Impact of Work Schedules on Sleep D

Impact of Work Schedules on Sleep Duration of Critical Care Nurses
A. J. Hirsch Allen, MPH, Julie E. Park, MSc, Nassim Adhami, RN, Demetrios Sirounis, MD, Harriet Tholin, RN, BSN, Peter Dodek, MD, Ann E. Rogers, RN, PhD, Najib Ayas, MD
Disclosures Am J Crit Care. 2014;23(4):290-295.
Abstract and Introduction
Abstract
Background. Sleep deprivation leads to reduced vigilance and potentially impairs work performance. Nurses may work long shifts that may contribute to sleep deprivation.
Objective. To assess how nurses' sleep patterns are affected by work schedules and other factors.
Methods. Between October 2009 and June 2010, a total of 20 critical care nurses completed daily sleep and activity logs and a demographic survey and wore an actigraph to objectively measure sleep time for 14 days.
Results. In a multivariate model with controls for repeated measures, mean sleep time between consecutive work shifts was short: 6.79 hours between 2 day shifts and 5.68 hours between 2 night shifts (P = .01). Sleep time was much greater between days when no shifts were worked (8.53 hours), consistent with catch-up sleep during these times. Every minute of 1-way commuting time was associated with a reduction of sleep time by 0.84 minutes.
Conclusion. Critical care nurses obtain reduced amounts of sleep between consecutive work shifts, particularly between consecutive night shifts. Whether this degree of sleep deprivation adversely affects patients' safety needs further study.
Introduction
Acute and chronic sleep deprivation leads to reduced vigilance, motor discoordination, and impaired cognitive function, thereby increasing the risk of errors in the workplace. Specifically, psychomotor performance after 24 hours of continuous wakefulness is similar to that of persons with a blood alcohol concentration of 0.10%, a level consistent with legal intoxication in many jurisdictions.[1] Increased sleepiness and poorer neurobehavioral performance are associated with less than 5 to 6 hours of time in bed, even for a single night.2 Increasingly, evidence3 indicates that sleep deprivation in health care professionals adversely affects performance and may have adverse effects on patient and occupational safety
Nurses' work shifts in hospitals are usually at least 12 hours long. Frequent work shifts of this length, especially on multiple consecutive days, most likely leave little time for adequate sleep between shifts, especially when time required for commuting and transfer of patient information at shift changes is considered. Additionally, time required for responsibilities at home may further limit opportunities for sleep.[2]Sleep duration may be even less between consecutive night shifts, because the internal biological (circadian) clock reduces sleep drive during the daytime.[4] Although registered nurses are the largest group of health care providers in the United States, the impact of work schedules on sleep patterns of nurses has not been well studied. We think that this topic is an important issue because inadequate sleep duration in nurses could potentially affect their performance and the safety of patients.
The primary purpose of this study was to assess how sleep patterns are affected by work schedules. Specifically, we hypothesized that nurses in the critical care unit obtain inadequate sleep between 2 consecutive work shifts and that this problem would be accentuated between 2 consecutive night shifts. Second, we hypothesized that sleep duration would be reduced by other factors, such as responsibilities at home and commuting time.
Methods
Participants
The study sample consisted of nurses who worked in multidisciplinary intensive care units (ICUs) in 3 different urban hospitals in Vancouver, British Columbia: St Paul's Hospital, Vancouver General Hospital, and Mt St Josephs Hospital. All nurses who worked regularly in these 3 hospitals were eligible to participate in the study unless they were nurse managers or educators. Day shifts start at 7:30 AM, and night shifts start at 7:30 PM. Shifts are 12.5 hours long, because 0.5 hours is needed for handover of patient information. Participants in the study were recruited by means of advertisements posted in the ICUs at these hospitals.
Nurses who participated were asked to complete detailed daily sleep and activity logs plus a 1-time demographic survey; they also wore an actigraph to provide an objective measure of sleep duration. An actigraph is a noninvasive, portable device similar in size to a wristwatch and is worn on the nondominant wrist. The device contains a motion sensor that allows it to differentiate sleep from wakefulness on the basis of the wearer's movement. Actigraphy is a reliable and valid method for measuring sleep in healthy adults[5] and has been used to study sleepwake patterns for more than 30 years.[6] The actigraph was worn continually for 14 days; it was removed only if the device would be exposed to water (eg, showering). Each nurse in the study was given an honorarium of Can$50/wk. The research ethics board of Providence Health Care and the University of British Columbia approved the study.
Individual sleep periods were determined from sleep onset to sleep offset as defined by standard actigraph measures. The data obtained from the actigraphs were also reviewed manually to ensure validity. The individual reviewers of the data were unaware of the nurses' work schedules. Total sleep duration was the sum, in hours, of all sleep periods between shifts, excluding naps.
Survey
The survey elicited information about the nurses' daily activities, such as time spent commuting or attending to family responsibilities, work shifts, work breaks, and mood. In addition, nurses were expected to complete daily logs that elicited information about how many hours they worked at the hospital and what kind of work was done, how physically and mentally tired they were, how stressed they were, how they slept, and when they slept. Participants were also asked, "On a typical day, how many minutes does it take you to go from your home to the hospital where you work?" to assess the impact of commuting time on sleep.
Statistical Analysis
The number of hours each nurse slept was recorded continually for a period of 14 days. Therefore, between consecutive days, 8 different between-shift types were possible:
• day-day (eg, a day shift on Tuesday followed by another day shift on Wednesday)
• day-night (eg, a day shift on Tuesday followed by a night shift starting Wednesday night)
• night-night (eg, a night shift on Tuesday night followed by a night shift on Wednesday)
• day–no shift (eg, a day shift on Tuesday with no night or day shift on Wednesday)
• night–no shift (eg, a night shift starting Tuesday night with no day or night shift on Wednesday)
• no shift–no shift
• no shift–day shift
• no shift–night shift
During the 14 days of the study, 13 between-shift types were derived on the basis of the working schedules recorded by the nurses.
The major purpose of the study was to determine sleep duration between consecutive day and night shifts. First, a univariate model was fitted to estimate the effect of shift type on sleep duration while correcting for repeated measures but ignoring the effect of potential confounders. Linear mixed effect models were used to account for correlation between repeated measures in a single person.
The secondary purpose was to assess the impact of a variety of demographic variables, including age, presence of children at home, commuting time, living arrangement (living alone vs not), and sex, on sleeping time. A univariate regression analysis was performed first to identify a preliminary list of potential confounders (P < .10); thereafter, a stepwise regression approach was taken to build a multivariate model, which provided an estimate of the effect on sleep duration.
The value P < .05 was considered statistically significant except as noted earlier. All statistical analyses were done by using SAS, version 9.2, software (SAS Institute Inc).
Results
Characteristics of Nurses
A total of 20 nurses participated in the study between October 2009 and June 2010. Characteristics of the sample are shown inTable 1 . In general, the nurses were young, and most were female. Median commuting time from home to work (ie, 1-way commuting time) was 27.4 minutes. Of the 20 nurses, 18 worked full-time (≥35 hours per week).
Sleep Duration Between Shift Types
A total of 260 between-shift periods were possible (20 nurses × 13 between-shift periods). After data cleaning, 247 between-shift periods were analyzed. A total of 9 between-shifts periods that were missing were excluded. Also, on the basis of visual inspection of the diagnostic plots, 4 outliers were identified and sensitivity analyses were performed. Because these outliers were not influential points (ie, did not alter the direction or significance of results), they were excluded from the analysis to obtain stable statistical inferences. The largest proportion of shifts (99 of 247; 40%) were between 2 days when no shifts were worked.
Table 2 shows the mean sleep duration by shift type after accounting for repeated measures within each participant. Mean sleep duration between 2 night shifts (5.68 hours) was significantly less than the mean sleep duration between 2 day shifts (6.79 hours). Nurses slept much more between nonworkdays (8.53 hours) and during the night between a day shift and a day off (8.93 hours). Mean sleep duration between night shift and no shift was only 4.84 hours; however, this short sleep duration was attributed to the fact that sleep duration was calculated only until midnight the day after a shift. Nurses who had the following day off, most likely came home and took a nap (rather than a full sleep), knowing they could get a full night's sleep later that evening.
Impact of Other Variables
A set of univariate analyses was done to assess the potential impact of nonshift factors on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของการกำหนดการทำงานในช่วงเวลานอนหลับของพยาบาลดูแลสำคัญA. J. เฮิร์ชอัลเลน ความเร็ว จูลี่ E. พาร์ค หลัก Nassim Adhami, RN, Demetrios Sirounis, MD, Tholin เรียต RN, BSN ปีเตอร์ Dodek, MD, E. แอนโรเจอร์ส RN ปริญญา เอก Najib Ayas, MDเผย Am J Crit ดูแล 2014; 23 (4): 290-295บทคัดย่อ และบทนำบทคัดย่อพื้นหลัง ภาวะขาดการนอนหลับให้ระมัดระวังลดลง และอาจแตกประสิทธิภาพการทำงาน พยาบาลอาจทำงานกะความยาวที่อาจนำไปสู่ภาวะขาดการนอนหลับวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินว่ารูปแบบการนอนของพยาบาลได้รับผลกระทบ โดยกำหนดการทำงานและปัจจัยอื่น ๆวิธี ระหว่างเดือน 2552 ตุลาคมและ 2553 มิถุนายน จำนวนพยาบาลดูแลสำคัญ 20 เสร็จนอนหลับทุกวัน และบันทึกกิจกรรม และการสำรวจประชากร และสวม actigraph ที่วัดเป็นเวลานอนใน 14 วันผลลัพธ์ที่ ในรูปแบบตัวแปรพหุกับการควบคุมมาตรการซ้ำ หมายถึง เวลานอนกะการทำงานติดต่อกันเป็นระยะสั้น: ระหว่าง 2 วันกะ และกะกลางคืน 2 โมง 5.68 6.79 ชั่วโมง (P =.01). เวลานอนยิ่งใหญ่ระหว่างวันเมื่อกะไม่ได้ทำงาน (8.53 ชั่วโมง), สอดคล้องกับนอนหลับจับขึ้นในช่วงเวลาเหล่านี้ ทุกนาทีของเวลาไม่กี่วิธีที่ 1 ไม่เกี่ยวข้องกับการลดลงของเวลานอน 0.84 นาทีสรุป พยาบาลดูแลสำคัญรับจำนวนลดลงนอนหลับระหว่างกะการทำงานต่อเนื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างกะกลางคืนติดต่อกัน ว่า ภาวะขาดการนอนหลับในระดับนี้กระทบส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของผู้ป่วยที่ต้องการศึกษาต่อแนะนำเฉียบพลัน และเรื้อรังนอนมานำไปสู่การระมัดระวังลดลง มอเตอร์ discoordination และความรับรู้ฟังก์ ชั่น จึงเพิ่มความเสี่ยงจากข้อผิดพลาดในการทำงาน โดยเฉพาะ psychomotor ประสิทธิภาพหลังจาก 24 ชั่วโมงต่อเนื่อง wakefulness จะคล้ายกับของเลือดแอลกอฮอล์เข้มข้น 0.10% ระดับความสอดคล้องกับกฎหมาย intoxication ในหลายเขตพื้นที่เพิ่ม sleepiness [1] และ neurobehavioral ย่อมหมายถึงประสิทธิภาพจะน้อยกว่า 5-6 ชั่วโมงเวลาเตียง แม้ night.2 เดียวมากขึ้น evidence3 บ่งชี้ว่า ภาวะขาดการนอนหลับในผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพกระทบส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงาน และอาจส่งผลต่อการความปลอดภัยของผู้ป่วย และอาชีวกะการทำงานของพยาบาลในโรงพยาบาลมักยาวอย่างน้อย 12 ชั่วโมง กะการทำงานบ่อยของความยาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหลายวันติดต่อกัน ให้เวลาน้อยสำหรับการนอนหลับเพียงพอระหว่างกะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาที่จำเป็นสำหรับการไปกลับเป็นประจำและถ่ายโอนข้อมูลผู้ป่วยที่เปลี่ยนแปลงจะถือเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ เวลาที่จำเป็นสำหรับความรับผิดชอบที่บ้านอาจเพิ่มเติมจำกัดโอกาสในการนอนหลับ[2]ระยะเวลานอนหลับได้แม้แต่น้อยระหว่างคืนกะ เพราะนาฬิกาชีวภาพ (circadian) ภายในลดขับรถหลับในเวลากลางวัน[4] แม้ว่าพยาบาลลงทะเบียนเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของผู้ให้บริการสุขภาพในสหรัฐอเมริกา ผลกระทบของการกำหนดการทำงานในรูปแบบการนอนของพยาบาลมีไม่ถูกดีศึกษา เราคิดว่า หัวข้อนี้เป็นประเด็นสำคัญเนื่องจากระยะเวลานอนหลับไม่เพียงพอในการพยาบาลอาจอาจมีผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพและความปลอดภัยของผู้ป่วยวัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้คือการ ประเมินรูปแบบการนอนจะกระทบ โดยกำหนดการทำงาน โดยเฉพาะ เราตั้งสมมติฐานว่าที่พยาบาลในหน่วยดูแลสำคัญได้รับการนอนหลับไม่เพียงพอระหว่างกะการทำงานต่อเนื่อง 2 และจะตาร์ปัญหาระหว่าง 2 กะกลางคืนต่อเนื่องกัน สอง เราตั้งสมมติฐานว่าที่นอนจะลดระยะเวลาจากปัจจัยอื่น ความรับผิดชอบอยู่บ้านและเวลาไปกลับเป็นประจำวิธีการผู้เข้าร่วมตัวอย่างศึกษาประกอบด้วยพยาบาลที่ทำงานในหน่วยการดูแลเร่งรัด multidisciplinary (ICUs) ใน 3 ต่างเมืองแวนคูเวอร์ บริติชโคลัมเบีย: St Paul โรงพยาบาล โรงพยาบาลทั่วไปแวนคูเวอร์ และ Mt เซนต์โจเซฟส์โรงพยาบาล พยาบาลทั้งหมดที่ทำงานประจำในโรงพยาบาล 3 เหล่านี้มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมในการศึกษาเว้นแต่พวกผู้จัดการพยาบาลหรือนักการศึกษา เริ่มต้นกะวันที่ 7:30 น. และกะกลางคืนเริ่มที่ 7:30 น.กะจะ 12.5 ชั่วโมงที่ยาวนาน เพราะ 0.5 ชั่วโมงต้องการถึงการส่งมอบข้อมูลผู้ป่วย ผู้เข้าร่วมในการศึกษาได้พิจารณาจากโฆษณาที่ลงใน ICUs ที่โรงพยาบาลเหล่านี้พยาบาลที่เข้าร่วมได้ต้องสมบูรณ์นอนหลับทุกวันรายละเอียด และบันทึกกิจกรรม และ สำรวจประชากร 1 เวลา พวกเขายังสวมเป็น actigraph เพื่อให้การวัดวัตถุประสงค์ระยะเวลานอนหลับ Actigraph การเป็น noninvasive แบบพกพาอุปกรณ์คล้ายกันขนาดจะเป็นนาฬิกาข้อมือราคา และสวมใส่บนข้อมือ nondominant อุปกรณ์ประกอบด้วยเซ็นเซอร์เคลื่อนไหวที่ช่วยให้การนอนหลับแตกต่างจาก wakefulness ตามการเคลื่อนไหวของผู้สวมใส่ Actigraphy เป็นวิธีที่ถูกต้อง และเชื่อถือได้สำหรับวัดการนอนหลับในผู้ใหญ่สุขภาพ [5] และมีการใช้เพื่อศึกษา sleepwake รูปแบบมากกว่า 30 ปี[6] actigraph ถูกสวมใส่อย่างต่อเนื่อง 14 วัน ถูกเอาออกเมื่ออุปกรณ์ที่ต้องสัมผัสกับน้ำ (เช่น สถานอาบอบ) พยาบาลแต่ละในการศึกษาได้รับการ honorarium สามารถ $50/wk คณะกรรมการจริยธรรมวิจัยจัดเตรียมสุขภาพและมหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบียอนุมัติการศึกษานอนหลับแต่ละรอบระยะเวลาที่กำหนดจากเริ่มมีอาการนอนหลับนอนตรงข้ามตามที่กำหนด โดยมาตรการมาตรฐาน actigraph ข้อมูลที่ได้จากการ actigraphs ที่ยังตรวจสอบด้วยตนเองให้มีผลบังคับใช้ ผู้ตรวจทานแต่ละข้อมูลไม่รู้กำหนดการทำงานของพยาบาลได้ ระยะเวลาหลับรวมเป็นผลรวม ในเวลา เวลานอนหลับทั้งหมดระหว่างกะ รวม napsแบบสำรวจข้อมูลสำรวจ elicited เกี่ยวกับพยาบาลในกิจกรรมประจำวัน เช่นเวลาที่ใช้ไปกลับเป็นประจำ หรือร่วมรับผิดชอบครอบครัว กะการทำงาน แบ่งงาน และอารมณ์ พยาบาลที่ต้องทำบันทึกประจำวันซึ่ง elicited ข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนชั่วโมงที่ทำงานที่โรงพยาบาลและประเภทของงานทำ ลักษณะทางกายภาพ และจิตใจเหนื่อย พวก เครียดวิธีพวกเขาถูก วิธีการนอนหลับ และเมื่อพวกเขาไปไหน คนถูกถาม "ในวันปกติ กี่นาทีใช้เวลาคุณจะไปจากบ้านของโรงพยาบาลที่ทำงานหรือไม่" การประเมินผลกระทบของการไม่กี่เวลาปวิเคราะห์ทางสถิติจำนวนของชั่วโมงการพยาบาลแต่ละแหล่งมีการบันทึกอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 14 วัน ดังนั้น ระหว่างวันติดกัน 8 ชนิดแตกต่างกันระหว่างกะก็ได้:•วันวัน (เช่น กะวันอังคารตามอื่นกะวันพุธ)•เดย์-ไนท์ (เช่น กะวันอังคารตามกะกลางคืนเริ่มคืนวันพุธ)•คืนคืน (เช่น กะกลางคืนในคืนวันอังคารตามกะกลางคืนในวันพุธ)•กะวัน – ไม่มี (เช่น กะวันอังคารกับคืนไม่) หรือกะวันพุธ•คืน – ไม่กะ (เช่น กะกลางคืนเริ่มคืนวันอังคาร โดยไม่มีวันหรือกะกลางคืนวันพุธ)•ไม่กะกะ – ไม่มี•กะ – วันไม่เปลี่ยน•กะ – คืนไม่เลื่อนในระหว่างวันที่ 14 ของการศึกษา 13 ชนิดระหว่างกะถูกรับ โดยกำหนดการทำงานที่บันทึก โดยพยาบาลวัตถุประสงค์หลักของการศึกษาเป็นการกำหนดระยะเวลาการนอนหลับติดต่อกันระหว่างกลางวันและกลางคืนกะ ก่อน แบบอย่างไร univariate ถูกติดตั้งเพื่อประเมินผลของชนิดกะบนระยะเวลานอนหลับในขณะที่การแก้ไขสำหรับการวัดซ้ำ แต่ละเว้นผลของ confounders อาจเกิดขึ้น ผลรวมเชิงเส้นแบบจำลองถูกใช้ให้ความสัมพันธ์ระหว่างการวัดซ้ำในคนเดียววัตถุประสงค์รองคือการ ประเมินผลกระทบของตัวแปรทางประชากร รวมถึงอายุ ของเด็กที่บ้าน ไม่กี่เวลา จัดห้องนั่งเล่น (อยู่คนเดียว vs ไม่), และ เพศ ในเวลานอนหลับ การวิเคราะห์การถดถอยอย่างไร univariate ทำก่อนเพื่อระบุรายการ confounders เป็นไปได้เบื้องต้น (P <. 10); วิธี stepwise ถดถอยหลัง ถูกนำไปสร้างแบบจำลองตัวแปรพหุ ซึ่งมีการประเมินผลระยะเวลานอนหลับค่า P < .05 ได้พิจารณาทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยกเว้นตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ สถิติวิเคราะห์ทั้งหมดทำโดย SAS เวอร์ชัน 9.2 ซอฟต์แวร์ (SAS สถาบัน Inc)ผลลัพธ์ลักษณะของพยาบาลจำนวนพยาบาล 20 เข้าร่วมในการศึกษาระหว่างเดือน 2552 ตุลาคมและเดือน 2010 มิถุนายน ลักษณะของตัวอย่างจะแสดง inTable 1 ทั่วไป พยาบาลตอนเด็ก ๆ และส่วนใหญ่มีเพศหญิง นาที 27.4 มัธยฐานไม่กี่เวลาจากบ้านไปทำงาน (ie วิธี 1 ไม่กี่เวลา) ได้ ของพยาบาล 20, 18 ทำงานแบบเต็มเวลา (≥35 ชั่วโมงต่อสัปดาห์)ระยะเวลานอนหลับระหว่างชนิดกะจำนวนรอบระยะเวลาระหว่างกะ 260 ได้สุด (20 พยาบาล× 13 ระหว่างกะระยะ) หลังจากทำความสะอาดข้อมูล มีวิเคราะห์ระยะเวลาระหว่างกะ 247 มีแยกจำนวน 9 ระหว่างกะระยะที่ขาดหายไป ยัง โดยใช้ตรวจสอบภาพของที่ดินวินิจฉัย ระบุ 4 outliers และดำเนินการวิเคราะห์ความไว เนื่องจาก outliers เหล่านี้ไม่มีอิทธิพลจุด (ie ได้ไม่เปลี่ยนทิศทางหรือความสำคัญของผลลัพธ์), พวกเขาถูกแยกออกจากการวิเคราะห์สถิติ inferences มั่นคงรับ สัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของกะ (99 ของ 247; 40%) อยู่ระหว่าง 2 วันเมื่อมีการทำงานกะไม่ตารางที่ 2 แสดงระยะเวลานอนเฉลี่ยตามชนิดกะหลังจากบัญชีสำหรับการประเมินซ้ำภายในผู้เรียนแต่ละ ระยะเวลานอนเฉลี่ยระหว่าง 2 กะกลางคืน (5.68 ชั่วโมง) ได้อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าระยะเวลานอนเฉลี่ยระหว่างวันที่ 2 กะ (6.79 ชั่วโมง) พยาบาลนอนหลับมาก ระหว่าง nonworkdays (8.53 ชั่วโมง) และ ในตอนกลางคืนระหว่างวันและวันปิด (8.93 ชั่วโมง) ระยะเวลานอนเฉลี่ยระหว่างกะกลางคืนกะไม่ถูกเพียง 4.84 ชั่วโมง อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาการนอนหลับระยะสั้นนี้ถูกบันทึกในความเป็นจริงที่มีคำนวณระยะเวลานอนหลับจนถึงเที่ยงคืนวันหลังกะ พยาบาลที่มีวันต่อไปนี้ปิด มาบ้าน และใช้เวลานอนเล่น (แทนที่นอนหลับเต็ม), รู้ว่า พวกเขานอนหลับกลางคืนเต็มภายหลังเย็นที่ได้รับผลกระทบของตัวแปรอื่น ๆทำการประเมินผลกระทบของปัจจัย nonshift ในชุดวิเคราะห์อย่างไร univariate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของตารางเวลาการทำงานในระยะเวลาการนอนหลับที่สำคัญพยาบาลดูแล
A. เจลเฮิร์ชอัลเลน, MPH, จูลี่อีปาร์ค MSc, Nassim Adhami, RN, มิเทรี Sirounis, MD, แฮเรียต Tholin, RN, BSN ปีเตอร์ชุบ, MD, แอนอีโรเจอร์ส, RN, ปริญญาเอก, นาจิบ Ayas, MD
การเปิดเผยข้อมูล Am J Crit ดูแล 2014; 23 (4): 290-295
บทคัดย่อและการแนะนำ
บทคัดย่อ
ความเป็นมา อดนอนนำไปสู่การลดความระมัดระวังและอาจบั่นทอนประสิทธิภาพการทำงาน พยาบาลอาจทำงานกะยาวที่อาจนำไปสู่การอดนอน
วัตถุประสงค์ เพื่อประเมินว่าพยาบาล 'รูปแบบการนอนรับผลกระทบจากตารางการทำงานและปัจจัยอื่น ๆ
วิธี ระหว่างเดือนตุลาคมปี 2009 และเดือนมิถุนายน 2010 รวมเป็น 20 พยาบาลดูแลที่สำคัญในชีวิตประจำวันเสร็จสิ้นการนอนหลับและกิจกรรมบันทึกและการสำรวจประชากรและสวม Actigraph อคติวัดเวลาการนอนหลับเป็นเวลา 14 วัน
ผลการ ในรูปแบบหลายตัวแปรที่มีการควบคุมมาตรการซ้ำหมายถึงเวลานอนหลับระหว่างการเปลี่ยนแปลงการทำงานติดต่อกันเป็นระยะสั้น: 6.79 ชั่วโมงระหว่าง 2 กะต่อวันและ 5.68 ชั่วโมงระหว่าง 2 กะกลางคืน (p = 0.01) เวลานอนก็มากขึ้นระหว่างวันเมื่อไม่มีกะได้ทำงาน (8.53 ชั่วโมง) ให้สอดคล้องกับการนอนหลับจับขึ้นในช่วงเวลานี้ ทุกนาทีของ 1 เที่ยวเวลาการเดินทางที่เกี่ยวข้องกับการลดเวลาการนอนหลับโดย 0.84 นาที
สรุป พยาบาลดูแลที่สำคัญได้รับในปริมาณที่ลดลงของการนอนหลับระหว่างการเปลี่ยนแปลงการทำงานต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างกะกลางคืนต่อเนื่องกัน ไม่ว่าจะเป็นระดับของการอดนอนนี้มีผลกระทบด้านความปลอดภัยของผู้ป่วยที่ต้องการศึกษาต่อ
บทนำ
เฉียบพลันและอดนอนเรื้อรังที่นำไปสู่ความระมัดระวังลด discoordination มอเตอร์และหน้าที่บกพร่องทางปัญญาจึงเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดข้อผิดพลาดในการทำงาน โดยเฉพาะผลการดำเนินงานจิตหลังจาก 24 ชั่วโมงของการตื่นตัวอย่างต่อเนื่องมีลักษณะคล้ายกับที่ของบุคคลที่มีความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ในเลือดของ 0.10% ซึ่งเป็นระดับที่สอดคล้องกับความเป็นพิษทางกฎหมายในหลายเขตอำนาจศาล. [1] ง่วงนอนที่เพิ่มขึ้นและประสิทธิภาพการทำงานด้านพฤติกรรมที่ยากจนมีความเกี่ยวข้องกับน้อยกว่า 5 ถึง 6 ชั่วโมงเวลาอยู่บนเตียงแม้สำหรับ night.2 เดียวเพิ่มมากขึ้น evidence3 แสดงให้เห็นว่าการอดนอนในผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่มีผลกระทบการทำงานและอาจมีผลกระทบต่อผู้ป่วยและความปลอดภัยอาชีว
พยาบาลกะการทำงานในโรงพยาบาลมักจะมีอย่างน้อย 12 เป็นเวลานาน กะการทำงานบ่อยของระยะเวลานี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันที่หลายต่อเนื่องส่วนใหญ่จะปล่อยให้เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการนอนหลับที่เพียงพอระหว่างการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถึงเวลาที่จำเป็นสำหรับการเดินทางและการถ่ายโอนข้อมูลผู้ป่วยที่มีการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงที่ถือว่า นอกจากนี้เวลาที่จำเป็นสำหรับความรับผิดชอบที่บ้านอาจไป จำกัด โอกาสสำหรับการนอนหลับ. [2] ระยะเวลาการนอนหลับอาจจะแม้แต่น้อยระหว่างกะกลางคืนติดต่อกันเพราะทางชีวภาพ (circadian) นาฬิกาภายในไดรฟ์ช่วยลดการนอนหลับช่วงกลางวัน. [4] แม้ว่าพยาบาลวิชาชีพ เป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพในประเทศสหรัฐอเมริกาผลกระทบของตารางการทำงานในรูปแบบการนอนของพยาบาลยังไม่ได้รับการศึกษาที่ดี เราคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญเพราะระยะเวลาการนอนหลับไม่เพียงพอในหอผู้ป่วยอาจจะมีผลต่อประสิทธิภาพและความปลอดภัยของผู้ป่วยของพวกเขา
มีจุดประสงค์หลักของการศึกษานี้คือการประเมินว่ารูปแบบการนอนรับผลกระทบจากตารางการทำงาน เฉพาะเราตั้งสมมติฐานว่าพยาบาลในหอผู้ป่วยที่สำคัญได้รับการนอนหลับไม่เพียงพอระหว่าง 2 กะทำงานติดต่อกันและว่าปัญหานี้จะได้รับการเน้นระหว่าง 2 กะกลางคืนต่อเนื่องกัน ประการที่สองเราตั้งสมมติฐานว่าระยะเวลาการนอนหลับจะลดลงจากปัจจัยอื่น ๆ เช่นความรับผิดชอบที่บ้านและเวลาการเดินทาง
วิธีการ
เข้าร่วม
กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยพยาบาลที่ทำงานในสาขาวิชาหน่วยผู้ป่วยหนัก (แผนก ICU) ใน 3 โรงพยาบาลในเมืองที่แตกต่างกันในแวนคูเวอร์บริติช โคลัมเบีย: เซนต์พอลโรงพยาบาล, โรงพยาบาลแวนคูเวอร์และ Mt เซนต์โจเซฟโรงพยาบาล พยาบาลทุกคนที่ทำงานประจำใน 3 โรงพยาบาลเหล่านี้มีสิทธิที่จะมีส่วนร่วมในการศึกษาจนกว่าพวกเขาจะเป็นผู้จัดการพยาบาลหรือการศึกษา กะต่อวันเริ่มต้นที่ 07:30 และกะกลางคืนเริ่มต้นที่ 19:30 กะเป็น 12.5 เป็นเวลานานเพราะ 0.5 ชั่วโมงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับส่งมอบข้อมูลผู้ป่วย ผู้เข้าร่วมในการศึกษาได้รับคัดเลือกด้วยวิธีการของการโฆษณาโพสต์ในแผนก ICU ที่โรงพยาบาลเหล่านี้
พยาบาลที่เข้าร่วมถูกถามเพื่อให้รายละเอียดในชีวิตประจำวันการนอนหลับและกิจกรรมบันทึกบวก 1 เวลาการสำรวจประชากร; พวกเขายังสวม Actigraph เพื่อให้วัตถุประสงค์ของการวัดระยะเวลาการนอนหลับ Actigraph เป็นทางการ, อุปกรณ์พกพาที่คล้ายกันในขนาดที่นาฬิกาข้อมือและสวมใส่ในข้อมือ nondominant อุปกรณ์ประกอบด้วยการตรวจจับการเคลื่อนไหวที่ช่วยให้สามารถแยกความแตกต่างจากการนอนหลับความตื่นตัวบนพื้นฐานของการเคลื่อนไหวของผู้สวมใส่ actigraphy เป็นวิธีการที่เชื่อถือได้และถูกต้องสำหรับการวัดการนอนหลับในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี [5] และได้รับการใช้ในการศึกษารูปแบบการ sleepwake มานานกว่า 30 ปี [6] Actigraph ถูกสวมใส่อย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 14 วัน. มันจะถูกลบออกได้เฉพาะในกรณีที่อุปกรณ์จะได้รับการสัมผัสกับน้ำ (เช่นอาบน้ำ) พยาบาลในการศึกษาแต่ละคนได้รับบำเหน็จของ $ กระป๋อง 50 / สัปดาห์ คณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยแห่งความสุขุมการดูแลสุขภาพและมหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบียได้รับการอนุมัติการศึกษา
ระยะเวลาการนอนหลับบุคคลได้รับการพิจารณาจากการโจมตีการนอนหลับการนอนหลับชดเชยตามที่กำหนดโดยมาตรการ Actigraph มาตรฐาน ข้อมูลที่ได้จากการ actigraphs นอกจากนี้ยังได้รับการตรวจสอบด้วยตนเองเพื่อให้แน่ใจว่าถูกต้องตามกฎหมาย แต่ละคิดเห็นที่ของข้อมูลที่ไม่ได้ตระหนักถึงพยาบาล 'ตารางการทำงาน ระยะเวลาการนอนหลับรวมผลรวมในชั่วโมงของทุกช่วงเวลาการนอนหลับระหว่างการเปลี่ยนแปลงไม่รวม naps
สำรวจ
สำรวจแคะข้อมูลเกี่ยวกับกิจกรรมในชีวิตประจำวันพยาบาล 'เช่นเวลาที่ใช้ในการเดินทางหรือเข้าร่วมในการรับผิดชอบต่อครอบครัวกะการทำงานแบ่งการทำงานและ อารมณ์ นอกจากนี้พยาบาลที่คาดว่าจะเสร็จสมบูรณ์ในบันทึกประจำวันที่แคะข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการหลายชั่วโมงพวกเขาทำงานที่โรงพยาบาลและสิ่งที่ชนิดของงานที่ทำวิธีการที่ร่างกายและจิตใจเหนื่อยพวกเขาเป็นวิธีการที่เน้นพวกเขาเป็นวิธีที่พวกเขานอนหลับและเมื่อพวกเขา นอนหลับ ผู้เข้าร่วมถูกถามยัง "ในวันปกติกี่นาทีมันจะพาคุณไปจากบ้านของคุณไปที่โรงพยาบาลที่คุณทำงาน?" เพื่อประเมินผลกระทบของการเดินทางเวลาในการนอนหลับ
การวิเคราะห์ทางสถิติ
จำนวนชั่วโมงการนอนหลับแต่ละพยาบาลได้รับการบันทึกอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 14 วัน ดังนั้นระหว่างวันติดต่อกัน 8 ชนิดที่แตกต่างกันระหว่างการเปลี่ยนแปลงเป็นไปได้:
•วันวัน (เช่นการเปลี่ยนวันในวันอังคารที่ตามมาด้วยการเปลี่ยนแปลงอีกวันในวันพุธ)
•วันคืน (เช่นการเปลี่ยนวันในวันอังคารที่ตามมาด้วย กะกลางคืนเริ่มต้นคืนวันพุธ)
•คืนคืน (เช่นเปลี่ยนคืนในคืนวันอังคารตามด้วยกะกลางคืนวันพุธ)
•วันไม่มีการเปลี่ยนแปลง (เช่นการเปลี่ยนวันในวันอังคารที่มีการคืนหรือเปลี่ยนวันวันพุธ)
• คืนไม่มีการเปลี่ยนแปลง (เช่นกะกลางคืนเริ่มต้นคืนวันอังคารกับวันหรือคืนกะวันพุธ)
•ไม่มีการเปลี่ยนแปลงไม่มีการเปลี่ยนแปลง
•ไม่มีการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงวัน
•ไม่มีการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนคืน
ในช่วง 14 วันของการศึกษา 13 ระหว่าง ประเภท -shift ได้มาบนพื้นฐานของตารางเวลาการทำงานที่บันทึกโดยพยาบาล
วัตถุประสงค์สำคัญของการศึกษาคือการกำหนดระยะเวลาการนอนหลับระหว่างกลางวันและกลางคืนติดต่อกันกะ ครั้งแรกแบบ univariate ก็พอดีที่จะประเมินผลกระทบของเกียร์แบบอยู่กับระยะเวลาการนอนหลับในขณะที่การแก้ไขสำหรับวัดซ้ำ แต่ไม่สนใจผลกระทบของปัจจัยที่อาจเกิดขึ้น เชิงเส้นแบบจำลองผลกระทบผสมถูกนำมาใช้ในการบัญชีสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างวัดซ้ำในคนเดียว
วัตถุประสงค์รองคือการประเมินผลกระทบของความหลากหลายของตัวแปรประชากรรวมถึงอายุการปรากฏตัวของเด็กที่บ้านทอนเวลาการจัดที่อยู่อาศัย (อยู่คนเดียว vs ไม่ได้) และเพศในเวลานอนหลับ การวิเคราะห์การถดถอย univariate เป็นครั้งแรกในการระบุรายชื่อเบื้องต้นของตัวแปรที่อาจเกิดขึ้น (p <0.10) หลังจากนั้นวิธีการถดถอยแบบขั้นตอนถูกนำไปสร้างรูปแบบหลายตัวแปรซึ่งให้ประมาณการผลกระทบกับระยะเวลาการนอนหลับ
ค่า p <0.05 ได้รับการพิจารณาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติยกเว้นตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ การวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมดถูกทำโดยใช้ SAS รุ่น 9.2, ซอฟแวร์ (SAS Institute Inc)
ผล
ลักษณะของพยาบาล
ทั้งหมด 20 หอผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการศึกษาระหว่างเดือนตุลาคมปี 2009 และเดือนมิถุนายน 2010 ลักษณะของกลุ่มตัวอย่างที่จะแสดง inTable 1 โดยทั่วไปพยาบาลเป็นเด็กและส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง แบ่งเวลาการเดินทางจากบ้านไปทำงาน (เช่น 1 เที่ยวเวลาการเดินทาง) เป็น 27.4 นาที 20 พยาบาล 18 ทำงานเต็มเวลา (≥35ชั่วโมงต่อสัปดาห์)
ระยะเวลาการนอนหลับระหว่างประเภทการเปลี่ยนแปลง
ทั้งหมด 260 ช่วงระหว่างการเปลี่ยนแปลงเป็นไปได้ (20 × 13 หอผู้ป่วยระยะเวลาระหว่างการเปลี่ยนแปลง) หลังจากทำความสะอาดข้อมูล 247 ระยะเวลาระหว่างการเปลี่ยนแปลงการวิเคราะห์ ทั้งหมด 9 ระหว่างการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาที่ขาดหายไปได้รับการยกเว้น นอกจากนี้บนพื้นฐานของการตรวจสอบภาพของแปลงวินิจฉัย 4 ค่าผิดปกติมีการระบุและการวิเคราะห์ความไวได้ดำเนินการ เพราะค่าผิดปกติเหล่านี้ไม่ได้จุดที่มีอิทธิพล (กล่าวคือไม่ได้เปลี่ยนทิศทางหรือความสำคัญของผลการค้นหา) พวกเขาได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์เพื่อให้ได้ข้อสรุปทางสถิติที่มีความเสถียร สัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการเปลี่ยนแปลง (99 จาก 247; 40%) อยู่ระหว่าง 2 วันเมื่อไม่มีกะได้ทำงาน
ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่าระยะเวลาการนอนหลับเฉลี่ยโดยแบ่งตามชนิดการเปลี่ยนแปลงหลังจากการบัญชีสำหรับวัดซ้ำในผู้เข้าร่วมแต่ละคน หมายถึงระยะเวลาการนอนหลับระหว่าง 2 กะกลางคืน (5.68 ชั่วโมง) อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าระยะเวลาการนอนหลับเฉลี่ยระหว่าง 2 กะต่อวัน (6.79 ชั่วโมง) พยาบาลนอนหลับมากขึ้นระหว่าง nonworkdays (8.53 ชั่วโมง) และในช่วงกลางคืนระหว่างการเปลี่ยนแปลงวันและวันหยุด (8.93 ชั่วโมง) หมายถึงระยะเวลาการนอนหลับระหว่างกะกลางคืนและไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นเพียง 4.84 ชั่วโมง แต่ระยะเวลาการนอนหลับสั้น ๆ นี้เป็นผลมาจากความจริงที่ว่าระยะเวลาการนอนหลับที่คำนวณได้เท่านั้นจนถึงเที่ยงคืนวันรุ่งขึ้นหลังจากการเปลี่ยนแปลง พยาบาลที่มีในวันรุ่งขึ้นออกส่วนใหญ่จะกลับมาที่บ้านและเอาหลับนอน (มากกว่าการนอนหลับเต็ม) รู้ว่าพวกเขาจะได้รับการนอนหลับคืนเต็มของในภายหลังว่าตอนเย็น
ผลกระทบจากตัวแปรอื่น ๆ
ชุดของการวิเคราะห์ univariate ทำในการประเมิน ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากปัจจัย nonshift บน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบของตารางการทำงานในเวลาหลับของวิกฤตการดูแลพยาบาล
เอ. เจ. เฮิร์ช อัลเลน , MPH จูลี่เช่นอุทยานวิทยาศาสตร์ด้านนาซิม adhami , RN , ดีมีดรีออส sirounis , MD , แฮร์ tholin , RN , BSN , ปีเตอร์ dodek , MD , แอน E . Rogers , RN , ปริญญาเอก , นาจิบ ayas MD
J Crit เปิดเผยคือ การดูแล 2014 ; 23 ( 4 ) : 290-295 .
นามธรรมและพื้นหลังบทคัดย่อแนะนำ

การอดนอนทำให้ลดความหวาดระแวง และอาจทำลายการทำงาน . พยาบาลอาจปฏิบัติงานนานที่อาจนำไปสู่การกีดกันการนอนหลับ .
วัตถุประสงค์ เพื่อประเมินว่าพยาบาลการนอนหลับได้รับผลกระทบโดยตารางการทำงานและปัจจัยอื่น ๆ .
วิธี ระหว่างตุลาคม 2552 มิถุนายน 2553ทั้งหมด 20 พยาบาลผู้ให้การดูแลเสร็จบันทึกกิจกรรมนอนทุกวัน และการสำรวจประชากร และใส่เป็น actigraph ควรวัดนอนเป็นเวลา 14 วัน
ผลลัพธ์ ในรูปแบบหลายตัวแปรที่มีการควบคุมสำหรับการวัดซ้ำ หมายถึงนอนเวลาระหว่างกะทำงานติดต่อกันเป็นเวลาสั้นๆ : 6.79 ชั่วโมงระหว่างกะ 2 วันและ 5.68 ชั่วโมงระหว่าง 2 กะกลางคืน ( p = . 01 )เวลา นอนหลับได้มากขึ้นระหว่างวันเมื่อไม่มีกะกำลังทำงาน ( 8.53 ชม. ) , สอดคล้องกับจากการนอนหลับในช่วงเวลาเหล่านี้ ทุกๆนาทีของเวลา 1-way การเดินทางที่เกี่ยวข้องกับการลดเวลาหลับ โดยนาทีที่ 84 .
สรุป พยาบาลได้รับการลดปริมาณของการนอนหลับระหว่างกะ ทำงานติดต่อกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างติดต่อกันคืนกะไม่ว่าระดับของการกีดกันการนอนหลับมีผลกระทบต่อความปลอดภัยของผู้ป่วย ความต้องการศึกษาต่อ นำบทนำ

แบบเฉียบพลันและเรื้อรัง เพื่อลดการสูญเสียด้านนอน มอเตอร์ discoordination ระแวดระวัง และความจำบกพร่อง จึงเพิ่มความเสี่ยงของความผิดพลาดในการทำงาน โดยเฉพาะด้านการแสดง หลังจาก 24 ชั่วโมงของการตื่นตัวอย่างต่อเนื่องจะคล้ายกับที่ของบุคคลที่มีแอลกอฮอล์ในเลือดความเข้มข้น 0.10 % ในระดับที่สอดคล้องกับปัญหากฎหมายในเขตอำนาจศาลหลาย [ 1 ] เพิ่มความง่วงและจนกว่า neurobehavioral ประสิทธิภาพเกี่ยวข้องกับน้อยกว่า 5 ถึง 6 ชั่วโมงเวลาอยู่บนเตียง แม้แต่คืนเดียว ที่ 2 มากขึ้น ,