทำลายกำแพงเมืองกับหมัดของมันสำหรับสองกับแค่ " ปฏิบัติ " เล็ก ๆน้อย ๆ ! เธอพูด ที่เธอเคยถ่ายลงกึ่งยักษ์เท่านั้นด้วยความช่วยเหลือของพวกเพื่อนของเธอก็ล้มเหลว แต่ตอนนี้ความกลวงนั่นหมายถึงว่า หญิงสาวไม่ได้มาใกล้จะออกทั้งหมดในการจัดอันดับของเธอ การเปรียบเทียบความสามารถของเธอกับอาจารย์นักดาบแห่งโลกวางเธอบนเครื่องบินที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงของการดำรงอยู่เป็น suimei ส่ายหัว lefille เอาโอกาสที่จะถามเธอเอง" suimei คุง ผมขอถามอะไรคุณที่ดีที่สุด ? "" ผมไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันได้ยินอะไร - เอ๋ ? "" suimei คุง ? คุณไม่เป็นไรนะ ? "" เอ๋ ? โอ้ โหหหห ฉัน เอ่อ . . . . . . . สวยมาก . "ในที่สุดก็รู้ตัวว่า หัวข้อของการสนทนาก็เปลี่ยน suimei พบคำตอบของเขามากกว่าที่จะพูดมันให้มันง่ายสำหรับเธอที่จะเข้าใจ เขามุ่งมานะในปาล์มของมือของเขาให้คำตอบที่ชัดเจน lefille ที่ถามโดยไม่คิดจะพบการแสดงออกของความเข้าใจ" วิเศษใช่ไหม ผมเดาว่าคุณเป็นนักเวทย์ ที่ควรจะชัดเจนสวย . "" แม้ว่ามันจะกล่าวว่าเมื่อฉันเริ่ม มีช่วงนึงที่ผมค่อนข้างสับสน "" ไม่รู้เรื่องอะไรเลย "คำถาม lefille ก็ทำให้เขาคิดซักนิดก่อนที่จะตอบสนอง และค่อนข้างงง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา" ครับ lefille , เมื่อคุณเริ่มที่จะเรียนรู้วิธีการใช้ดาบ พวกเขาบอกอะไรคุณ "" อืม มันคงยาวนี่เสมอ วาดออกมาบรรยายที่มักจะเริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นของทั้งหมด นำไปสู่เหตุผลทำไมมันเป็นความจำเป็นที่ฉันควงดาบ ฯลฯ หูฉันแทบจะหลั่งผมได้ยินหลายครั้ง " นางตอบ ครึ่งติดตลก .แม้ที่มาของดาบ เป็นจุดของการสอนพบว่าประวัติศาสตร์วางที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด