Work[edit]Barnard looked at organiz

Work[edit]
Barnard looked at organizations as systems of cooperation of human activity, and noted that they are typically short-lived. It is rare for a firm to last more than a century. Similarly most nations last for less than a century. The only organization that can claim a substantial age is the Roman Catholic Church. According to Barnard, organizations are not long-lived because they do not meet the two criteria necessary for survival: effectiveness and efficiency. Effectiveness, is defined the usual way: as being able to accomplish stated goals. In contrast, Barnard's meaning of organizational efficiency differed substantially from the conventional use of the word. He defined efficiency of an organization as the degree to which that organization is able to satisfy the motives of the individuals. If an organization satisfies the motives of its members while attaining its explicit goals, cooperation among its members will last.

Barnard was a great admirer of Talcott Parsons (1902–1979) and he and Parsons corresponded persistently. The two scholars would send manuscripts for commentary to each other and they would write long letters where they engage in a common theoretical discussion. The first correspondence between Barnard and Parsons began in the end of the 1930s and it persisted essentially to Barnard’s death in 1961.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งาน [แก้ไข]Barnard มององค์กรเป็นระบบของความร่วมมือของกิจกรรมมนุษย์ และตั้งข้อสังเกตว่า เป็นช่วงสั้น ๆ โดยทั่วไป เป็นเรื่องยากที่บริษัทสุดท้ายกว่าศตวรรษ ในทำนองเดียวกันมากที่สุดประเทศล่าสุดสำหรับน้อยกว่าหนึ่งศตวรรษ องค์กรเท่านั้นที่สามารถอ้างได้ว่า อายุที่พบเป็นโรมันคาทอลิก ตามบาร์นาร์ด องค์กรไม่ long-lived เนื่องจากพวกเขาไม่ตรงกับเงื่อนไขสองที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด: ประสิทธิภาพและประสิทธิผล ประสิทธิภาพ มีกำหนดลักษณะปกติ: เป็นความสามารถในการบรรลุเป้าหมายที่ระบุไว้ ในทางตรงกันข้าม เบอร์นาร์ดความหมายของประสิทธิผลองค์กรแตกต่างมากจากการใช้คำธรรมดา เขากำหนดประสิทธิภาพขององค์กรเป็นระดับที่องค์กรจะสามารถตอบสนองไม่สนคำครหาของบุคคล ถ้าองค์กรตรงไม่สนคำครหาของสมาชิกขณะบรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมายชัดเจน ความร่วมมือระหว่างสมาชิกจะล่าสุดBarnard ได้ทันทีดีของ Talcott พาร์สันส์ (1902 – 1979) และพาร์สันส์และ corresponded สามารถ นักปราชญ์ทั้งสองจะส่งต้นฉบับในความเห็นกัน และพวกเขาจะเขียนจดหมายยาวที่พวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนาทฤษฎีทั่วไป ติดต่อแรกระหว่าง Barnard และพาร์สันส์เริ่มต้นในช่วงทศวรรษ 1930 และมันยังคงเป็นตายเบอร์นาร์ดใน 1961

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำงาน [แก้ไข]
บาร์นาร์ดมองที่องค์กรเป็นระบบของความร่วมมือจากกิจกรรมของมนุษย์และสังเกตเห็นว่าพวกเขามักจะอายุสั้น มันเป็นเรื่องยากสำหรับ บริษัท ที่จะมีอายุการใช้งานนานกว่าศตวรรษ ในทำนองเดียวกันประเทศส่วนใหญ่มีอายุการใช้งานน้อยกว่าศตวรรษ องค์กรเดียวที่สามารถเรียกร้องอายุมากเป็นคริสตจักรโรมันคาทอลิก ตามบาร์นาร์ด, องค์กรไม่จีรังเพราะพวกเขาไม่ตอบสนองสองเกณฑ์ที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอด: ประสิทธิภาพและประสิทธิผล ประสิทธิผลที่กำหนดไว้ตามปกติในขณะที่ความสามารถในการบรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้ ในทางตรงกันข้ามความหมายบาร์นาร์ดขององค์กรให้มีประสิทธิภาพที่แตกต่างไปอย่างมากจากการใช้งานทั่วไปของคำว่า เขากำหนดประสิทธิภาพขององค์กรเป็นระดับที่องค์กรที่สามารถตอบสนองแรงจูงใจของบุคคล หากองค์กรสอดคล้องกับแรงจูงใจของสมาชิกในขณะที่การบรรลุเป้าหมายอย่างชัดเจนของความร่วมมือในหมู่สมาชิกจะมีอายุ. บาร์นาร์ดเป็นแฟนที่ดีของ Talcott พาร์สันส์ (1902-1979) เขาและพาร์สันส์ตรงเสมอ สองนักวิชาการที่จะส่งต้นฉบับอรรถกถาแต่ละอื่น ๆ และพวกเขาก็จะเขียนจดหมายยาวที่พวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนาทางทฤษฎีที่พบบ่อย การติดต่อครั้งแรกระหว่างบาร์นาร์ดพาร์สันส์และเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 1930 และมันก็ยังคงเป็นหลักในการตายของบาร์นาร์ดในปี 1961

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งาน [ แก้ไข ]
Barnard มององค์กรเป็นระบบของความร่วมมือจากกิจกรรมของมนุษย์ และกล่าวว่า พวกเขามักจะมีอายุสั้น มันเป็นเรื่องยากสำหรับ บริษัท ล่าสุดกว่าหนึ่งศตวรรษ โดยส่วนใหญ่ประเทศสุดท้ายไม่ถึงศตวรรษ หน่วยงานเดียวที่สามารถเรียกร้องรูปธรรมอายุเป็นนิกายโรมันคาทอลิก ตาม Barnard ,องค์กรที่ไม่จีรัง เพราะพวกเขาไม่ตอบสนองสองเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดของประสิทธิผลและประสิทธิภาพ ประสิทธิผล หมายถึง วิธีการปกติ : สามารถบรรลุตามเป้าหมาย . ในทางตรงกันข้าม , บาร์นาร์ดของความหมายของประสิทธิภาพองค์กรแตกต่างอย่างมากจากการใช้งานปกติของคำเขากำหนดประสิทธิภาพขององค์กรเป็นระดับที่องค์กรสามารถตอบสนองแรงจูงใจของแต่ละบุคคล ถ้าองค์กรใดตรงกับแรงจูงใจของสมาชิกในขณะที่ attaining เป้าหมายที่ชัดเจนของความร่วมมือระหว่างสมาชิกล่าสุด

บาร์นาร์ดเป็นเยี่ยมชื่นชม Talcott Parsons ( 1902 – 1979 ) และพาร์สันสอดคล้องเสมอสองนักวิชาการจะส่งต้นฉบับให้ความเห็นกับแต่ละอื่น ๆและพวกเขาจะเขียนยาวตัวอักษรที่พวกเขาต่อสู้ในทั่วไปทฤษฎีการอภิปราย การติดต่อครั้งแรกระหว่างเบอร์นาร์ดและพาร์สันเริ่มขึ้นในปลายยุค 30 และมันยังคงเป็นหลักใน Barnard ตายในปี 1961 .