At this thought, Chen Rong couldn’t

At this thought, Chen Rong couldn’t help but to be angry with Wang Qilang.

She pursed her lips and fumed: “You’re all a bad lot!”

Sun Yan was bemused by her words. “I’m a man of honor,” he claimed. “And so is General Ran!”

Just then, a woman’s voice came: “Is Ah Rong in? Jiejie has come to see you.”

It was Chen Wei’s voice.

She’s here?

“Ah Yan, leave for now,” Chen Rong immediately said to Sun Yan. “My cousins are the most troublesome.”

Sun Yan nodded, stood up, and turned around to go.

He had just gotten to the gate by the time Chen Wei gracefully came in.

She paused at the sudden meeting with Sun Yan, then glanced at Chen Rong in jealousy before turning to give him a curtsy. “Good greetings, General Sun,” she sweetly said.

Sun Yan snorted, flapped his sleeves, and went out the door without any concern for her.

Chen Wei froze at being snubbed. She turned to watch Sun Yan’s departing back while, slowly, her face grew ugly.

But in mere seconds, Chen Wei forced a smile on her lips and turned to her cousin. “Ah Rong.”

Chen Rong curtsied and smilingly said, “Jiejie, have a seat.”

Chen Wei nodded. She walked over, asking: “Did General Sun come to see you? How kind of him.” Here, she maliciously added: “Did he know you had stayed at the prince’s estate?”

Upon hearing these words, Chen Rong’s face couldn’t help but darken.

Chen Wei felt slightly regretful the moment her words left her mouth. When she saw Chen Rong’s sullen face, she quickly offered a smile. “I apologize. I shouldn’t have said that.”

Chen Rong lowered her head in acceptance of her apology. “I know you didn’t mean anything by it. Jiejie, you’re my guest, please have a seat.”

Chen Wei took the seat Sun Yan had vacated. She reached to accept the wine cup, her thin and pale fingers stroking it, but she did not talk.

Seeing so, Chen Rong looked at her with some surprise. She deliberately did not ask when she saw her being bashful.

“Ah Rong,” Chen Wei softly said some time later.

“Hmm.”

Chen Rong’s tone sounded somewhat indifferent.

Chen Wei didn’t notice it, however. She was apparently too distracted, as she was constantly stroking her cup. At length, she finally asked, “You said last time that General Ran disliked women who aren’t frank. Did you mean it?”

Sure enough, she has come for him.

Chen Rong smirked, casually replying: “Aye.”

Chen Wei looked up.

Her face was blushing and her eyes were bright. Her entire being exuded joy and excitement, and even nervousness. She hastened to ask: “Ah Rong, did you know that General Ran has returned to Nan’yang?”

Chen Rong nodded in reply. “So I’ve heard from the servants.”

Chen Wei lit up, happily saying: “Yes, it’s true, the entire city of Nan’yang is talking about him right now. Even the servants who never leave the house know his name. This time, he only brought two hundred soldiers back. Chen Gongrang said it was evidence enough that General Ran truly wants to protect the Hans and this city.”

At this juncture, she bit her lower lip and shyly smiled. Wringing her skirt, she said, “Father says he’ll host another banquet in honor of the general. He also says he’ll bring up the wedding so that General Ran can officially marry me.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลานี้คิด เฉินรองไม่สามารถช่วยแต่ถึงจะโกรธกับวัง Qilangเธอ pursed ริมฝีปากของเธอ และ fumed: "คุณทำทั้งหมดเลวมาก"ดวงอาทิตย์ยันถูก bemused โดยคำของเธอ เขาอ้างว่า "ผมเป็นคนของเกียรติ "และเพื่อให้ เป็นวิ่งทั่วไป"แล้ว เสียงผู้หญิงมา: "คือ Ah ร่องใน Jiejie ได้มาค่ะ"มันเป็นเสียงเฉินเว่ยเธออยู่ที่นี่"อา Yan ลาสำหรับตอนนี้, " เฉินร้องทันทีว่า ยันดวงอาทิตย์ "ญาติของฉันจะลำบากมากที่สุด"ยันอาทิตย์เลยต้อง ลุกขึ้น และหันไปเพียงแค่เขามีอากาศประตูตามเวลาเว่ยเฉินอย่างสง่างามมาเธอหยุดชั่วคราวในที่ประชุมอย่างฉับพลันพร้อมยันดวงอาทิตย์ แล้ว glanced ที่รองเฉินฉกฉวยก่อนที่จะเปิดให้เขาเป็น curtsy "ดีทักทาย ดวงอาทิตย์ ทั่วไป" เธอบอกว่า หวานดวงอาทิตย์ยัน snorted, flapped แขนของเขา และออกโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ สำหรับเธอเว่ยเฉิน froze ที่ถูก snubbed เธอหันไปดูอาทิตย์ยันออกเดินทางกลับในขณะที่ ช้า ใบหน้าของเธอเติบโตมาน่าเกลียดแต่ในเพียงไม่กี่วินาที เว่ยเฉินบังคับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ และกลายเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ "อา ร้อง"ร่อง Chen curtsied และครั้งกล่าว ว่า, " Jiejie นั่งลง"เว่ยเฉินแล้วพยักหน้าอย่าง เธอเดินผ่าน ถาม: "ทั่วไปซันมาไหนกับคุณ วิธีชนิดของเขา" ที่นี่ เธอเจตนาร้ายเพิ่ม: "เขารู้คุณโยเอสเตทของเจ้าชาย"เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ เฉินร่องหน้าไม่ช่วย แต่เข้มขึ้นเว่ยเฉินรู้สึกเศร้าเสียใจต่อเล็กน้อยในขณะที่คำพูดของซ้ายปากของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าคือเฉินร้อง เธออย่างรวดเร็วให้บริการรอยยิ้ม "ฉันขอโทษ ผมไม่ได้บอก"รองเฉินลงหัวของเธอในการยอมรับขอโทษเธอ "ฉันรู้ว่า คุณไม่ได้ตั้งใจ อะไรจากมัน Jiejie คุณพิมาน โปรดมีนั่ง"เว่ยเฉินเอานั่งยันซันได้ออก เธอถึงจะยอมรับถ้วยไวน์ นิ้วบาง และซีดของเธอลูบมัน แต่เธอไม่ได้พูดคุยเห็นดังนั้น เฉินรองมองเธอ ด้วยความประหลาดใจบางอย่าง เธอจงใจไม่ไม่ถามเมื่อเธอเห็นเธอกำลัง bashful"อา ร็อง, " เฉินเว่ยเบา ๆ กล่าวมา"อืมม"เฉินร้องเสียงไพเราะไม่แยแสค่อนข้างเว่ยเฉินไม่ได้สังเกตเห็นมัน อย่างไรก็ตาม เธอเห็นได้ชัดว่าฟุ้งซ่านเกินไป ขณะที่เธอถูกลูบเธอคัพอย่างต่อเนื่อง ที่มีความยาว เธอก็ถาม "คุณกล่าวว่า ครั้งสุดท้ายที่ วิ่งทั่วไปไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่ได้แฟรงก์ คุณหมายถึง มัน"พอแน่ใจว่า ที่เธอมีเขาSmirked รงเฉิน ลวก replying: "เอ"เว่ยเฉินมองขึ้นใบหน้าของเธอเป็นแดง และดวงตาของเธอสดใสนี้ เธอเป็นทั้ง exuded ความสุข และความตื่นเต้น และแม้แต่ความกังวลใจ เธอพริบถาม: "ร่อง Ah คุณรู้ไหมว่า ทั่วไปวิ่งได้กลับมา Nan'yang "เฉินร้องเลยต้องตอบกลับ "ดังนั้นฉันได้ยินจากข้า"เว่ยเฉินสว่างขึ้น อย่างมีความสุขพูดว่า: "ใช่ มันเป็นความจริง Nan'yang ทั้งเมืองพูดถึงเขาอยู่ ข้าราชการที่ไม่เคยออกจากบ้านแม้แต่ทราบชื่อของเขา เวลานี้ เขาเพียงนำทหารสองร้อย Gongrang เฉินกล่าวว่า หลักฐานเพียงพอว่า Ran ทั่วไปอย่างแท้จริงต้องการปกป้องฮันส์และเมืองนี้"ที่ juncture นี้ เธอบิตริมฝีปากล่างของเธอ และยิ้ม shyly บิดกระโปรงของเธอ เธอบอก "พ่อกล่าวเขาจะโฮสต์อื่นเลี้ยงในเกียรติของทั่วไป เขายังกล่าวว่า เขาจะนำมาขึ้นงานแต่งงานที่วิ่งทั่วไปทางแต่งฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความคิดนี้เฉินร่องไม่สามารถช่วย แต่จะโกรธกับวัง Qilang. เธอเม้มริมฝีปากของเธอและ fumed: "คุณกำลังทั้งหมดที่มีจำนวนมากที่ไม่ดี!" ซันยันถูกตะลึงโดยคำพูดของเธอ "ผมเป็นผู้ชายที่มีเกียรติ" เขาอ้างว่า "และเพื่อให้เป็น Ran ทั่วไป!" ทันใดนั้นเสียงของผู้หญิงมา: "อาร่องอะไรบ้าง? Jiejie ได้มาเห็นคุณ. " มันเป็นเสียงเฉินเหว่ยของ. เธอเป็นคนที่นี่? " อายันออกสำหรับตอนนี้ "เฉินกล่าวว่าร่องทันทีกับซันยัน "ญาติของฉันเป็นที่ลำบากที่สุด." Sun Yan พยักหน้าลุกขึ้นยืนและหันไปรอบ ๆ ไป. เขามีอากาศเพียงแค่ไปที่ประตูตามเวลาที่เฉินเหว่ยได้อย่างสง่างามมาใน. เธอหยุดชั่วคราวในที่ประชุมอย่างฉับพลันกับดวงอาทิตย์ยันแล้วชำเลืองมอง ที่เฉินร่องในความหึงหวงก่อนจะหันไปให้เขาถวายบังคม "ทักทายดีทั่วไป Sun," เธอกล่าวว่าหวาน. ดวงอาทิตย์ยัน snorted, กระพือแขนของเขาและเดินออกจากประตูโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ สำหรับเธอ. เฉินเหว่ยแช่แข็งที่ถูกปฏิเสธ เธอหันไปดูดวงอาทิตย์แยนแยกย้ายกันกลับในขณะที่ช้าใบหน้าของเธอเติบโตที่น่าเกลียด. แต่ในเพียงไม่กี่วินาทีเฉินเหว่ยบังคับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอและหันไปญาติของเธอ "อาร่อง." เฉินร่อง curtsied และอมยิ้มกล่าวว่า "Jiejie มีที่นั่ง." เฉินเหว่ยพยักหน้า เธอเดินไปถาม: "ไม่ทั่วไปดวงอาทิตย์มาดูคุณ? . วิธีชนิดของเขาว่า "นี่เธอมีเจตนาร้ายเพิ่ม:" เขาก็ไม่ทราบว่าคุณได้อยู่ที่คฤหาสน์ของเจ้าชาย " เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ใบหน้าของเฉินร่องไม่สามารถช่วย แต่มืด. เฉินเหว่ยรู้สึกเสียใจเล็กน้อยขณะที่คำพูดของเธอที่เหลือ ปากของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าบูดบึ้งเฉินร่องของเธอรีบนำเสนอรอยยิ้ม "ฉันขอโทษ. ผมไม่ควรจะบอกว่า. " เฉินร่องลดลงหัวของเธอในการยอมรับคำขอโทษของเธอ "ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้มีความหมายอะไรกับมัน Jiejie คุณแขกของฉันโปรดมีที่นั่ง. " เฉินเหว่ยนั่งยันดวงอาทิตย์ได้ลุก เธอถึงจะยอมรับถ้วยไวน์นิ้วมือบางและอ่อนของเธอลูบมัน แต่เธอไม่ได้พูดคุย. เห็นเช่นนั้นเฉินร่องมองเธอด้วยความประหลาดใจ เธอจงใจไม่ได้ถามเมื่อเธอเห็นเธอเป็นขี้อาย. "อาร่อง," เฉินเหว่ยกล่าวว่าเบา ๆ เวลาต่อมา. "อืม." เสียงเฉินของโรงฟังบ้างไม่แยแส. เฉินเหว่ยไม่ได้แจ้งให้ทราบว่าอย่างไร เธอเป็นคนที่เห็นได้ชัดว่าฟุ้งซ่านเกินไปขณะที่เธอกำลังอย่างต่อเนื่องลูบถ้วยของเธอ ที่มีความยาวที่สุดเธอก็ถามว่า "คุณบอกว่าครั้งสุดท้ายที่วิ่งทั่วไปไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่ตรงไปตรงมา ? คุณหมายถึงมันว่า " พอแน่ใจว่าเธอได้มาสำหรับเขา. เฉินร่อง smirked ลวกตอบ:". Aye " เฉินเหว่ยเงยหน้าขึ้นมอง. ใบหน้าของเธอคือแดงและดวงตาของเธอสดใส ทำให้เธอดูปริกความสุขและความตื่นเต้นและแม้กระทั่งความกังวลใจ เธอรีบไปถาม: "อาร่องคุณก็รู้ทั่วไปที่วิ่งได้กลับไป Nan'yang" เฉินร่องพยักหน้าในการตอบกระทู้ ". ดังนั้นผมเคยได้ยินจากคนรับใช้" เฉินเหว่ยสว่างขึ้นอย่างมีความสุขว่า "ใช่มันเป็นความจริงทั้งเมือง Nan'yang มีการพูดคุยเกี่ยวกับเขาในขณะนี้ แม้ข้าราชการที่ไม่เคยออกจากบ้านทราบชื่อของเขา เวลานี้เขาเพียงนำสองร้อยทหารกลับ เฉิน Gongrang บอกว่ามันเป็นหลักฐานเพียงพอว่านายพลวิ่งอย่างแท้จริงต้องการที่จะปกป้องฮันส์และเมืองนี้. " ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้เธอกัดริมฝีปากล่างของเธอและยิ้มอย่างอาย ๆ บิดกระโปรงของเธอเธอกล่าวว่า "พ่อบอกว่าเขาจะเป็นเจ้าภาพจัดเลี้ยงอีกในเกียรติของทั่วไป นอกจากนี้เขายังบอกว่าเขาจะจัดงานแต่งงานขึ้นมาเพื่อที่วิ่งอย่างเป็นทางการทั่วไปสามารถแต่งงานกับฉัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่คิดแบบนี้ เฉินหยงไม่สามารถช่วย แต่โกรธกับวัง qilang .เธอ pursed ฟูมปากเธอ " คุณทุกคนมากนะ "ซุนเหยียน ก็ตะลึงกับคำพูดของเธอ " ผมเป็นผู้ชายที่ให้เกียรติ " เขาอ้าง " ดังนั้น แม่ทัพวิ่ง ! "แล้วเสียงผู้หญิงมา : " อ่า ร้องใน พี่สาวมาเห็นคุณ”มันเป็นเสียงของ เฉินเว่ยเธออยู่ที่นี่" อา ยัน ปล่อยเดี๋ยวนี้ " เฉินหยงทันทีว่า Sun Yan " ญาติของฉันเป็นปัญหามากที่สุด " .ซุนเหยียนพยักหน้า ลุกขึ้นยืน และหันหลังไปเขาเพิ่งไปที่ประตูเมื่อเฉินเว่ยได้เข้ามาเธอหยุดประชุมกระทันหันกับซุนเหยียน แล้วชายตามอง Chen ร่องด้วยความหวงแหนก่อนจะหันไปให้เขาคำนับ " สวัสดีดีทั่วไป Sun , " เธอหวานกล่าวSun Yan ได้กลิ่นแบบ , แขนของเขาและเดินออกไปที่ประตูโดยไม่สนใจเธอเฉินเว่ยแช่แข็งที่ถูกไม่ได้หยาม . เธอหันไปมองซุนเหยียนออกเดินทางกลับในขณะที่ ช้าๆ ใบหน้าของเธอก็น่าเกลียดแต่ในวินาทีเท่านั้น เฉินเว่ยทำให้รอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ และเป็นญาติของเธอ " อ๊ะ ร่ .เฉินหยงดูแต๋วๆนะแล้วก็อมยิ้มว่า " พี่สาว นั่ง "เฉินเว่ยพยักหน้า เธอเดินมา ถามว่า " ซอนทั่วไปมาดูคุณ แล้วชนิดของเขา " นี่เธอมุ่งร้ายเพิ่ม : " เขารู้ว่าคุณได้อยู่ในที่ดินขององค์ชาย ? "เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเฉินหยงไม่สามารถช่วย แต่มืด .เฉินเว่ยรู้สึกเสียใจเล็กน้อยขณะพูดออกจากปากของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าบึ้งตึงของเฉินหยง เธอรีบให้รอยยิ้ม " ผมต้องขอโทษด้วยครับ ผมไม่ควรพูดแบบนั้น "เฉินหยงลดหัวของเธอในการยอมรับคำขอโทษของเธอ " ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ทำอะไรเลย พี่สาว คุณเป็นแขกของฉัน เชิญนั่ง "เฉิน เว่ย เอาที่นั่ง Sun Yan มีถอน . เธอถึงยอมรับไวน์ของเธอซีด นิ้วลูบมัน แต่เธอไม่พูดเห็นดังนั้น เฉินหยงมองเธอด้วยความประหลาดใจ เธอไม่ได้ตั้งใจจะถาม เมื่อเธอเห็นเธอจะขี้อาย" อ้าร่อง " เฉินเว่ย เบาๆ บอกว่า เวลาต่อมา" อืม . . "เฉิงหรงโทนเสียงค่อนข้างชินชาเฉินเว่ยไม่ได้สังเกตมัน แต่ เธอดูเหมือนฟุ้งซ่านมากเกินไป เธอจะลูบถ้วยของเธอ ในที่สุด , เธอก็ถามว่า " คุณพูดเมื่อครั้งสุดท้ายที่ทั่วไปรันไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่ใช่แฟรงค์ มันหมายความว่ายังไง "พอแน่ใจว่าเธอมาหาเขาเฉินหยงแสยะยิ้ม แล้วก็ตอบว่า " ใช่ "เฉิน เหว่ย เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเธอหน้าแดงและตาของเธอสดใส มีทั้งหมดเสน่ห์ของความสุขและความตื่นเต้น และแม้ความประหม่า เธอรีบถาม " อ๋อร้อง คุณรู้ไหมว่าทั่วไปวิ่งกลับไป nan"yang ? "เฉินหรงพยักหน้าในการตอบกลับ " ผมเคยได้ยินจากข้าราชการ”เฉินเว่ยสว่างขึ้นอย่างมีความสุขว่า " ใช่ มันเป็นเรื่องจริง เมืองทั้งหมดของ nan"yang พูดถึงเขาในตอนนี้ แม้แต่คนรับใช้ที่ไม่เคยออกจากบ้าน รู้ชื่อของเขา คราวนี้เขาเอาสองร้อยทหารกลับ เฉิน gongrang บอกว่าหลักฐานเพียงพอที่ทั่วไปรันอยากจะปกป้องฮั่น และเมืองนี้ในจุดนี้ เธอกัดริมฝีปากล่างของเธออย่างอายๆยิ้ม วิธีดึงกระโปรงของเธอ เธอกล่าวว่า " พ่อ ว่าเขาจะเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงในเกียรติของทั่วไป เขาบอกว่าเขาจะแต่งงานเพื่อให้ทั่วไปวิ่งอย่างเป็นทางการสามารถแต่งงานกับผม