We agree that this is the only feas

We agree that this is the only feasible design for a broad –spectrum agent. We disagree with Marder et al, however, in the interpretation of a finding of a difference in negative symptom between the two agent in a trail of this design. Marder et al acknowledge the problem of misinterpretation of a difference that is based on what might be called secondary as opposed to primary negative symptom, ie, related to poorly controlled positive symptom, extra pyramidal symptom, or depression caused by the standard agent. They feel that problem can be addressed by selection of an appropriate standard agent and dose for that agent. We are not confident that this problem can be addressed in this manner, and we have previously discussed this concern. In our view, without a placebo arm in such a trail, a finding of an advantage for the new “broad-spectrum” agent over the “standard” agent on negative symptom cannot be clearly interpreted with regard to an effect on primary negative symptom. One interpretation, of course, would be that the new agent improves negative symptoms, and the standard agent is having no effect. A second interpretation would be that the new agent in fact has little benefit on negative symptom but the standard agent is actually causing negative symptoms. A third possibility is that in fact both agent are causing negative symptom, but the newer agent has less of this negative effect. It’s not that we don’t feel that such a difference is a benefit but rather that such a difference without a placebo arm for reference cannot be clearly interpreted with regard on primary negative symptoms. Of course, if the new agent returns patients to an entirely normal state with no negative active symptom, there would be no problem in interpretation. Such an outcome seems unlikely.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรายอมรับว่า เป็นการออกแบบเท่าที่เป็นไปได้สำหรับกว้าง – รุ้งแทน เราไม่เห็นด้วยกับ Marder et al อย่างไรก็ตาม ในการตีความค้นหาความแตกต่างในอาการลบระหว่างตัวแทนสองในเส้นทางของการออกแบบนี้ Marder et al รับทราบปัญหาของ misinterpretation ความแตกต่างที่อยู่บนอะไรอาจเรียกว่ารองจำกัดอาการลบหลัก ie เกี่ยวข้องกับงานควบคุมบวกอาการ อาการเสริม pyramidal หรือภาวะซึมเศร้าที่เกิดจากตัวแทนมาตรฐาน พวกเขารู้สึกว่า ปัญหานั้นสามารถได้รับ โดยเลือกเป็นตัวแทนมาตรฐานที่เหมาะสมและยาสำหรับตัวแทนที่ เราไม่มั่นใจว่า สามารถจัดการปัญหานี้วิธีนี้ และเราได้เคยกล่าวถึงปัญหานี้ ในมุมมองของเรา ไม่มีแขนยาหลอกในดังกล่าวทาง ค้นหาความได้เปรียบเป็นตัวแทน "broad-spectrum" ใหม่ผ่านตัวแทน "มาตรฐาน" ในอาการลบไม่ชัดเจนตีความเกี่ยวกับผลกระทบอาการหลักลบ ตีหนึ่ง แน่นอน จะเป็นตัวแทนใหม่เพิ่มอาการลบ และตัวแทนมาตรฐานจะมีลักษณะพิเศษไม่ ตีสองจะให้ตัวแทนใหม่ในความเป็นจริงมีประโยชน์น้อยอาการลบ แต่ตัวแทนมาตรฐานจริงก่อให้เกิดอาการติดลบ ความเป็นไปได้ที่สามเป็นว่า ในความเป็นจริงตัวแทนทั้งสองทำให้เกิดอาการติดลบ แต่แทนใหม่มีน้อยผลกระทบนี้ มันไม่ใช่ว่า เราไม่รู้สึกว่า ความแตกต่างเป็นสวัสดิการ แต่มากกว่า นั้นเช่นความแตกต่าง โดยแขนประการสำหรับการอ้างอิงไม่ชัดเจนตีความ มีสัมมาคารวะอาการหลักลบ แน่นอน ถ้าตัวแทนใหม่ส่งกลับผู้ป่วยสถานะปกติทั้งหมดมีอาการใช้งานไม่เป็นค่าลบ จะมีปัญหาในการตีความ ผลดังกล่าวดูเหมือนว่าไม่น่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเห็นว่านี่คือการออกแบบที่เป็นไปเพียงเพื่อเป็นตัวแทน -spectrum กว้าง เราไม่เห็นด้วยกับร์เดอร์และคณะอย่างไรก็ตามในความหมายของการค้นพบความแตกต่างในเชิงลบอาการระหว่างทั้งสองตัวแทนในเส้นทางของการออกแบบนี้ ร์เดอร์และคณะรับทราบปัญหาที่เกิดจากการเข้าใจผิดของความแตกต่างที่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่อาจจะเรียกว่ารองเมื่อเทียบกับอาการทางลบหลักคืออาการที่เกี่ยวข้องกับการบวกควบคุมไม่ดีอาการเสี้ยมพิเศษหรือภาวะซึมเศร้าที่เกิดจากการเป็นตัวแทนมาตรฐาน พวกเขารู้สึกว่าปัญหาที่สามารถแก้ไขโดยการเลือกตัวแทนมาตรฐานที่เหมาะสมและปริมาณสำหรับตัวแทนที่ เราไม่มั่นใจว่าปัญหานี้ได้รับการแก้ไขในลักษณะนี้และเราได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้ความกังวลนี้ ในมุมมองของเราโดยไม่ได้รับยาหลอกแขนในเส้นทางดังกล่าวการค้นพบของความได้เปรียบสำหรับใหม่ "ในวงกว้างสเปกตรัม" ตัวแทนกว่า "มาตรฐาน" ตัวแทนในอาการเชิงลบไม่สามารถตีความได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับผลกระทบต่ออาการทางลบหลัก หนึ่งการตีความของหลักสูตรจะเป็นที่ตัวแทนใหม่ช่วยเพิ่มอาการทางลบและตัวแทนมาตรฐานจะมีไม่มีผลกระทบ การตีความที่สองจะเป็นไปได้ว่าตัวแทนใหม่ในความเป็นจริงมีประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับอาการทางลบ แต่ตัวแทนมาตรฐานเป็นจริงทำให้เกิดอาการทางลบ ความเป็นไปได้ที่สามคือในความเป็นจริงตัวแทนทั้งสองจะก่อให้เกิดอาการลบ แต่ตัวแทนใหม่มีน้อยของผลกระทบเชิงลบนี้ มันไม่ใช่ว่าเราไม่ได้รู้สึกว่าเช่นความแตกต่างที่เป็นประโยชน์ แต่ที่แตกต่างดังกล่าวได้โดยไม่ต้องได้รับยาหลอกแขนสำหรับการอ้างอิงไม่สามารถตีความได้อย่างชัดเจนในเรื่องเกี่ยวกับอาการทางลบในระดับประถมศึกษา แน่นอนถ้าตัวแทนใหม่ส่งกลับผู้ป่วยไปสู่​​สภาพปกติอย่างสิ้นเชิงกับอาการที่ใช้งานเชิงลบไม่ว่าจะมีปัญหาในการตีความไม่ ผลดังกล่าวดูเหมือนว่าไม่น่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรายอมรับว่า นี่เป็นเพียงที่เป็นไปได้ออกแบบให้กว้างสเปกตรัมและตัวแทน เราไม่เห็นด้วยกับมาร์เดอร์ et al , อย่างไรก็ตาม , ในความหมายของการหาความแตกต่างในทางลบอาการระหว่างสองตัวแทนในเส้นทางของการออกแบบนี้ มาร์เดอร์ et al รับทราบปัญหาของการเข้าใจผิดของความแตกต่างที่อยู่บนพื้นฐานของสิ่งที่อาจจะเรียกว่ารองเมื่อเทียบกับอาการหลักที่เป็นลบเช่นที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมไม่ดีบวกมีอาการ เสี้ยมเสริมหรือภาวะซึมเศร้าเกิดจากตัวแทนมาตรฐาน พวกเขารู้สึกว่า ปัญหาที่สามารถแก้ไขได้โดยการเลือกตัวแทนที่เหมาะสมและขนาดมาตรฐานสำหรับตัวแทน เราไม่มั่นใจว่าปัญหานี้สามารถแก้ไขได้ในลักษณะนี้ และเราได้กล่าวก่อนหน้านี้เกี่ยวกับนี้ ในมุมมองของเราโดยไม่ลอกแขนเช่นเส้นทาง , การหาประโยชน์สำหรับตัวแทนใหม่ " สเปกตรัม " มากกว่า " ตัวแทน " มาตรฐานต่ออาการทางลบไม่สามารถตีความชัดเจนเกี่ยวกับผลกระทบต่ออาการหลักที่เป็นลบ หนึ่งการตีความ แน่นอน จะ ว่า ตัวแทนใหม่เพิ่มอาการทางลบ และตัวแทนมาตรฐาน คือไม่มีผลการตีความที่สองจะเป็นว่า ตัวแทนใหม่ในความเป็นจริงได้ประโยชน์น้อยต่ออาการทางลบแต่ตัวแทนมาตรฐาน จะก่อให้เกิดอาการลบ ความเป็นไปได้ที่สาม คือ ในความเป็นจริง ทั้งเจ้าหน้าที่ ทำให้เกิดอาการทางลบ แต่ตัวแทนใหม่ได้น้อยกว่านี้ ผลเป็นลบเราไม่ได้รู้สึกว่า ความแตกต่างดังกล่าวเป็นประโยชน์ แต่ที่ความแตกต่างดังกล่าวไม่มียาหลอกแขนไม่สามารถอ้างอิงได้ชัดเจน ตีความ เกี่ยวกับ อาการที่เป็นหลัก แน่นอน ถ้าตัวแทนใหม่ส่งกลับผู้ป่วยสภาพปกติอย่างสิ้นเชิง ไม่มีลบ ปราดเปรียว อาการ จะได้ไม่ต้องมีปัญหาในการตีความ เช่นผลดูเหมือนว่าไม่น่าจะ .