After his conversion to evangelical

After his conversion to evangelical Christianity, he gave up his racehorse, gambling and attendance at clubs. Although a serious young man, he was still fun to be with and, despite some of his friends thinking his new found belief was a madness, a childhood friend remarked, "If this be madness, I hope that it will bite us all!"
His new beliefs affected his public life. Before, he had usually voted with Pitt but now he was guided by his conscience. He and his evangelical friends were nicknamed "the Saints" by upper class circles but he won widespread respect. He championed many causes but it was the fight against the Slave Trade and slavery that he worked most tirelessly for. His interest was rekindled by a letter from Sir Charles Middleton, suggesting he should represent the cause in Parliament. William Pitt also encouraged him to take up the cause.
In early 1787, Thomas Clarkson called upon Wilberforce with a copy of his Essay on Slavery. This was the first time the two men had met, and a collaboration was formed which lasted over fifty years. The skills of the two men complimented each other. Wilberforce was able to turn the vague sentiment amongst the more privileged in society, into real opposition and rise above party politics to obtain support from many in Parliament.
From 1789, Wilberforce regularly introduced bills in Parliament to ban the Slave Trade. He was fiercely opposed by those making fortunes from the trade, who used all kinds of delaying tactics. The first time a bill was introduced, Wilberforce lost the debate by 163 votes to 88 but he never gave up. A bill to cease the trade was passed by the House of Commons in 1792 - but with the amendment that the ban should be 'gradual', which those with an interest in the trade interpreted as 'never'.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากศาสนาคริสต์ evangelical แปลงของเขา เขาให้ขึ้นเขา racehorse การพนัน และการเข้างานที่สโมสร แม้ว่าชายหนุ่มร้ายแรง เขายังคงสนุกอยู่กับ และ แม้ มีบางส่วนของเพื่อนของเขาความคิดความเชื่อของเขาพบใหม่เป็นบ้า เพื่อนวัยเด็กกล่าว "ถ้านี้บ้า หวังว่า มันจะกัดเราทั้งหมด"
ของเขาความเชื่อใหม่ได้รับผลกระทบชีวิตสาธารณะ ก่อน เขามักจะมีโหวตกับพิตต์ แต่ตอนนี้ เขาถูกแนะนำ โดยจิตสำนึกของเขาเอง เขาและเพื่อนของเขา evangelical มีชื่อเล่น "นักบุญ" โดยวงกลมชั้นสูง แต่เขาชนะเคารพอย่างแพร่หลาย เขา championed หลายสาเหตุ แต่ก็ต่อสู้กับการค้าทาสและทาสที่เขาทำงานมากที่สุดเปลว ดอกเบี้ยเขาถูก rekindled โดยจดหมายจากเซอร์ชาร์ลส์มิดเดิลตัน แนะนำเขาควรแสดงสาเหตุในรัฐสภา William Pitt ยังสนับสนุนให้เขาตั้งสาเหตุ
ในช่วง 1787 โทมัสเซียเรียก Wilberforce กับสำเนาของเขาเรียงบนทาส นี้เป็นครั้งแรกที่ชายทั้งสองได้พบ และการร่วมมือกันก่อซึ่งกินเวลากว่า 50 ปี ทักษะของชายทั้งสองเสริมกัน Wilberforce ได้พลิกความเชื่อมั่นที่คลุมท่ามกลางสังคมมากกว่าอภิสิทธิ์ใน ฝ่ายค้านจริงและขึ้นเหนือพรรคการเมืองเพื่อขอรับการสนับสนุนจากหลายในรัฐสภา
จากค.ศ. 1789, Wilberforce แนะนำสูตรในรัฐสภาบ้านค้าทาสเป็นประจำ เขาได้ถึงพริกถึงขิงตรงข้าม โดยที่ใหญ่ ๆ ทำจากค้า ใครใช้ทุกกลยุทธ์ที่ล่าช้า ครั้งแรกที่รายการถูกนำ Wilberforce แพ้การอภิปราย โดย 163 โหวต 88 แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ รายการเพื่อให้การค้าส่ง โดยเฮาส์ออฟคอมมอนส์ ใน 1792 - แต่ มีการแก้ไขว่า บ้านควรจะ 'สมดุล' ซึ่งผู้ที่ มีความสนใจในการค้าแปลความหมายเป็น 'ไม่เคย'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการแปลงของเขาในการนับถือศาสนาคริสต์ตามคำสั่งสอนของศาสนาคริสต์เขาทำให้ได้การพนันม้าแข่งของเขาและการเข้าร่วมประชุมที่คลับ แม้ว่าคนหนุ่มที่เกิดขึ้นเขาก็ยังสนุกสนานอยู่กับเพื่อนของเขาและแม้ว่าบางคนใหม่พบว่าความคิดความเชื่อของเขาเป็นความบ้าคลั่งที่เพื่อนในวัยเด็กได้"หากเป็นความบ้าผมหวังว่ามันจะกัดเราทุกคน!"
ความเชื่อใหม่ของเขาได้รับผลกระทบชีวิตของเขา ก่อนโดยปกติแล้วเขาได้ลงคะแนนเสียงให้กับ Pitt ,แต่ตอนนี้เขาก็พร้อมมัคคุเทศก์โดยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขา เขาและเพื่อนๆตามคำสั่งสอนของศาสนาคริสต์ของเขามีชื่อเล่นว่า"นักบุญ"ได้โดยเป็นวงกลมระดับสูงแต่เขาได้รับรางวัลความเคารพอย่างกว้างขวาง เขาสนับสนุนทำให้จำนวนมากแต่เป็นการต่อสู้กับการค้าทาสและตกเป็นทาสที่ว่าเขาทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยมากที่สุดสำหรับ ความสนใจของเขาเป็น rekindled โดยจดหมายจากเซอร์ Charles Middleton ,แนะนำเขาควรจะเป็นตัวแทนทำให้อยู่ใน รัฐสภา วิลเลียม, Pitt นอกจากนั้นยังเป็นกำลังใจให้เขาได้ทำให้.
ในช่วงต้น 1787 โทมัส clarkson เรียกว่าเมื่อ wilberforce พร้อมด้วยสำเนาของความพยายามของเขาในความเป็นทาส โรงแรมแห่งนี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนที่ได้พบเจอและการประสานการทำงานร่วมกันซึ่งเป็นที่อยู่มากกว่าห้าสิบปี ทักษะของคนทั้งสองที่เพิ่มความสมบรูณ์แบบด้วยกันwilberforce ก็สามารถเปิดความรู้สึกที่คลุมเครือมากขึ้นซึ่งเต็มไปด้วยประโยชน์ในที่อยู่ในสังคมไปสู่การคัดค้านและเพิ่มขึ้นสูงกว่าการเมืองเพื่อขอรับการสนับสนุนจากจำนวนมากอยู่ใน รัฐสภา
จาก 1789 wilberforce อย่างสม่ำเสมอได้นำตั๋วแลกเงินอยู่ใน รัฐสภา เพื่อการค้าทาสที่บ้าน เขาเป็นกันอย่างรุนแรงต่อต้านโดยผู้ที่ทำการทำนายโชคชะตาจากการค้าเสรีที่ผู้ใช้ทุกชนิดทำให้ยุทธวิธีของในครั้งแรกที่ร่างพระราชบัญญัติที่ได้รับการแนะนำให้รู้จัก wilberforce หายไปการ อภิปราย ได้โดย 163 คะแนน 88 แต่เขาไม่เคยทำให้ได้ ร่างพระราชบัญญัติที่จะหยุดการทางการค้าได้ผ่านไปโดยที่บ้านของ สภา ใน 1792 - แต่พร้อมด้วยการแก้ไขเพิ่มเติมที่บ้านจะได้รับอย่างค่อยเป็นค่อยไป''ซึ่งผู้ที่มีส่วนได้เสียในทางการค้าที่ถูกตีความว่าเป็น'ไม่'