The hip-hop movement emerged in the

The hip-hop movement emerged in the mid-1970s out of the social dislocations and
structural changes that formed the post-industrial urban climate of the South Bronx; one of
the poorest communities in New York City—and the country—at the time (Martinez 1997,
272). It was an area of urban decay and cultural tension that was fraught with gang violence.
As prominent hip-hop figure Afrika Bambataa says in the documentary on turntablism called
Scratch, the Bronx was often called “Little Vietnam; it was crazy at one time, when even the
police wouldn’t come in.” Bambataa is credited with starting the Zulu Nation that aimed to
turn gang affiliations into something positive through the vehicle of hip-hop in all its forms.
Suddenly the urge to demonstrate territorial dominance began to be expressed through battles
in breakdancing and rap, rather than with weapons and fists (McGuigan et al 1984).
Everything about hip-hop in its original form can be read as a statement of protest and
condemnation to the dominant culture, which was born out of frustration with the system of
institionalized racism that left marginalized groups with minimal power both economically
and politically (Martinez 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเคลื่อนไหวของฮิปฮอปโผล่ออกมาในช่วงกลางทศวรรษ 1970 ออกจากผลกระทบทางสังคมและ
การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่ก่อตัวขึ้นกับสภาพภูมิอากาศในเมืองหลังอุตสาหกรรมของภาคใต้บรองซ์; หนึ่งใน
ชุมชนที่ยากจนที่สุดในมหานครนิวยอร์กและประเทศในเวลานั้น (มาร์ติเนปี 1997
272) มันเป็นพื้นที่ของการสลายตัวของเมืองและความตึงเครียดทางวัฒนธรรมที่เต็มไปด้วยความรุนแรงแก๊ง.
ในฐานะที่เป็นที่โดดเด่น Hip-Hop รูปแอฟริกาใต้ Bambataa กล่าวว่าในสารคดีเกี่ยวกับ turntablism เรียกว่า
เกาบรองซ์มักจะถูกเรียกว่า "ลิตเติ้ลเวียดนาม มันบ้าที่ครั้งหนึ่งเมื่อแม้
ตำรวจจะไม่มาใน. "Bambataa จะให้เครดิตกับการเริ่มต้นซูลูเนชั่นที่มีวัตถุประสงค์เพื่อ
เปิดเกี่ยวพันกับแก๊งเป็นสิ่งที่ดีผ่านรถของ hip-hop ในทุกรูปแบบ.
ทันใดนั้นกระตุ้น แสดงให้เห็นถึงการปกครองดินแดนเริ่มที่จะแสดงออกผ่านการต่อสู้
ในแผนกและแร็พมากกว่ากับอาวุธและหมัด (McGuigan et al, 1984).
ทุกอย่างเกี่ยวกับฮิปฮอปในรูปแบบเดิมสามารถอ่านได้เป็นคำสั่งของการประท้วงและ
ประณามการที่โดดเด่น วัฒนธรรมที่เกิดขึ้นมาจากความไม่พอใจกับระบบการทำงานของ
ชนชาติ institionalized ที่เหลือกลุ่มชายขอบที่มีอำนาจน้อยที่สุดทั้งทางเศรษฐกิจ
และการเมือง (มาร์ติเน 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮิปฮอปเคลื่อนไหวชุมนุมในกลางของค่าธรรมเนียมและสังคมการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างขึ้นโพสต์อุตสาหกรรมเมืองภูมิอากาศของเซาท์บรองซ์ ; หนึ่งของชุมชนที่ยากจนที่สุดในมหานครนิวยอร์ก และประเทศที่เวลา ( มาร์ติเนซ 1997272 ) มันคือพื้นที่ของ Urban Decay และวัฒนธรรมความตึงเครียดที่เต็มไปด้วยความรุนแรงของแก๊ง .เป็นรูปที่ฮิปฮอปโดดเด่นแอฟริกา bambataa กล่าวในสารคดีบนเทิร์นเทเบิล เรียกว่ารอยขีดข่วน , บรองซ์เป็นมักจะเรียกว่า " เวียดนามเล็กน้อย มันบ้าในครั้งเดียว เมื่อแม้แต่ตำรวจจะไม่เข้ามา " bambataa เป็นเครดิตกับการเริ่มต้นที่มุ่งให้ประเทศซูลูเปิดแก๊งความผูกพันเป็นสิ่งที่เป็นบวก ผ่านรถของฮิปฮอปในทุกรูปแบบก็อยากจะแสดงให้เห็นถึงอาณาเขตการปกครองเริ่มถูกแสดงออกผ่านสงครามในแผนกและแร็พมากกว่ากับอาวุธและหมัด ( เมิกกีเกิ่น et al , 1984 )ทุกอย่างเกี่ยวกับฮิปฮอปในรูปแบบเดิมสามารถอ่านแถลงการณ์การประท้วงและการลงโทษกับวัฒนธรรมเด่น ซึ่งเกิดความยุ่งยากกับระบบของinstitionalized เนี้ยวซ้ายกลุ่มชายขอบกับน้อยที่สุดอำนาจทั้งทางเศรษฐกิจและการเมือง ( มาร์ติเนซ 1997 )