Estuaries are dynamic environments,

Estuaries are dynamic environments, key for the survival of innumerous ecologically or economically important fish species. Among these species are Neotropical silversides (Atherinella brasiliensis), which are resident and abundant in Brazilian estuaries and used as a complementary source of income and food for local communities. To better understand silverside populations in Brazil, we evaluated the genetic diversity, structure and demography of fish sampled at six estuaries from the northeastern to the southern coast, using Random Amplified Polymorphic DNA and mitochondrial DNA (D-loop) markers. High haplotype diversities (h ranging from 0.75 to 0.99) were found in all populations except Carapebus, located in Southeast Brazil (h = 0.54). A total of 69 mtDNA haplotypes were found, with Itaparica (Northeast Brazil) and Carapebus presenting only exclusive haplotypes, while some were shared among populations in the South. Strong regional structure was observed, with very high differentiation between Itaparica and Carapebus, as well as among these two populations and the ones from the Southern region (Paranaguá, Conceição, Camacho and Patos). Among southern areas, low/moderate structure was detected. Most populations showed unimodal mismatch distributions indicating recent demographic expansion, while Carapebus presented a multimodal distribution characteristic of a stable or bottlenecked population. Times since possible population expansion were highest in Itaparica (32,500 ya) and Carapebus (29,540 ya), while in the Southern region longest time was observed at Conceição (25,540 ya) and shortest at Patos (9720 ya). In a general manner, haplotype diversities were directly related to times since population expansions; again, Carapebus was the exception, displaying long time since expansion but low diversity, possibly due to a recent bottleneck caused by the isolation and human impacts this lagoon is subject to. Isolation by Distance was significant for Itaparica and Carapebus, and considering the extremely high differentiation of these populations, we suggest that they could be undergoing speciation. To adequately manage and maintain the genetic variability of silversides in Brazilian estuaries, we propose three distinct management units for this species: 1) Itaparica; 2) Carapebus; and 3) Southern Brazil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริเวณปากแม่น้ำสำคัญสำหรับความอยู่รอดของระบบนิเวศ หรือเศรษฐกิจสำคัญปลา innumerous สภาพแวดล้อมแบบไดนามิก ในบรรดาสายพันธุ์เหล่านี้จะ silversides Neotropical (Atherinella ยางพารา), ซึ่งจะมีถิ่นที่อยู่ และอุดมสมบูรณ์ในบริเวณปากแม่น้ำบราซิล และใช้เป็นแหล่งเสริมรายได้และอาหารสำหรับชุมชนท้องถิ่น เพื่อให้ เข้าใจประชากรเริ่มในบราซิล เราประเมินพันธุ โครงสร้าง และประชากรปลาลิ้มลองที่บริเวณปากแม่น้ำที่หกจากตะวันออกเฉียงเหนือชายฝั่งทางตอนใต้ ใช้สุ่มขยาย Polymorphic DNA และเครื่องหมายดีเอ็นเอ (D-ลูป) ยล ความหลากหลายสูง haplotype (h ตั้งแต่ 0.75 ถึง 0.99) พบในประชากรทั้งหมดยกเว้น Carapebus ตั้งอยู่ในประเทศบราซิลตะวันออกเฉียงใต้ (h = 0.54) รวม 69 mtDNA haplotypes พบ Itaparica (บราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ) และ Carapebus นำเสนอ haplotypes พิเศษเท่านั้น ในขณะที่บางคนแชร์ในกลุ่มประชากรในภาคใต้ โครงสร้างแข็งแกร่งในภูมิภาคพบว่า มีความแตกต่างสูงมาก Itaparica และ Carapebus รวม ทั้งใน หมู่ประชากรเหล่านี้สองและคนจากภาคใต้ (Paranaguá, Conceição, Camacho และ Patos) ในพื้นที่ภาคใต้ โครงสร้างต่ำ/ปานกลางตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่พบว่า unimodal บ่งชี้การขยายประชากรล่า ในขณะที่ Carapebus นำเสนอการกระจายต่อเนื่องลักษณะที่มีเสถียรภาพ หรือ bottlenecked ประชากรกระจายไม่ตรงกัน ครั้งตั้งแต่การขยายประชากรเป็นไปได้สูงที่สุดใน Itaparica (32,500 ยา) และ Carapebus (29,540 ยา), ในขณะที่ในภาคใต้ พบว่า ยาวนานที่ Conceição (25,540 ยา) และสั้นที่สุดที่ Patos (9720 ยา) ในลักษณะทั่วไป ความหลากหลายของ haplotype โดยตรงเกี่ยวข้องกับเวลาตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง Carapebus เป็นข้อยกเว้น แสดงเวลานานตั้งแต่การขยายตัวแต่ความหลากหลายต่ำ อาจเนื่องจากคอขวดล่าที่เกิดจากการแยกและลากูนนี้จะขึ้นอยู่กับผลกระทบต่อมนุษย์ แยกตามระยะทางเป็นสำคัญสำหรับ Itaparica และ Carapebus และพิจารณาความแตกต่างสูงมากของประชากรเหล่านี้ เราขอแนะนำว่า พวกเขาสามารถดำเนินควิด การจัดการอย่างเพียงพอ และรักษาความแปรปรวนทางพันธุกรรมของ silversides ในบริเวณปากแม่น้ำบราซิล เรานำเสนอหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสามสายพันธุ์นี้: 1) Itaparica 2) Carapebus และ 3) ใต้บราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ้อยมีสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกที่สำคัญสำหรับการอยู่รอดของ innumerous ระบบนิเวศหรือปลาเศรษฐกิจที่สำคัญ ท่ามกลางสายพันธุ์เหล่านี้เป็น silversides Neotropical (Atherinella brasiliensis) ซึ่งมีถิ่นที่อยู่และอุดมสมบูรณ์ในอ้อยบราซิลและใช้เป็นแหล่งเสริมรายได้และอาหารสำหรับชุมชนท้องถิ่น เพื่อทำความเข้าใจประชากร Silverside ในบราซิลเราประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมโครงสร้างและประชากรของปลาตัวอย่างที่หกอ้อยจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปยังชายฝั่งทางตอนใต้โดยใช้สุ่ม Amplified Polymorphic DNA และยลดีเอ็นเอ (D-ห่วง) เครื่องหมาย ความหลากหลาย haplotype สูง (H ตั้งแต่ 0.75-0.99) พบในประชากรทั้งหมดยกเว้น Carapebus ตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล (h = 0.54) รวมเป็น 69 haplotypes mtDNA พบกับ Itaparica (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือบราซิล) และ Carapebus นำเสนอเพียง haplotypes พิเศษในขณะที่บางคนใช้ร่วมกันในหมู่ประชากรในภาคใต้ โครงสร้างที่แข็งแกร่งในภูมิภาคพบว่ามีความแตกต่างที่สูงมากระหว่าง Itaparica และ Carapebus เช่นเดียวกับกลุ่มคนเหล่านี้สองประชากรและคนจากภูมิภาคภาคใต้ (Paranaguá, Conceição, กาและ Patos) ในพื้นที่ภาคใต้โครงสร้างต่ำ / ปานกลางที่ตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่แสดงให้เห็นการกระจายไม่ตรงกัน unimodal แสดงให้เห็นการขยายตัวของกลุ่มผู้เข้าชมที่ผ่านมาในขณะที่ Carapebus นำเสนอลักษณะการกระจายต่อเนื่องของประชากรที่มีเสถียรภาพหรือ bottlenecked ครั้งตั้งแต่การขยายตัวของประชากรที่เป็นไปได้สูงที่สุดใน Itaparica (32,500 ya) และ Carapebus (29,540 ya) ในขณะที่ภาคใต้เวลาที่ยาวที่สุดเป็นข้อสังเกตที่Conceição (25,540 ya) และสั้นที่สุดที่ Patos (9720 ya) ในลักษณะทั่วไปหลากหลาย haplotype มีความสัมพันธ์โดยตรงกับครั้งตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง Carapebus เป็นข้อยกเว้นการแสดงเวลานานตั้งแต่การขยายตัว แต่ความหลากหลายต่ำอาจจะเป็นเพราะเป็นคอขวดที่ผ่านมาเกิดจากการแยกและมนุษย์ผลกระทบทะเลสาบนี้อยู่ภายใต้ โดยการแยกทางอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ Itaparica และ Carapebus และพิจารณาความแตกต่างสูงมากของประชากรเหล่านี้เราขอแนะนำให้พวกเขาอาจจะดำเนินการ speciation เพียงพอที่จะจัดการและรักษาความแปรปรวนทางพันธุกรรมของ silversides อ้อยในบราซิลเราเสนอสามหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสำหรับสายพันธุ์นี้: 1) Itaparica; 2) Carapebus; และ 3) บราซิลภาคใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ้อยเป็นสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกที่สำคัญสำหรับการอยู่รอดของเศรษฐกิจสำคัญมากเหลือคณานับนิเวศวิทยาหรือปลาชนิด ของชนิดนี้เป็น Neotropical หัวตะกั่ว ( atherinella ธรรม ) ซึ่งมีถิ่นที่อยู่และมากมายของบราซิล อ้อย และใช้เป็นแหล่งเสริมรายได้และอาหารสำหรับชุมชนท้องถิ่น เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของประชากร silverside ในบราซิล เราประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมและโครงสร้างประชากรของปลาในบริเวณที่ 6 จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปยังชายฝั่งภาคใต้ โดยใช้วิธี random amplified polymorphic DNA ดีเอ็นเอ ( d-loop ) เครื่องหมาย ความหลากหลายและพบสูง ( H ตั้งแต่ 0.75 ถึง 0.99 ) พบในประชากรทั้งหมด ยกเว้น carapebus ตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล ( H = 0.54 ) ทั้งหมด 69 แสดงผล พบ กับ Itaparica ( ภาคตะวันออกเฉียงเหนือบราซิล ) และ carapebus เสนอเพียงผลพิเศษ ขณะที่บางส่วนถูกใช้ร่วมกันระหว่างประชากรในภาคใต้ โครงสร้างของภูมิภาคที่แข็งแกร่งซึ่งมีความแตกต่างมากระหว่าง Itaparica และ carapebus เช่นเดียวกับในหมู่เหล่านี้สองประชากรและที่จากภาคใต้ ( paranagu . kgm concei çã , โอ คามาโช่ และปาโตส ) ในพื้นที่ภาคใต้ โครงสร้างต่ำ / ปานกลางถูกตรวจพบ ประชากรส่วนใหญ่มีการขยายตัวของประชากร unimodal ไม่ตรงกัน ซึ่งล่าสุด ในขณะที่ carapebus นำเสนอคุณลักษณะการกระจายแบบของเสถียร หรือ bottlenecked ประชากร ครั้ง เพราะการขยายตัวของประชากรที่เป็นไปได้สูงสุดใน Itaparica ( 32 , 500 นี่ ) และ carapebus ( 29540 ยา ) ในขณะที่ในภาคใต้ได้นานที่สุด คือการตรวจสอบที่ concei çã O ( 25540 ยา ) และที่สั้นปาโตส ( 9720 ยา ) ในลักษณะทั่วไป พบความหลากหลายยังเกี่ยวข้องโดยตรงกับครั้งตั้งแต่การขยายประชากร อีกครั้ง carapebus เป็นข้อยกเว้นแสดงยาวนานเนื่องจากการขยายตัว แต่ความหลากหลายน้อย อาจจะเพราะล่าสุดคอขวดที่เกิดจากการแยกและผลกระทบของมนุษย์ทะเลสาบนี้อยู่ภายใต้ . การแยกโดยระยะทางอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ Itaparica และ carapebus และพิจารณาความแตกต่างที่สูงมากของประชากรเหล่านี้เราขอแนะนำให้พวกเขาอาจจะได้รับการจำแนกชนิด สามารถจัดการและรักษาความแปรปรวนทางพันธุกรรมของหัวตะกั่วในบราซิลอ้อย เราเสนอสามหน่วยการจัดการที่แตกต่างกันสำหรับชนิดนี้ : 1 ) Itaparica 2 ) carapebus ; และ 3 ) ภาคใต้ของบราซิล