Cecilia and Robbie froze in the att

Cecilia and Robbie froze in the attitude of their struggle. Their eyes met, and what they saw in the biliousmélangeof green and orange was not shock, or guilt, but a form of challenge, or even triumph. She had the presence of mind to set the ruined vase back down on the step before letting herself confront the significance of the accident. It was irresistible,she knew, even delicious, for the graver it was, the worse it would be for Robbie. Her dead uncle, her father’s dear brother, the wasteful war, the treacherous crossing of the river, the preciousness beyond money, the heroism and good ness, all the years backed up behind the history of the vase reaching back to the genius of Hodoldt, and beyond him to the mastery of the arcanists who had re-invented porcelain.‘You idiot! Look what you’ve done.’He looked into the water, then he looked back at her, and simply shook his head as he raised a hand to cover his mouth....He stood with hands on his hips and stared as she climbed into the water in her underwear. Denying his help, any possibility of making amends, was his punishment. The unexpectedly freezing water that caused her to gasp was his punishment. She held her breath, and sank, leaving her hair fanned out across the surface. Drowning herself would be his punishment.When she emerged a few seconds later with a piece of pottery in each hand, he knew better than to offer to help her out of the water. The frail white nymph, from whom water cascaded far more successfully than it did from the beefy Thriton, carefully placed the pieces by the vase. She dressed quickly, turning her wet arms with difficulty through her silk sleeves, and tucking her unfastened blouse into the skirt.(Excerpted from Atonement by Ian McEwan, page 29-30)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cecilia และร็อบบี้แช่แข็งในทัศนคติของการต่อสู้ของพวกเขา ตาของพวกเขา ตาม เห็นใน biliousmélangeof และส้มไม่ ช็อค หรือความผิด แต่แบบของความท้าทาย หรือแม้กระทั่งชัยชนะ เธอมีสถานะของจิตใจการตั้งแจกันเจ๊งกลับลงในขั้นตอนก่อนที่จะปล่อยให้ตัวเองเผชิญหน้ากับความสำคัญของอุบัติเหตุ ไม่ รู้ อร่อยแม้ สำหรับ graver ที่มันเป็น ที่เลวร้ายมันจะเป็นสำหรับร็อบบี้ได้ ลุงของเธอตาย พี่ชายที่รักของพ่อของเธอ สงครามสิ้นเปลือง ทุจริตข้ามแม่น้ำ preciousness เงิน วีรกรรม และ เนสดี ทุกปีสนับสนุนเบื้องหลังประวัติศาสตร์ของแจกันที่ย้อนกลับไปถึงอัจฉริยะ ของ Hodoldt และเขาเรียนรู้จาก arcanists ที่มีการคิดค้นเครื่องเคลือบดินเผา.' คุณคนบ้า ดูสิ่งที่คุณได้ทำการ ' เขามองเข้าไปในน้ำ จาก นั้นเขากลับมองเธอ และส่ายศีรษะของเขาก็เป็นเขายกมือปิดปากของเขา... เขายืน ด้วยมือบนสะโพกของเขา และจ้องมองเธอปีนขึ้นลงในน้ำในชุดชั้นในของเธอ ปฏิเสธความช่วยเหลือ ความเป็นไปได้ใด ๆ ของการทำแก้ไข ถูกลงโทษเขา น้ำแช่แข็งโดยไม่คาดคิดที่ทำให้เธอต้องหอบถูกลงโทษเขา เธอถือลมหายใจของเธอ และจม ออกจากเส้นผมกระตุ้นออกบนผิว จมน้ำตัวเองจะเป็นการลงโทษของเขา เมื่อเธอออกมาในภายหลังกับชิ้นส่วนในแต่ละมือไม่กี่วินาที เขารู้ดีกว่าเพื่อช่วยให้เธอออกจากน้ำ ผีขาวขี้โรค ผู้ที่น้ำเรียงซ้อนยิ่งสำเร็จมากกว่าจาก beefy Thriton วางชิ้น โดยแจกันการอย่างระมัดระวัง เธอแต่งตัวอย่างรวดเร็ว การเปิดแขนเปียก ด้วยความยากลำบากผ่านแขนเธอไหม และ tucking เสื้อของเธอ unfastened เป็นกระโปรง (คัดลอกมาจากชดใช้โดย Ian McEwan หน้า 29-30)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซซิเลียและร็อบบี้แช่แข็งในทัศนคติของการต่อสู้ของพวกเขา สายตาของพวกเขาพบและสิ่งที่พวกเขาเห็นในbiliousmélangeofสีเขียวและสีส้มไม่ได้ช็อตหรือความผิด แต่รูปแบบของความท้าทายหรือแม้กระทั่งประสบความสำเร็จ เธอมีการปรากฏตัวของความคิดที่จะตั้งแจกันเจ๊งกลับลงมาในขั้นตอนก่อนที่จะให้ตัวเองเผชิญหน้ากับความสำคัญของการเกิดอุบัติเหตุที่ มันก็ไม่อาจต้านทานเธอรู้ว่าอร่อยแม้กระทั่งสำหรับแกะสลักที่มันเป็นที่เลวร้ายกว่ามันจะให้ร็อบบี้ ลุงของเธอตายพี่ชายที่รักของพ่อของเธอสงครามสิ้นเปลืองข้ามทุจริตของแม่น้ำล้ำค่าเกินกว่าเงินที่กล้าหาญและภาวะที่ดีทุกปีที่ผ่านมาได้รับการสนับสนุนอยู่เบื้องหลังประวัติศาสตร์ของแจกันกลับไปถึงความเป็นอัจฉริยะของ Hodoldt ที่ และนอกเหนือจากการเรียนรู้ให้เขาของ arcanists ที่มีการคิดค้นใหม่ porcelain.'You งี่เง่าที่สุด! ดูสิ่งที่คุณได้ done.'He มองลงไปในน้ำแล้วเขามองกลับมาที่เธอและก็ส่ายหัวในขณะที่เขายกมือขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมปากของเขา .... เขาลุกขึ้นยืนด้วยมือที่สะโพกของเขาและจ้องที่เธอ ปีนลงไปในน้ำในชุดชั้นในของเธอ ปฏิเสธความช่วยเหลือของเขาเป็นไปได้ของการแก้ไขใด ๆ ลงโทษของเขา น้ำแช่แข็งโดยไม่คาดคิดที่ทำให้เธอต้องอ้าปากค้างลงโทษของเขา เธอถือลมหายใจของเธอและจมลงออกจากผมของเธอพัดออกไปทั่วพื้นผิว จมน้ำตัวเองจะ punishment.When ของเขาเธอโผล่ออกมาไม่กี่วินาทีต่อมากับชิ้นส่วนของเครื่องปั้นดินเผาในมือของแต่ละคนเขารู้ดีกว่าที่จะนำเสนอเพื่อช่วยให้เธอออกจากน้ำ ผีสีขาวอ่อนแอจากที่น้ำระดับล่างมากขึ้นประสบความสำเร็จกว่ามันจากอ้วน Thriton วางไว้อย่างระมัดระวังชิ้นโดยการปักแจกัน เธอสวมใส่ได้อย่างรวดเร็วเปลี่ยนแขนเธอเปียกด้วยความยากลำบากผ่านแขนผ้าไหมของเธอและ tucking เสื้อหลวมของเธอเข้าไปในกระโปรง. (ตัดตอนมาจากการชดใช้โดยเอียนแม็กอีแวน, หน้า 29-30)