การวิจัยเรื่องประสิทธิผลของการใช้กะ

การวิจัยเรื่องประสิทธิผลของการใช้กะลามะพร้าวในผู้ป่วยโรคเบาหวาน หมู่ 4 บ้านหนองหอย ตำบลเชียงเครือ อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi Experimental Design) ทดสอบก่อนและหลังการทดลองในกลุ่มเดียว จำนวน 51 คน มีวัตถุประสงค์การวิจัยคือเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของกะลามะพร้าวที่ใช้ในการบำบัดเท้าผู้ป่วยเบาหวาน และเพื่อระดับความเสี่ยงการเกิดแผล ที่เท้าของผู้ป่วยเบาหวาน ชนิดที่ 2 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเป็นคำถาม แบบปลายปิดและปลายเปิด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปโดยใช้ค่าสถิติเชิงพรรณนา (Descriptive Statistics) ได้แก่ จำนวน (n) ร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย (X) ส่วนเบนมาตรฐาน (S.D.) และ การทดสอบค่าPair-t-test
ผลการศึกษา พบว่า การประเมินสภาพเท้าผู้ป่วยเบาหวาน วิเคราะห์ความแตกต่างของอาการชาในผู้ป่วยเบาหวานก่อนการทดลองระดับความเสี่ยงส่วนใหญ่อยู่ที่ระดับ 2 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.57 ส่วนหลังการทดลองระดับคะแนนความเสี่ยงทั้งหมดมีคะแนนระดับความเสี่ยงที่ดีขึ้น อยู่ที่คะแนนระดับ ความเสี่ยง ระดับ 1 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.50 ก่อนและหลังใช้กะลามะพร้าวนวดเท้าก่อนการทดลองด้วยค่าสถิติ t มีค่า 14.44 ค่า Sig. (2 tailed) มีค่า .000 ซึ่งน้อยกว่า ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 แสดงว่าคะแนนระดับความเสี่ยงก่อนและหลังการทดลอง มีความสัมพันธ์กันและเมื่อผู้ป่วยโรคเบาหวานได้รับการนวดเท้าด้วยกะลามะพร้าวแล้วผู้ป่วยเบาหวานมีระดับความเสี่ยงหลังการทดลองที่ดีขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ ระดับ .05

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยเรื่องประสิทธิผลของการใช้กะลามะพร้าวในผู้ป่วยโรคเบาหวานบางละมุง 4 บ้านหนองหอยตำบลเชียงเครืออำเภอเมืองจังหวัดสกลนครเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (การออกแบบการทดลองเสมือน) ทดสอบก่อนและหลังการทดลองในกลุ่มเดียวจำนวน 51 คนมีวัตถุประสงค์การวิจัยคือเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของกะลามะพร้าวที่ใช้ในการบำบัดเท้าผู้ป่วยเบาหวานและเพื่อระดับความเสี่ยงการเกิดแผลที่เท้าของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเป็นคำถามแบบปลายปิดและปลายเปิดวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปโดยใช้ค่าสถิติเชิงพรรณนา (สถิติเชิงพรรณนา) ได้แก่จำนวน (n) ร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย (X) ส่วนเบนมาตรฐาน (S.D.) และ การทดสอบค่าPair t-ทดสอบผลการศึกษาพบว่าการประเมินสภาพเท้าผู้ป่วยเบาหวานวิเคราะห์ความแตกต่างของอาการชาในผู้ป่วยเบาหวานก่อนการทดลองระดับความเสี่ยงส่วนใหญ่อยู่ที่ระดับ 2 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.57 ส่วนหลังการทดลองระดับคะแนนความเสี่ยงทั้งหมดมีคะแนนระดับความเสี่ยงที่ดีขึ้นอยู่ที่คะแนนระดับความเสี่ยงระดับ 1 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.50 ก่อนและหลังใช้กะลามะพร้าวนวดเท้าก่อนการทดลองด้วยค่าสถิติ t มีค่า 14.44 ค่า Sig. (2 ด้าน) มีค่า.000 ซึ่งน้อยกว่าระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 แสดงว่าคะแนนระดับความเสี่ยงก่อนและหลังการทดลองมีความสัมพันธ์กันและเมื่อผู้ป่วยโรคเบาหวานได้รับการนวดเท้าด้วยกะลามะพร้าวแล้วผู้ป่วยเบาหวานมีระดับความเสี่ยงหลังการทดลองที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ระดับ.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยเรื่องประสิทธิผลของการใช้กะลามะพร้าวในผู้ป่วยโรคเบาหวานหมู่ 4 บ้านหนองหอยตำบลเชียงเครืออำเภอเมืองจังหวัดสกลนครเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ( กึ่งทดลอง ) ทดสอบก่อนและหลังการทดลองในกลุ่มเดียวจำนวน 51 คนมีวัตถุประสงค์การวิจัยคือเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของกะลามะพ ร้าวที่ใช้ในการบำบัดเท้าผู้ป่วยเบาหวานและเพื่อระดับความเสี่ยงการเกิดแผลที่เท้าของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเป็นคำถามแบบปลายปิดและปลายเปิดวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปโดยใช้ค่าสถิติเชิงพรร ณนา ( สถิติ ) ได้แก่จำนวน ( N ) ร้อยละ ( % ) ค่าเฉลี่ย ( X ) ส่วนเบนมาตรฐาน ( S.D . ) และการทดสอบค่า pair-t-testผลการศึกษาพบว่าการประเมินสภาพเท้าผู้ป่วยเบาหวานวิเคราะห์ความแตกต่างของอาการชาในผู้ป่วยเบาหวานก่อนการทดลองระดับความเสี่ยงส่วนใหญ่อยู่ที่ระดับ 2 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.57 ส่วนหลังการทดลองระดับคะแนนความเสี่ยงทั้งหมดมีคะแนนระดับความเสี่ยงที่ดีขึ้นอยู่ที ่คะแนนระดับความเสี่ยงระดับ 1 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.50 ก่อนและหลังใช้กะลามะพร้าวนวดเท้าก่อนการทดลองด้วยค่าสถิติ T มีค่า 14.44 ค่า sig ( 2 หาง ) มีค่า 000 ซึ่งน้อยกว่าระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 แสดงว่าคะแนนระดับความเสี่ยงก่อนและหลังการทดลองมีความสัมพันธ์กันและเมื่อผู้ป่วยโรคเบาหวานได้รับการนวดเท้าด้วยกะลามะพร้าวแล้วผู้ป่วยเบาหวานมีระดับความเสี่ยงหลังการทดลองที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ระ ดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05