On average, three tropical cyclones

On average, three tropical cyclones (TCs) affect the Republic of Korea each year, causing extensive
damage. To alleviate the TC-induced disasters, the Korean government has invested nearly 4% of its
annual budget in recent decades in prevention efforts; however, the effectiveness of this costly
program has not been evaluated. This study determined whether any evidence shows a reduced
vulnerability to TCs in Korea over 1979–2010 by utilizing multi-linear regression. Homelessness,
casualties, and property losses were individually examined. These explained variables were normalized
into the socio-economic circumstances of 2005 before the regression to eliminate the effect of
changing exposure by dealing with population and wealth at provincial levels. Three potential
explanatory variables based on nationwide weather-station data were considered, including the
maximum wind, maximum rainfall, and number of affected stations over each TC’s damaging period.
In addition, the annual per capita income, showing a quasi-linear increasing tendency, was used as an
additional explanatory variable to examine how vulnerability is altered. The results revealed that each
empirical model of homelessness, casualties, and property losses can account for 47%, 57%, and 57%
of each variance, respectively, which is highest when considering all four explanatory variables.
Consistently negative coefficients of the per capita income terms for all damage types suggest that the
vulnerability to TCs has been significantly reduced. This finding appears to be partly the result of the
national prevention effort, although it also can be attributed to other unintended adaptation factors,
such as building codes, industrial structures, and land use.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉลี่ย พายุไซโคลนเขตร้อนสาม (TCs) ส่งผลกระทบต่อเกาหลีในแต่ละปี ทำให้กว้างขวางความเสียหาย ในการบรรเทาภัยพิบัติเกิด TC รัฐบาลเกาหลีได้ลงทุนเกือบ 4% ของการงบประมาณประจำปีในทศวรรษในความพยายาม อย่างไรก็ตาม ประสิทธิผลของค่าใช้จ่ายนี้โปรแกรมไม่ได้รับการประเมิน การศึกษานี้พิจารณาว่า หลักฐานใด ๆ ที่แสดงการลดลงช่องโหว่การ TCs ในเกาหลีเหนือ 1979 – 2010 โดยใช้การถดถอยเชิงเส้นหลาย เร่แต่ละรายการมีการตรวจสอบผู้เสียชีวิต และสูญเสียทรัพย์สิน เหล่านี้อธิบายตัวแปรได้ตามปกติสถานการณ์เศรษฐกิจของ 2005 ก่อนถดถอยเพื่อกำจัดผลของการเปลี่ยนระดับแสง โดยจัดการกับประชากรและความมั่งคั่งในระดับจังหวัด 3 ศักยภาพตัวแปรอธิบายข้อมูลสถานีอากาศทั่วประเทศพิจารณาว่า รวมทั้งการลมสูงสุด ปริมาณน้ำฝนสูงสุด และจำนวนของสถานีได้รับผลกระทบเสียหายระยะเวลาของแต่ละ TCนอกจากนี้ ใช้รายได้ต่อหัวต่อปี แสดงแนวโน้มเชิงเส้นกึ่งเพิ่ม เป็นการตัวแปรอธิบายเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบว่ามีการเปลี่ยนแปลงช่องโหว่ เปิดเผยว่า ส่วนผลรุ่นเชิงประจักษ์ของเร่ ผู้เสียชีวิต สูญเสียทรัพย์สิน และสามารถบัญชีสำหรับ 47%, 57% และ 57%ของผลต่างแต่ละ ตามลำดับ ซึ่งได้สูงสุดเมื่อพิจารณาตัวแปรอธิบายสี่ทั้งหมดแนะนำสัมประสิทธิ์ติดลบอย่างต่อเนื่องของรายได้ต่อหัวความเสียหายทุกประเภทลดช่องโหว่การ TCs อย่างมาก พบนี้ปรากฏ เป็นบางส่วนผลของการความพยายามในการป้องกันชาติ แม้ ว่ามันยังสามารถนำมาประกอบกับปัจจัยอื่น ๆ ปรับตัวไม่ได้ตั้งใจเช่นอาคารรหัส โครงสร้างอุตสาหกรรม และที่ดินที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉลี่ยสามพายุหมุนเขตร้อน (TCS) ส่งผลกระทบต่อสาธารณรัฐเกาหลีในแต่ละปีก่อให้เกิดความกว้างขวาง
ความเสียหาย เพื่อบรรเทาภัยพิบัติ TC-induced รัฐบาลเกาหลีได้ลงทุนเกือบ 4% ของ
งบประมาณประจำปีในทศวรรษที่ผ่านมาในความพยายามป้องกัน; แต่ประสิทธิภาพของค่าใช้จ่ายนี้
โปรแกรมยังไม่ได้รับการประเมิน การศึกษาครั้งนี้กำหนดว่าหลักฐานใด ๆ ที่แสดงให้เห็นถึงการลด
ความเสี่ยงต่อการ TCs ในเกาหลีในช่วง 1979-2010 โดยใช้การถดถอยหลายเชิงเส้น คนเร่ร่อน
ได้รับบาดเจ็บและสูญเสียทรัพย์สินถูกตรวจสอบเป็นรายบุคคล ตัวแปรเหล่านี้ถูกอธิบายปกติ
เข้าไปในสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมของปี 2005 ก่อนที่จะถดถอยเพื่อลดผลกระทบของ
การเปลี่ยนแปลงการสัมผัสโดยการจัดการกับประชากรและความมั่งคั่งในระดับจังหวัด สามที่มีศักยภาพ
การอธิบายตัวแปรขึ้นอยู่กับข้อมูลสภาพอากาศสถานีทั่วประเทศได้รับการพิจารณารวมทั้ง
ลมสูงสุดปริมาณน้ำฝนสูงสุดและจำนวนสถานีได้รับผลกระทบในช่วงเวลาที่สร้างความเสียหายในแต่ละของ TC.
นอกจากนี้ยังมีรายได้ต่อหัวประจำปีแสดงกึ่งเชิงเส้นแนวโน้มเพิ่มขึ้น ถูกนำมาใช้เป็น
ตัวแปรอธิบายเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบว่ามีการเปลี่ยนแปลงช่องโหว่ ผลการศึกษาพบว่าในแต่ละ
รูปแบบการทดลองของคนเร่ร่อนบาดเจ็บและสูญเสียทรัพย์สินสามารถบัญชีสำหรับ 47%, 57% และ 57%
ของแต่ละแปรปรวนตามลำดับซึ่งสูงที่สุดเมื่อพิจารณาทั้งสี่อธิบายตัวแปร.
ค่าสัมประสิทธิ์เชิงลบอย่างต่อเนื่องต่อหัว แง่รายได้สำหรับทุกประเภทความเสียหายที่ชี้ให้เห็นว่า
ช่องโหว่ที่จะ TC ที่ได้รับลดลงอย่างมีนัยสำคัญ การค้นพบนี้ดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งที่ผลของ
ความพยายามป้องกันชาติแม้ว่ามันจะยังสามารถนำมาประกอบกับปัจจัยการปรับตัวที่ไม่ได้ตั้งใจอื่น ๆ
เช่นรหัสอาคารโครงสร้างอุตสาหกรรมและการใช้ที่ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเฉลี่ย 3 พายุไซโคลนเขตร้อน ( TCS ) ส่งผลกระทบต่อเกาหลีใต้ ในแต่ละปี สาเหตุอย่างละเอียดความเสียหาย เพื่อบรรเทา TC เกิดภัยพิบัติ รัฐบาลเกาหลีใต้ได้ลงทุนเกือบ 4 % ของประจำปีงบประมาณในทศวรรษที่ผ่านมาในความพยายามป้องกัน อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของบทเรียนราคาแพงโปรแกรมยังไม่ได้รับการประเมิน การศึกษานี้ระบุว่า มีหลักฐานแสดงให้เห็นลดลงระบบงานในเกาหลีเหนือ 1979 – 2010 โดยใช้การถดถอยเชิงเส้นพหุ . คนเร่ร่อน ,ได้รับบาดเจ็บ และทรัพย์สินเสียหาย เป็นแบบตรวจสอบ เหล่านี้อธิบายตัวแปรมาตรฐานในสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมของ 2005 ก่อนเพื่อขจัดผลของการถดถอยการเปลี่ยนแปลงโดยการจัดการกับประชากรและความมั่งคั่งในระดับจังหวัด 3 ศักยภาพอธิบายตัวแปรตามข้อมูลสถานี ทั่วประเทศ ได้รับการพิจารณา ได้แก่ลม ฝน สูงสุด สูงสุด และจำนวนของผลกระทบของ TC แต่ละสถานีเสียหาย ระยะเวลานอกจากนี้ รายได้ต่อคนต่อปี แสดงความ การใช้เส้นแนวโน้มเป็นเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบวิธีการที่อธิบายตัวแปรความเสี่ยงมีการเปลี่ยนแปลง ผลการศึกษาพบว่า แต่ละแบบจำลองเชิงประจักษ์ของคนเร่ร่อน ความเสียหาย และความสูญเสียทรัพย์สินสามารถบัญชี 47% , 57 และ 57 %ของแต่ละความแปรปรวน ตามลำดับ ซึ่งเป็นระดับสูงสุด เมื่อพิจารณาทั้ง 4 ตัวแปรอธิบาย .ลบค่าอย่างต่อเนื่องของรายได้ต่อหัวเงื่อนไขประเภทความเสียหายทั้งหมด พบว่าระบบงานที่ได้รับการลดลงอย่างมาก . การค้นหานี้จะปรากฏเป็นส่วนหนึ่งของผลความพยายามในการป้องกันชาติ ถึงแม้ว่ามันยังสามารถเกิดจากปัจจัยการปรับตัวอย่างอื่น ๆเช่น รหัสอาคาร โครงสร้างอุตสาหกรรมและการใช้ที่ดิน