A few customers sat in the coffee s

A few customers sat in the coffee shop located on a terrace midway up the hotel with a cool afternoon breeze brushing over them. The fragrant aroma of coffee lingered in the air and a display of intricate desserts was in front of them… everything was relaxing and comfortable.

Gino lightly swirled his coffee around, both eyes on the man looking down at the script across from him. He also looked down to read the script occasionally, but most of the time, his line of sight was on Tang Feng. There was just an oddly familiar feeling about him. Just what was it about him?

This feeling had been there since they’d first met. It was also the reason he asked Director Li Wei to give Tang Feng a chance. When one of Lu Tian Chen’s assistants called him asking him to contact Tang Feng, much to his own surprise, he agreed even though he rarely participated in variety shows.

“Even if you keep staring at me, I won’t turn into a flower.” Turning the page, Tang Feng took a sip of his coffee without looking up. He took his coffee without sugar or milk, it was an old habit of his that never changed.

Gino rested his chin on his hand; his sunglasses covering his eyes. With a slight smile, he said, “You’re already a flower.”

“If I’m a flower, then what are you?” Tang Feng snickered. This was the first time someone compared him to a flower.

“Me? As for me, I’m the gardener who takes care of the flowers, but I could also be a flower thief.” Gino laughed as he spoke. “What do you think?”

“I find you boring. What you say is silly without any significant value. If you really were a gardener, then you wouldn’t be able to grow any flowers at all.” Raising an eyebrow, Tang Feng spoke in an uninterested, bored tone.

Gino’s eyes suddenly widened. “Tang, do you know? Ever since the first time I saw you, I’ve had a very weird feeling, like I’ve met you before.”

Tang Feng’s heart skipped a beat, but he continued looking down at the script. He had read up to the point where the two characters were bickering at each other. Thinking of their past and now the present, Tang Feng quietly laughed to himself. At that moment, it certainly seemed that they were “quarrelsome lovers.”

“I know I’m your dream lover. You don’t need to repeat it,” Tang Feng joked.

“No, not that,” Gino shook his head, eyes still staring at Tang Feng, as if trying to read his thoughts. In the end, all he saw was an indifferent, composed man drinking coffee.

“Do you know Fiennes Tang?” Gino asked.

“Yes, of course, he’s famous.” Not only that, they’re very familiar with each other as well.

Gino continued, “Tang, you’re really similar to him. Even your names are the same. Look, you both like coffee without sugar.”

“This is a preference that many people could have.”

“Not just this. You probably can’t imagine it, but what you just said is exactly the same as what Fiennes told me before. He always told me that I’m a boring and silly person, and that everything I said was meaningless.” With a hint of sadness in his eyes, Gino sighed, “Fiennes was a really good man, but… Even God was jealous of him, and took him away so early.”

Tang Feng raised his head and put the script in his bag. They said they were going to talk about the movie, but not even one sentence of their conversation so far had anything to do with it. Since the topic was on “Fiennes Tang” now, Tang Feng’s interest piqued. He wanted to know what kind of person he was from Gino’s point of view.

After all, Gino had just said that he was a good man.

“It sounds like you were really close with him,” Tang Feng said. “What kind of person was he?”

“Fiennes?” Gino shook his head and smiled. As though reminiscing the past, he looked at the cup of black coffee in his hands. “He looked like a mature, calm, and charismatic person on the outside, but he’s actually a proud and self-assured guy. Sometimes you can’t help but tease him. For some reason, I especially liked seeing him on edge.”

“I recall that he had heart disease.” Treating a sick person like that, Gino, you bastard!

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกค้าไม่กี่นั่งอยู่ในร้านกาแฟที่ตั้งอยู่บนระเบียงตรงกลางขึ้นโรงแรมด้วยการแปรงฟันช่วงบ่ายสายลมเย็นเหนือพวกเขา กลิ่นหอมที่มีกลิ่นหอมของกาแฟอ้อยอิ่งอยู่ในอากาศและการแสดงของขนมหวานที่ซับซ้อนเป็นในด้านหน้าของพวกเขา ... ทุกอย่างผ่อนคลายและสะดวกสบาย. จีโน่เบา ๆ หมุนวนกาแฟของเขารอบดวงตาทั้งสองคนที่มองลงมาที่สคริปต์ข้ามจากเขา นอกจากนี้เขายังมองลงไปอ่านบทครั้งคราว แต่เวลาส่วนใหญ่ของเขาบรรทัดสายตาอยู่บนถังฮ เพียงแค่มีความรู้สึกที่คุ้นเคยผิดปกติเกี่ยวกับเขา เพียงแค่สิ่งที่เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเขา? ความรู้สึกนี้ได้รับมีตั้งแต่ที่พวกเขาต้องการพบกันครั้งแรก มันก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาถามผู้อำนวยการหลี่เว่ยที่จะให้รสฮโอกาส เมื่อหนึ่งในผู้ช่วยลูเทียนเฉินเรียกเขาว่าขอให้เขาติดต่อ Tang ฮประหลาดใจมากของเขาเองเขาก็เห็นด้วยแม้เขาจะไม่ค่อยมีส่วนร่วมในรายการวาไรตี้. "แม้ว่าคุณจะให้จ้องมองมาที่ผมผมจะไม่กลายเป็นดอกไม้ . "เปิดหน้า Tang ฮจิบกาแฟของเขาโดยไม่ได้มองขึ้น เขาเอากาแฟไม่ใส่น้ำตาลหรือนมมันเป็นนิสัยเก่าของเขาที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง. จีโน่วางคางของเขาอยู่ในมือของเขา แว่นตากันแดดของเขาปิดตาของเขา ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยเขากล่าวว่า "คุณแล้วดอกไม้." "ถ้าฉันดอกไม้แล้วสิ่งที่คุณเป็นอย่างไรบ้าง" Tang ฮ snickered นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเขาไปเทียบดอกไม้. "ฉัน? สำหรับฉันฉันสวนที่ดูแลดอกไม้ แต่ฉันยังอาจเป็นขโมยดอกไม้. "จีโน่หัวเราะในขณะที่เขาพูด "คุณคิดอย่างไร?" "ผมได้พบกับคุณน่าเบื่อ สิ่งที่คุณพูดคือโง่เขลาและไร้ค่าอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ถ้าคุณเป็นคนสวนจริงๆแล้วคุณจะไม่สามารถที่จะปลูกดอกไม้ใด ๆ เลย. "ยกคิ้ว Tang ฮพูดในไม่สนใจเสียงเบื่อ. ตาจีโน่กว้างขึ้นอย่างกระทันหัน "ถังคุณจะรู้หรือไม่? นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณผมเคยมีความรู้สึกแปลกมากเช่นฉันได้พบคุณมาก่อน. " หัวใจ Tang ฮข้ามจังหวะ แต่เขายังคงมองลงมาที่สคริปต์ เขาได้อ่านถึงจุดที่ตัวละครทั้งสองได้รับการทะเลาะวิวาทกัน ความคิดของพวกเขาที่ผ่านมาและตอนนี้ปัจจุบัน Tang ฮเงียบ ๆ หัวเราะให้กับตัวเอง ในขณะที่มันแน่นอนดูเหมือนว่าพวกเขาเป็น "คนรักทะเลาะวิวาท." "ฉันรู้ว่าฉันรักในฝันของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องทำซ้ำมัน "Tang ฮตลก. " ไม่มีไม่ได้ว่า "จีโน่ส่ายหัวตายังคงจ้องมองที่ Tang ฮเช่นถ้าพยายามที่จะอ่านความคิดของเขา ในท้ายที่สุดทุกอย่างที่เขาเห็นเป็นไม่แยแสคนประกอบด้วยการดื่มกาแฟ. "คุณรู้ไหม Fiennes ถัง?" จีโน่ถาม. "ใช่แน่นอนเขามีชื่อเสียง." ไม่เพียง แต่ที่พวกเขากำลังคุ้นเคยกับแต่ละอื่น ๆ เช่น ดี. จีโน่ยังคง "ถังคุณจริงๆคล้ายกับเขา แม้ชื่อของคุณเหมือนกัน ดูคุณทั้งสองเช่นกาแฟไม่ใส่น้ำตาล. " " นี่คือการตั้งค่าที่หลาย ๆ คนอาจมี. " " ไม่เพียงแค่นี้ คุณอาจไม่สามารถจินตนาการได้ แต่สิ่งที่คุณเพิ่งกล่าวว่าเป็นเหมือนกับสิ่งที่ Fiennes บอกฉันก่อน เขามักจะบอกว่าผมเป็นคนที่น่าเบื่อและโง่และทุกอย่างที่ผมบอกว่าเป็นความหมาย. "กับคำใบ้ของความโศกเศร้าในสายตาของเขาจีโน่ถอนหายใจ" Fiennes เป็นคนดีจริงๆ แต่ ... แม้พระเจ้าอิจฉา เขาและพาเขาออกไปดังนั้นในช่วงต้น. " Tang ฮยกศีรษะของเขาและวางสคริปต์ในกระเป๋าของเขา พวกเขากล่าวว่าพวกเขากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์ แต่ไม่ได้ประโยคหนึ่งของการสนทนาของพวกเขาเพื่อให้ห่างไกลมีอะไรจะทำอย่างไรกับมัน ตั้งแต่หัวข้ออยู่บน "Fiennes ถัง" ตอนนี้ดอกเบี้ย Tang ฮป่องๆ เขาต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของเขาเป็นคนจากจุดจีโน่ในมุมมองของ. หลังจากที่ทุก Gino เพิ่งบอกว่าเขาเป็นคนดี. "มันเสียงเหมือนคุณเป็นจริงใกล้เคียงกับเขา" Tang ฮกล่าวว่า "สิ่งที่ชนิดของบุคคลที่เขา?" "Fiennes?" จีโน่ส่ายหัวและยิ้ม ราวกับว่ารำลึกอดีตที่ผ่านมาเขามองไปที่ถ้วยกาแฟดำในมือของเขา "เขามองเหมือนคนผู้ใหญ่สงบและมีเสน่ห์อยู่ข้างนอก แต่จริงแล้วเขาเป็นคนที่ภาคภูมิใจและความมั่นใจ บางครั้งคุณไม่สามารถช่วย แต่แซวเขา ด้วยเหตุผลบางอย่างเฉพาะอย่างยิ่งผมชอบเห็นเขาบนขอบ. " " ผมจำได้ว่าเขามีโรคหัวใจ. "การรักษาคนป่วยเช่นนั้น Gino คุณไอ้!











































 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่กี่ลูกค้านั่งอยู่ในร้านตั้งอยู่บนระเบียงตรงกลางขึ้นกับโรงแรมสายลมเย็นยามบ่ายแปรงพวกเขา กลิ่นกาแฟหอมอวลอยู่ในอากาศและการแสดงของขนมหวานที่ซับซ้อนอยู่ในด้านหน้าของพวกเขา . . . ทุกอย่างก็ผ่อนคลาย และสะดวกสบายจีโน่เบาฟุ้งกาแฟของเขา รอบๆ ดวงตาทั้งสอง ชายก้มมองสคริปต์ข้ามจากเขา เขายังมองลงเพื่ออ่านสคริปต์ในบางครั้ง แต่ส่วนมากของเวลา , สายของสายตาอยู่ในถัง ฟง มันเป็นแค่ความรู้สึกประหลาดที่คุ้นเคยกับเขา แต่มันเกี่ยวอะไรกับเขา ?ความรู้สึกนี้เคยมีตั้งแต่พวกเขาจะได้พบกันครั้งแรก มันก็เป็นเหตุผลที่เขาถามผู้กำกับหลี่เว่ยให้ตังฟงมีโอกาส เมื่อหนึ่งของลูเทียนเฉินผู้ช่วยเรียกเขา ถามว่าเขาติดต่อตังฟง มากที่จะแปลกใจของเขาเอง เขาตกลง แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้มีส่วนร่วมในรายการวาไรตี้" ถ้าคุณเอาแต่จ้องหน้าฉัน ฉันก็จะไม่กลายเป็นดอกไม้ " เปิดหน้า แทงฟงจิบกาแฟของเขาโดยไม่เงยหน้า เขาเอากาแฟของเขาโดยไม่ต้องน้ำตาลหรือนม มันเป็นนิสัยเก่าของเขาที่ไม่เคยเปลี่ยนจีโน่จับคางของเขาในมือของเขา เขาสวมแว่นกันแดดปิดบังดวงตาของเขา กับยิ้มนิดๆ เขากล่าวว่า " คุณเป็นดอกไม้แล้ว ." ถ้าฉันเป็นดอกไม้ แล้วคุณเป็นอะไร ? " แทงฟง snickered . นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเปรียบเทียบเขาดอกไม้" ฉันเหรอ ส่วนฉันเป็นคนสวนที่ดูแลดอกไม้ แต่ฉันอาจจะขโมยดอกไม้ " จีโน่หัวเราะอย่างที่เขาพูด " คุณคิดว่าไง ? "" ฉันว่าคุณน่าเบื่อ สิ่งที่คุณพูดมันไร้สาระ โดยไม่พบค่า ถ้าคุณเคยเป็นคนสวนแล้วคุณจะไม่สามารถที่จะเติบโตดอกไม้ทั้งหมด เพิ่มคิ้ว แทงฟงพูดแบบไม่สนใจ เบื่อเสียงจีโน่ ตาก็กว้างขึ้น " ถัง , คุณรู้มั้ย ? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอ ฉันมีความรู้สึกแปลกๆ เหมือนผมเคยเจอคุณมาก่อน " .หัวใจของตังฟงข้ามชนะ แต่เขายังคงมองไปที่สคริปต์ เขาได้อ่านถึงจุดที่ตัวละครทั้งสองโต้เถียงที่แต่ละอื่น ๆ คิดถึงอดีตแล้วปัจจุบันตังฟงแอบหัวเราะกับตัวเอง ในช่วงเวลานั้น แน่นอนว่าพวกเขาเป็น " คู่รักระหองระแหง " ." ผมรู้ว่า ความฝันของคนรักของคุณ เธอไม่ต้องย้ำ " ตังฟงพูดติดตลก ." ไม่ ไม่ " จีโน่ส่ายหัว สายตายังคงจ้องมองตังฟงราวกับพยายามจะอ่านความคิดเขาได้ ในที่สุด สิ่งที่เขาเห็นคือไม่แยแส ประกอบด้วยคนดื่มกาแฟ" คุณรู้ไหม ไฟนส์ถัง " จีโน่ถาม" ใช่ แน่นอน เขามีชื่อเสียง . " ไม่เพียง แต่ที่พวกเขาจะคุ้นเคยกับแต่ละอื่น ๆเช่นกันจีโน่อย่างต่อเนื่อง , " ถัง เธอคล้ายกับเขาจริงๆ แม้ชื่อจะเหมือนกัน ฟังนะ พวกคุณชอบกาแฟ ไม่ใส่น้ำตาล "" นี่คือการตั้งค่าที่หลายคนอาจจะ " ." ไม่เพียงแค่นี้ คุณอาจจะไม่คิด แต่สิ่งที่คุณพูดเหมือนกับว่า ไฟนส์บอกฉันก่อน เขามักจะบอกฉันว่าฉันเป็นคนน่าเบื่อและไร้สาระ และทุกอย่างที่ผมพูดคือ ไม่มีความหมาย . " กับคำใบ้ของความเศร้าในดวงตาของเขา จีโน่ถอนหายใจ " ไฟนส์เป็นคนดีจริงๆ แต่ . . . . . . . พระเจ้าก็อิจฉาเขา และเอาเขาออกไปแต่เช้า .ตังฟงเงยหน้าขึ้นวางสคริปต์ไว้ในถุงของเขา พวกเขาบอกว่า พวกเขากำลังคุยกันเรื่องหนัง แต่ไม่มีแม้แต่หนึ่งประโยคของการสนทนาของพวกเขา ดังนั้นไกลมีอะไรที่จะทำอะไรกับมัน เพราะหัวข้อคือ " ไฟนส์แทง " ตอนนี้ ตังฟงความสนใจป่องๆ . เขาต้องการที่จะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน จาก จีโน่ จุดของมุมมองหลังจากทั้งหมด , จีโน่บอกว่าเขาเป็นคนดี" ดูเหมือนนายจะสนิทกับเขา " แทงฟงกล่าวว่า " เขาเป็นคนแบบไหนเหรอ "" ฟินเนส ? " จีโน่ส่ายหัวและยิ้ม เหมือนหวนนึกถึงอดีต เขามองดูถ้วยกาแฟสีดำในมือของเขา " เขาดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่ ใจเย็น และบุคคลผู้มีเสน่ห์ในภายนอก แต่จริงๆแล้วเขาภูมิใจและมั่นใจในตนเอง คนนั้น บางครั้งคุณไม่สามารถช่วย แต่แกล้งเขา สำหรับเหตุผลบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมชอบเห็นเขาอยู่บนขอบ . "" ผมจำได้ว่า เขาเป็นโรคหัวใจ . . . ทำไมทำกับคนป่วยแบบนี้ จีโน่ ไอ้บ้า !