India's diversity has inspired many writers to pen their perceptions o การแปล - India's diversity has inspired many writers to pen their perceptions o ไทย วิธีการพูด

India's diversity has inspired many

India's diversity has inspired many writers to pen their perceptions of the country's culture. These writings paint a complex and often conflicting picture of the culture of India.

According to industry consultant Eugene M. Makar, for example, traditional Indian culture is defined by a relatively strict social hierarchy. He also mentions that from an early age, children are reminded of their roles and places in society.[18] This is reinforced, Makar notes, by the way many believe gods and spirits have an integral and functional role in determining their life. Several differences such as religion divide the culture. However, a far more powerful division is the traditional Hindu bifurcation into non-polluting and polluting occupations. Strict social taboos have governed these groups for thousands of years, claims Makar. In recent years, particularly in cities, some of these lines have blurred and sometimes even disappeared. He writes important family relations extend as far as gotra, the mainly patrilinear lineage or clan assigned to a Hindu at birth. In rural areas & sometimes in urban areas as well, it is common that three or four generations of the family live under the same roof. The patriarch often resolves family issues.[18]

Others have a different perception of Indian culture. According to an interview with C.K. Prahalad by Des Dearlove, author of many best selling business books, modern India is a country of very diverse cultures with many languages, religions and traditions. Children begin by coping and learning to accept and assimilate in this diversity. Prahalad - who was born in India and grew up there - claimed, in the interview, that Indians, like everyone else in the world, want to be treated as unique, as individuals, want to express themselves and seek innovation.[19] In another report, Nancy Lockwood of Society for Human Resource Management, the world's largest human resources association with members in 140 countries, writes that in the past two decades or so, social change in India is in dramatic contrast to the expectations from traditional Indian culture. These changes have led to Indian families giving education opportunities to girls, accepting women working outside home, pursuing a career, and opening the possibility for women to attain managerial roles in corporate India. Lockwood claims that change is slow, yet the scale of cultural change can be sensed from the fact that of India's 397 million workers, 124 million are now women. The issues in India with women empowerment are similar to those elsewhere in the world.[20]

According to Amartya Sen, the India born Nobel Laureate in Economics, the culture of modern India is a complex blend of its historical traditions, influences from the effects of colonialism over centuries and current Western culture - both collaterally and dialectically. Sen observes that external images of India in the West often tend to emphasise the difference - real or imagined - between India and the West.[21] There is a considerable inclination in the Western countries to distance and highlight the differences in Indian culture from the mainstream of Western traditions, rather than discover and show similarities. Western writers and media usually misses, in important ways, crucial aspects of Indian culture and traditions. The deep-seated heterogeneity of Indian traditions, in different parts of India, is neglected in these homogenised description of India. The perceptions of Indian culture, by those who weren't born and raised in India, tend to be one of at least three categories, writes Sen:

Exoticist approach: it concentrates on the wondrous aspects of the culture of India. The focus of this approach of understanding Indian culture is to present the different, the strange and as Hegel put it, "a country that has existed for millennia in the imaginations of the Europeans."
Magisterial approach: it assumes a sense of superiority and guardianship necessary to deal with India, a country that James Mill's imperialist history thought of as grotesquely primitive culture. While great many British observers did not agree with such views of India, and some non-British ones did, it is an approach that contributes to some confusion about the culture of India.
Curatorial approach: it attempts to observe, classify and record the diversity of Indian culture in different parts of India. The curators do not look only for the strange, are not weighed by political priorities, and tend to be more free from stereotypes. The curatorial approach, nevertheless, have an inclination to see Indian culture as more special and extraordinarily interesting than it actually may be.
The curatorial approach, one inspired by systematic curiosity for the cultural diversity of India within India, is mostly absent.

Susan Bayly, in her book, observes that there is considerable dispute in India and Orientalist scholars on perceived Indian culture. She acknowledges that many dispute claims of pervasiveness of caste and strict social hierarchy in modern India. Bayly notes that much of the Indian subcontinent was populated by people for whom the formal distinctions of caste and strict social hierarchies were of only limited importance in their lifestyles.[22]

According to Rosser, an American sociologist, Americans of South Asian origins feel the Western perception of the culture of India has numerous stereotypes. Rosser notes that the discourse in much of the United States about the culture of India is rarely devoted to independent India. People quickly make sweeping and flawed metaphysical assumptions about its religion and culture, but are far more circumspect when evaluating civil society and political culture in modern India. It is as if the value of South Asia resides only in its ancient contributions to human knowledge whereas its pathetic attempts to modernise or develop are to be winked at and patronised.[23] Rosser conducted numerous interviews and summarised the comments. The study reports a stark contrast between Western perceptions of the culture of India, versus the direct experience of the interviewed people. For example:
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
India's diversity has inspired many writers to pen their perceptions of the country's culture. These writings paint a complex and often conflicting picture of the culture of India.According to industry consultant Eugene M. Makar, for example, traditional Indian culture is defined by a relatively strict social hierarchy. He also mentions that from an early age, children are reminded of their roles and places in society.[18] This is reinforced, Makar notes, by the way many believe gods and spirits have an integral and functional role in determining their life. Several differences such as religion divide the culture. However, a far more powerful division is the traditional Hindu bifurcation into non-polluting and polluting occupations. Strict social taboos have governed these groups for thousands of years, claims Makar. In recent years, particularly in cities, some of these lines have blurred and sometimes even disappeared. He writes important family relations extend as far as gotra, the mainly patrilinear lineage or clan assigned to a Hindu at birth. In rural areas & sometimes in urban areas as well, it is common that three or four generations of the family live under the same roof. The patriarch often resolves family issues.[18]Others have a different perception of Indian culture. According to an interview with C.K. Prahalad by Des Dearlove, author of many best selling business books, modern India is a country of very diverse cultures with many languages, religions and traditions. Children begin by coping and learning to accept and assimilate in this diversity. Prahalad - who was born in India and grew up there - claimed, in the interview, that Indians, like everyone else in the world, want to be treated as unique, as individuals, want to express themselves and seek innovation.[19] In another report, Nancy Lockwood of Society for Human Resource Management, the world's largest human resources association with members in 140 countries, writes that in the past two decades or so, social change in India is in dramatic contrast to the expectations from traditional Indian culture. These changes have led to Indian families giving education opportunities to girls, accepting women working outside home, pursuing a career, and opening the possibility for women to attain managerial roles in corporate India. Lockwood claims that change is slow, yet the scale of cultural change can be sensed from the fact that of India's 397 million workers, 124 million are now women. The issues in India with women empowerment are similar to those elsewhere in the world.[20]According to Amartya Sen, the India born Nobel Laureate in Economics, the culture of modern India is a complex blend of its historical traditions, influences from the effects of colonialism over centuries and current Western culture - both collaterally and dialectically. Sen observes that external images of India in the West often tend to emphasise the difference - real or imagined - between India and the West.[21] There is a considerable inclination in the Western countries to distance and highlight the differences in Indian culture from the mainstream of Western traditions, rather than discover and show similarities. Western writers and media usually misses, in important ways, crucial aspects of Indian culture and traditions. The deep-seated heterogeneity of Indian traditions, in different parts of India, is neglected in these homogenised description of India. The perceptions of Indian culture, by those who weren't born and raised in India, tend to be one of at least three categories, writes Sen:Exoticist approach: it concentrates on the wondrous aspects of the culture of India. The focus of this approach of understanding Indian culture is to present the different, the strange and as Hegel put it, "a country that has existed for millennia in the imaginations of the Europeans."Magisterial approach: it assumes a sense of superiority and guardianship necessary to deal with India, a country that James Mill's imperialist history thought of as grotesquely primitive culture. While great many British observers did not agree with such views of India, and some non-British ones did, it is an approach that contributes to some confusion about the culture of India.Curatorial approach: it attempts to observe, classify and record the diversity of Indian culture in different parts of India. The curators do not look only for the strange, are not weighed by political priorities, and tend to be more free from stereotypes. The curatorial approach, nevertheless, have an inclination to see Indian culture as more special and extraordinarily interesting than it actually may be.The curatorial approach, one inspired by systematic curiosity for the cultural diversity of India within India, is mostly absent.Susan Bayly, in her book, observes that there is considerable dispute in India and Orientalist scholars on perceived Indian culture. She acknowledges that many dispute claims of pervasiveness of caste and strict social hierarchy in modern India. Bayly notes that much of the Indian subcontinent was populated by people for whom the formal distinctions of caste and strict social hierarchies were of only limited importance in their lifestyles.[22]According to Rosser, an American sociologist, Americans of South Asian origins feel the Western perception of the culture of India has numerous stereotypes. Rosser notes that the discourse in much of the United States about the culture of India is rarely devoted to independent India. People quickly make sweeping and flawed metaphysical assumptions about its religion and culture, but are far more circumspect when evaluating civil society and political culture in modern India. It is as if the value of South Asia resides only in its ancient contributions to human knowledge whereas its pathetic attempts to modernise or develop are to be winked at and patronised.[23] Rosser conducted numerous interviews and summarised the comments. The study reports a stark contrast between Western perceptions of the culture of India, versus the direct experience of the interviewed people. For example:
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ความหลากหลายของอินเดียได้รับแรงบันดาลใจนักเขียนหลายปากการับรู้วัฒนธรรมของประเทศ งานเขียนเหล่านี้วาดภาพที่ซับซ้อนและมักจะขัดแย้งกันของวัฒนธรรมของอินเดีย. ตามที่ที่ปรึกษาด้านอุตสาหกรรมยูเอ็ม Makar ตัวอย่างเช่นวัฒนธรรมอินเดียแบบดั้งเดิมจะถูกกำหนดโดยลำดับชั้นทางสังคมที่ค่อนข้างเข้มงวด นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าตั้งแต่อายุเด็กได้รับการเตือนของบทบาทและสถานที่ในสังคมของพวกเขา. [18] นี้จะเสริม, Makar บันทึกโดยวิธีหลายคนเชื่อว่าพระเจ้าและสุรามีบทบาทสำคัญและการทำงานในการกำหนดชีวิตของพวกเขา หลายแตกต่างดังกล่าวแบ่งเป็นศาสนาวัฒนธรรม แต่ที่ไกลมากขึ้นส่วนที่มีประสิทธิภาพเป็นแฉกแบบดั้งเดิมเป็นชาวฮินดูที่ไม่ก่อให้เกิดมลพิษและการประกอบอาชีพมลพิษ ข้อห้ามทางสังคมที่เข้มงวดได้ควบคุมกลุ่มคนเหล่านี้เป็นพัน ๆ ปีอ้าง Makar ในปีที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองบางส่วนของเส้นเหล่านี้ได้เบลอและบางครั้งก็หายไปแม้กระทั่ง เขาเขียนความสัมพันธ์ในครอบครัวขยายที่สำคัญเท่าที่ gotra, เชื้อสาย patrilinear ส่วนใหญ่หรือตระกูลได้รับมอบหมายให้ชาวฮินดูที่เกิด ในพื้นที่ชนบทและบางครั้งในพื้นที่เขตเมืองเช่นกันมันเป็นเรื่องธรรมดาที่สามหรือสี่รุ่นของครอบครัวอาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน พระสังฆราชมักจะช่วยแก้ปัญหาครอบครัว. [18] อื่น ๆ มีความเข้าใจที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมอินเดีย ตามที่ให้สัมภาษณ์กับ CK Prahalad โดยเดเดียร์เลิฟที่ผู้เขียนหลายคนที่ขายดีที่สุดหนังสือธุรกิจอินเดียที่ทันสมัยเป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมมากที่มีหลายภาษาศาสนาและประเพณี เด็กเริ่มต้นด้วยการเผชิญปัญหาและการเรียนรู้ที่จะยอมรับและดูดซึมในความหลากหลายนี้ Prahalad - ผู้ที่เกิดในประเทศอินเดียและเติบโตขึ้นมามี - อ้างในการให้สัมภาษณ์ที่อินเดียเหมือนคนอื่น ๆ ในโลกที่ต้องการที่จะได้รับการปฏิบัติที่ไม่ซ้ำกันในฐานะเป็นบุคคลต้องการที่จะแสดงตัวเองและแสวงหานวัตกรรม [19] ใน. รายงานอีกแนนซี่ล็อควู้ดของสมาคมเพื่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์, สมาคมทรัพยากรมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดของโลกที่มีสมาชิก 140 ประเทศเขียนว่าในอดีตที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาหรือดังนั้นการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในประเทศอินเดียเป็นในทางตรงกันข้ามอย่างมากกับความคาดหวังจากวัฒนธรรมอินเดียแบบดั้งเดิม การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้นำไปสู่ครอบครัวที่อินเดียให้โอกาสทางการศึกษากับสาวยอมรับผู้หญิงที่ทำงานนอกบ้าน, อาชีพและเปิดความเป็นไปได้สำหรับผู้หญิงที่จะบรรลุบทบาทในการบริหารจัดการองค์กรอินเดีย ล็อควู้ดอ้างว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างช้า ๆ แต่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมที่สามารถรู้สึกจากข้อเท็จจริงที่ว่าของอินเดีย 397,000,000 คนงาน 124 ล้านตอนนี้ผู้หญิง ปัญหาในประเทศอินเดียที่มีการเสริมสร้างศักยภาพของผู้หญิงจะคล้ายกับที่อื่น ๆ ในโลก. [20] ตามที่อมาตยาเซนอินเดียเกิดได้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์วัฒนธรรมของอินเดียยุคใหม่ที่มีการผสมผสานที่ซับซ้อนของประเพณีประวัติศาสตร์ของอิทธิพลจากผลกระทบ ของลัทธิล่าอาณานิคมกว่าศตวรรษและวัฒนธรรมตะวันตกในปัจจุบัน - ทั้ง collaterally และ dialectically เซนตั้งข้อสังเกตว่าภาพภายนอกของอินเดียในเวสต์มักจะมีแนวโน้มที่จะเน้นความแตกต่าง - จริงหรือคิด -. ระหว่างอินเดียและตะวันตก [21] มีความโน้มเอียงมากในประเทศตะวันตกจะห่างและเน้นความแตกต่างในวัฒนธรรมอินเดียจากเป็น หลักของประเพณีตะวันตกมากกว่าค้นพบและแสดงความคล้ายคลึงกัน เวสเทิร์นักเขียนและสื่อมักจะคิดถึงวิธีที่สำคัญในแง่มุมที่สำคัญของวัฒนธรรมอินเดียและประเพณี เซลล์สืบพันธุ์ฝังลึกของประเพณีอินเดียในส่วนต่าง ๆ ของอินเดียถูกละเลยในรายละเอียดเหล่านี้ homogenised ของประเทศอินเดีย การรับรู้ของวัฒนธรรมอินเดียโดยผู้ที่ไม่ได้เกิดและเติบโตในประเทศอินเดียมีแนวโน้มที่จะเป็นหนึ่งในอย่างน้อยสามประเภทเขียนเซน: วิธี Exoticist: จะมุ่งเน้นในด้านมหัศจรรย์ของวัฒนธรรมของอินเดีย ความสำคัญของวิธีการของความเข้าใจวัฒนธรรมอินเดียนี้คือการแสดงที่แตกต่างกันที่แปลกและเป็น Hegel วาง "ประเทศที่มีอยู่เป็นพันปีในจินตนาการของชาวยุโรปได้." วิธีการที่รัฐมนตรีก็ถือว่าความรู้สึกที่เหนือกว่าและผู้ปกครอง จำเป็นที่จะต้องจัดการกับอินเดียประเทศที่มีประวัติศาสตร์จักรวรรดินิยมเจมส์มิลล์คิดว่าเป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมพิลึกกึกกือ ในขณะที่ดีผู้สังเกตการณ์ชาวอังกฤษหลายคนไม่เห็นด้วยกับมุมมองดังกล่าวของอินเดียและบางคนที่ไม่ใช่ชาวอังกฤษได้มันเป็นวิธีการที่ก่อให้เกิดความสับสนเกี่ยวกับวัฒนธรรมของอินเดียบาง. วิธีภัณฑารักษ์: พยายามสังเกตจำแนกและบันทึกความหลากหลาย ของวัฒนธรรมอินเดียในส่วนต่าง ๆ ของอินเดีย ภัณฑารักษ์ไม่ได้ดูเฉพาะสำหรับแปลกไม่ได้ชั่งน้ำหนักโดยการจัดลำดับความสำคัญทางการเมืองและมีแนวโน้มที่จะเป็นอิสระจากแบบแผน วิธีภัณฑารักษ์ยังคงมีความโน้มเอียงที่จะเห็นวัฒนธรรมอินเดียเป็นพิเศษและน่าสนใจเป็นพิเศษกว่าที่เป็นจริงอาจจะเป็น. วิธีภัณฑารักษ์หนึ่งแรงบันดาลใจจากความอยากรู้อย่างเป็นระบบสำหรับความหลากหลายทางวัฒนธรรมของอินเดียที่อยู่ในประเทศอินเดียจะหายไปส่วนใหญ่. ซูซาน Bayly, ในหนังสือของเธอตั้งข้อสังเกตว่ามีข้อพิพาทมากในอินเดียและนักวิชาการคล้อยในการรับรู้วัฒนธรรมอินเดีย เธอยอมรับว่าการเรียกร้องข้อพิพาทหลายฟุ้งซ่านวรรณะและลำดับชั้นทางสังคมที่เข้มงวดในปัจจุบันอินเดีย Bayly ตั้งข้อสังเกตว่าส่วนใหญ่ของอนุทวีปอินเดียมีประชากรโดยคนสำหรับผู้ที่แตกต่างอย่างเป็นทางการของวรรณะและลำดับชั้นทางสังคมที่เข้มงวดมีความสำคัญที่ จำกัด เพียงในการดำเนินชีวิตของพวกเขา. [22] ตามที่ร็อส, นักสังคมวิทยาชาวอเมริกันชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียใต้รู้สึก การรับรู้ของวัฒนธรรมตะวันตกของอินเดียมีแบบแผนมากมาย ร็อสตั้งข้อสังเกตว่าวาทกรรมมากในประเทศสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับวัฒนธรรมของประเทศอินเดียที่มีการอุทิศไม่ค่อยอิสระอินเดีย คนได้อย่างรวดเร็วทำให้สมมติฐานที่เลื่อนลอยกว้างและมีข้อบกพร่องเกี่ยวกับศาสนาและวัฒนธรรมของตน แต่อยู่ห่างไกลรอบคอบมากขึ้นเมื่อมีการประเมินภาคประชาสังคมและวัฒนธรรมทางการเมืองในปัจจุบันอินเดีย มันเป็นถ้าค่าของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อยู่เฉพาะในผลงานโบราณเพื่อความรู้ของมนุษย์ในขณะที่ความพยายามที่น่าสงสารของมันที่จะปฏิรูปหรือพัฒนาจะได้รับการขยิบตาและอุปถัมภ์. [23] ร็อสดำเนินการสัมภาษณ์จำนวนมากและสรุปความเห็น การศึกษารายงานทางตรงกันข้ามระหว่างการรับรู้ของวัฒนธรรมตะวันตกของอินเดียเมื่อเทียบกับประสบการณ์ตรงของคนที่ให้สัมภาษณ์ ตัวอย่างเช่น:














การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ความหลากหลายของอินเดีย ได้แรงบันดาลใจจากนักเขียนหลายปากกาการ รับรู้ของวัฒนธรรมของประเทศ งานเขียนเหล่านี้วาดภาพที่ซับซ้อนและมักจะขัดแย้งกันของวัฒนธรรมของอินเดีย

ตามที่ที่ปรึกษาอุตสาหกรรมยูจีนเมตร Makar ตัวอย่างเช่น วัฒนธรรมดั้งเดิมของอินเดียจะถูกกำหนดโดยสังคมที่ค่อนข้างเข้มงวด ลำดับขั้น เขายังกล่าวว่าจากอายุต้นเด็กจะนึกถึงบทบาทและสถานที่ในสังคม [ 18 ] นี้จะเสริม Makar , บันทึก , โดยวิธีการที่หลายคนเชื่อว่าเทพเจ้า และวิญญาณ มี บทบาท หน้าที่และส่วนประกอบในการกำหนดชีวิตของตนเองได้ ความแตกต่างหลายเช่นศาสนาแบ่งวัฒนธรรม อย่างไรก็ตาม กองไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้นเป็นประเพณีฮินดูรามายณะเป็นปลอดมลพิษสิ่งแวดล้อมและอาชีพข้อห้ามทางสังคมอย่างเข้มงวดมีควบคุม กลุ่มเหล่านี้เป็นพัน ๆ ปี อ้างว่า Makar . ในปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะในเมือง บางส่วนของเส้นเหล่านี้จะเบลอและบางครั้งก็หายไป เขาเขียนความสัมพันธ์ในครอบครัวที่สำคัญขยายเท่าที่ gotra ส่วนใหญ่ patrilinear เชื้อสายหรือตระกูลมอบหมายให้ฮินดูตั้งแต่เกิด ในชนบท&บางครั้งในเขตเมืองได้เป็นอย่างดีมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ สาม หรือ สี่รุ่นของครอบครัวอาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน ประมุขมักจะแก้ไขปัญหาครอบครัว [ 18 ]

ใครมีความเข้าใจแตกต่างกันของวัฒนธรรมอินเดีย . ตามที่ให้สัมภาษณ์กับ c.k. เค พา ลัดจากเดส dearlove , ผู้เขียนของหนังสือธุรกิจที่ขายดีที่สุดหลายอินเดียสมัยใหม่เป็นประเทศของวัฒนธรรมที่หลากหลายมาก มีหลายภาษา ศาสนา และประเพณีเด็กๆเริ่มจากการเผชิญปัญหาและการเรียนรู้ที่จะยอมรับและใช้ในความหลากหลายนี้ เค พา ลัด - ใครเกิดในอินเดีย และมีการเติบโตขึ้น - ขอคืน ในการสัมภาษณ์ที่ไม่เหมือนใครในโลกใบนี้ ต้องถือว่าเป็นการเฉพาะ เป็นบุคคลที่ต้องการที่จะแสดงออก และแสวงหานวัตกรรม [ 19 ] ในรายงานอื่น แนนซี่ ล็อควู้ดของสมาคมการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของโลกที่ใหญ่ที่สุดทรัพยากรมนุษย์ร่วมกับสมาชิกใน 140 ประเทศ ที่เขียน ว่า ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาหรือดังนั้น การเปลี่ยนแปลงทางสังคมในอินเดียเป็นในละครแตกต่างจากความคาดหวังจากวัฒนธรรมดั้งเดิมของอินเดีย การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้ทำให้อินเดียครอบครัวการให้โอกาสศึกษาหญิง รับผู้หญิงทำงานนอกบ้าน , ใฝ่หาอาชีพและเปิดโอกาสให้สตรีบรรลุบทบาทของการจัดการในอินเดียของบริษัท ล็อควู้ดอ้างว่าเปลี่ยนช้า แต่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม สามารถสัมผัสได้จากการที่ของอินเดีย 397 ล้านคน , 124 ล้าน ตอนนี้เป็นผู้หญิง ปัญหาในอินเดียกับผู้หญิงเสริมสร้างพลังอำนาจจะคล้ายคลึงกับที่อื่นในโลก [ 20 ]

ตามอมาตยาเซน ,อินเดียเกิดรางวัลโนเบลในสาขาเศรษฐศาสตร์ วัฒนธรรมของอินเดียสมัยใหม่คือการผสมผสานความซับซ้อนของประเพณีประวัติศาสตร์ อิทธิพลจากผลกระทบของการล่าอาณานิคมมากกว่าศตวรรษ และวัฒนธรรมตะวันตกในปัจจุบัน ทั้ง collaterally และ dialectically . เซน สังเกตที่ภาพภายนอกของอินเดียในตะวันตก มักเน้นความแตกต่าง - เรื่องจริงหรือจินตนาการ - ระหว่างอินเดียและตะวันตก[ 21 ] มีมากว่าในประเทศตะวันตกระยะทางและเน้นความแตกต่างในวัฒนธรรมกระแสหลักของอินเดียจากประเพณีตะวันตก มากกว่าการค้นพบและแสดงความคล้ายคลึงกัน นักเขียนตะวันตกและสื่อมักจะคิดถึงในวิธีที่สำคัญ ประเด็นสําคัญของวัฒนธรรมอินเดียและประเพณี ที่สามารถหยั่งรากลึกในประเพณีอินเดียในส่วนต่างๆของอินเดีย ถูกทอดทิ้งใน homogenised รายละเอียดของอินเดีย การรับรู้วัฒนธรรมของอินเดีย โดยผู้ที่ไม่ได้เกิดและเติบโตในอินเดียมีแนวโน้มที่จะเป็นหนึ่งในอย่างน้อยสามประเภทเขียนเสน :

exoticist วิธีการ : มุ่งเน้นแง่มุมอันงดงามของวัฒนธรรมของอินเดีย นี้เน้นวิธีการของความเข้าใจวัฒนธรรมอินเดียที่นำเสนอที่แตกต่างกันที่แปลกและเฮเกลใส่มัน " ประเทศที่มีมานานนับพันปีในจินตนาการของชาวยุโรป ซึ่งเชื่อถือได้วิธีการ "
: ถือว่าความรู้สึกที่เหนือกว่าและความคุ้มครองที่จำเป็นเพื่อจัดการกับอินเดีย ประเทศที่มีประวัติศาสตร์จักรวรรดิ เจมส์มิลล์คิดเป็นกลีบเลี้ยงของดอกโบราณวัฒนธรรม ขณะที่ผู้สังเกตการณ์อังกฤษดีหลายคนไม่เห็นด้วยกับความเห็นดังกล่าวของอินเดียและบางตัวก็ไม่ใช่อังกฤษ มันเป็นวิธีการที่ก่อให้เกิดความสับสนบางอย่างเกี่ยวกับวัฒนธรรมของอินเดีย
ภัณฑารักษ์วิธีการพยายามที่จะสังเกต จำแนกและบันทึกความหลากหลายของวัฒนธรรมอินเดียในส่วนต่างๆของอินเดีย ภัณฑารักษ์ อย่ามองแค่เรื่องแปลก ไม่หนัก โดยจัดลำดับความสำคัญทางการเมือง และมีแนวโน้มที่จะมากขึ้นฟรีจากแบบแผน วิธีการภัณฑารักษ์ ,อย่างไรก็ตาม มีความโน้มเอียงที่จะเห็นวัฒนธรรมอินเดียที่มากขึ้นพิเศษและน่าสนใจเป็นพิเศษกว่าจริงอาจจะ
วิธีการภัณฑารักษ์ , แรงบันดาลใจจากความอยากรู้อย่างเป็นระบบสำหรับความหลากหลายทางวัฒนธรรมของอินเดียในอินเดียคือขาดส่วนใหญ่

ซูซาน เบลี่ , ในหนังสือของเธอ , สังเกตว่ามีข้อพิพาทมากในอินเดียและนักวิชาการ orientalist การรับรู้วัฒนธรรมอินเดีย .เธอยอมรับว่าหลายข้อพิพาทอ้าง pervasiveness ของวรรณะและลำดับชั้นทางสังคมที่เข้มงวดในอินเดียสมัยใหม่ เบลี่บันทึกมากของอนุทวีปอินเดียโดยมีประชากรคนซึ่งความแตกต่างของชนชั้นวรรณะทางสังคมอย่างเป็นทางการและเข้มงวดเป็นเพียงความสำคัญ จำกัด ในวิถีของตนเอง [ 22 ]

ตาม Rosser เป็นนักสังคมวิทยาชาวอเมริกันคนอเมริกันเอเชียใต้ต้นกำเนิดความรู้สึกการรับรู้ตะวันตกของวัฒนธรรมของอินเดียที่มีแบบแผนมากมาย Rosser บันทึกว่าวาทกรรมในมากของสหรัฐอเมริกา เกี่ยวกับวัฒนธรรมของอินเดียไม่ค่อยทุ่มเทในอินเดียเป็นอิสระ คนเร็วๆให้กวาดและข้อบกพร่องสมมติฐานเลื่อนลอยเกี่ยวกับศาสนา และวัฒนธรรมของแต่อยู่ไกล รอบคอบมากขึ้น เมื่อประเมินประชาสังคมและวัฒนธรรมทางการเมืองในอินเดียสมัยใหม่ มันเป็นถ้าค่าของเอเชียใต้อยู่ในผลงานของความรู้ของมนุษย์โบราณ และความพยายามที่น่าสงสารต้องทำให้ทันสมัยหรือพัฒนาที่จะขยิบตาให้ และ patronised [ 23 ] Rosser ทำการสัมภาษณ์มากมาย และสรุปข้อคิดเห็น .รายงานศึกษาสิ้นเชิงระหว่างการรับรู้ตะวันตกของวัฒนธรรมของอินเดียและประสบการณ์ตรงของผู้คน ตัวอย่างเช่น :
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: