The New Public Management is not ju

The New Public Management is not just the implementation
of new techniques, it carries with it a new set of
values, specifically a set of values largely drawn from the
private sector. As we have already noted, there is a longstanding
tradition in public administration supporting the
idea that “government should be run like a business.” For
the most part, this recommendation has meant that government
agencies should adopt practices, ranging from
“scientific management” to “total quality management,”
that have been found useful in the private sector. The New
Public Management takes this idea one step further, arguing
that government should not only adopt the techniques
of business administration, but should adopt certain business
values as well. The New Public Management thus
becomes a normative model for public administration and
public management.
In making their case, proponents of New Public Management
have often used the old public administration as
a foil, against which the principles of entrepreneurship
can be seen as clearly superior. For example, Osborne
and Gaebler contrast their principles with an alternative
of formal bureaucracies plagued with excessive rules,
bound by rigid budgeting and personnel systems, and preoccupied
with control. These traditional bureaucracies are
described as ignoring citizens, shunning innovation, and
serving their own needs. According to Osborne and
Gaebler, “The kind of governments that developed during
the industrial era, with their sluggish, centralized bureaucracies,
their preoccupation with rules and regulations,
and their hierarchical chains of command, no longer
work very well” (1992, 11–12). In fact, while they served
their earlier purposes, “bureaucratic institutions … increasingly
fail us”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริหารใหม่ไม่ได้เป็นเพียงการดำเนินการ
ของเทคนิคใหม่ที่จะดำเนินการกับมันชุดใหม่ของ
ค่าเฉพาะชุดของค่าวาดส่วนใหญ่มาจาก
ภาคเอกชน ในฐานะที่เราได้ระบุไว้แล้วมียาวนาน
ประเพณีในการบริหารสาธารณะที่สนับสนุน
ความคิดที่ว่า "รัฐบาลควรจะทำงานเช่นธุรกิจ." สำหรับ
ส่วนใหญ่ที่แนะนำนี้มีความหมายว่ารัฐบาล
หน่วยงานที่ควรจะนำมาใช้ปฏิบัติตั้งแต่
"การจัดการทางวิทยาศาสตร์" "การบริหารคุณภาพโดยรวม"
ที่ได้รับพบว่ามีประโยชน์ในภาคเอกชน ใหม่
บริหารใช้ความคิดนี้ขั้นตอนต่อไปเถียง
ว่ารัฐบาลไม่ควรนำมาใช้เทคนิค
ของการบริหารทางธุรกิจ แต่ควรนำมาใช้ทางธุรกิจบาง
ค่าเช่นกัน บริหารใหม่จึง
กลายเป็นรูปแบบกฎเกณฑ์การบริหารงานภาครัฐและ
การจัดการสาธารณะ.
ในการกรณีที่พวกเขาเสนอของการบริหารใหม่
ได้มักจะใช้ในการบริหารรัฐกิจเก่าเป็น
ฟอยล์กับหลักการของผู้ประกอบการ
สามารถมองเห็นเป็นที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด ตัวอย่างเช่นออสบอร์
และความคมชัด Gaebler หลักการของพวกเขามีทางเลือก
ของธิปไตยอย่างเป็นทางการรบกวนด้วยกฎระเบียบมากเกินไป
ผูกพันตามงบประมาณที่เข้มงวดและระบบบุคลากรและหมกมุ่นอยู่
กับการควบคุม ธิปไตยแบบดั้งเดิมเหล่านี้จะ
อธิบายว่าไม่สนใจประชาชนหลบหลีกนวัตกรรมและ
ตอบสนองความต้องการของตัวเอง ตามออสบอร์และ
Gaebler "ชนิดของรัฐบาลที่พัฒนาขึ้นในช่วง
ยุคอุตสาหกรรมที่มีการชะลอตัวของพวกเขาธิปไตยส่วนกลาง
ลุ่มหลงของพวกเขาด้วยกฎและระเบียบ
และโซ่ลำดับชั้นของพวกเขาจากคำสั่งไม่
ทำงานได้เป็นอย่างดี "(1992, 11- 12) ในความเป็นจริงในขณะที่พวกเขาทำหน้าที่
วัตถุประสงค์ก่อนหน้านี้ของพวกเขา "สถาบันราชการมากขึ้น ...
ล้มเหลวพวกเรา "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการสาธารณะใหม่

ไม่ใช่แค่ใช้เทคนิคใหม่ มากับชุดใหม่ของ
ค่า โดยเฉพาะชุดของค่าส่วนใหญ่มาจาก
ภาคเอกชน ในฐานะที่เราได้ระบุไว้แล้ว มีประเพณียาวนานในการบริหารรัฐกิจ

สนับสนุนความคิดที่ว่า " รัฐบาลควรทำงานเหมือนธุรกิจ . "
ส่วนใหญ่ข้อเสนอแนะนี้ได้หมายความว่าหน่วยงานราชการ
ควรเลือกปฏิบัติ ตั้งแต่
" การจัดการทางวิทยาศาสตร์ " กับ " การบริหารคุณภาพ "
ที่ได้พบประโยชน์ในภาคเอกชน การจัดการสาธารณะใหม่
ใช้ความคิดนี้หนึ่งขั้นตอนเพิ่มเติม ว่า รัฐบาลไม่ควรเถียง

adopt เทคนิคบริหารธุรกิจ แต่ควร adopt
ธุรกิจบางอย่างค่าเช่นกัน การจัดการสาธารณะใหม่จึงกลายเป็นมาตรฐานสำหรับรูปแบบ
รัฐประศาสนศาสตร์และการจัดการสาธารณะ .
ทำกรณีของพวกเขา proponents ของการจัดการสาธารณะใหม่มักจะใช้รัฐประศาสนศาสตร์เดิม
ฟอยล์ ต่อซึ่งหลักการของผู้ประกอบการ
สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ที่เหนือกว่า ตัวอย่างเช่น ออสบอร์น และความคมชัดของพวกเขาหลัก gaebler

กับทางเลือกของการปกครองอย่างเป็นทางการ plagued กับกฎมากเกินไป
ผูกพันตามระบบงบประมาณและบุคลากรที่แข็งและหมกมุ่น
กับการควบคุม การปกครองแบบดั้งเดิมเหล่านี้
อธิบายว่าไม่สนใจประชาชน หลบเลี่ยง นวัตกรรมและ
บริการความต้องการของพวกเขาเอง จาก Osborne และ
gaebler " ชนิดของรัฐบาลที่พัฒนาในระหว่าง
ยุคอุตสาหกรรม มีการปกครองจากส่วนกลาง , เฉื่อยชา
preoccupation ด้วยกฎและข้อบังคับ และโซ่ของการบังคับบัญชา

ไม่ทำงานได้ดีมาก " ( 1992 , 11 และ 12 ) ในความเป็นจริงในขณะที่พวกเขาเสิร์ฟ
วัตถุประสงค์ของตนเองก่อน " ข้าราชการสถาบัน . . . . . . . มากขึ้น
ล้มเหลวเรา”