Humphrey (1989) concluded the LOLR’

Humphrey (1989) concluded the LOLR’s principles from both Henry Thornton (1802) and Walter Bagehot (1873) as follows: (1) to protect the aggregate money stock, (2) to support the entire financial system, not individual institutions, (3) to behave consistently with the longer-run target of stable money growth, (4) to let insolvent institutions fail (5) to lend to sound institutions only, (4) to charge penalty rates, (5) to require sound collateral and, (6) to state policy in advance of any crisis so as to remove uncertainty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟรีย์ (1989) สรุปหลักการของ LOLR จาก Henry ธอร์นตัน (1802) และ Walter Bagehot (1873) เป็นดังนี้: (1) เพื่อป้องกันหุ้นรวมเงิน, (2) เพื่อสนับสนุนระบบการเงินทั้งระบบ สถาบันแต่ไม่, (3) การทำงานอย่างต่อเนื่องกับเป้าหมายอีกต่อไปทำงานเจริญเติบโตมีเสถียรภาพเงิน, (4) เพื่อให้สถาบันหมด (5) ไปยืมเสียงสถาบันเท่านั้น, (4) ค่าใช้จ่ายค่าปรับ, (5) ต้องใช้หลักประกันเสียงและ, (6) นโยบายรัฐล่วงหน้าวิกฤตใด ๆ เพื่อเอาความไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮัมฟรีย์ (1989) สรุปหลักการ LOLR จากทั้งทอร์นตันเฮนรี่ (1802) และวอลเตอร์แบดจ็ (1873) ดังต่อไปนี้ (1) เพื่อปกป้องหุ้นเงินรวม (2) เพื่อสนับสนุนระบบการเงินทั้งสถาบันไม่เป็นรายบุคคล (3 ) ที่จะประพฤติสอดคล้องกับเป้าหมายระยะยาวระยะการเจริญเติบโตของเงินที่มีเสถียรภาพ (4) ที่จะให้สถาบันการล้มละลายล้มเหลว (5) ที่จะให้ยืมเสียงสถาบันเท่านั้น (4) ในการเรียกเก็บอัตราโทษ (5) จะต้องใช้หลักประกันเสียงและ (6) การที่รัฐมีนโยบายในอนาคตของวิกฤตใด ๆ เพื่อที่จะเอาความไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮัมฟรีย์ ( 1989 ) สรุปคือ lolr หลักการทั้งจากเฮนรีธอร์นตัน ( 1802 ) และวอลเตอร์เบกช็ ( 1873 ) ดังนี้ ( 1 ) การปกป้องหุ้นเงินรวม ( 2 ) เพื่อสนับสนุนระบบการเงินทั้งหมด ไม่ใช่แต่ละสถาบัน ( 3 ) ทำตัวสอดคล้องกับเป้าหมายการเติบโตของรายได้ที่มั่นคงยาววิ่ง ( 4 ) ให้ล้มละลายสถาบันล้มเหลว ( 5 ) ยืมสถาบันเสียงเท่านั้น( 4 ) คิดอัตราค่าปรับ ( 5 ) เพื่อต้องการเสียงหลักประกัน และ ( 6 ) นโยบายรัฐในล่วงหน้าของวิกฤตใด ๆเพื่อขจัดความไม่แน่นอน