The corresponding XRD patterns are

The corresponding XRD patterns are shown in Fig. 2. The main phases identified from Fig. 2 are presented in Table 2. The results of the calculation demonstrated that arsenopyrite was in a stable state in the original sample, and the parameters of arsenopyrite's crystal lattice were completely identical to the standard values. Ferric leaching of arsenopyrite with Fe3+ ions resulted in the formation of goethite and hydrogoethite (FeooH, FeooH nH20) on its surface; their contents were 30-40% of those of the surface compounds. Rhombic elemental sulfur (up to 10%) was also present. These results agree with the phase diagram for arsenopyrite: goethite is most likely the product of the transition of ferric hydroxide to a more stable state resulting from the air-drying of the arsenopyrite section . After the bio oxidation of arsenopyrite, the xRD pattern changed significantly compared with the original one. Although goethite (approximately 30%) was still present on the surface, the content of elemental sulfur was significantly higher (up to 50%) than in the case of chemical oxidation. The crystal structure of this sulfur was markedly different from that of the rhombic modification. It could also be observed that the arsenopyrite surface was much more oxidized than that observed in the case of its oxidation with a solution of Fe2(so4)3.9H20 reagent

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่สอดคล้องกัน XRD จะแสดงในรูป 2. ขั้นตอนหลักระบุจากรูป 2 จะถูกนำเสนอในตารางที่ 2 ผลการคำนวณแสดงให้เห็นว่าอาร์เซโนไพไรต์อยู่ในสภาพที่มีเสถียรภาพในตัวอย่างเดิมและพารามิเตอร์ของอาร์เซโนไพไรต์ของผลึกตาข่ายได้อย่างสมบูรณ์เหมือนกันกับค่ามาตรฐาน ชะล้าง ferric ของอาร์เซโนไพไรต์กับ Fe3 + ไอออนส่งผลให้เกิดการก่อตัวของ goethite และ hydrogoethite (FeooH, FeooH nH20) บนพื้นผิวของมันนั้น เนื้อหาของพวกเขาเป็น 30-40% ของผู้ที่ของสารประกอบพื้นผิว ขนมเปียกปูนธาตุกำมะถัน (ไม่เกิน 10%) ยังคงอยู่ ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับเฟสไดอะแกรมสำหรับอาร์เซโนไพไรต์: goethite มีแนวโน้มมากที่สุดสินค้าของการเปลี่ยนแปลงของไฮดรอกไซเฟอริกที่จะเป็นรัฐที่มีเสถียรภาพมากขึ้นเกิดจากอากาศแห้งของส่วนอาร์เซโนไพไรต์ หลังจากการเกิดออกซิเดชันของอาร์เซโนไพไรต์ชีวภาพรูปแบบ XRD เปลี่ยนไปอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับต้นฉบับหนึ่ง แม้ว่า goethite (ประมาณ 30%) ยังคงอยู่บนพื้นผิวที่เนื้อหาของธาตุกำมะถันสูงอย่างมีนัยสำคัญ (ถึง 50%) มากกว่าในกรณีของการเกิดออกซิเดชันของสารเคมี โครงสร้างผลึกของกำมะถันนี้คือความโดดเด่นแตกต่างจากที่ของการปรับเปลี่ยนขนมเปียกปูน นอกจากนี้ยังอาจจะสังเกตเห็นว่าพื้นผิวอาร์เซโนไพไรต์ได้มากขึ้นกว่าที่ออกซิไดซ์ที่พบในกรณีของการเกิดออกซิเดชันของตนกับการแก้ปัญหาของ Fe2 (SO4) 3.9H20 ทำปฏิกริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลวดลายที่แสดงในรูปที่ 2 วิเคราะห์ . ขั้นตอนหลัก พิสูจน์ได้จากรูปที่ 2 จะแสดงในตารางที่ 2 ผลการคำนวณแสดงให้เห็นว่าอาร์เซโนไพไรต์ในสถานะที่มั่นคงในตัวอย่างเดิม และค่าพารามิเตอร์ของอาร์เซโนไพไรต์เป็นแลตทิซผลึกก็เหมือนกันค่า มาตรฐาน เฟอริกไอออนการชะละลายของอาร์เซโนไพไรต์ด้วย fe3 ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของเกตเวย์ และ hydrogoethite ( feooh feooh , nh20 ) บนพื้นผิว ; เนื้อหาของพวกเขาเป็น 30-40% ของพื้นผิวของสารประกอบ ธาตุกำมะถันรอมบิก ( ไม่เกิน 10% ) ยังปัจจุบัน ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับแผนภาพเฟสสำหรับอาร์เซโนไพไรต์ : เกตเวย์มีแนวโน้มมากที่สุดผลิตภัณฑ์ของการเปลี่ยนแปลงของเฟอร์ริกไฮดรอกไซด์มีเสถียรภาพมากขึ้น รัฐที่เกิดจากอากาศแห้งของส่วนอาร์เซโนไพไรต์ . หลังจากที่ไบโอออกซิเดชันของอาร์เซโนไพไรต์ , XRD รูปแบบเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเปรียบเทียบกับต้นฉบับหนึ่ง แม้ว่าเกอไทต์ ( ประมาณ 30% ) ยังปรากฏบนพื้นผิว , เนื้อหาของธาตุกำมะถันสูงกว่า ( เกิน 50% ) กว่าในกรณีของการออกซิเดชันทางเคมี โครงสร้างผลึกของกำมะถันนี้อย่างแตกต่างจากที่ของการปรับปรุงรอมบิก . มันอาจจะสังเกตเห็นว่าผิวอาร์เซโนไพไรต์ได้มากขึ้นจากที่สังเกตว่าในกรณีของการออกซิเดชันด้วยวิธีของ fe2 ( ปา ) 3.9h20 รีเอเจนต์