The thing with the traffic mess in

The thing with the traffic mess in Metro Manila is that it is easy to pontificate about the ideal long-term solutions — “consistent enforcement of traffic rules” Indeed, all of those are the obvious solutions; solutions that should have been implemented a long time ago — before the problem got to the monstrous scale we suffer today. But given that this is the present and the situation remains the same (i.e. none of the obvious solutions have been implemented), then those obvious solutions still remain obvious but beyond immediate reach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่ มีระเบียบจราจรในกรุงมะนิลาคือ ว่า มี pontificate เกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาระยะยาวที่เหมาะ — "สอดคล้องกันการบังคับใช้กฎจราจร" แน่นอน ทุกคนเป็นแก้ปัญหาที่ชัดเจน โซลูชั่นที่ควรมีการดำเนินการเป็นเวลานาน — ก่อนที่ปัญหามีขนาดมหึมาที่เราทุกข์วันนี้ แต่ระบุว่านี่คือปัจจุบัน และสถานการณ์ยังคงเหมือนเดิม (เช่นไม่มีการแก้ปัญหาที่ชัดเจนมีการดำเนินการ), แล้วโซลูชันเหล่านั้นเห็นได้ชัดยังคงเห็นได้ชัด แต่ เกินมายติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่มีระเบียบจราจรในกรุงมะนิลาคือว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะสังฆราชเกี่ยวกับการแก้ปัญหาในระยะยาวที่เหมาะ - "การบังคับใช้ที่สอดคล้องกันของกฎจราจร" แท้จริงทั้งหมดของผู้ที่มีการแก้ปัญหาที่เห็นได้ชัด; การแก้ปัญหาที่ควรได้รับการดำเนินการเป็นเวลานานแล้ว - ก่อนที่ปัญหาจะได้ไปขนาดมหึมาเราประสบในวันนี้ แต่ให้ที่นี้เป็นปัจจุบันและสถานการณ์ยังคงเหมือนเดิม (คือไม่มีการแก้ปัญหาที่ชัดเจนมีการดำเนินการ) แล้วการแก้ปัญหาที่ชัดเจนเหล่านั้นยังคงชัดเจน แต่ไกลเกินเอื้อมทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องการจราจรที่วุ่นวายในกรุงมะนิลาก็คือว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะเทศนาเกี่ยวกับอุดมคติระยะยาวโซลูชั่น - สอดคล้อง " การบังคับใช้กฎจราจร " แน่นอน ทั้งหมดเหล่านั้นเป็นโซลูชั่นที่ชัดเจน ควรใช้นานมาแล้ว ก่อนที่ปัญหาจะต้องมหึมาขนาดเราประสบในวันนี้ แต่ระบุว่านี่คือปัจจุบัน และสถานการณ์ยังคงเหมือนเดิม ( คือไม่มีของโซลูชั่นที่ชัดเจนได้รับการเห็นได้ชัด ) แล้วนั้น โซลูชั่น ยังคงชัดเจน แต่นอกเหนือจากการเข้าถึงได้ทันที