In Thailand, culture and production

In Thailand, culture and production of a high value freshwater fish, the marble goby, is
dependant upon farm-made feeds using marine and freshwater trash fish as primary
ingredients. However, there is lack of nutritional research regarding the use of such
farm-made feeds and their impacts on the nutritional status, growth and health of
marble goby. The aims of the present study were to evaluate the effects of farm- made
feeds on slaughter indices, fish lipid classes and fatty acid profiles, nutrient
composition and digestibility. In addition it was intended to improve on-farm feed
quality for both current practical feeds as used by farmers and alternative feeds using
rice bran and tilapia with reference to biochemical composition, growth performance
and haematology of marble goby.
Nutritional evaluation of farmed fish compared to their wild counterparts indicated that
fatty acid composition of farmed marble goby was markedly influenced by diet. Marble
goby appeared to utilize MUFA preferentially as an energy source compared to SFA.
Fish muscle was characterised by higher n-6 PUFA; arachidonic acid (20:4n-6, AA)
and docosapentaenoic acid (22:5n-6, DPA). Eicosapentaenoic acid (20:5n-3, EPA) and
docosahexaenoic acid (22: 6n-3, DHA) comprised the majority of n-3 PUFA found in
fish muscle and can potentially be enriched into marble goby muscle through the diet.
The significantly higher ratios of neutral liver lipid to polar lipid (NL/PL) indicated the
imbalance of dietary lipid and energy of on-farm feeds. Moreover, findings on
slaughter indices and lipid peroxidation of farmed fish; higher HSI, VSI, liver TBARS
v
and the pale lipid-rich liver of farmed fish indicated problems with the nutritional
quality of lipid in farm-made feeds.
Experiments aimed to improve farm-made feeds using supplemental vitamin E in the
form of α-tocopherol. These demonstrated that supplementation of α-tocopherol to
oxidised diets, both mackerel and tilapia based, did not result in a significant beneficial
effect in reducing mortality, and improving growth and haematology in marble goby.
However, dietary α-tocopherol supplementation helped in reducing fish muscle
peroxidation but was not related to muscle α-tocopherol levels. In mackerel based diets
containing lipid peroxidation up to 250-300 µmols MDA g-1
, α-tocopherol
supplementation appeared not to help in reducing liver peroxidation.
The alternative use of tilapia as a feed for marble goby resulted in growth and survival
rates similar to those of fish fed mackerel based diets. Tilapia contained intrinsic α-
tocopherol levels that appeared to be sufficient to reduce marble goby tissue
peroxidation. The synergic effects on antioxidant activities between α- tocopherol
supplement and natural E vitamer contained in rice bran helped to reduce tissue
TBARS and improve haematology in fish fed combination diets of oxidised tilapia and
rice bran.
The inclusion of rice bran in farm based diets resulted in decreased tissue peroxidation,
an adverse affect on dry matter and protein digestibility; and lower fish feed intake,
growth and survival rate when 25% of rice bran was added into practical mackerel
based diet. Overall, formulated feeds showed promising growth and survival rate in
marble goby but more research on dietary nutrients and energy balances are required.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศไทย วัฒนธรรม และการผลิตของปลาน้ำจืดสูงค่า บู่หินอ่อน มีขึ้นอยู่กับฟีดทำฟาร์มใช้ปลาขยะทะเล และน้ำจืดเป็นหลักส่วนผสม อย่างไรก็ตาม มีขาดโภชนาการวิจัยเกี่ยวกับการใช้ดังกล่าวทำฟาร์มเนื้อหาสรุปและผลกระทบต่อสถานะทางโภชนาการ การเจริญเติบโต และสุขภาพของบู่หินอ่อน มีจุดมุ่งหมายของการศึกษาเพื่อ ประเมินผลกระทบของทำฟาร์ม-กินฆ่าดัชนี ชั้นไขมันปลา และ โปรไฟล์กรดไขมัน สารอาหารองค์ประกอบและการย่อย นอกจากนี้ ได้มีไว้เพื่อปรับปรุงตัวดึงข้อมูลในฟาร์มคุณภาพสำหรับเนื้อหาสรุปปฏิบัติทั้งปัจจุบันใช้โดยเกษตรกรและสำรองข้อมูลโดยใช้รำข้าวและปลานิลโดยอ้างอิงองค์ประกอบชีวเคมี เจริญเติบโตและโลหิตวิทยาของบู่หินอ่อนการประเมินทางโภชนาการเชื้อปลาเมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขาป่าระบุว่าองค์ประกอบกรดไขมันของบู่หินอ่อนเชื้อรับสัญญาณอิทธิพลอาหาร หินอ่อนบู่ปรากฏใช้ MUFA เว็บเป็นแหล่งพลังงานเมื่อเทียบกับ SFAกล้ามเนื้อปลามีลักษณะสูง n-6 PUFA กรด arachidonic (20:4n-6, AA)และกรด docosapentaenoic (22:5n-6, DPA) กรด Eicosapentaenoic (20:5n-3, EPA) และกรด docosahexaenoic (22: 6n-3, DHA) ประกอบด้วยส่วนของ n-3 PUFA พบในกล้ามเนื้อของปลา และอาจจะอุดมในบู่หินอ่อนกล้ามเนื้อผ่านการรับประทานอาหารระบุอัตราส่วนกลางตับไขมันให้ไขมันโพลาร์ (NL/PL) ในนัยความไม่สมดุลของอาหารไขมันและพลังงานเนื้อหาสรุปบนฟาร์ม นอกจากนี้ ประเด็นดัชนีฆ่าและ peroxidation ของไขมันของสัตว์เลี้ยงในฟาร์มปลา สูงกว่า HSI, VSI ตับ TBARS vและอุดมไปด้วยไขมันตับอ่อนของสัตว์เลี้ยงในฟาร์มปลาระบุปัญหาเกี่ยวกับคุณค่าทางโภชนาการคุณภาพของไขมันในตัวดึงข้อมูลทำฟาร์มการทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงเนื้อหาสรุปทำฟาร์มใช้เสริมวิตามินอีในการรูปแบบของα-tocopherol เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเสริมของα-tocopherol เพื่อoxidised อาหาร ปลาทูและปลานิลขึ้น ผลไม่สำคัญประโยชน์มีผลในการลดอัตราการตาย และการปรับปรุงการเจริญเติบโตและโลหิตวิทยาในบู่หินอ่อนอย่างไรก็ตาม α-tocopherol อาหารเสริมช่วยในการลดกล้ามเนื้อปลาperoxidation แต่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับα-tocopherol กล้ามเนื้อ ในปลาทูตามอาหารมีส่วนประกอบของไขมัน peroxidation g-1 MDA µmols 250-300Α-tocopherolเสริมปรากฏไม่เพื่อ ช่วยในการลดตับ peroxidationทางเลือกใช้ปลานิลเป็นตัวดึงข้อมูลสำหรับบู่หินอ่อนส่งผลให้เจริญเติบโตและอยู่รอดคล้ายคลึงกับของปลาที่เลี้ยงปลาราคาอาหารขึ้น ปลานิลที่มีอยู่แท้จริงα-ระดับ tocopherol ที่ปรากฏที่จะเพียงพอในการลดเนื้อเยื่อบู่หินอ่อนperoxidation ผลกระทบต่อกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระระหว่างα-tocopherol synergicE vitamer ธรรมชาติที่มีอยู่ในรำข้าวและอาหารเสริมช่วยลดเนื้อเยื่อTBARS และโลหิตวิทยาในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมของ oxidised นิลปรับปรุง และรำข้าวรวมของรำข้าวในฟาร์มใช้อาหารส่งผลให้เนื้อเยื่อลดลง peroxidationผลเป็นผลแห้งและย่อยโปรตีน และบริโภค อาหารปลาลดลงอัตราการเจริญเติบโตและอยู่รอดเมื่อเพิ่ม 25% ของรำข้าวเป็นปลาจริงคะแนนอาหาร โดยรวม สูตรดึงข้อมูลแสดงแนวโน้มการเจริญเติบโตและอัตราการอยู่รอดในบู่หินอ่อนแต่งานวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับดุลพลังงานและสารอาหารจำเป็นต้องใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศไทยวัฒนธรรมและการผลิตของปลาน้ำจืดที่มีมูลค่าสูงบู่หินอ่อนเป็น
ขึ้นอยู่กับฟีดฟาร์มทำโดยใช้ทางทะเลและปลาน้ำจืดถังขยะเป็นหลัก
ส่วนผสม แต่มีขาดการวิจัยทางโภชนาการเกี่ยวกับการใช้ดังกล่าว
ฟีดฟาร์มทำและผลกระทบต่อภาวะโภชนาการการเจริญเติบโตและสุขภาพของ
ปลาบู่หินอ่อน จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เพื่อประเมินผลกระทบของการทำ farm-
ฟีดในดัชนีฆ่าเรียนปลาไขมันและกรดไขมันสารอาหาร
องค์ประกอบและการย่อย นอกจากนี้ก็ตั้งใจที่จะปรับปรุงฟีดในฟาร์ม
ที่มีคุณภาพสำหรับฟีดการปฏิบัติทั้งในปัจจุบันที่ใช้โดยเกษตรกรและทางเลือกฟีดโดยใช้
รำข้าวและปลานิลมีการอ้างอิงถึงองค์ประกอบทางชีวเคมีการเจริญเติบโต
และโลหิตวิทยาของปลาบู่หินอ่อน.
ประเมินคุณค่าทางโภชนาการของปลาทำไร่ไถนาเมื่อเทียบกับ คู่ของพวกเขาป่าชี้ให้เห็นว่า
องค์ประกอบของกรดไขมันของปลาบู่หินอ่อนเพาะปลูกได้รับอิทธิพลอย่างเห็นได้ชัดจากการรับประทานอาหาร หินอ่อน
บู่ดูเหมือนจะใช้ MUFA พิเศษเป็นแหล่งพลังงานเมื่อเทียบกับ SFA.
กล้ามเนื้อปลาก็มีลักษณะสูง N-6 PUFA; กรด arachidonic (20: 4n-6, AA)
และกรด docosapentaenoic (22: 5n-6, DPA) กรด eicosapentaenoic (20: 5n-3, EPA) และ
กรด docosahexaenoic (22: 6n-3, DHA) ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ n-3 PUFA ที่พบใน
กล้ามเนื้อปลาและสามารถอาจจะอุดมไปเป็นกล้ามเนื้อปลาบู่หินอ่อนผ่านอาหาร.
สาเหตุสำคัญ อัตราส่วนที่สูงขึ้นของไขมันในตับไขมันเป็นกลางเพื่อขั้วโลก (NL / PL) ระบุ
ความไม่สมดุลของไขมันในอาหารและพลังงานของฟีดในฟาร์ม นอกจากนี้ผลการวิจัยเกี่ยวกับ
ดัชนีการฆ่าและการเกิด lipid peroxidation ของปลาทำไร่ไถนา; สูงกังไส VSI ตับ TBARS
V
และตับไขมันที่อุดมไปด้วยอ่อนของปลาทำไร่ไถนาระบุปัญหาเกี่ยวกับโภชนาการ
ที่มีคุณภาพของไขมันในฟีดฟาร์มทำ.
การทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงฟีดฟาร์มทำโดยใช้เสริมวิตามินอีใน
รูปแบบของα- โทโคฟีรอ เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเสริมของαโทโคฟีรอการ
อาหารเหลี่ยมทั้งปลาทูและปลานิลตามไม่ได้ส่งผลให้เกิดประโยชน์อย่างมีนัยสำคัญ
มีผลในการลดอัตราการตายและการปรับปรุงการเจริญเติบโตและโลหิตวิทยาในบู่หินอ่อน.
อย่างไรก็ตามการบริโภคอาหารเสริมαโทโคฟีรอช่วยในการลดปลา กล้ามเนื้อ
peroxidation แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อระดับαโทโคฟีรอ ในอาหารตามปลาทู
ที่มีเกิด lipid peroxidation ถึง 250-300 μmols MDA G-1
, αโทโคฟีรอ
การเสริมปรากฏไม่ได้ที่จะช่วยในการลด peroxidation ตับ.
ใช้ทางเลือกของปลานิลเป็นอาหารสำหรับปลาบู่หินอ่อนส่งผลในการเจริญเติบโตและความอยู่รอด
อัตราคล้ายกับ บรรดาอาหารปลาทูปลาที่เลี้ยงตาม ปลานิลที่มีอยู่ภายในα-
ระดับโทโคฟีรอที่ดูเหมือนว่าจะเพียงพอที่จะลดหินอ่อนเนื้อเยื่อปลาบู่
peroxidation ผลกระทบ synergic เกี่ยวกับกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระระหว่างโทโคฟีรอα-
อาหารเสริมและ vitamer E ธรรมชาติที่มีอยู่ในรำข้าวช่วยลดเนื้อเยื่อ
TBARS และปรับปรุงโลหิตวิทยาในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารการรวมกันของปลานิลเหลี่ยมและ
รำข้าว.
รวมของรำข้าวในอาหารตามผลในฟาร์ม ลดลง peroxidation เนื้อเยื่อ
ส่งผลกระทบต่อกระทบต่อน้ำหนักแห้งและการย่อยโปรตีน และปลาที่ต่ำกว่าการบริโภคอาหาร,
การเจริญเติบโตและอัตราการรอดตายเมื่อ 25% ของรำข้าวถูกเพิ่มเข้าไปในการปฏิบัติปลาทู
อาหารตาม โดยรวม, ฟีดสูตรมีการเจริญเติบโตที่มีแนวโน้มและอัตราการรอดตายใน
บู่หินอ่อน แต่การวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการบริโภคอาหารและสารอาหารที่สมดุลพลังงานจะต้อง