3.2. Bioactive CompoundsRice Formul

3.2. Bioactive Compounds

Rice Formula 2 (before cooking) contained all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol and phenolic substances of 42.91 mg/100g, 0.30 μg/ml and 0.85 mg GAE/g, respectively, which were higher than 29.15 mg/100g, 0.24 μg/ml and 0.43 mg GAE/g for Rice Formula 2 (after cooking), respectively (Table 2). When Rice Formula 2 was compared (before and after cooking), all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol and phenolic substances were found to be different with statistical significance (p0.05), possibly because cooking rice at mildly reduced α-tocopherol levels leaves fewer benefits to be gained from significant substances in rice grains.
3.3. Antioxidant Activity

3.3.1. In Vitro

Comparison of the antioxidant activity of Rice Formula 2 with the DPPH method by comparing from concentrations of substances capable of suppressing DPPH• radicals at 50% (IC50) found Rice Formula 2

(before cooking) to have an IC50 value of 12.21 mg/ml, which was lower than 37.66 mg/ml for Rice Formula

2 (after cooking) while Rice Formula 2 (before cooking) was able to reduce iron atoms by the FRAP method at 3.27 μmol FeSO4/g, which was better than 3.03 μmol FeSO4/g for Rice Formula 2 (after cooking) (Table 2).

When antioxidant activity of Rice Formula 2 (before and after cooking) was compared by the DPPH and

FRAP methods, antioxidant activity was found to be different with statistical significance (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. Bioactive Compounds

Rice Formula 2 (before cooking) contained all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol and phenolic substances of 42.91 mg/100g, 0.30 μg/ml and 0.85 mg GAE/g, respectively, which were higher than 29.15 mg/100g, 0.24 μg/ml and 0.43 mg GAE/g for Rice Formula 2 (after cooking), respectively (Table 2). When Rice Formula 2 was compared (before and after cooking), all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol and phenolic substances were found to be different with statistical significance (p<0.05). Biological active compounds are lost during the cooking process at a temperature of 95°C because these substances are unstable under high heat and humidity [30]. Heating temperature and time eliminated substances with antioxidant properties in rice grains and may cause loss while the rice is rinsed before cooking because these substances contain good water solubility properties while α-tocopherol substance levels were no different with statistical significance (p>0.05), possibly because cooking rice at mildly reduced α-tocopherol levels leaves fewer benefits to be gained from significant substances in rice grains.
3.3. Antioxidant Activity

3.3.1. In Vitro

Comparison of the antioxidant activity of Rice Formula 2 with the DPPH method by comparing from concentrations of substances capable of suppressing DPPH• radicals at 50% (IC50) found Rice Formula 2

(before cooking) to have an IC50 value of 12.21 mg/ml, which was lower than 37.66 mg/ml for Rice Formula

2 (after cooking) while Rice Formula 2 (before cooking) was able to reduce iron atoms by the FRAP method at 3.27 μmol FeSO4/g, which was better than 3.03 μmol FeSO4/g for Rice Formula 2 (after cooking) (Table 2).

When antioxidant activity of Rice Formula 2 (before and after cooking) was compared by the DPPH and

FRAP methods, antioxidant activity was found to be different with statistical significance (p<0.05), thusindicating that Rice Formula 2 (after cooking) had significantly reduced antioxidant capabilities in every method. Antioxidant activity was related to all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol, phenolic substances, carotenoid and anthocyanidin in rice grains with reduced values during the cooking process. Therefore, residual antioxidant activity in rice grains after the cooking process may be caused by substances with antioxidant properties not being completely eliminated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพข้าวสูตร 2 (ก่อนการปรุงอาหาร) ที่มีอยู่ในทุกระดับของγ-Oryzanol, αโทโคฟีรอและสารฟีนอลของ 42.91 มก. / 100 กรัม, 0.30 ไมโครกรัม / มล. และ 0.85 มก. GAE / g ตามลำดับซึ่งสูงกว่า 29.15 มก. / 100 กรัม 0.24 ไมโครกรัม / มล. และ 0.43 มก. GAE / กรัมข้าวสูตร 2 (หลังจากการปรุงอาหาร) ตามลำดับ (ตารางที่ 2) เมื่อข้าวสูตร 2 เมื่อเทียบ (ก่อนและหลังการทำอาหาร) ทุกระดับของγ-Oryzanol, αโทโคฟีรอและสารฟีนอลพบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจะหายไปในระหว่างขั้นตอนการปรุงอาหารที่อุณหภูมิ 95 องศาเซลเซียสเพราะสารเหล่านี้จะไม่แน่นอนภายใต้ความร้อนและความชื้นสูง [30] อุณหภูมิความร้อนและเวลาที่กำจัดสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระในเมล็ดข้าวและอาจทำให้เกิดการสูญเสียในขณะที่ข้าวจะล้างก่อนปรุงอาหารเพราะสารเหล่านี้มีคุณสมบัติละลายน้ำดีในขณะที่αโทโคฟีรอระดับสารก็ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p> 0.05) อาจจะเป็น เพราะการปรุงอาหารข้าวที่ลดลงอย่างอ่อนโยนระดับαโทโคฟีรอใบผลประโยชน์น้อยที่จะได้รับจากสารสำคัญในเมล็ดข้าว. 3.3 ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ3.3.1 ในหลอดทดลองเปรียบเทียบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของข้าวสูตร 2 ด้วยวิธี DPPH โดยเปรียบเทียบจากความเข้มข้นของสารที่มีความสามารถในการยับยั้งอนุมูล DPPH •ที่ 50% (IC50) พบข้าวสูตร 2 (ก่อนการปรุงอาหาร) จะมีค่า IC50 เท่ากับ 12.21 mg / มล. ซึ่งต่ำกว่า 37.66 mg / ml ข้าวสูตร2 (หลังจากการปรุงอาหาร) ในขณะที่ข้าวสูตร 2 (ก่อนการปรุงอาหาร) ก็สามารถที่จะลดอะตอมเหล็กโดยวิธี FRAP ที่ 3.27 ไมโครโมล FeSO4 / g ซึ่งก็ยังดีกว่า 3.03 ไมโครโมล FeSO4 / กรัมข้าวสูตร 2 (หลังจากการปรุงอาหาร) (ตารางที่ 2). เมื่อฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของข้าวสูตร 2 (ก่อนและหลังการทำอาหาร) เมื่อเทียบโดย DPPH และวิธี FRAP, สารต้านอนุมูลอิสระที่พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) thusindicating ว่าข้าวสูตร 2 (หลังจากการปรุงอาหาร) ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในทุกวิธีการ ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่เกี่ยวข้องกับทุกระดับของγ-Oryzanol, αโทโคฟีรอสารฟีนอลและ carotenoid anthocyanidin ในเมล็ดข้าวที่มีค่าลดลงในระหว่างขั้นตอนการปรุงอาหาร ดังนั้นสารต้านอนุมูลอิสระที่เหลือในเมล็ดข้าวหลังการปรุงอาหารที่อาจจะเกิดจากสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระไม่ได้ถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ

ข้าวสูตร 2 ( ก่อน ) ที่มีอยู่ในทุกระดับของγแอลฟาโทโคเฟอรอล และ แกมมา - โอไรซานอล สารฟีนอล , ของ 42.91 มิลลิกรัม / 100 กรัม , 0.30 μ g / ml และ 0.85 mg เก / กรัม ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่าปีมิลลิกรัม / 100 กรัม , 0.24 μ g / ml และ 0.43 mg / เก กรัมข้าวสูตร 2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ตามลำดับ ( ตารางที่ 2 ) ข้าว สูตร 2 เมื่อเทียบก่อนและหลังการปรุงอาหาร )ทุกระดับของγแอลฟาโทโคเฟอรอล และ แกมมา - โอไรซานอล สารฟีนอล , แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพสูญหายในระหว่างขั้นตอนการปรุงอาหารที่อุณหภูมิ 95 องศาองศาเซลเซียส เพราะสารเหล่านี้จะไม่แน่นอนภายใต้ความร้อนสูงและความชื้น [ 30 ]ความร้อนที่อุณหภูมิ และเวลากำจัดสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระในข้าวธัญพืช และอาจทำให้เกิดการสูญเสียในขณะที่ข้าวล้างก่อนเพราะสารเหล่านี้มีคุณสมบัติการละลายน้ําดีแอลฟาโทโคเฟอรอล ในขณะที่ระดับสารไม่แตกต่างกันทางสถิติ ( P > 0.05 )อาจเป็นเพราะข้าวที่ละเมียดละไม แอลฟาโทโคเฟอรอล ลดระดับเหลือประโยชน์น้อยลงที่จะได้รับจากสารสำคัญในข้าวธัญพืช
3.3 . สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรม

3.3.1 . ในหลอดทดลอง

เปรียบเทียบฤทธิ์ต้านข้าวสูตร 2 กับ dpph วิธีโดยการเปรียบเทียบจากความเข้มข้นของสารที่สามารถยับยั้งการ dpph - อนุมูลที่ 50% ( ic50 ) พบว่าสูตรที่ 2

ข้าว( ก่อน ) มีค่าดัชนี ic50 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ซึ่งต่ำกว่า 37.66 มก. / มล. และข้าวสูตร

2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ในขณะที่ข้าวสูตร 2 ( ก่อน ) ก็สามารถลดโดยอะตอมเหล็ก VDO วิธีที่ 3.27 μโมล feso4 / กรัม ซึ่งมากกว่า 3.03 μ mol / g feso4 ข้าวสูตร 2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ( ตารางที่ 2 ) .

เมื่อฤทธิ์ต้านข้าวสูตร 2 ( ก่อนและหลังอาหาร ) เทียบ โดย dpph และ

VDO วิธีการต้านอนุมูลอิสระ พบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) thusindicating สูตรข้าว ที่ 2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ได้ลดลงอย่างมากความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระในทุกวิธีการ ต้านอนุมูลอิสระ มีความสัมพันธ์กับระดับทั้งหมดของแกมมา - โอไรซานอลγแอลฟาโทโคเฟอรอล , ,ฟีโนลิก สารคาโรทีนอยด์ และ แอนโทไซยานิดีนในข้าวธัญพืชกับลดคุณค่าในระหว่างกระบวนการทำอาหาร ดังนั้น เหลือต้านออกซิเดชันในเมล็ดข้าว หลังจากกระบวนการปรุงอาหาร อาจเกิดจากสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระไม่ได้ถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์