1.สวัสดีค่ะ ปีนี้ฉันก็ขึ้นปี 3 แล้ว ดิฉันสบายดีค่ะ มีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น เพราะในช่วงนี้ฉันต้องไปซ้อมรำได้ออกกำลังกายทุกวัน ช่วงนี้ฉันต้องทำกิจกรรมของชมรมนั่นคือ ต้องแสดงในงาน เทศกาลปีนเขาเข้าถ้ำจอมพล 10 วัน 10 คืน ตั้งแต่ 5 – 14 เดือนตุลาคม และจะแสดงอีกครั้งในช่วงวันที่ 14-17 เดือน พฤศจิกายน ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร ฉันจะใช้เวลาซ้อมรำในช่วงเลิกเรียน ไม่ได้กระทบการเรียน แต่บางครั้งก็เหนื่อยแต่ต้องกลับมาทำการบ้านเพราะเป็นหน้าที่ของฉัน แต่ก็จะทำในสิ่งที่ชอบไปด้วย นั่นก็คือรำค่ะ
2.ฉันเรียนในมหาวิทยาลัยปีนี้ฉันก็ได้มีส่วนร่วมในชมรมศิลปะและวัฒนธรรมนั่นก็คือฉันไดด้เป็นคณะกรรมการของชมรมโดยเป็นเหรัญญิกค่ะ ฉันก็ชอบเรียนเรียนค่ะแต่ได้เรียนภาษาอังกฤษน้อยส่วนมากเกี่ยวกับความเป็นครูเยอะค่ะ อย่างเช่นภาษาไทยสำหรับครู การวัดและประเมินผล จริยธรรมและทักษะชีวิต เป็นต้น ดิฉันคิดว่าพวกเราเรียนวิชาชีพครู อาจารย์ถึงอยากให้เรารู้ เมื่อเราไปสอนในโรงเรียนไม่เพียงแต่จะเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเท่านั้น แต่ต้องวัดและประเมินผลเด็ก เช่นการทดสอบ ออกข้อสอบ เครื่องมือในการศึกษาต่าง ซึ่งก็สำคัญมากค่ะในวิชาชีพครู
นอกจากนั้นเราต้องสอนคุณธรรมจริยธรรมให้เด็กด้วยก็คือให้เด็กปฎิบัติตัวให้ถูกต้อง เป็นคนดีของสังคม ส่วนวิชาที่ฉันชอบมากที่สุดคือ ภาษาศาสตร์สำหรับครู เป็นวิชาที่ยากที่สุดสำหรับฉัน คุณรู้ไหมทำไมฉันถึงชอบวิชานี้ เพราะอาจารย์มีวิธีการสอนที่หลากหลาย เช่นให้ออกมาพรีเสน การสอน หน้าห้องเป็นภาษาอังกฤษ กิจกรรมมากมายชวนให้พวกเราตื่นเต้นไปด้วย แม้ฉันทำได้ไม่ดีแต่ฉันก็ชอบค่ะ เพราะวิชานี้ทำให้ฉันพยายามและขยันมากกว่าวิชาอื่น แต่ฉันไม่ชอบวิชานี้แค่นิดเดียว อาจารย์สอบมากเกินไป เกือบทุกอาทิตย์ บางทีทำให้เราท้อและไม่มีกำลังใจ เพราะวิชาอื่นงานก็เยอะเหมือนกัน ต้องแบ่งเวลาอย่างรอบคอบ ในเวลาเรียนของฉันส่วนมากฉันจะไปเรียนเช้า มีอาคารเช้า วันพุธและศุกร์บ่ายที่ไม่มีเรียนและว่าง ถามว่าฉันชอบเรียนภาษาอังกฤษไหม ฉันชอบมากเพียงแต่ฉันลำบากใจอยู่เรื่องเดียวนั่นคือการพูด ฉันอยากพูดได้ อาจารย์ก็แนะนำให้ฝึกพูดบ่อยๆ ฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เกือบทุกวิชาที่พูดภาษาไทย มีเพียงวิชาภาษาศาสตร์สำหรับครูเท่านั้นที่พูดภาษาอังกฤษเพราะครูเป็นคนฟิลิปินส์
3. ฉันคิดมาตลอดว่าฉันอยากเป็นครูภาษาอังกฤษ พยายามตั้งใจเรียนมาตลอด
ฉันไม่รู้จะทำได้ไหม มีหลายครั้งที่ทำให้ฉันหันเห คิดจะเปลี่ยนเอกเพราะเรียนไม่ไหวแต่อีกใจบอกฉันว่าเธอมาไกลแล้วนะ พยายามเต็มที่แล้วหรือ จึงทำให้ฉันพยายามตั้งใจเรียนมากขึ้นแม้บางครั้งไม่ไหวก็ต้องอดทน เพราะเรามาได้ครึ่งทางแล้วและคิดอีกทีคือคนอื่นทำได้เราก็ต้องทำได้สิ ฉันจึงคิดจะเรียนสาขานี้จนจบการศึกษา
4.ความชอบพิเศษของฉันแน่นอนต้องเป็นวัฒนธรรม ฉันมาอยู่ที่นี่ยังอนุรักษ์วัฒนธรรมบ้านเราและยังเรียนรู้วัฒนธรรมของเพื่อนที่นี่ด้วย ความท้าทายของฉัน ฉันคิดว่าน่าจะเป็นสังคมและสิ่งแวดล้อม เพราะกว่าเราจะปรับตัวได้เราก็ต้องเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างไม่ว่าจะเป็น อาจารย์ เพื่อน และคนรอบข้าง ต่างจิตต่างใจ เราต้องมีสติอยู่เสมอ ที่สำคัญ เรื่องที่ไม่ดีดิฉันคิดว่า น่าจะเป็นการใช้ social network มากเกินไป แต่ก่อนนั้นฉันยอมรับว่าเล่นบ่อย จนขณะนี้ฉันเริ่มทบทวนตัวเองดูว่าในขณะที่เราเล่นเราหันมาอ่านหนังสือดีไหม มีจำเป็นต้องอ่านหนังสือเรียนอย่างเดียวก็ได้ เพราะการอ่านจะทำให้เรามีความรู้ความคิดมากกว่า ฉันจึงเล่น social network น้อยลง แต่ก็ตัดไม่ได้ เพราะต้องทำงานส่งอาจารย์ และทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ส่วนครอบครัวของดิฉันไม่ได้ถามเรื่องการเรียนมากมายเพราะเขารู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นคนอย่างไร ถึงเรียนไม่เก่งมากแต่ก็ไม่แย่ขนาดทำให้ท่านต้องเสียใจหรือลำบากใจ
5.การศึกษาของฉันก็น่าจะจบภายใน 2017 วุฒิ ครุศาสตร์บัณฑิต เอกภาษาอังกฤษ ส่วนการทำงานดิฉันยังไม่ได้คิดเพราะต้องสอบทั้งใบประกอบวิชาชีพและสอบบรรจุครูผู้ช่วย ซึ่งดิฉันคิดว่าเป็นงานหนักอีกครั้งหลังจากเรียนจบ แต่อย่างไรก็แล้วแต่ เมื่อเราก้าวมาทางสายวิชาชีพครูเราต้องพยายามให้สุดความสามารถ จะดีหรือไม่เราก็ไม่เสียใจ เพราะเราได้ทำเต็มที่แล้ว