5. The need to estimate social cost

5. The need to estimate social cost
The current literature seems to suggest that the discount rate in international tourism development has neither been appropriately accounted for because of the social cost factor, nor do they provide suitable concepts for calculating the non monetary aspects of tourism development. A number of studies in the environmental literature have addressed this issue (for example,Dixon and Hufschmidt,1986; Dixon and Sherman, 1990; Dixon et al., 1988; Hufschmidt et al., 1983). However, although similar studies have been conducted in the field of tourism,few have suggested ways to quantify costs.For example :Lindbergetal.,(1997)suggested the contingent-valuation (CV)method as at echnique for measuring the economic value of selected actual social impacts associated with tourism; Dwyer et al., (1997) have measured the yield from foreign tourism by going beyond visitor expenditure. They propose taking into account a wide range of economic,environmental and social costs of tourism development; Sinclair (1998) has suggested both a single and a system of equation models for estimating tourism’s costs. Since one of the basic facts about international tourism is thatitdealswithpopulationsofdevelopingcountrieswhofacelargegroupsoftourists (mass tourism),the objective of asocial cost estimation is to guide the decision makers in the choice of capital projects and expenditures which will maximize the gains to the citizens. Economic theory suggests that resources are limited. Therefore, undertaking of a public investment will divert resources from an alternative use — perhaps another public investment, or an investment in the private sector. In other words, there is an opportunity cost to carrying out the tourism project. Thus, tourism planners in developing countries should be interested in the benefits to be derived from the expenditure on a tourism project compared to the benefits that would be obtained if thecapitalhadbeenusedelsewhere.Itfollowsthereforethatthereshouldbearanking system which should reflect the difference between benefits that would have been obtained from a given project, say a resort development, and the benefits that would be obtained from the project which is foregone, say an irrigation project. Thus, tourism planners in developing countries must come to terms with finding ways to measure (a) the physical benefits and costs and (b) societal costs, once the physical costs are found. Furthermore, if societal costs are estimated and included in financial cost/benefit decriminalization,the discount factor might readjusted in an upward manner which might reduce the net present values of the expected cash flows. Finally, new developments always take place in a geographical setting. They draw upon resources and people from other locations. These actions affect not only the development location itself, but also others. As May (1991) suggests, environmental impact as assessments not taken sufficient notice of the wider implications of development. Thus there is the need to provide appropriate information for specialists and
D.O. Brown, F.A. Kwansa/Hospitality Management 18 (1999) 31—43 33
non-specialists, so that decision makers are made aware of potential conditions that may stand in the way of the social welfare of the citizens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. ต้องประเมินต้นทุนทางสังคมThe current literature seems to suggest that the discount rate in international tourism development has neither been appropriately accounted for because of the social cost factor, nor do they provide suitable concepts for calculating the non monetary aspects of tourism development. A number of studies in the environmental literature have addressed this issue (for example,Dixon and Hufschmidt,1986; Dixon and Sherman, 1990; Dixon et al., 1988; Hufschmidt et al., 1983). However, although similar studies have been conducted in the field of tourism,few have suggested ways to quantify costs.For example :Lindbergetal.,(1997)suggested the contingent-valuation (CV)method as at echnique for measuring the economic value of selected actual social impacts associated with tourism; Dwyer et al., (1997) have measured the yield from foreign tourism by going beyond visitor expenditure. They propose taking into account a wide range of economic,environmental and social costs of tourism development; Sinclair (1998) has suggested both a single and a system of equation models for estimating tourism’s costs. Since one of the basic facts about international tourism is thatitdealswithpopulationsofdevelopingcountrieswhofacelargegroupsoftourists (mass tourism),the objective of asocial cost estimation is to guide the decision makers in the choice of capital projects and expenditures which will maximize the gains to the citizens. Economic theory suggests that resources are limited. Therefore, undertaking of a public investment will divert resources from an alternative use — perhaps another public investment, or an investment in the private sector. In other words, there is an opportunity cost to carrying out the tourism project. Thus, tourism planners in developing countries should be interested in the benefits to be derived from the expenditure on a tourism project compared to the benefits that would be obtained if thecapitalhadbeenusedelsewhere.Itfollowsthereforethatthereshouldbearanking system which should reflect the difference between benefits that would have been obtained from a given project, say a resort development, and the benefits that would be obtained from the project which is foregone, say an irrigation project. Thus, tourism planners in developing countries must come to terms with finding ways to measure (a) the physical benefits and costs and (b) societal costs, once the physical costs are found. Furthermore, if societal costs are estimated and included in financial cost/benefit decriminalization,the discount factor might readjusted in an upward manner which might reduce the net present values of the expected cash flows. Finally, new developments always take place in a geographical setting. They draw upon resources and people from other locations. These actions affect not only the development location itself, but also others. As May (1991) suggests, environmental impact as assessments not taken sufficient notice of the wider implications of development. Thus there is the need to provide appropriate information for specialists andD.O. น้ำตาล บริหารจัดการ F.A. Kwansa/โรงแรม 18 (1999) 31 – 43 33ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ ดังนั้นที่ตัดสินใจชงได้ทราบเงื่อนไขศักยภาพที่โดดเด่นในทางสังคมของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. ความจำเป็นในการประมาณการค่าใช้จ่ายทางสังคม
วรรณกรรมปัจจุบันดูเหมือนว่าจะชี้ให้เห็นว่าอัตราการลดในการพัฒนาการท่องเที่ยวระหว่างประเทศไม่ได้เป็นผู้ได้รับการคิดอย่างเหมาะสมสำหรับเนื่องจากปัจจัยต้นทุนทางสังคมหรือไม่ได้ให้แนวคิดที่เหมาะสมสำหรับการคำนวณด้านการเงินที่ไม่ใช่ของการพัฒนาการท่องเที่ยว . จำนวนของการศึกษาในวรรณคดีสิ่งแวดล้อมได้รับการแก้ไขปัญหานี้ (ตัวอย่างเช่นดิกสันและ Hufschmidt 1986; ดิกสันและเชอร์แมน, 1990; Dixon et al, 1988;.. Hufschmidt, et al, 1983) อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าการศึกษาที่คล้ายกันได้รับการดำเนินการใน ELD Fi ของการท่องเที่ยวไม่กี่มีข้อเสนอแนะวิธีที่จะหาจำนวนตัวอย่าง costs.For:. Lindbergetal, (1997) ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นประเมินมูลค่า (CV) วิธีการ ณ วันที่ echnique สำหรับการวัดค่าทางเศรษฐกิจของการเลือก ผลกระทบทางสังคมที่เกิดขึ้นจริงที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว Dwyer et al. (1997) ได้วัดอัตราผลตอบแทนจากการท่องเที่ยวต่างประเทศโดยจะเกินค่าใช้จ่ายของผู้เข้าชม พวกเขาเสนอโดยคำนึงถึงความหลากหลายของค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อมของการพัฒนาท่องเที่ยว ซินแคล (1998) ได้แนะนำทั้งเดี่ยวและระบบของแบบจำลองสมการสำหรับการประเมินค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวของ เนื่องจากเป็นหนึ่งในข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการท่องเที่ยวระหว่างประเทศเป็น thatitdealswithpopulationsofdevelopingcountrieswhofacelargegroupsoftourists (การท่องเที่ยวมวล) วัตถุประสงค์ของการประมาณค่าใช้จ่าย asocial คือการให้คำแนะนำผู้มีอำนาจตัดสินใจในการเลือกโครงการลงทุนและค่าใช้จ่ายที่จะเพิ่มกำไรให้กับประชาชน ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าทรัพยากรที่มี จำกัด ดังนั้นการดำเนินการของการลงทุนภาครัฐจะโอนทรัพยากรจากการใช้ทางเลือก - บางทีการลงทุนภาครัฐอื่นหรือการลงทุนในภาคเอกชน ในคำอื่น ๆ ที่มีต้นทุนค่าเสียโอกาสในการดำเนินการโครงการการท่องเที่ยว ดังนั้นนักวางแผนการท่องเที่ยวในประเทศกำลังพัฒนาควรจะสนใจใน TS Bene Fi จะได้รับจากการใช้จ่ายในโครงการการท่องเที่ยวเมื่อเทียบกับ TS Fi Bene ที่จะรับได้ถ้าระบบ thecapitalhadbeenusedelsewhere.Itfollowsthereforethatthereshouldbearanking ซึ่งควรสะท้อน erence di FF ระหว่าง TS Bene Fi ที่จะได้รับที่ได้รับจาก รับโครงการกล่าวว่าการพัฒนารีสอร์ทและ TS Bene Fi ที่จะได้รับจากโครงการซึ่งเป็นมาก่อนกล่าวว่าโครงการชลประทาน ดังนั้นนักวางแผนการท่องเที่ยวในประเทศกำลังพัฒนาจะต้องมาถึงข้อตกลงกับวิธี Fi nding การวัด (ก) Bene ทางกายภาพ TS Fi และค่าใช้จ่ายและ (ข) ค่าใช้จ่ายในสังคมเมื่อค่าใช้จ่ายทางกายภาพที่พบ นอกจากนี้หากค่าใช้จ่ายทางสังคมจะมีการประเมินและรวมอยู่ในค่าใช้จ่ายทางการเงิน / Bene Fi T decriminalization ปัจจัยส่วนลดอาจจะปรับในลักษณะที่ปรับตัวสูงขึ้นซึ่งอาจลดมูลค่าปัจจุบันสุทธิของกระแสเงินสดที่คาดว่าจะ FL OWS ในที่สุดการพัฒนาใหม่มักจะใช้สถานที่ในการตั้งค่าทางภูมิศาสตร์ พวกเขาวาดเมื่อทรัพยากรและผู้คนจากสถานที่อื่น ๆ การกระทำเหล่านี้ FF ect ไม่เพียง แต่สถานที่การพัฒนาตัวเอง แต่ยังคนอื่น ๆ พฤษภาคม (1991) แสดงให้เห็นผลกระทบสิ่งแวดล้อมการประเมินไม่ได้รับการแจ้งให้ทราบล่วงหน้า Su FFI ประสิทธิภาพของผลกระทบในวงกว้างของการพัฒนา ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะให้ข้อมูลที่เหมาะสมสำหรับผู้เชี่ยวชาญและ
D.O. บราวน์เอฟเอ Kwansa / การจัดการการต้อนรับ 18 (1999) 31-43 33
ผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ใช่เพื่อให้ผู้มีอำนาจตัดสินใจจะรับรู้ถึงเงื่อนไขที่อาจยืนในทางของสวัสดิการสังคมของประชาชน