One day when Honeysuckle was sittin

One day when Honeysuckle was sitting inside a shady pavilion that overlooked a tiny fish-pond, she was suddenly seized with a violent stomach-ache. Frantic with pain, she told a servant to summon her father, and then without further ado, she fell over in a faint upon the ground.

When Mr. Min reached his daughter's side, she was still unconscious. After sending for the family physician to come as fast as he can, he got his daughter to bed, but although she recovered from her fainting fit, the extreme pain continued until the poor girl was almost dead from exhaustion.

Now, when the doctor arrived and peered at her from under his gigantic spectacles, he could not discover the cause of her trouble. Poor Honeysuckle lay in agony for three days, all the time growing weaker and weaker from loss of sleep. Every great doctor in the district had been summoned for consultation, but all to no avail.

Mr. Min sent out a proclamation in every direction, describing his daughter's illness, and offering to bestow on her a handsome dowry and give her in marriage to whoever should be the means of bringing her back to health and happiness. He then sat at her bedside and waited, feeling that he had done all that was in his power. There were many answers to his invitation. Physicians, old and young, came from every part of the Empire to try their skill, and when they had seen poor Honeysuckle and also the huge pile of silver her father offered as a wedding gift, they all fought with might and main for her life; some having been attracted by her great beauty and excellent reputation, others by the tremendous reward.

But, alas for poor Honeysuckle! Not one of all those wise men could cure her! One day, when she was feeling a slight change for the better, she called her father, and, clasping his hand with her tiny one said, "Were it not for your love I would give up this hard fight and pass over into the dark wood. For your sake, because I am your only child, and especially because you have no son, I have struggled hard to live, but now I feel that the next attack of that dreadful pain will carry me away. And oh, I do not want to die!"

Here Honeysuckle wept as if her heart would break, and her old father wept too, for the more she suffered the more he loved her.

Just then her face began to turn pale. "It is coming! The pain is coming, father! Very soon I shall be no more. Good-bye, father! Good-bye; good-bye!" Here her voice broke and a great sob almost broke her father's heart. He turned away from her bedside; he could not bear to see her suffer. He walked outside and sat down on a rustic bench; his head fell upon his bosom, and the great salt tears trickled down his long grey beard.

As Mr. Min sat thus overcome with grief, he was startled at hearing a low whine. Looking up he saw, to his astonishment, a large, shaggy mountain dog. The huge beast looked into the old man's eyes with so intelligent and human an expression, with such a sad and wistful gaze, that the greybeard addressed him, saying, "Why have you come? To cure my daughter?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งเมื่อสายน้ำผึ้งกำลังนั่งอยู่ภายในศาลาร่มรื่นที่มองข้ามเล็กปลาบ่อเธอก็ถูกยึดด้วยความรุนแรงในกระเพาะอาหารปวด คลั่งกับความเจ็บปวดที่เธอบอกคนรับใช้จะเรียกพ่อของเธอและจากนั้นได้โดยไม่ต้องกังวลใจต่อเธอลดลงมากกว่าในลมบนพื้นดินได้. เมื่อนายมิมาถึงด้านข้างของลูกสาวของเขาเธอก็ยังคงไม่ได้สติ หลังจากที่ส่งสำหรับครอบครัวแพทย์ที่จะมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถที่เขามีลูกสาวของเขาไปที่เตียง แต่แม้ว่าเธอจะหายไปจากแบบที่เป็นลมเธอเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องจนสาวที่น่าสงสารก็เกือบจะตายจากความอ่อนเพลีย. ตอนนี้เมื่อหมอมาถึง และ peered ที่เธอออกมาจากใต้แว่นตาขนาดใหญ่ของเขาเขาไม่สามารถค้นพบสาเหตุของปัญหาของเธอ สายน้ำผึ้งแย่วางในความทุกข์ทรมานเป็นเวลาสามวันทุกเวลาการเจริญเติบโตที่อ่อนแอและอ่อนแอจากการสูญเสียของการนอนหลับ แพทย์ทุกคนที่ยอดเยี่ยมในย่านที่ได้รับการเรียกตัวให้คำปรึกษา แต่ทั้งหมดจะไม่มีประโยชน์. นาย มินส่งออกไปประกาศในทุกทิศทางอธิบายความเจ็บป่วยของลูกสาวของเขาและเสนอที่จะมอบให้กับเธอสินสอดทองหมั้นหล่อและให้เธอแต่งงานกับใครก็ตามที่ควรจะเป็นวิธีการที่จะนำเธอกลับไปที่สุขภาพและความสุข จากนั้นเขาก็นั่งอยู่ที่ข้างเตียงของเธอและรอรู้สึกว่าเขาได้ทำทุกอย่างที่อยู่ในอำนาจของเขา มีคำตอบหลายคำเชิญของเขาได้ แพทย์แก่และหนุ่มมาจากทุกส่วนหนึ่งของจักรวรรดิที่จะลองทักษะของพวกเขาและเมื่อพวกเขาได้เห็นสายน้ำผึ้งยากจนและยังเป็นกองใหญ่ของเงินที่พ่อของเธอให้เป็นของขวัญแต่งงานพวกเขาทุกคนต่อสู้กับอำนาจและหลักสำหรับชีวิตของเธอ ; บางคนถูกดึงดูดโดยความงามที่ดีของเธอและชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยมคนอื่น ๆ โดยรางวัลอันยิ่งใหญ่. แต่อนิจจาสำหรับสายน้ำผึ้งไม่ดี! ไม่ได้หนึ่งในบรรดาผู้คนฉลาดสามารถรักษาของเธอ! วันหนึ่งเมื่อเธอได้รับความรู้สึกการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยให้ดีขึ้นเธอเรียกว่าพ่อของเธอและกุมมือของเขากับคนเล็กของเธอกล่าวว่า "หากไม่มีความรักของคุณฉันจะให้ขึ้นนี้การต่อสู้อย่างหนักและผ่านเข้าไปในที่มืด ไม้. เพื่อประโยชน์ของคุณเพราะผมเป็นลูกคนเดียวของคุณและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะคุณไม่มีบุตรชายผมได้พยายามอย่างหนักที่จะมีชีวิตอยู่ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าการโจมตีต่อไปของความเจ็บปวดที่น่ากลัวที่จะพาเราออกไป. และโอ้ฉันทำ ไม่ต้องการที่จะตาย! " นี่สายน้ำผึ้งร้องไห้ราวกับว่าหัวใจของเธอจะแตกและพ่อเก่าของเธอร้องไห้เกินไปสำหรับการที่มากกว่าที่เธอได้รับความเดือดร้อนมากขึ้นเขารักเธอ. เพียงแค่นั้นใบหน้าของเธอเริ่มหันซีด "มันกำลังจะมาความเจ็บปวดที่จะมาพ่อมากเร็ว ๆ นี้ผมจะไม่เป็นดีลาก่อนพ่อดีลาก่อน.! ดีลาก่อน" นี่คือเสียงของเธอยากจนและร้องไห้ดีเกือบจะทำลายหัวใจของพ่อของเธอ เขาหันไปจากข้างเตียงของเธอ เขาไม่สามารถทนเห็นเธอมีความทุกข์ เขาเดินออกไปข้างนอกและนั่งลงบนม้านั่งบ้านนอก; หัวของเขาลดลงเมื่ออกของเขาและน้ำตาไหลที่ดีเกลือลงเคราสีเทาของเขายาว. ในฐานะที่เป็นนายมินั่งเอาชนะดังนั้นด้วยความโศกเศร้าเขาก็ตกใจที่ได้ยินเสียงหอนต่ำ มองขึ้นไปที่เขาเห็นความประหลาดใจของเขาที่มีขนาดใหญ่สุนัขภูเขามีขนดก สัตว์ขนาดใหญ่มองเข้าไปในดวงตาของชายชราที่มีเพื่อให้มีความคิดสร้างสรรค์และการแสดงออกของมนุษย์ด้วยเช่นสายตาเศร้าและโหยหาที่ greybeard จ่าหน้าเขาว่า "ทำไมคุณมา? ที่จะรักษาลูกสาวของฉัน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งเมื่อน้ำผึ้งนั่งอยู่ภายในร่มรื่น ศาลาที่มองข้าม บ่อปลาเล็ก ๆ ที่เธอถูกยึด ด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง คลั่งด้วยความเจ็บปวด นางบอกคนใช้เรียกพ่อของเธอ แล้ว ไม่ต้องพูดต่อ เธอตกลงไปใน เป็นลมบนพื้นดินเมื่อคุณมินถึงเข้าข้างลูกสาวของเขา เธอยังไม่ได้สติ หลังจากส่งสำหรับแพทย์ครอบครัวจะมาเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถ เขาไปเอาลูกสาวเข้านอน แต่แม้ว่าเธอจะหายจากเธอไปเป็นลมพอดี ปวดมากอย่างต่อเนื่องจนสาวน้อยเกือบจะตายจากความเหนื่อยล้า .ตอนนี้ เมื่อหมอมาถึงและเพ่งดูเธอจากภายใต้แว่นตาขนาดใหญ่ของเขา , เขาสามารถค้นพบสาเหตุของปัญหาของเธอ น่าสงสารที่รักนอนทรมานอยู่ 3 วัน ตลอดเวลาที่เติบโตแข็งแกร่งและอ่อนแอจากการสูญเสียของการนอนหลับ หมอทุกคนในตำบลได้รับการเรียกตัวเพื่อปรึกษา แต่ไม่เจอคุณมินส่งออกถ้อยแถลงในทุกทิศทาง อธิบายอาการของลูกสาวของเขา และเสนอให้กับเธอและให้เธอเป็นสินสอดหล่อแต่งงานกับใครก็ตามที่ควรจะเป็นวิธีการที่พาเธอกลับมาเพื่อสุขภาพและความสุข จากนั้นเขาก็นั่งที่ข้างเตียงเธอ แล้วก็รอ รู้สึกว่าเขาได้ทำสิ่งที่อยู่ในอำนาจของเขา มีคำตอบมากมายเชิญเขา หมอ เก่า และ หนุ่ม ที่มาจากทุกส่วนของอาณาจักร ให้ลองทักษะของพวกเขา และเมื่อพวกเขาได้เห็นน้ำผึ้งที่ยากจนและยังใหญ่กองเงินพ่อของเธอให้เป็นของขวัญแต่งงาน พวกเขาทั้งหมดต่อสู้กับหลักและอาจจะสำหรับชีวิตของเธอ บางต้องหลงเสน่ห์ ความงามของเธอที่ดีและมีชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยม อื่น ๆ โดยรางวัลอันยิ่งใหญ่แต่อนิจจา สำหรับน้ำผึ้งที่น่าสงสาร ไม่ได้หนึ่งของบรรดานักปราชญ์จะรักษาเธอ ! วันหนึ่ง เธอเกิดอาการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ทำให้ดีขึ้น เธอโทรหาพ่อ ของเธอและกระชากมือของเขากับหนึ่งเล็ก ๆของนางว่า " ถ้าไม่มีความรักของคุณ ผมจะให้ขึ้นต่อสู้อย่างหนัก และผ่านเข้าไปในป่ามืด เพื่อประโยชน์ของคุณ เพราะผมเป็นลูกคนเดียว และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะท่านไม่มีลูก ผมได้พยายามอย่างหนักเพื่อจะอยู่ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่า การโจมตีครั้งต่อไปของความเจ็บปวดที่น่ากลัวจะพาฉันออกไป ฉันยังไม่อยากตาย ! "ที่นี่ที่รักร้องไห้เหมือนหัวใจเธอจะหยุด และพ่อของเธอร้องไห้ด้วย เพราะยิ่งเธอทรมานมากกว่าที่เขารักหล่อนแต่แล้วใบหน้าของเธอเริ่มซีดจาง " มันกำลังมา ! ความเจ็บปวดจะมา พ่อ ! เร็วๆ นี้ผมจะไม่มี ลาก่อน พ่อ ลาก่อน ; ลาก่อน ! " ที่นี่เสียงของเธอหักและสะอื้นมากเกือบจะทำลายหัวใจของพ่อ เขาหันห่างจากข้างเตียงของเธอ เขาไม่อาจทนเห็นเธอลำบาก เขาเดินออกมาข้างนอก และนั่งลงบนม้านั่งธรรมดา หัวของเขาลงบนหน้าอกของเขา น้ำตาหยดลงมาเป็นเกลือที่ดีสีเทาเคราของเขายาวเป็นคุณมินนั่งอยู่จึงเศร้าโศก เขาตกใจที่ได้ยินเสียงต่ำ เงยหน้าขึ้นมอง เขาเห็นถึงความประหลาดใจของเขาใหญ่ สุนัขภูเขา สัตว์ขนาดใหญ่ มองเข้าไปในดวงตาของชายชราอย่างฉลาดและการแสดงออกของมนุษย์ เช่น เศร้า และโหยหาสายตาที่ greybeard กล่าวถึงพระองค์ว่า " ทำไมคุณถึงมา เพื่อรักษาลูกสาวของฉัน ?