My hands shook and I almost dropped

My hands shook and I almost dropped the gun. 'It's over, Holmes,' I said. 'I've been to the empty house. I know everything.'
He laughed. 'Dear fellow! Nobody knows everything!'
I seemed to hear voices coming to me from the water, and I could now see two Holmeses- one on the path and one standing on air.
'I've found the jars, Holmes, and the papers. I know you killed them.'
'I killed them? Which? The jars or the papers?'
Nothing seemed real. It was getting harder and harder for me to speak. Holmes watched me, smiling.
'I know you did it, Holmes,' I shouted. 'J watched you cut Mary Kelly to pieces. You killed them! Let me hear you say that you did!'
'What is it you want me to say?' 'Say you killed them!' 'You killed them.'
'I am going to shoot you, Holmes!' I screamed. 'Before you die, tell me that you understand what you have done!'
'You're mad, doctor,' he said. 'And you're talking rubbish.
Go on, shoot me!'
I shot him. I shot again and again, but still he stood there. Finally, I fell to the ground. I could not move. It seemed a long time before I could say, 'Why aren't you dead?'
I stared up at him as he stood above me, calmly inhaling snuff from his snuffbox.
'I took the bullets from your gun and put in blanks,' he said conversationally. 'Tell me, Moriarty, when did you kill Watson? You are very clever. You look almost like him, but I know who you are. When I saw you injecting cocaine three times a day, I knew then for sure that you were not my dear friend. Dr Watson would never, never take drugs. Your cocaine is finished, isn't it? Poor Moriarty! Did you not realize that my snuffbox contains cocaine, not snuff?'
I felt sick and weak. Before my eyes Holmes was changing colour - red, then green, then blue. I shook my head to clear it, but he was still talking.
'And your letter, telling Lestrade that I was the Whitechapel murderer. What rubbish! How Scotland Yard would laugh! But I have the letter here - 1 saw it in your cook's hand and took it from her while you were calling the cab. You have failed, Moriarty. I have enjoyed making you run around Europe with me, but now you must die.'
He took out a long knife.
'Holmes!' I cried. 'I am Watson, your friend, Watson! I have tried to save you - save you from yourself and
from the police!' He held up the knife and stepped towards me.
'If you kill me,' I screamed, 'Moriarty will win! That is what he wants! Kill your only friend, and Moriarty has won!'
I closed my eyes and waited for the pain and the darkness. It did not come. I opened my eyes and saw that Holmes was looking at me. He had put the knife down. The look in his eyes was sadder than anything that I had ever seen. He seemed to see far into both the past and the future, and to find them sad beyond words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จับมือของฉัน และฉันเกือบจะทิ้งปืน 'เป็นมากกว่า โฮล์มส์ ว่า ' แล้วบ้านว่างเปล่า ฉันรู้ทุกอย่าง 'เขาหัวเราะ ' เพื่อนรัก ไม่มีใครรู้ทุกอย่าง!'ฉันดูเหมือนจะได้ยินเสียงที่มากับฉันจากน้ำ และฉันสามารถตอนนี้ดู Holmeses หนึ่งสองบนเส้นทางและหนึ่งยืนอยู่ในอากาศ' ฉันพบขวด โฮล์มส์ และเอกสาร ฉันรู้ว่า คุณฆ่าพวกเขา.'' ฉันจะฆ่าพวกเขา ซึ่ง ขวดหรือกระดาษ?'ไม่มีอะไรเหมือนจริง ได้รับหนัก และยากสำหรับผมที่จะพูด โฮล์มส์ดูฉัน รอยยิ้ม' ฉันรู้ว่า คุณไม่ได้ โฮล์มส์ ฉันตะโกน ' J ดูคุณตัดมารีย์ Kelly เป็นชิ้น คุณฆ่าพวกเขา ให้ฉันได้ยินคุณพูดว่า คุณไม่ได้!''มันต้องพูดคืออะไร' 'บอกว่า คุณฆ่าพวกเขา' 'พวกเขาฆ่าคุณ''ผมจะยิงคุณ โฮล์มส์' ฉันกรีดร้อง 'ก่อนตาย บอกฉันว่า คุณเข้าใจสิ่งที่คุณได้''คุณกำลังบ้า คุณหมอ เขากล่าวว่า ' และคุณกำลังพูดคุยขยะไป ยิง!'ผมยิงเขา ผมถ่ายอีก แต่ยังคง ยืนมี ในที่สุด ฉันตกไปพื้นดิน ฉันไม่สามารถย้าย ดูเหมือนเป็นเวลานานก่อนที่ฉันสามารถพูด 'ทำไมคุณตาย 'ผมจ้องไปขึ้นที่เขาขณะที่เขายืนอยู่ข้างฉัน สงบสูดดม snuff จาก snuffbox ของเขา'ฉันเอากระสุนจากปืนของคุณ และใส่ในช่องว่าง เขากล่าวว่า conversationally ' บอกฉัน ในมุมไบ เมื่อคุณไม่ได้ฆ่า Watson คุณจะฉลาดมาก คุณมีลักษณะเกือบเหมือนเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร เมื่อผมเห็นคุณฉีดโคเคนวัน ฉันรู้แล้วว่าที่คุณได้ไม่เพื่อนรัก Dr Watson จะไม่เคย ไม่เคยเสพยาเสพติด โคเคนของคุณเสร็จสิ้น ไม่มัน ในมุมไบดี ไม่คุณไม่ทราบว่า snuffbox ของฉันประกอบด้วยโคเคน snuff ไม่?'ผมรู้สึกป่วย และอ่อนแอ ก่อนที่ตาของโฮลมส์เปลี่ยนสี - สีแดง สีเขียวแล้ว แล้วบลู ผมส่ายหัวเพื่อล้าง แต่เขายังคงพูด' และ จดหมาย บอก Lestrade ว่า ผมเป็นฆาตกรเจ็ต ขยะสิ่ง วิธีสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ แต่มีตัวอักษรนี่ - 1 เห็นในมือของคุก และเอาจากเธอในขณะที่คุณถูกเรียกแท็กซี่ คุณล้มเหลว ในมุมไบ สนุกทำให้คุณเรียกใช้ทั่วยุโรปกับฉัน แต่ตอนนี้ คุณต้องตาย.'เขาเอาออกมีดยาว'โฮลมส์' ฉันร้องไห้ ':วัตสัน วัตสัน เพื่อน ฉันพยายามที่จะช่วยคุณ - ประหยัดจากตัวเอง และจากตำรวจ!' เขาจัดขึ้นมีด และก้าวต่อผม'ถ้า คุณฆ่าฉัน ฉันกรีดร้อง, ' ในมุมไบจะชนะ นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ ฆ่าเพื่อนเท่านั้น และชนะในมุมไบ!'ผมหลับตา และรอความเจ็บปวดและความมืด มันไม่มา ผมเปิดตาของฉัน และเห็นว่า โฮลมส์มองที่ฉัน เขาได้วางมีดลง มองในดวงตาของเขาถูกแม่ของยุนแจกว่าสิ่งที่ผมเคยเห็น เขาดูเหมือน จะเห็นในอดีตและในอนาคต และ การหาพวกเขาเศร้าเกินคำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือของฉันสั่นสะเทือนและฉันเกือบจะลดลงปืน 'มันมากกว่าโฮล์มส์' ฉันกล่าวว่า 'ผมเคยไปบ้านที่ว่างเปล่า ฉันรู้ว่าทุกอย่าง. '
เขาหัวเราะ 'เพื่อนรัก! ไม่มีใครรู้ว่าทุกอย่าง! '
ฉันดูเหมือนจะได้ยินเสียงมาให้ฉันจากน้ำและตอนนี้ฉันจะได้เห็นสองหนึ่ง Holmeses- บนเส้นทางและหนึ่งยืนอยู่บนอากาศ.
' ฉันได้พบไหโฮล์มส์และเอกสาร ฉันรู้ว่าคุณฆ่าพวกเขา. '
' ฉันฆ่าพวกเขา? ที่? ขวดหรือเอกสาร? '
ไม่มีอะไรลำบากจริง มันก็เริ่มหนักและยากสำหรับผมที่จะพูด โฮล์มส์ดูฉันยิ้ม.
'ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้โฮล์มส์' ฉันตะโกน 'J ดูคุณตัดแมรี่เคลลี่เป็นชิ้น ๆ คุณฆ่าพวกเขา! ให้ฉันได้ยินคุณพูดว่าคุณได้! '
' สิ่งที่คุณต้องการให้ฉันไปพูด? ' 'สมมติว่าคุณฆ่าพวกเขา!' 'คุณฆ่าพวกเขา.'
'ฉันจะยิงคุณโฮล์มส์' ฉันกรีดร้อง. ก่อนที่ท่านจะตายบอกฉันว่าคุณเข้าใจสิ่งที่คุณได้ทำ! '
' คุณบ้าหมอ "เขากล่าวว่า 'และคุณกำลังพูดถึงขยะ.
ไปยิงฉัน!'
ผมยิงเขา ผมยิงอีกครั้งและอีกครั้ง แต่เขายังคงยืนอยู่ที่นั่น สุดท้ายผมล้มลงกับพื้น ฉันไม่สามารถย้าย มันดูเหมือนเป็นเวลานานก่อนที่ฉันจะพูดว่า "ทำไมคุณไม่ตาย? '
ผมจ้องขึ้นที่เขาเป็นเขายืนอยู่เหนือเราใจเย็นสูดดมกลิ่นจาก snuffbox ของเขา.
' ผมเอากระสุนจากปืนของคุณและวางในช่องว่าง 'เขากล่าวว่า conversationally 'บอกฉันอริอาร์ตี้, เมื่อไหร่ที่คุณฆ่าวัตสัน? คุณฉลาดมาก. คุณดูเกือบจะเหมือนเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร ตอนที่ผมเห็นคุณฉีดโคเคนสามครั้งต่อวันผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เพื่อนรักของฉัน Dr Watson จะไม่เคยไม่เคยใช้ยาเสพติด โคเคนของคุณเสร็จแล้วไม่ได้หรือไม่ อริอาร์ตี้แย่! คุณไม่ได้ตระหนักว่า snuffbox ของฉันมีโคเคนไม่ดูถูก? '
ผมรู้สึกว่าป่วยและอ่อนแอ ก่อนที่ตาของฉันโฮล์มส์เปลี่ยนสี - สีแดง, สีเขียวแล้วแล้วสีฟ้า ผมส่ายหัวของฉันที่จะล้างมัน แต่เขาก็ยังคงพูดคุย.
'และตัวอักษรของคุณบอกเลสเตรดว่าผมเป็นฆาตกร Whitechapel อะไรขยะ! วิธีสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ! แต่ผมมีตัวอักษรที่นี่ - 1 เห็นว่ามันอยู่ในมือการปรุงอาหารของคุณและเอาไปจากเธอในขณะที่คุณกำลังเรียกรถแท็กซี่ คุณได้ล้มเหลวอริอาร์ตี้ ฉันมีความสุขทำให้คุณวิ่งไปรอบ ๆ ยุโรปกับฉัน แต่ตอนนี้คุณต้องตาย. '
เขาก็เอามีดยาว.
' โฮล์มส์ ' ฉันร้องไห้. 'ผมวัตสันเพื่อนของคุณวัตสัน! ผมได้พยายามที่จะช่วยให้คุณประหยัด - ช่วยให้คุณประหยัดจากตัวเองและ
! จากตำรวจ ' เขาถือมีดและก้าวต่อฉัน.
'ถ้าคุณฆ่าฉัน' ฉันกรีดร้อง 'อริอาร์ตี้จะเป็นผู้ชนะ! นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ! ฆ่าเพื่อนเพียงคนเดียวของคุณและได้รับรางวัลชนะอริอาร์ตี้ '
ฉันปิดตาของฉันและรอคอยความเจ็บปวดและความมืด มันไม่ได้มา ผมลืมตาขึ้นและเห็นว่าโฮล์มส์ถูกมองมาที่ฉัน เขาได้วางมีดลง รูปลักษณ์ในสายตาของเขาก็เศร้ากว่าสิ่งที่ผมเคยเห็น ดูเหมือนว่าเขาจะดูห่างไกลทั้งในอดีตและอนาคตและจะพบพวกเขาเศร้าเกินคำบรรยาย