He was so creepy," you muttered to

He was so creepy," you muttered to yourself as you locked up the shop and headed home. The envelope with Han's offer was still in your hand, and you felt a shiver run down your spine as you remembered his words: "

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาน่าขนลุกมาก" คุณพึมพำกับตัวเองขณะล็อกร้านและมุ่งหน้ากลับบ้าน ซองข้อเสนอของฮานยังอยู่ในมือคุณ และคุณรู้สึกสั่นสะท้านไปตามกระดูกสันหลังเมื่อนึกถึงคำพูดของเขา: "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เขาน่าขนลุกจริงๆ" คุณพึมพําเมื่อคุณล็อคร้านและกลับบ้าน ซองข้อเสนอของฮันยังคงอยู่ในมือของคุณและเมื่อนึกถึงคําพูดของเขาคุณรู้สึกหนาวสั่น:"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นที่น่าขนลุกมาก "คุณพึมพําเพราะคุณล็อคร้านและกลับบ้าน. คุณยังถือจดหมายฮันฉบับนั้นอยู่ในมือ คิดถึงคําพูดของเขา คุณรู้สึกเย็นหลัง