A speaker’s use ofpitch can be dire

A speaker’s use of
pitch can be directly related to the topic structure of the discourse: speakers
tend to use a high pitch at the initiation of a new topic, a mid level at
points of continuation, and a low F0 at topic final boundaries (Cutler et
al. 1997). In perception studies, listeners were able to identify major discourse
boundaries and predict when an utterance was likely to end using
only prosodic features such as pause length and F0 variation (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้กับลำโพงระยะห่างสามารถเกี่ยวข้องโดยตรงกับหัวข้อโครงสร้างของวาทกรรม: ลำโพงมักจะ ใช้ระดับเสียงสูงที่เริ่มต้นของหัวข้อใหม่ ระดับกลางที่จุดต่อเนื่อง และเป็น F0 ต่ำที่ขอบเขตสุดท้ายของหัวข้อ (Cutler etal. 1997) ในการศึกษาการรับรู้ ฟังได้ระบุวาทกรรมหลักขอบเขต และทำนายเมื่อวาทะที่มีแนวโน้มที่จะสิ้นสุดการใช้คุณลักษณะ prosodic เท่าเช่นหยุดยาวและ F0 (การเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ลำโพงของ
สนามอาจจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับโครงสร้างหัวข้อของการสนทนา: ลำโพง
มีแนวโน้มที่จะใช้เสียงสูงที่เริ่มต้นของหัวข้อใหม่ระดับกลางที่
จุดที่ต่อเนื่องและ F0 ต่ำขอบเขตสุดท้ายหัวข้อ (มีด et
al. 1997) ในการศึกษาการรับรู้ของผู้ฟังก็สามารถที่จะระบุวาทกรรมหลัก
เขตแดนและคาดการณ์เมื่อคำพูดเป็นแนวโน้มที่จะสิ้นสุดการใช้
คุณลักษณะเฉพาะฉันทลักษณ์เช่นความยาวหยุดและการเปลี่ยนแปลง F0 (

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นลำโพงใช้ของสนามสามารถที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับหัวข้อโครงสร้างของวาทกรรม : ลําโพงมักจะใช้เสียงสูงที่เริ่มหัวข้อใหม่ ระดับกลางจุดที่ต่อเนื่องและน้อยที่ละหัวข้อสุดท้าย ( Cutler และขอบเขตอัล 1997 ) ในการรับรู้การศึกษา ผู้ฟังสามารถระบุสาขาวาทกรรมขอบเขตและคาดการณ์เมื่อที่เป็น อาจจะใช้เพียงแต่รูปแบบคุณลักษณะเช่นความยาวและรูปแบบ ( หยุดละ