Ehh? Momocchi, what are those on yo

Ehh? Momocchi, what are those on your neck?"

"Hah? Satsuki, you playin’ violin again or somethin’?"

Cheeks to match her hair, a palm came up to press to her neck as both Kise and Aomine peered at her neck. Momoi’s other arm held the clip board to her chest, light blue sweater zipped to mid-chest.

"I-it’s nothing!" she insisted, words stuttered a bit as she tried to take a step back. "Go practice!"

Pink eyes were quick to catch sight of the red haired boy that soon entered the gym, glaring and removing the hand from her neck to wave him over. He held up a finger and she was annoyed that she had no choice but to wait and huffed, stalking out to wait by the lockers until he had his team running laps in the gym.

"Yes, Satsuki?"

"You left a mark!" she snapped immediately, pulling her collar aside to show the full extent of dark bruises trailed down her neck. "I told you not to!"

Akashi blinked and reached a hand out, fingertips touching to them.

"Ah."

“‘Ah’?! That’s all you have to say?! Aomine-kun and Ki-chan noticed!!”

"Of course Ryota would… Daiki, on the other hand…"

"Aomine-kun though I was practicing violin."

"Makes sense."

She shook her head, pink strands of hair nearly whipping with the speed. “I told you not to leave any!”

"Why not?" he asked.

And before she could retort with an answer to his question, he’d stepped forward and she was against the wall, eyes wide and a bit breathless from the proximity. She watched Akashi’s hand reach towards her and twirl a pink strand of hair around his finger, playing with the tendril for a moment.

"You’re mine, Satsuki.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ehh Momocchi บ้างบนคอ"

"ไร ซัตสึกิ คุณ playin' ไวโอลินอีกหรือ somethin' "

แก้มตรงกับผมของเธอ ปาล์มที่ขึ้นมาให้กดคอของเธอเป็น Kise และ Aomine peered ที่คอของเธอ โมะโมะอิของแขนอื่น ๆ จัดบอร์ดคลิปหน้าอกของเธอ เสื้อกันหนาวสีน้ำเงินอ่อนซิปไปกลางอกด้วย

"-เป็นของอะไร" เธอยืนยัน คำ stuttered บิตเธอพยายามที่จะก้าวไป "ไปปฏิบัติ"

ตาสีชมพูได้อย่างรวดเร็วจะเห็นแดงสูบที่เร็ว ป้อนโรงยิม แกลริง และเอามือออกจากคอของเธอโบกเขาผ่าน เขาจัดขึ้นนิ้ว และเธอรำคาญว่า เธอมีทางเลือกไม่ต้องรอ และ huffed, stalking ออกไปรอตามที่ตู้เขามีทีมของเขาทำงานรอบใน gym.

"ใช่ ซัตสึกิ? "

"คุณเหลือเครื่องหมาย" เธอจัดชิดทันที ดึงคอเธอไว้จะแสดงขอบเขตทั้งหมดของขอดมืด trailed ลงคอของเธอ "ฉันบอกคุณไม่"

Akashi คันนั้นกะพริบ และถึงมือ ปลายนิ้วสัมผัสไป

"Ah"

"' Ah' นั่นคือทั้งหมดที่คุณจำเป็นต้องพูด Aomine-kun และสังเกตจันทร์กี่!!"

"หลักสูตร Ryota จะ... ไดกิ ในมือ... "

" Aomine kun ว่าฉันถูกฝึกไวโอลิน"

"เหมาะสม"

เธอจับหัวของเธอ strands สีชมพูของผมเกือบ whipping กับความเร็ว "ฉันบอกคุณไม่ต้องปล่อยใด ๆ"

"ทำไมไม่" เขาถาม

และก่อนที่เธอจะตอบโต้ ด้วยการตอบคำถามของเขา เขาได้ก้าวไปข้างหน้า และเธอกับผนัง ตากว้าง และบิตกระหอบจากใกล้ชิด เธอดูมือของ Akashi ถึงต่อเธอ และกายสแตรนด์สีชมพูของผมรอบนิ้วมือของเขา เล่นกับ tendril จะอึด

"คุณเหมือง ซัตสึกิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ehh? Momocchi สิ่งที่เป็นผู้ที่อยู่ในลำคอของคุณ " "ฮะ? Satsuki คุณ playin 'ไวโอลินอีกครั้งหรือ somethin'? " แก้มเพื่อให้ตรงกับเส้นผมของเธอปาล์มขึ้นมาให้กดไปที่คอของเธอขณะที่ทั้งสอง Kise และ Aomine peered ที่คอของเธอ. แขนอีก Momoi ที่ถือบอร์ดคลิปที่หน้าอกของเธอแสงสีฟ้า เสื้อกันหนาวซิปถึงกลางหน้าอก"ฉันก็ไม่มีอะไร!" เธอยืนยันคำพูดติดอ่างบิตขณะที่เธอพยายามที่จะใช้ขั้นตอนกลับ ". ไปปฏิบัติ!" ดวงตาสีชมพูได้อย่างรวดเร็วเพื่อจับสายตาของเด็กชายที่มีผมสีแดงที่เข้ามาเร็ว ๆ นี้ โรงยิมที่เห็นได้ชัดและลบมือจากคอของเธอคลื่นเขาไป. เขาจัดขึ้นนิ้วมือและเธอก็รำคาญว่าเธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะรอและ huffed, สะกดรอยตามออกมารอด้วยตู้เก็บของจนกว่าเขาจะมีทีมงานของเขากำลังทำงานอยู่รอบ ในโรงยิม"ใช่ซัตสึกิ" "คุณทิ้งร่องรอย!" เธอตะคอกทันทีดึงคอของเธอกันเพื่อแสดงขอบเขตทั้งหมดของรอยฟกช้ำดำหายลงลำคอของเธอ ". ผมบอกคุณไม่ได้!" อะกระพริบตาและไปถึง มือออกที่ปลายนิ้วสัมผัสกับพวกเขา"อา". "Ah '?! นั่นคือทั้งหมดที่คุณจะพูด ?! อาโอมิเนะคุงและ Ki จังสังเกตเห็น !!" "แน่นอนจะ ... Daiki บนมือ Ryota อื่น ๆ "... "อาโอมิเนะคุงแม้ว่าฉันได้รับการฝึกซ้อมไวโอลิน". "ทำให้รู้สึก". เธอส่ายหัว, เส้นสีชมพูของผมเกือบตีด้วยความเร็วของเธอ "ผมบอกคุณไม่ได้ที่จะปล่อยให้ใด ๆ " "ทำไมไม่?" เขาถามและก่อนที่เธอจะย้อนกับคำตอบสำหรับคำถามของเขาเขาจะก้าวไปข้างหน้าและเธอกับผนังตากว้างและบิตหอบจากบ้านใกล้เรือนเคียง เธอจ้องมองมือของ Akashi ถึงต่อเธอและหมุนเกลียวสีชมพูของผมรอบนิ้วของเขาเล่นกับเลื้อยสักครู่"คุณเหมืองซัตสึกิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ๋ ? momocchi อะไรคือ บนคอของคุณ " ?

" หา ? ซัทซึกิ เธอเล่นไวโอลินอีกครั้ง หรืออะไร ?

แก้มเพื่อให้ตรงกับเส้นผมของเธอ ฝ่ามือขึ้นมาให้กดเพื่อคอของเธอ ทั้งคิ และ โอะมิเนะ เพ่งดูคอของเธอ โมโมอิ อีกแขนถือคลิปบอร์ดไปยังหน้าอก , เสื้อสีฟ้าซิปถึงกลางหน้าอก

" ไม่มีอะไร " เธอยืนยันคำพูดติดอ่างเล็กน้อยขณะที่เธอพยายามที่จะใช้ขั้นตอนกลับ" ไปซ้อม "

สีชมพูตาอย่างรวดเร็วจับสายตาของเด็กชายผมสีแดงที่เร็ว เข้ายิม แจ๋ และเอามือออกจากคอของเธอที่คลื่นมัน เขาชูนิ้ว เธอรำคาญ เธอไม่มีทางเลือก แต่ต้องรอ huffed , บังออกไปรอตู้จนกว่าเขามีทีมงานของเขาวิ่งในโรงยิม

" ใช่ ซาซึกิ ?

" คุณได้ทิ้งเครื่องหมาย " ! เธอตะคอกใส่ทันทีดึงคอเสื้อเธอไว้เพื่อแสดงขอบเขตของความมืด รอยช้ำตามลงลำคอของเธอ " . ฉันบอกคุณไม่ได้ !

คาชิกระพริบตาและถึงมือออก ปลายนิ้วสัมผัสได้

" อ๊ะ . . . "

" 'ah ' ! นั่นคือทั้งหมดที่คุณจะพูด ? ! โอะมิเนะคุงและกีชานสังเกตเห็น ! "

" แน่นอน เรียวตะก็ . . . . . . . ไดกิ บนมืออื่น ๆ . . . . . . . "

" โอะมิเนะคุง แต่ผมฝึกไวโอลิน "

" เข้าท่า "

เธอส่ายหัวของเธอสีชมพูเส้นของผมเกือบฟาดกับความเร็ว " ฉันบอกแล้วว่าไม่ปล่อยใด ๆ ! "

" ทำไมไม่ ? " เขาถาม

และก่อนที่เธอจะตอบโต้ด้วยการตอบคำถามของเขา เขาจะก้าวไปข้างหน้า และ นางกำแพง ดวงตาที่เบิกกว้างและเบรธเลสจากความใกล้ชิดนิดหน่อย เธอเฝ้าดูคาชิ มือถึงต่อเธอ และเกลียวเส้นสีชมพูของผมรอบนิ้วของเขาเล่นกับทางสักครู่

" นายเป็นของฉัน ซาสุกิ