Geology2.1 Geological SettingMorocc

Geology
2.1 Geological Setting
Morocco is located at the northwestern passive continental margin of Africa, locally
referred to as Maghreb (Arabic: ‘west, occident’; Figs. 2.1 & 2.2). It hosts mainly
variably deformed to undeformed Mesozoic sedimentary cover rocks. Highly
deformed Paleozoic basement crops out in the south (Anti-Atlas) and in isolated
inliers north of it in the Meseta domain (Massif Central, Jebilet and Rehamna massifs)
and the Central High Atlas (Massif Ancien) (Figs. 2.1 & 2.2). The Anti-Atlas also
hosts small inliers of Precambrian basement.
2.1.1 Regional Tectonostratigraphic Overview
Morocco was affected by two orogenies, the Hercynian or Variscan orogeny in the
Carboniferous, and the Alpine/Atlasic orogeny in the Tertiary (Hercynian after the
Harz Mountains of Germany; Variscan after ‘Curia Variscorum’, the Bavarian city of
Hof; both terms are used equally in the literature). Intermittent rifting occurred from
the Permian to the Lower/Mid Liassic. The Hercynian orogeny was related to the
assembly of the supercontinent Pangea, and the rifting to its demise.
2.1.1.1 Paleozoic
Hercynian Events
The area of Morocco’s Atlantic basins originated as part of the submerged
northwestern passive margin of the southern continent of Gondwana. The mainly
silty-muddy Paleozoic lithologies point to an outer shelf setting. During the Hercynian
terminal collision between Gondwana and Laurussia (Old Red continent), the shelf
was telescoped into a west-northwest facing fold-and-thrust belt but its
tectonostratigraphy is not well constrained (e.g. Piqué 2001, Michard et al., 2010).
The now peneplained thrust belt is most coherently exposed in the Massif Central (Fig.
2.2). While it is referred to Zizi (2012) for a more detailed treatment of the Hercynian
crustal dynamics, a tectonic correlation of the Meseta domain with its European
counterpart is attempted in the following.
Paleozoic Regional Correlation
While knowledge the Hercynian/Variscan orogeny in northwestern Africa is still
emerging, it has been relatively well understood for over 80 years around the type
locations (Kossmat, 1927). A large-scale zonation of the wide collision zone
according to tectonic affinity exists for central Europe and can be used for regional
correlation (Fig. 2.3; Kossmat, 1927; Franke, 2000; Simancas et al., 2005). The
individual segments constitute tectonic slivers of varying affinities that had been
detached from the northern margin of Gondwana and later trapped farther north in its
terminal collision with Laurussia (Old Red continent) that was part of the assembly of
the supercontinent Pangea. A good regional marker is the Rhenohercynian zone, a
structurally inverted backarc basin that hosts the large Harz-Giessen nappes (Fig. 2.3).
The zone continues to the west into southern England (Carrick nappe in Cornwall),
from where it swings south, outcropping along the southwesternmost promontory of
the Portugese coast. It continues south towards the Moroccan coast, where it has
fallen victim to the Atlantic opening. In analogy, the idea is entertained here that the
Moroccan coastal areas with the Essaouira basin could correspond to the
Moldanubian zone immediately north of the Alps. The Moldanubian has been
interpreted as being part of the (inverted) thinned passive northern margin of
Gondwana (Franke, 2000).
2.1.1.2 Mesozoic to Recent
Since the Mesozoic, Morocco has been located in a triple junction between a
continent (Africa), an ocean (the Atlantic), and an active plate collision (Alpine belt
system). It has witnessed a complete Wilson cycle that started with the breakup of
Pangea (opening of Atlantic and Tethys) and ended with the Tethys closure and the
associated Alpine orogeny during terminal continental collision.
The Mesozoic rocks record Pangea’s breakup from the Permian onward, and
Maghreb’s convergence with Europe during the Alpine/Atlasic orogeny. A long initial
period of extensional tectonics accompanied by short-lived basaltic magmatism is
followed, in most areas, by weak compressional overprinting during the Tertiary
Atlasic/Alpine orogeny.
Atlantic Rifting
Continental rifting started in the Permian (based on vertebrate footprints in Argana
valley (Jalil and Dutuit, 1996, and references therein; Figs. 2.2 & 2.4). It involved the
formation of rift-related basins along both conjugate margins, e.g. Newark and Fundy
basins (e.g. Olsen et al., 2000) along Laurentia. The margin of western Morocco
constitutes a series of north-northeast trending rift basins that are segmented along
east-west trending transfer faults (e.g. Le Roy & Piqué, 2001). Rifting was
Excerpts from a Report on the Essaouira Basin of Morocco by Jürgen Kraus et al., Feb. 2013
3
08 Fall
asymmetrical with a southeast-dipping main detachment: Morocco was on the upper
plate, Nova Scotia on the lower plate (Michard et al. 2008, and references therein).
It is proposed here that the original north-northeast–south-southwest Atlantic basin
trough (and the west-southwest–east-northeast High Atlas trough formed as a
conjugate pair of large shear fractures in northeast-southwest extension quasisimultaneously
during the Permian (grey inset in Fig. 2.2). This is speculative and
based on the comparison of the (not-well constrained) ages of rift-controlled
sedimentation in both. It is consistent with the development of rhombic depocentres in
sinistral transtensional basins in the Central High Atlas (Brede et al., 1992; Pique et
al., 2002).
The west-southwest–east-northeast trending High Atlas trough developed into a failed
arm that closed during the Tertiary Atlasic/Alpine orogeny. Both trends appear to
intersect at Argana valley (Figs. 2.2 & 2.4).
In the Atlantic basins, horsts and half-grabens formed along east-southeasterly
dipping faults tracking the underlying Hercynian fold-and-thrust belt. Deformation
and therefore depocentres are believed to have migrated subsequently to the west (Le
Roy et al., 1998). These half-grabens record local subsidence and are filled with
continental syn-rift sediments. Continued extension gave way to Triassic post-rift
sedimentation, when the Atlantic basins started subsiding as a whole (sag basin
development sensu Allen & Allen, 2005). Intermittent Upper Triassic marine
influences were recorded by evaporites. At its peak, extension was accompanied by
thick Central Atlantic Magmatic Province (CAMP) basaltic rocks at both sides of the
opening Atlantic. The bulk of these coincide with the Triassic/Liassic boundary at
around 200 Ma (e.g. Knight et al., 2004; Marzoli et al. 2004). The Atlantic drift stage
commenced thereafter in the Lower/Middle Liassic. The onset of drifting is locally
manifested by the breakup unconformity, an erosional surface characterized by
intermediate relief, that records an abrupt change from continental clastic (fluvial)
rocks to marine, dominantly chemical sediments (collectively referred to as the drift
sequence).
Atlasic/Alpine Orogeny
At 84 Ma, the African plate changed its trajectory and moved towards Europe (Piqué
at al., 2002). Terminal collision, i.e. the Alpine orogeny) began at the end of the
Eocene and continues until today. Its main effect in Morocco was the closing and
extrusion of the High Atlas trough. In the Atlantic basins, this approximately north–
south shortening resulted in very gentle, large-scale undulations and the inversion of
half-grabens. The Alpine/Atlasic deformation is still ongoing, which is expressed in a
continued north-northeast–south-southwest orientation of the in-situ principal
maximum stress vector.
Discussion: Significance of the Regional Structural Trends
Two structural trends mentioned above are associated with initial Permian extension:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรณีวิทยา2.1 ตั้งค่าธรณีวิทยาโมร็อกโกอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือแฝงยุโรปไปทางแอฟริกา เครื่องเรียกว่า Maghreb (อาหรับ: 'ตะวันตก ตลับ' Figs. 2.1 และ 2.2) มันเป็นส่วนใหญ่variably deformed undeformed ปกตะกอนมีโซโซอิกหิน สูงdeformed พาลีโอโซอิกดินพืชออก ในภาคใต้ (ป้องกัน Atlas) และแยกinliers จากนั้นในโดเมน Meseta (massifs Massif เซ็นทรัล Jebilet และ Rehamna)แอตลาสสูงกลาง (อัลเบียน Massif) และ (Figs. 2.1 และ 2.2) แอตลาสป้องกันยังโฮสต์ inliers ขนาดเล็กของดินพรีแคมเบรียน2.1.1 ภาพรวมภูมิภาค Tectonostratigraphicโมร็อกโกได้รับผลจากสอง orogenies การเกิดภูเขา Hercynian หรือ Variscan ในการCarboniferous และการเกิดภูเขาอัล ไพน์/Atlasic ในตติย (Hercynian หลังจากภูเขา Harz เยอรมนี Variscan หลังจาก 'Curia Variscorum' เมืองบาวาเรียฮอฟ ทั้งสองเงื่อนไขจะใช้เท่า ๆ กันในวรรณคดี) ขาด ๆ หาย ๆ rifting เกิดขึ้นจากPermian ล่าง/กลาง Liassic การเกิดภูเขา Hercynian เกี่ยวข้องกับการแอสเซมบลีของมหาทวีป Pangea และ rifting การของลูก2.1.1.1 พาลีโอโซอิกเหตุการณ์ Hercynianพื้นที่ของอ่างล่างหน้าแอตแลนติกของโมร็อกโกมาเป็นส่วนหนึ่งของการน้ำท่วมกำไรแฝงตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปทางตอนใต้ของพรรคคอนท์ ส่วนใหญ่ปนทรายแป้ง muddy พาลีโอโซอิก lithologies ชี้ไปที่การตั้งค่าชั้นนอก ในระหว่างการ Hercynianเทอร์มินัลการชนกันระหว่างพรรคคอนท์และ Laurussia (เก่าแดงทวีป), ชั้นวางมี telescoped เป็น west-northwest ที่หันหน้าไปทางดาวพับ และกระตุก แต่มันไม่ดี tectonostratigraphy จำกัด (เช่นปิก้า 2001, Michard et al., 2010)เข็มขัดกระตุกตอนนี้ peneplained มากที่สุดศิลปินกลุ่นนี้แสดงในกลาง Massif (ฟิก2.2) ขณะว่า Zizi (2012) สำหรับการรักษารายละเอียดเพิ่มเติมของ Hercyniancrustal dynamics ความสัมพันธ์การเคลื่อนของโดเมน Meseta กับของยุโรปกันเป็นความพยายามในการต่อไปนี้ความสัมพันธ์ระดับภูมิภาคพาลีโอโซอิกในขณะที่เพิ่ม การเกิดภูเขา Hercynian/Variscan ในแอฟริกาตะวันตกเฉียงเหนือยังคงมีเกิดขึ้น มันได้รับค่อนข้างดีเข้าใจสถานชนิดกว่า 80 ปีสถาน (Kossmat, 1927) Zonation ขนาดใหญ่ชนหลากหลายโซนตามความเกี่ยวข้องของการเคลื่อนที่มีอยู่ในยุโรปกลาง และสามารถใช้สำหรับภูมิภาคความสัมพันธ์ (Fig. 2.3 Kossmat, 1927 Franke, 2000 Simancas et al., 2005) ที่แต่ละเซกเมนต์เป็น slivers ธรณีของ affinities แตกต่างกันที่ได้รับแยกออกจากพรรคคอนท์ไปทางเหนือ และรุ่นที่ใหม่กว่าติดเหนือไกลออกไปในตัวเทอร์มินัลชนกับ Laurussia (ทวีปแดงเก่า) ที่เป็นส่วนหนึ่งของการประกอบมหาทวีป Pangea เครื่องหมายภูมิภาคดีเป็นโซน Rhenohercynian การstructurally กลับ backarc พื้นที่โฮสต์ nappes Harz Giessen ขนาดใหญ่ (Fig. 2.3)โซนต่อไปทางตะวันตกในประเทศอังกฤษ (คาร์ริก nappe ในคอร์นวอล),จากที่มันชิงช้าใต้ outcropping ตาม promontory southwesternmost ของชายฝั่งโปรตุกิช มันยังคงใต้ไปทางฝั่งโมร็อกโก ที่มีเหยื่อลดลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติกที่เปิด ในการเปรียบเทียบ ความคิดเป็นความบันเทิงที่นี่ที่อ่างล้างหน้าเอสเซาอิร่าโมร็อกโกทางชายฝั่งสามารถสอดคล้องกับการโซน Moldanubian ทางเหนือของเทือกเขาแอลป์ทันที Moldanubian ได้รับแปลความหมายเป็น ส่วนหนึ่งของ (กลับหัว) thinned แฝงเหนือหลักประกันของพรรคคอนท์ (Franke, 2000)2.1.1.2 มีโซโซอิกไปล่าสุดตั้งแต่มีโซโซอิก โมร็อกโกได้ถูกตั้งอยู่ในชุมทางที่สามระหว่างการทวีป (แอฟริกา), มหาสมุทร (มหาสมุทรแอตแลนติก), และชนกันแผ่นงาน (ดาวอัลไพน์ระบบ) มันเคยเห็นวงจร Wilson สมบูรณ์ที่แบ่งเริ่มต้นใช้งานPangea (เปิดของมหาสมุทรแอตแลนติกและ Tethys) และสิ้นสุด ด้วยการปิด Tethys และเชื่อมโยงการเกิดภูเขาอัลไพน์ระหว่างชนยุโรปที่เทอร์มินัลมีโซโซอิกหินบันทึกแบ่งของ Pangea จาก Permian เป็นต้นไป และบรรจบกันของ Maghreb กับยุโรปในระหว่างการเกิดภูเขาอัล ไพน์/Atlasic เริ่มต้นที่ยาวระยะเวลาพร้อม ด้วย magmatism อาชญา basaltic ธรณีแปรสัณฐาน extensionalตาม ในพื้นที่มากที่สุด อ่อนแอ compressional overprinting ระหว่างตติยการเกิดภูเขาอัล ไพน์/Atlasicแอทแลนติค RiftingRifting คอนติเนนทัลเริ่ม Permian (ตามรอยเท้าหลอดใน Arganaเลย์ (Dutuit, 1996 และคิท และอ้างอิงจาก therein Figs. 2.2 และ 2.4) มันเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของริฟท์ที่เกี่ยวข้องกับอ่างล่างหน้าพร้อมทั้ง conjugate ระยะขอบ เช่นนวร์กและ Fundyหน้า (เช่นโอลเซ็น et al., 2000) พร้อม Laurentia ไปทางตะวันตกประเทศโมร็อกโกถือชุด north-northeast trending ริฟท์อ่างล่างหน้าที่ถูกแบ่งเป็นช่วงตามตะวันออกตะวันตก trending โอนข้อบกพร่อง (เช่นเลอรอยและปิก้า 2001) Rifting ถูก นำจากรายงานในเอสเซาอิร่าอ่างของโมร็อกโกโดย Jürgen Kraus et al., 2013 ก.พ.308 อยู่asymmetrical กับปลดหลักจุ่มตะวันออกเฉียงใต้: ประเทศโมร็อกโกอยู่บนแผ่น โนวาสโกเชียบนแผ่นล่าง (Michard et al. 2008 และอ้างอิง therein)จะมีเสนอต่อที่ลุ่มน้ำแอตแลนติกเหนืออีสานใต้ตะวันตกเฉียงใต้เดิมราง (และราง Atlas สูงตะวันตกตะวันตกเฉียงใต้ตะวันออกตะวันออกเฉียงเหนือเป็นการสังยุคคู่ใหญ่เฉือนกระดูกหักในส่วนขยายของตะวันออกเฉียงเหนือตะวันตกเฉียงใต้ quasisimultaneouslyระหว่าง Permian (สีเทาแทรกใน Fig. 2.2) นี้เป็นการเก็งกำไร และขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบการ (จำกัดไม่ดี) อายุควบคุมริฟท์ตกตะกอนทั้งใน จึงสอดคล้องกับการพัฒนาของ depocentres รอมบิกในอ่างล่างหน้า sinistral transtensional ใน Atlas สูงกลาง (Brede et al., 1992 Pique ร้อยเอ็ดal., 2002)ตะวันตกตะวันตกเฉียงใต้ตะวันออกอีสาน trending Atlas สูงรางพัฒนาเป็นล้มเหลวแขนที่ปิดระหว่างการเกิดภูเขาตติย Atlasic/อัล ไพน์ แนวโน้มทั้งสองปรากฏอินที่หุบเขา Argana (Figs. 2.2 และ 2.4)ในอ่างล่างหน้าแอตแลนติก horsts และ grabens ครึ่งเกิดขึ้นตามแนวตะวันออก southeasterlyจิ้มข้อบกพร่องติดตามสายพานพับ และกระตุก Hercynian ต้น แมพและดังนั้น depocentres เชื่อกันว่าจะได้โยกย้ายมาทางตะวันตก (เลอรอยและ al., 1998) ครึ่ง grabens ระเบียนภายในหินและมีเหล่านี้เต็มไปด้วยคอนติเนนทัล syn-ริฟท์ตะกอน ส่วนต่อขยายให้ไปริฟท์หลังยุคไทรแอสซิกตกตะกอน อ่างล่างหน้าแอตแลนติกเริ่ม subsiding (ยานอ่างทั้งหมดพัฒนา sensu อัลเลนและอัลเลน 2005) ทะเลบน Triassic ไม่ต่อเนื่องอิทธิพลได้รับการบันทึก โดย evaporites ที่จุดสูงสุดของ พร้อมกับนามสกุลด้วยหิน basaltic กลางแอตแลนติก Magmatic จังหวัด (ค่าย) หนาที่ทั้งสองด้านของการเปิดแอตแลนติก จำนวนมากของเหล่านี้สอดคล้องกับขอบเขตของยุคไทรแอ สซิก/Liassic ที่รอบ 200 Ma (เช่นอัศวิน et al., 2004 Marzoli et al. 2004) ขั้นดริฟท์แอตแลนติกเริ่มต้นหลังจากนั้นใน Liassic ล่าง/กลาง ของลอยอยู่ในท้องถิ่นประจักษ์ โดยแบ่ง unconformity พื้นผิวการ erosional โดยบรรเทากลาง ที่บันทึกการเปลี่ยนแปลงอย่างทันทีทันใดจากคอนติเนนทัล clastic (fluvial)หินตะกอนทะเล ตั้งเคมี (โดยรวมเรียกว่าดริฟท์ลำดับ)การเกิดภูเขา atlasic/อัล ไพน์ที่มา 84 แผ่นแอฟริกาวิถีของการเปลี่ยนแปลง และย้ายไปทางยุโรป (ปิก้าที่ al., 2002) เทอร์มินัลชน เช่นการการเกิดภูเขาที่อัลไพน์) เริ่มเมื่อสิ้นสุดการEocene และยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้ มีผลหลักในโมร็อกโกถูกปิด และแสดงผลแบบรางสูง Atlas ในแอตแลนติกอ่างล่างหน้า ประมาณนี้เหนือ –south shortening resulted in very gentle, large-scale undulations and the inversion of
half-grabens. The Alpine/Atlasic deformation is still ongoing, which is expressed in a
continued north-northeast–south-southwest orientation of the in-situ principal
maximum stress vector.
Discussion: Significance of the Regional Structural Trends
Two structural trends mentioned above are associated with initial Permian extension:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธรณีวิทยา
2.1
ธรณีวิทยาตั้งโมร็อกโกตั้งอยู่ที่ริมทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปแอฟริกาเรื่อยๆ
ในประเทศจะเรียกว่าMaghreb (อาหรับ: 'ตะวันตกตะวันตก'; มะเดื่อ 2.1 และ 2.2.) มันเป็นเจ้าภาพส่วนใหญ่พิการที่จะแตก undeformed หินปกตะกอนหิน
สูงชั้นใต้ดินพิการ Paleozoic พืชออกมาในภาคใต้ (anti-Atlas) และแยก inliers เหนือของมันในโดเมน Meseta (เทือกเขากลาง Jebilet และ massifs Rehamna) และกลางสูง Atlas (เทือกเขา Ancien) (มะเดื่อ. 2.1 และ 2.2) . Anti-Atlas ยังเป็นเจ้าภาพจัดinliers เล็ก ๆ ของชั้นใต้ดิน Precambrian. 2.1.1 ภาพรวมในภูมิภาค Tectonostratigraphic โมร็อกโกรับผลกระทบจากสอง orogenies ที่ Hercynian หรือ Variscan เทือกเขาในแระและอัลไพน์/ Atlasic เทือกเขาในระดับอุดมศึกษา (Hercynian หลังจากที่เทือกเขาฮาร์ซของเยอรมนี; Variscan หลังจาก 'คูเรีย Variscorum' เมืองบาวาเรียฮอฟ; คำทั้งสองถูกนำมาใช้อย่างเท่าเทียมกันในวรรณคดี) rifting เนื่องที่เกิดขึ้นจากPermian ไปตอนล่าง / กลาง Liassic เทือกเขา Hercynian เกี่ยวข้องกับการชุมนุมของsupercontinent Pangea และ rifting จะตาย. the 2.1.1.1 Paleozoic Hercynian เหตุการณ์พื้นที่แอ่งมหาสมุทรแอตแลนติกของโมร็อกโกที่เกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของจมอยู่ใต้น้ำมีอัตรากำไรเรื่อยๆ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปทางตอนใต้ของ Gondwana ส่วนใหญ่lithologies Paleozoic ปนทรายแป้ง-โคลนชี้ไปที่การตั้งค่าชั้นนอก ในช่วง Hercynian ชนขั้วระหว่าง Gondwana และ Laurussia (เก่าทวีปสีแดง), การเก็บรักษาได้telescoped เป็นหันหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเข็มขัดเท่าและแรงผลักดัน แต่tectonostratigraphy ไม่ได้ จำกัด อย่างดี (เช่นฉุน 2001 Michard et al., 2010) . เข็มขัดแรงผลักดันในขณะนี้ peneplained เป็นส่วนใหญ่สัมผัสเป็นตุเป็นตะในเทือกเขากลาง (รูป. 2.2) ในขณะที่มันจะเรียกว่า Zizi (2012) สำหรับการรักษารายละเอียดเพิ่มเติมของ Hercynian การเปลี่ยนแปลงของเปลือกโลกมีความสัมพันธ์เปลือกโลกของโดเมน Meseta กับยุโรปคู่จะพยายามต่อไป. Paleozoic ความสัมพันธ์ในภูมิภาคในขณะที่ความรู้Hercynian / Variscan เทือกเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปแอฟริกา ยังคงเกิดขึ้นใหม่จะได้รับการเข้าใจค่อนข้างดีมานานกว่า80 ปีรอบประเภทสถานที่(Kossmat, 1927) งเขตขนาดใหญ่ของเขตชนกว้างตามความสัมพันธ์ของเปลือกโลกที่มีอยู่สำหรับยุโรปกลางและสามารถนำมาใช้สำหรับภูมิภาคสัมพันธ์(รูปที่ 2.3. Kossmat 1927; Franke, 2000. Simancas et al, 2005) แต่ละส่วนเป็นเศษของเปลือกโลกที่แตกต่างกันความพอใจที่ได้รับการถอดออกจากขอบเหนือของ Gondwana และต่อมาถูกขังอยู่ไกลออกไปในทิศตะวันตกเฉียงเหนือของชนขั้วกับLaurussia (เก่าทวีปสีแดง) ที่เป็นส่วนหนึ่งของการชุมนุมของsupercontinent Pangea เครื่องหมายภูมิภาคที่ดีคือโซน Rhenohercynian เป็นอ่างbackarc คว่ำโครงสร้างที่เป็นโฮสต์ nappes ขนาดใหญ่ Harz-กีสเซิน (รูป. 2.3). โซนยังคงไปทางทิศตะวันตกเข้าสู่ภาคใต้ของอังกฤษ (ริก nappe ในคอร์นวอลล์) จากที่มันชิงช้าใต้ ชะง่อนพร้อมแหลมใต้ตะวันตกของชายฝั่งโปรตุเกส มันยังคงไปทางทิศใต้ชายฝั่งโมร็อกโกที่จะได้ตกเป็นเหยื่อการเปิดมหาสมุทรแอตแลนติก ในการเปรียบเทียบความคิดที่เป็นความบันเทิงที่นี่ที่พื้นที่ชายฝั่งทะเลโมร็อกโกกับลุ่มน้ำ Essaouira จะสอดคล้องกับโซนMoldanubian ทันทีทางตอนเหนือของเทือกเขาแอลป์ Moldanubian ได้รับการตีความว่าเป็นส่วนหนึ่งของ(กลับ) บางตาอัตรากำไรขั้นต้นของภาคเหนือเรื่อย ๆGondwana (Franke, 2000). 2.1.1.2 หินไปเมื่อเร็ว ๆ นี้เนื่องจากหิน, โมร็อกโกได้รับการตั้งอยู่ในทางสามแพร่งระหว่างทวีป (แอฟริกา) มหาสมุทร (มหาสมุทรแอตแลนติก) และการปะทะกันของแผ่นที่ใช้งาน (อัลไพน์เข็มขัดระบบ) จะได้เห็นการครบวงจรวิลสันที่เริ่มต้นด้วยการล่มสลายของPangea (เปิดมหาสมุทรแอตแลนติกและเทธิส) และจบลงด้วยการปิดเทธิสและอัลไพน์เทือกเขาที่เกี่ยวข้องในระหว่างทวีปชนขั้ว. หินหินบันทึกการล่มสลาย Pangea จาก Permian เป็นต้นและMaghreb ของ บรรจบกับยุโรปในช่วงที่อัลไพน์ / Atlasic เทือกเขา เริ่มต้นนานระยะเวลาของเปลือกโลก extensional พร้อมด้วย magmatism ทุรกันดารสั้นจะตามมาในพื้นที่มากที่สุดโดยoverprinting compressional อ่อนแอในช่วงตติยAtlasic / อัลไพน์เทือกเขา. แอตแลนติก Rifting ทวีป rifting เริ่มต้นใน Permian (ขึ้นอยู่กับรอยเท้าของสัตว์มีกระดูกสันหลังใน Argana หุบเขา ( Jalil และ Dutuit 1996 และการอ้างอิงในนั้น.. มะเดื่อ 2.2 และ 2.4) มันเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของแอ่งแตกแยกที่เกี่ยวข้องพร้อมทั้งอัตรากำไรขั้นต้นผันเช่นนวร์กและFundy.. อ่าง (เช่นโอลเซ่น, et al, 2000) พร้อม Laurentia อัตรากำไร ทางทิศตะวันตกของโมร็อกโกที่ถือว่าเป็นชุดของเฉียงเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีแนวโน้มอ่างความแตกแยกที่มีการแบ่งตามแนวทิศตะวันออกทิศตะวันตกมีแนวโน้มความผิดพลาดของการถ่ายโอน(เช่นเลอรอยและฉุน, 2001). Rifting เป็นข้อความที่ตัดตอนมาจากรายงานการเอสเซาอิลุ่มน้ำของโมร็อกโกโดยJürgen Kraus et al, . กุมภาพันธ์ 2013 3 08 ฤดูใบไม้ร่วงไม่สมดุลกับตะวันออกเฉียงใต้-จุ่มออกหลัก: โมร็อกโกอยู่บนบน. จาน, Nova Scotia บนแผ่นป้ายที่ต่ำกว่า (. Michard et al, 2008 และการอ้างอิงนั้น) จะเสนอที่นี่ที่เดิมไปทางทิศเหนือ -northeast ใต้ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแอตแลนติกอ่างราง(และทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ตะวันออกเฉียงเหนือราง Atlas สูงขึ้นเป็นคู่ผันของกระดูกหักเฉือนขนาดใหญ่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือขยายquasisimultaneously ตะวันตกเฉียงใต้ในช่วงPermian (ภาพประกอบสีเทาในรูป 2.2) นี่คือการเก็งกำไรและอยู่บนพื้นฐานของการเปรียบเทียบ (ข้อ จำกัด ที่ไม่ดี) อายุความแตกแยกที่ควบคุมการตกตะกอนทั้งใน มันมีความสอดคล้องกับการพัฒนาของ depocentres ขนมเปียกปูนในอ่างtranstensional sinistral ในภาคกลางสูง Atlas (เบร et al, 1992;. ฉุน et. al, 2002). ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ตะวันออกเฉียงเหนือมีแนวโน้มราง Atlas สูงพัฒนาเป็นล้มเหลวแขนที่ปิดในช่วงตติย Atlasic / อัลไพน์เทือกเขา แนวโน้มทั้งสองดูเหมือนจะตัดที่ Argana หุบเขา (มะเดื่อ. 2.2 และ 2.4). ในแอ่งมหาสมุทรแอตแลนติก horsts และครึ่ง grabens ที่เกิดขึ้นตามแนวทิศตะวันออกเฉียงใต้ผิดพลาดจุ่มติดตามHercynian พื้นฐานเข็มขัดเท่าและแรงผลักดัน ความผิดปกติจึง depocentres เชื่อว่าจะต้องอพยพต่อมาไปทางทิศตะวันตก (เลอรอยet al., 1998) เหล่านี้ครึ่ง grabens บันทึกทรุดท้องถิ่นและจะเต็มไปด้วยตะกอนSyn-แตกแยกทวีป การขยายอย่างต่อเนื่องให้วิธีการ Triassic โพสต์ความแตกแยกตกตะกอนเมื่อแอ่งมหาสมุทรแอตแลนติกเริ่มทรุดรวม(ลดลงอ่างพัฒนา sensu อัลเลนแอนด์อัลเลน, 2005) เนื่อง Triassic ตอนบนทะเลมีอิทธิพลต่อการถูกบันทึกโดยevaporites ที่จุดสูงสุดของส่วนขยายที่มาพร้อมกับความหนากลางมหาสมุทรแอตแลนติก Magmatic จังหวัด (CAMP) หินบะซอลต์ที่ทั้งสองด้านของการเปิดมหาสมุทรแอตแลนติก กลุ่มเหล่านี้ตรงกับ Triassic / Liassic ขอบเขตที่ประมาณ200 Ma (เช่นอัศวิน et al, 2004.. Marzoli et al, 2004) ขั้นตอนการดริฟท์แอตแลนติกเริ่มหลังจากนั้นในตอนล่าง / กลาง Liassic การโจมตีของดริฟท์ที่เป็นเฉพาะที่ประจักษ์โดยไม่สอดคล้องการแบ่งพื้นผิวการกัดกร่อนที่โดดเด่นด้วยความโล่งอกกลางที่บันทึกการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันจากทวีปclastic (แม่น้ำ) หินไปทางทะเลครอบครองตะกอนเคมี (รวมเรียกว่าดริฟท์ลำดับ). Atlasic / เทือกเขาอัลไพน์ที่84 แม่แผ่นแอฟริกันเปลี่ยนวิถีของมันและเดินตรงไปยังยุโรป (ฉุนที่al., 2002) การปะทะกันเทอร์มิเช่นเทือกเขาอัลไพน์) เริ่มในตอนท้ายของEocene และยังคงจนถึงวันนี้ ผลกระทบหลักในโมร็อกโกเป็นปิดและการอัดขึ้นรูปของราง Atlas สูง ในแอ่งมหาสมุทรแอตแลนติกนี้เฉียงเหนือประมาณสั้นลงภาคใต้ส่งผลให้อ่อนโยนมากไท่ขนาดใหญ่และการผกผันของครึ่งgrabens อัลไพน์ / เปลี่ยนรูป Atlasic ยังคงต่อเนื่องซึ่งจะแสดงในการวางแนวทางเฉียงเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือใต้ตะวันตกเฉียงใต้อย่างต่อเนื่องของในแหล่งกำเนิดหลักความเครียดสูงสุดเวกเตอร์. คำอธิบาย: ความสำคัญของแนวโน้มโครงสร้างภูมิภาคสองแนวโน้มโครงสร้างดังกล่าวข้างต้นมีความเกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นขยาย Permian:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 ทางธรณีวิทยาธรณีวิทยา

บรรยากาศโมร็อกโก ตั้งอยู่ที่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือเรื่อยๆแบบขอบของทวีปแอฟริกาใน
เรียกว่า Maghreb ( ภาษาอาหรับ : ตะวันตก ' ตะวันตก ' ; มะเดื่อ . 2.1 & 2.2 ) มันเป็นโฮสต์ส่วนใหญ่
เปลี่ยนพลังงานไฟฟ้าเป็นพิการเพื่อปกคลองหิน สูง
พิการในใต้ดินพืชมหายุคพาลีโอโซอิก ( Anti Atlas ) และแยก
inliers เหนือในเมเซตาโดเมน ( เทือกเขากลาง และเทือกเขา jebilet rehamna )
และ Atlas สูงกลาง ( เทือกเขา ancien ) ( Figs 2.1 & 2.2 ) ต่อต้านแอตลาสยัง
โยธา inliers ขนาดเล็กของห้องใต้ดินพรีแคมเบรียน .
2.1.1 ภูมิภาค tectonostratigraphic ภาพรวม
โมร็อกโกได้รับผลกระทบจากสอง orogenies , เฮอร์ซีเนียน หรือ วาริสคานการเหลื่อมใน
,และอัลไพน์ / atlasic อาร์พีจีในระดับอุดมศึกษา ( เฮอร์ซีเนียนหลังจาก
ฮาร์ทส์ ภูเขาของเยอรมนี วาริสคานหลัง ' Curia variscorum ' , บาวาเรียเมือง
โฮฟ ทั้งสองด้านจะใช้อย่างเท่าเทียมกันในวรรณคดี ) ต่อเนื่อง ที่เกิดจาก rifting
โดยใช้การลด / กลาง liassic . มีการเกี่ยวข้องกับเฮอร์ซีเนียน
ประกอบของมหาทวีป Pangea และ rifting จุดจบ .
2.1.1 .1 มหายุคพาลีโอโซอิก

เฮอร์ซีเนียนเหตุการณ์พื้นที่โมร็อกโกของมหาสมุทรแอตแลนติกอ่างที่มาเป็นส่วนหนึ่งของมิด
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือเรื่อยๆขอบของทวีปทางตอนใต้ของกอนด์วานา . ส่วนใหญ่เป็นชั้นดินโคลน
มหายุคพาลีโอโซอิก lithologies ชี้ไปที่ด้านนอกชั้นการตั้งค่า ระหว่างเฮอร์ซีเนียน
เทอร์มินัล การปะทะกันระหว่าง laurussia ( เก่าสีแดงทวีปกอนด์วานา และชั้นวางของ
)คือ telescoped ในตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งพับและเข็มขัดแทงแต่
tectonostratigraphy จะไม่คงที่ ( เช่น piqu é 2001 michard et al . , 2010 ) .
ตอนนี้ peneplained เข็มขัดกระตุกเป็นส่วนใหญ่ซึ่งสอดคล้องเปิดเผยในคาบสมุทรอิตาลี ( รูป
2.2 ) ในขณะที่มันถูกเรียกว่า Zizi ( 2012 ) สำหรับการรักษารายละเอียดของเฮอร์ซีเนียน
Crustal พลศาสตร์ความสัมพันธ์เกี่ยวกับการก่อสร้างของเมเซตาโดเมนของยุโรป
คู่มีความพยายามในต่อไปนี้ ในมหายุคพาลีโอโซอิก (

ในขณะที่ความรู้การเฮอร์ซีเนียน / วาริสคานในตะวันตกเฉียงเหนือของแอฟริกายังคง
ใหม่ มันได้ค่อนข้างดีเข้าใจมานานกว่า 80 ปี รอบ ๆสถานที่ประเภท
( kossmat 1927 ) มีพื้นที่ขนาดใหญ่ของพื้นที่กว้าง
ทะตามทางธรณี มีอยู่สำหรับธนาคารกลางยุโรป และสามารถใช้ความสัมพันธ์ระดับภูมิภาค
( รูปที่ 2.3 ; kossmat 1927 ; Franke , 2000 ; Simancas et al . , 2005 )
ส่วนบุคคลเป็นเปลือกโลก slivers แตกต่างกัน affinities ที่ถูกแยกออกจากขอบ
ทางตอนเหนือของกอนด์วานาและต่อมาติดอยู่ไกลออกไปทางเหนือของ
ขั้วขัดแย้งกับ laurussia ( เก่าสีแดงทวีป ) ที่เป็นส่วนหนึ่งของการประกอบ
มหาทวีป Pangea . ดีในภูมิภาคเครื่องหมายเป็น rhenohercynian โซน ซึ่ง backarc
กลับหัวที่โฮสต์ขนาดใหญ่ลุ่มน้ำฮาร์ทส์ Giessen สายน้ำไหลจากเขื่อน ( รูปที่ 2 ) .
โซนยังคงทิศตะวันตกเข้าไปในภาคใต้ของประเทศอังกฤษ ( คาร์ริค แนปในคอร์นวอลล์ )
จากที่ชิงช้าใต้outcropping ตามชายฝั่งของแหลม southwesternmost
ประจำ . มันยังคงทางใต้ของชายฝั่งของโมร็อกโก ซึ่งมันได้
ตกเป็นเหยื่อเปิดแอตแลนติก ในการเปรียบเทียบความคิดความบันเทิงที่นี่
โมร็อกโกพื้นที่ชายฝั่งกับอ่าง Essaouira อาจสอดคล้องกับ
moldanubian โซนทันที ทางตอนเหนือของเทือกเขาแอลป์ ได้รับการ moldanubian
ตีความเป็นส่วนหนึ่งของ ( กลับหัว ) thinned เรื่อยๆเหนือขอบของ
กอนด์วานา ( Franke , 2000 )

2.1.1.2 มหายุคมีโซโซอิกล่าสุดตั้งแต่มหายุคมีโซโซอิก , โมร็อกโก ได้รับอยู่ในทางสามแพร่ง ระหว่าง
ทวีป ( แอฟริกา ) , ทะเล ( มหาสมุทรแอตแลนติก ) และใช้แผ่นชน ( ระบบสายพาน
อัลไพน์ ) มันมีช่วงที่สมบูรณ์ของวิลสันเริ่มตั้งแต่การล่มสลายของ
Pangea ( เปิดของมหาสมุทรแอตแลนติกและทีธีส ) และจบลงด้วยการเทธิส
เกี่ยวข้องในการชนแบบอัลไพน์การเทอร์มินัล .
คลองหินบันทึก Pangea ก็บอกเลิกจาก Permian เป็นต้นไปและ
Maghreb มันบรรจบกับยุโรปในการ atlasic Alpine / ยาวของเปลือกโลกแบบขยายระยะเวลาเริ่มต้น
มีช่วงสั้น ๆเป็นหินบะซอลต์ magmatism
ติดตามในพื้นที่มากที่สุด โดยอ่อนแอ compressional ทะเลทรายซาฮาราระหว่างตติย
atlasic / อัลไพน์การ rifting
.
มหาสมุทรแอตแลนติกทวีป rifting เริ่มต้นในเพอร์เมียน ( ตามรอยเท้าสัตว์มีกระดูกสันหลังในกาน่า และ dutuit
หุบเขา จาลิล , 1996 , และอ้างอิง ; มะเดื่อ . 2.2 & 2.4 ) มันเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของรอยแตกสัมพันธ์
ตามทั้งสองคู่ขอบอ่าง เช่น เช็กฟันดี้
อ่าง ( เช่น Olsen et al . ,2000 ) ตาม laurentia . ขอบตะวันตกของโมร็อกโก
ถือชุดของภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แนวโน้มความแตกแยกอ่างที่แบ่งตามแนวโน้มการโอน ( เช่นความผิดพลาด
- Le Roy & piqu é , 2001 ) rifting คือ
ข้อความที่ตัดตอนมาจากรายงานใน Essaouira ลุ่มน้ำของโมร็อกโกโดยยือ Rgen เคราส์ et al . , ก.พ. 2556
3
8 ตก
อสมมาตรกับตะวันออกเฉียงใต้จุ่มหลักปลด : โมร็อกโก คือด้านบน
จาน , Nova Scotia บนจานล่าง ( michard et al . 2551 อ้างอิง ) .
ขอเสนอที่นี่ที่ภาคเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ลุ่มน้ำเดิมใต้ราง (
มหาสมุทรแอตแลนติกและตะวันตกตะวันตกเฉียงใต้ - ตะวันออกเฉียงเหนือสูง Atlas รางขึ้นเป็นคู่คู่เฉือนกระดูก
ขนาดใหญ่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือขยายทิศตะวันตกเฉียงใต้ quasisimultaneously
ในระหว่าง Permian ( สีเทาที่ใส่ในรูปที่ 2.2 )นี้คือไรและ
ขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบ ( ไม่บังคับ ) อายุของตะกอนถูกควบคุม
ความแตกแยกทั้งใน . มันมีความสอดคล้องกับการพัฒนารอมบิก depocentres ใน
sinistral transtensional อ่างใน Atlas สูงกลาง ( กว้าง et al . , 1992 ;
งอน et al . , 2002 ) .
ตะวันตกตะวันตกเฉียงใต้–ตะวันออกภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีแนวโน้มสูง Atlas รางพัฒนาเป็นล้มเหลว