Final taste test To compare liking

Final taste test
To compare liking and perceived saltiness for each of the four
tomato juice samples between initial and final taste tests among salt
reduction groups, among the three motivation levels within each
group, and among the three hedonic sensitivity levels within each
group, we used mixed models with random effects for subject and
additional autoregressive covariance structure among the four sam-
ples tasted at one time, using the Kenward–Rogers degrees of free-
dom approximation (the autoregressive covariance structure
allows for observations that are further apart to be less strongly cor-
related). Liking and perceived saltiness intensity were dependent
variables in the models. Salt reduction group, tomato juice sample,
motivation level, and hedonic sensitivity level were predictors.
Interaction terms for salt reduction group, tomato juice sample,
and motivation level; and for salt reduction group, tomato juice
sample, and hedonic sensitivity level were also predictors. Salt
reduction group was coded using time-varying group membership,
so all individuals had the same group membership at the initial time
point, as the treatment had not yet been applied, but different group
memberships after treatment (Weiss, 2005). A post hoc Bonferroni
correction for multiple comparisons was used to test significant dif-
ferences between least squares means from the model. Linear
regression was used to determine the relationship between per-
ceived PROP intensity and overall liking and saltiness.
To determine if preference for salt in tomato juice changed
between taste tests for subjects in either salt reduction group, a
McNemar’s test was performed by determining the most preferred
sample for each subject served at the initial and the final taste test,
and then determining the number of subjects within each salt reduc-
tion group that either had no change or a shift in preference between
taste tests. A McNemar’s test statistic was determined and tested for
significance to determine if the hypothesis of no change in prefer-
ence for either salt reduction group could be rejected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดสอบรสชาติสุดท้าย การเปรียบเทียบเค็มถูกใจ และรับรู้ในแต่ละสี่ตัวอย่างน้ำมะเขือเทศระหว่างทดสอบรสชาติเริ่มต้นและ final ระหว่างเกลือกลุ่มลด ระหว่างระดับแรงจูงใจที่สามภายในแต่ละกลุ่ม และ ระหว่างระดับความไว hedonic สามภายในแต่ละกลุ่ม เราใช้รูปแบบผสม มีลักษณะสุ่มสำหรับหัวเรื่อง และโครงสร้างความแปรปรวนร่วม autoregressive เพิ่มเติมระหว่างสี่สาม-ples ที่ลิ้มรสที ใช้องศา Kenward – โรเจอร์ฟรี-ประมาณโดม (autoregressive แปรปรวนโครงสร้างช่วยให้การสังเกตที่จะเพิ่มเติมกันได้น้อยอย่างยิ่งประกอบ-ที่เกี่ยวข้อง) โดนใจและรับรู้เค็มเข้มข้นขึ้นตัวแปรในแบบจำลอง ลดเกลือกลุ่ม ตัวอย่างน้ำมะเขือเทศระดับแรงจูงใจ และระดับความไว hedonic ถูก predictorsโต้ตอบเงื่อนไขสำหรับกลุ่มลดเกลือ ตัวอย่างน้ำมะเขือเทศและ ระดับแรงจูงใจ และ สำหรับ กลุ่มลดเกลือ น้ำมะเขือเทศตัวอย่าง และระดับความไว hedonic ก็ยัง predictors เกลือกลุ่มลดถูกเข้ารหัสโดยใช้เวลาแตกต่างกันกลุ่มสมาชิกดังนั้นบุคคลทั้งหมดมีสมาชิกกลุ่มเดียวกันที่เวลาเริ่มต้นจุด ขณะที่การรักษาก็ไม่ได้ถูกใช้ แต่กลุ่มอื่นสมาชิกหลังการรักษา (มีร์ 2005) Bonferroni post hocการแก้ไขสำหรับเปรียบเทียบหลายถูกใช้เพื่อทดสอบ dif significant-ferences ระหว่างวิธีกำลังสองน้อยสุดจากแบบจำลอง เชิงเส้นถดถอยถูกใช้เพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างต่อ-ceived PROP และชื่นชอบโดยรวม และความเค็ม กำหนดถ้าเปลี่ยนการกำหนดลักษณะสำหรับเกลือในน้ำมะเขือเทศระหว่างการทดสอบรสชาติสำหรับวิชาในกลุ่มใดลดเกลือ การทำการทดสอบของ McNemar ด้วยสุดตัวอย่างสำหรับแต่ละหัวข้อต้นและทดสอบรสชาติ finalและจากนั้น กำหนดหมายเลขของหัวข้อในแต่ละเกลือ reduc-กลุ่มสเตรชันทั้งมีกะหรือไม่เปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าระหว่างทดสอบรสชาติ สถิติทดสอบของ McNemar กำหนด และทดสอบsignificance เพื่อกำหนดว่าถ้าทฤษฏีของการเปลี่ยนแปลงต้อง-สามารถปฏิเสธ ence สำหรับกลุ่มใดลดเกลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดสอบรสชาติสุดท้ายเพื่อเปรียบเทียบความชื่นชอบและความเค็มที่รับรู้สำหรับแต่ละสี่ตัวอย่างน้ำมะเขือเทศระหว่างการเริ่มต้นและการทดสอบสายรสชาติNAL หมู่เกลือกลุ่มลดลงในหมู่สามระดับแรงจูงใจในแต่ละกลุ่มและในสามระดับความไวความชอบในแต่ละกลุ่มที่เราใช้หลากหลายรูปแบบที่มีผลกระทบสุ่มสำหรับเรื่องและโครงสร้างแปรปรวนอัตเพิ่มเติมในหมู่สี่ sam- Ples ลิ้มรสในครั้งเดียวโดยใช้องศา Kenward-โรเจอร์สไล่ทุ่งประมาณDom (โครงสร้างแปรปรวนอัตช่วยให้ข้อสังเกตที่มีต่อออกจากกันจะน้อยอย่างยิ่งอุปที่เกี่ยวข้อง) ความชอบและความรุนแรงเค็มขึ้นอยู่กับการรับรู้ที่ถูกตัวแปรในรูปแบบ กลุ่มลดเกลือตัวอย่างน้ำมะเขือเทศระดับแรงจูงใจและระดับความไวความชอบทำนาย. แง่การทำงานร่วมกันสำหรับกลุ่มลดเกลือตัวอย่างน้ำมะเขือเทศและระดับแรงจูงใจ; และสำหรับกลุ่มลดเกลือ, น้ำมะเขือเทศตัวอย่างและระดับความไวความชอบก็ยังทำนาย เกลือกลุ่มลดลงเป็นรหัสที่ใช้เวลาที่แตกต่างกันเป็นสมาชิกของกลุ่มเพื่อให้ประชาชนทุกคนมีสมาชิกกลุ่มเดียวกันในเวลาเริ่มต้นจุดการรักษาที่ได้รับยังไม่ได้นำไปใช้แต่กลุ่มที่แตกต่างกันสมาชิกหลังการรักษา (ไวสส์, 2005) โพสต์เฉพาะกิจ Bonferroni แก้ไขสำหรับการเปรียบเทียบหลายถูกใช้ในการทดสอบนัยสำคัญสายต่างลาดเทferences ระหว่างสองน้อยหมายความว่าจากแบบจำลอง เชิงเส้นถดถอยถูกใช้ในการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างละceived เข้ม PROP และความชอบโดยรวมและความเค็ม. การตรวจสอบว่าการตั้งค่าสำหรับเกลือในน้ำมะเขือเทศเปลี่ยนแปลงระหว่างการทดสอบรสชาติสำหรับวิชาในกลุ่มลดเกลืออย่างใดอย่างหนึ่งที่มีการทดสอบMcNemar ได้รับการดำเนินการโดยการพิจารณามากที่สุด ที่ต้องการตัวอย่างสำหรับแต่ละเรื่องบริการที่เริ่มต้นและสายทดสอบรสชาติNAL ที่แล้วกำหนดจำนวนของอาสาสมัครที่อยู่ในเกลือreduc- แต่ละกลุ่มการอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงหรือไม่เปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าระหว่างการทดสอบรสชาติ สถิติการทดสอบ McNemar ถูกกำหนดและผ่านการทดสอบสำหรับนัยนัยสำคัญสายเพื่อตรวจสอบว่าสมมติฐานของการเปลี่ยนแปลงในprefer- ไม่มีence สำหรับกลุ่มลดเกลืออย่างใดอย่างหนึ่งจะได้รับการปฏิเสธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Because so much
.Because so much
.Because so much
.Because so much
.Because so much
.Because so much
.