Over the past hundred years, Iran h

Over the past hundred years, Iran has been plagued with so- cial and political instability. In 1905 and 1906, a nationalist uprising transformed the aging Qajar dynasty into a limited constitutional monarchy. A few years later in 1908, the dis- covery of oil dramatically altered the dynamics of develop- ment and international involvement in Iran. The country was temporarily occupied by Britain and Russia during World War I but maintained its formal independence. In 1925, Reza Shah Pahlavi overthrew the last member of the Qajar dynas-
ty, Ahmad Shah Qajar, and became the first monarch of the Pahlavi dynasty.3 Reza Shah developed Iran’s oil industry and implemented a variety of modernizing reforms. Politically, he concentrated power in the central government while at the same time advocating limits to the tenure of rulers. He initi- ated sweeping development projects related to the construc- tion of national infrastructure and transportation, education, health, and women’s rights. Moreover, he engaged in religious outreach and became the first monarch in 1,400 years to pay respect to Jews in Iran by praying at a synagogue in Isfahan.4
Reza Shah’s staunchly neutral stance during World War Two and his unwillingness to expel German nationals or allow the Allies to use the strategic Trans-Iranian Railway raised fears that he would align his oil-rich country with Nazi Germany. This drove Britain and the Soviet Union to invade Iran and force Reza Shah to abdicate power to his son Mohammad Reza Shah Pahlavi in 1941.5 In the aftermath of this intervention and amidst increasingly competitive politics in the postwar era, voices in Iran began to call for the nationalization of the oil industry as a means of strengthening Iranian sovereignty.
In 1951, the Iranian Parliament elected Mohammad Mos- sadeq—the leader of the secular, progressive National Front party—as prime minister. An avid advocate of nationaliza- tion, Mossadeq promptly seized the British-owned Anglo- Iranian Oil Company (AIOC). The nationalization of the AIOC both reflected the growing frustration of Iranians re- garding foreign influence and shifted economic power away from international actors and toward Iran.6 Despite the acute fiscal crisis that followed, the move won Mossadeq a tremen- dous amount of prestige within Iran. However, it also pro- voked an international reaction as Britain and the United States became concerned that a hostile nationalist govern- ment might further compromise their interests in the region. Amid escalating tensions, Mohammad Reza Shah fled to Rome in 1953. With the support of the British, the shah,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ผ่านมาร้อยปีอิหร่านได้รับการรบกวนด้วย cial ทีเราและความไม่แน่นอนทางการเมือง ในปี 1905 และ 1906, การจลาจลชาติเปลี่ยนราชวงศ์ Qajar ริ้วรอยเป็นระบอบรัฐธรรมนูญที่ จำกัด ไม่กี่ปีต่อมาในปี 1908 ที่ปรากฏโค้ชของน้ำมันการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงของการพัฒนาและการมีส่วนร่วมระหว่างประเทศในอิหร่าน ประเทศที่ถูกครอบครองชั่วคราวโดยสหราชอาณาจักรและรัสเซียในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แต่ยังคงความเป็นอิสระอย่างเป็นทางการ ในปี 1925 เรซาปาห์ลาวีชาห์โสสมาชิกคนสุดท้ายของ Qajar dynas-
ไท, อาห์หมัดชาห์ Qajar และกลายเป็นปฐมกษัตริย์แห่งปาห์ลาวี dynasty.3 เรซาชาห์พัฒนาอุตสาหกรรมน้ำมันของอิหร่านและดำเนินการความหลากหลายของการปฏิรูปที่ทันสมัย ทางการเมืองเขาจดจ่ออยู่ในอำนาจของรัฐบาลกลางในขณะที่ในเวลาเดียวกันการสนับสนุนการ จำกัด วาระการดำรงตำแหน่งของผู้ปกครอง เขา initi- ated โครงการพัฒนากวาดที่เกี่ยวข้องกับการสิ่งก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานของชาติและการขนส่ง, การศึกษา, สุขภาพและสิทธิสตรี นอกจากนี้เขามีส่วนร่วมในการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ทางศาสนาและพระมหากษัตริย์กลายเป็นครั้งแรกในปี 1400 ที่จะจ่ายเงินส่วนที่เกี่ยวกับชาวยิวในอิหร่านโดยการอธิษฐานที่โบสถ์ใน Isfahan.4
กษัตริย์เรจุดยืนที่เป็นกลางอย่างแข็งขันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและเขาไม่เต็มใจที่จะขับไล่ชาวเยอรมันหรืออนุญาตให้ พันธมิตรที่จะใช้ยุทธศาสตร์ทรานส์อิหร่านรถไฟยกความกลัวว่าเขาจะจัดประเทศอุดมไปด้วยน้ำมันของเขากับนาซีเยอรมนี นี้ขับรถของสหราชอาณาจักรและสหภาพโซเวียตที่จะบุกอิหร่านและบังคับให้เรซาชาห์ที่จะสละอำนาจให้กับลูกชายของโมฮัมหมัดเรซาชาห์ปาห์ลาวีของเขาใน 1,941.5 ในผลพวงของการแทรกแซงนี้และท่ามกลางการเมืองการแข่งขันมากขึ้นในยุคหลังสงครามเสียงในอิหร่านเริ่มที่จะเรียกร้องให้ ชาติของอุตสาหกรรมน้ำมันเป็นวิธีการเสริมสร้างความเข้มแข็งอธิปไตยอิหร่าน.
ในปี 1951 อิหร่านได้รับการเลือกตั้งรัฐสภาโมฮัมหมัด Mos- Sadeq-ผู้นำของโลกชาติหน้าความก้าวหน้าของบุคคลที่เป็นนายกรัฐมนตรี ผู้สนับสนุนตัวยงของการ nationaliza-, Mossadeq ทันทียึดอังกฤษที่เป็นเจ้าของแองโกลอิหร่าน บริษัท น้ำมัน (AIOC) ชาติของ AIOC ทั้งสะท้อนให้เห็นถึงความยุ่งยากที่เพิ่มขึ้นของอิทธิพลจากต่างประเทศ garding ชาวอิหร่านอีกครั้งและเปลี่ยนอำนาจทางเศรษฐกิจออกไปจากนักแสดงต่างประเทศและต่อ Iran.6 แม้จะมีเฉียบพลันวิกฤตทางการเงินที่เกิดขึ้นตามการย้าย Mossadeq ได้รับรางวัลเป็นจำนวนเงินที่ dous tremen- ของศักดิ์ศรีภายใน อิหร่าน แต่ก็ยัง voked โปรปฏิกิริยาระหว่างประเทศของสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกากลายเป็นความกังวลที่ว่ารัฐบาล ment ชาติที่เป็นมิตรต่ออาจประนีประนอมผลประโยชน์ของตนในภูมิภาคนี้ ท่ามกลางความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นโมฮัมหมัดเรซาชาห์หนีไปกรุงโรมในปี 1953 ด้วยการสนับสนุนของอังกฤษ, อิหร่าน,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว่าร้อยปีที่ผ่านมา อิหร่านได้รับการ plagued กับโซ ่และความไม่แน่นอนทางการเมือง ใน 1905 และ 1906 เป็นกบฏชาตินิยมแก่ราชวงศ์กาจาร์เปลี่ยนเป็นจำกัดตามรัฐธรรมนูญพระมหากษัตริย์ ไม่กี่ปีต่อมาในปี 1908 , dis - covery น้ำมันอย่างมากการเปลี่ยนแปลงพลวัตของการพัฒนาการ และการมีส่วนร่วมระหว่างประเทศในอิหร่านประเทศเป็นการชั่วคราวที่ถูกครอบครองโดยอังกฤษและรัสเซียในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งแต่รักษาเอกราชอย่างเป็นทางการของ 1925 Reza Shah ปาห์ลาวีคว่ำเมื่อสมาชิกของกาจาร์ dynas -
ไท อาหมัด ชาห์ กาจาร์ และกลายเป็นกษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์ปาห์ลาวี 3 Reza Shah พัฒนาอุตสาหกรรมน้ำมันของอิหร่านและใช้ความหลากหลายของการปฏิรูปที่ทันสมัย . ในทางการเมืองเขามีอำนาจในรัฐบาลกลางในขณะที่ในเวลาเดียวกันสนับสนุนข้อจํากัดในครอบครองของผู้ปกครอง เขา initi - ated กวาดโครงการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับ Construc tion - โครงสร้างพื้นฐานแห่งชาติและการขนส่ง การศึกษา สุขภาพ และสิทธิของผู้หญิง นอกจากนี้ เขาร่วมในการเผยแพร่ศาสนาและกลายเป็นกษัตริย์องค์แรกใน 1400 ปี เพื่อไหว้ชาวยิวในอิหร่าน โดยอธิษฐานที่โบสถ์ใน Isfahan . 4
Reza Shah stance เป็นกลางอย่างเข้มแข็งในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและเขาไม่เต็มใจที่จะไล่สัญชาติเยอรมัน หรือช่วยให้พันธมิตรที่จะใช้กลยุทธ์ทรานส์อิหร่านรถไฟยกกลัวว่าเขาจะจัดประเทศริชกับนาซีเยอรมันนี้ทำให้อังกฤษและสหภาพโซเวียตบุกอิหร่านและบังคับ Reza Shah สละอำนาจให้ลูกชายพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ชาห์ ปาห์ลาวีใน 1941.5 ในผลพวงของการแทรกแซงนี้ และท่ามกลางการแข่งขันมากขึ้น การเมืองในยุคหลังสงคราม เสียงในอิหร่านเริ่มเรียกร้องให้รัฐของอุตสาหกรรมน้ำมันเป็นวิธีการเสริมสร้างอธิปไตย
ชาวอิหร่าน ในปี 1951การเลือกตั้งรัฐสภาอิหร่าน โมฮัมหมัด มอส - sadeq ผู้นำฆราวาส หน้าพรรคก้าวหน้าแห่งชาติในฐานะนายกรัฐมนตรี เป็นผู้สนับสนุนตัวยงของ nationaliza - tion mossadeq ทันทียึดอังกฤษเป็นเจ้าของแองโกล - อิหร่านบริษัทน้ำมัน ( aioc )ชาติของ aioc ทั้งสองสะท้อนให้เห็นถึงการเติบโตของชาวแห้ว Re - garding อิทธิพลจากต่างประเทศและขยับห่างจากนักแสดงนานาชาติ และอำนาจทางเศรษฐกิจต่ออิหร่าน 6 แม้จะมีเฉียบพลันวิกฤตการคลังที่ติดตามการย้ายจะ mossadeq เป็นทรีเมน - สองยอดของบารมีในอิหร่าน อย่างไรก็ตามนอกจากนี้ โปร - voked ปฏิกิริยานานาชาติ เช่น สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา เป็นกังวลว่า การเป็นศัตรูชาตินิยมใหม่อาจจะเพิ่มเติมการประนีประนอมผลประโยชน์ของตนในภูมิภาค พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ชาห์ ท่ามกลางความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้น , หลบหนีไปยังกรุงโรมในปี 1953 ด้วยการสนับสนุนของ อังกฤษ ที่ ชาห์