tone is unabashedly pained and sad.

tone is unabashedly pained and sad. He is expressing a deep seeded worry--a pathological fear of not living and experiencing all he longs to taste in life--Keats had experienced much loss as a boy--this sonnet is a reminder of sorts that, although he is young (when it was written), he must always be waiting for whatever happiness graces him at the moment to be spoiled by despair coming down the tracks...achingly beautiful, his life and plight--don't you agree?? I had written a paper about how this sonnet is a portention of sorts, as it almost eerily seems to predict his own untimely death...all of his work possesses that otherworldly quality--it's just one of the things that helps pronounce his genius.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงเป็น unabashedly pained และเศร้า เขาจะแสดงความลึก seeded ความกังวล - กลัวทางพยาธิวิทยาไม่ได้อาศัยอยู่และพบเขา longs รสในชีวิต - Keats มีประสบการณ์ขาดทุนมากเป็นผู้ชาย - ณนี้จะเตือนของเรียงตามที่ แม้ว่าเขาเป็นหนุ่ม (เมื่อถูกเขียน) เขาต้องเสมอจะรอความสุขสิ่งอยู่เขาขณะที่เหลิง ด้วยความสิ้นหวังมาลงจะติดตาม... achingly สวยงามชีวิตของเขาและสหัส - ไม่คุณเห็นด้วยหรือไม่ ฉันได้เขียนเอกสารเกี่ยวกับวิธีนี้ณ portention ประเภท เหมือนเกือบ eerily เพื่อทำนายการตายของตัวเองไม่เหมาะ...งานของเขาทั้งหมดมีคุณภาพแปลก — มันว่าหนึ่งในสิ่งที่ช่วยออกเสียงอัจฉริยะของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงเป็นแสดงออกเจ็บปวดและเศร้า เขาเป็นคนที่แสดงความกังวลลึกเมล็ด - กลัวพยาธิสภาพของไม่ได้อาศัยอยู่และประสบทุกอย่างที่เขาปรารถนาที่จะได้ลิ้มรสในชีวิต - คีทส์มีประสบการณ์การสูญเสียมากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่ง - โคลงนี้เป็นเครื่องเตือนใจของแปลกที่แม้ว่าเขาจะเป็นหนุ่มสาว ( เมื่อมันถูกเขียน) เขามักจะต้องรอความสุขที่พระหรรษทานเขาในขณะที่จะนิสัยเสียโดยความสิ้นหวังมาลงแทร็คที่สวยงาม ... ตุบชีวิตและชะตากรรมของเขา - ห้ามคุณยอมรับ ?? ผมได้เขียนบทความเกี่ยวกับวิธีโคลงนี้ portention แปลก ๆ ตามที่มันเกือบ eerily ดูเหมือนว่าการทำนายการตายก่อนวัยอันควรของเขาเอง ... ทั้งหมดของการทำงานของเขามีที่อยู่อย่างมีคุณภาพ - เป็นเพียงหนึ่งในสิ่งที่จะช่วยให้ออกเสียงอัจฉริยะของเขา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงจะ unabashedly เจ็บปวดและเศร้า เขาแสดงลึก seeded กังวล -- พยาธิวิทยาไม่กลัวอยู่ และพบเขา longs เพื่อลิ้มรสในชีวิตของ Keats มีประสบการณ์การสูญเสียมากเป็น เจ้าหนู โคลงนี้เป็นตัวเตือนของประเภทนั้น เขาเป็นหนุ่ม ( เมื่อมันถูกเขียนไว้ )เขาต้องจะรอไม่ว่าความสุขดีเขาตอนนี้เป็นนิสัยเสียโดยสิ้นหวังมาลงเพลง . . . . . . . achingly สวยงาม , ชีวิตและชะตากรรม -- คุณไม่เห็นด้วย ? ? ฉันได้เขียนกระดาษว่าโคลงนี้เป็น portention ประเภท มันเกือบจะดูเหมือน eerily ทำนายการตายของเขาเอง . . . . . . .ทั้งหมดของการทำงานของเขาที่ดูเหมือนมีคุณภาพ . . . มันก็แค่สิ่งหนึ่งที่ช่วยให้การออกเสียงอัจฉริยะของเขา