In late March 2011, NASA's Swift sa

In late March 2011, NASA's Swift satellite alerted astronomers to intense and unusual high-energy flares from a new source in the constellation Draco. They soon realized that the source, which is now known as Swift J1644+57, was the result of a truly extraordinary event — the awakening of a distant galaxy's dormant black hole as it shredded and consumed a star. The galaxy is so far away that the radiation from the blast has traveled 3.9 billion years before reaching Earth.

Most galaxies, including our own, possess a central supersized black hole weighing millions of times the sun's mass. According to the new studies, the black hole in the galaxy hosting Swift J1644+57 may be twice the mass of the four-million-solar-mass black hole lurking at the center of our own Milky Way galaxy. As a star falls toward a black hole, it is ripped apart by intense tides. The gas is corralled into a disk that swirls around the black hole and becomes rapidly heated to temperatures of millions of degrees.

The innermost gas in the disk spirals toward the black hole, where rapid motion and magnetism creates dual, oppositely directed "funnels" through which some particles may escape. Particle jets driving matter at velocities greater than 80-90 percent the speed of light form along the black hole's spin axis. In the case of Swift J1644+57, one of these jets happened to point straight at Earth.

Theoretical studies of tidally disrupted stars suggested that they would appear as flares at optical and ultraviolet energies. The brightness and energy of a black hole's jet is greatly enhanced when viewed head-on. The phenomenon, called relativistic beaming, explains why Swift J1644+57 was seen at X-ray energies and appeared so strikingly luminous.

When first detected on March 28, the flares were initially assumed to signal a gamma-ray burst, one of the nearly daily short blasts of high-energy radiation often associated with the death of a massive star and the birth of a black hole in the distant universe. But as the emission continued to brighten and flare, astronomers realized that the most plausible explanation was the tidal disruption of a sun-like star seen as beamed emission.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลายเดือนมีนาคม 2554 พ.ศ. ดาวเทียม Swift ของนาซ่าแจ้งเตือนดาราเพื่อ flares high-energy รุนแรง และผิดปกติจากแหล่งใหม่ในกลุ่มดาวกลุ่มดาวมังกร พวกเขาเร็ว ๆ นี้ตระหนักว่า แหล่งที่มา ที่นี้เรียกว่า Swift J1644 + 57 เป็นผลของเหตุการณ์พิเศษอย่างแท้จริงซึ่งการตื่นตัวของของกาแลคซีระยะไกลแต่หลุมดำมันหยอง และใช้ดาว กาแลคซีเป็นฉะนี้ว่า รังสีจากการระเบิดเดินทาง 3.9 พันล้านปีก่อนโลกเข้าถึงชื่อดาราจักรส่วนใหญ่ รวมทั้งของเราเอง มีศูนย์กลางหนึ่งหลุมดำล้านเวลาดวงอาทิตย์ชั่งน้ำหนักเครื่องชั่ง ตามศึกษาใหม่ หลุมดำในจักรวาลโฮสต์ Swift J1644 + 57 ได้สองมวลของหลุมดำ 4 ล้านแสงมวลที่ซุ่มซ่อนของกาแล็กซี่ทางช้างเผือกของเราเอง เป็นดาวตกไปทางหลุมดำ มันเป็นริพมารับกระแสน้ำที่รุนแรง ก๊าซเป็น corralled ลงในดิสก์ที่ swirls รอบ ๆ หลุมดำ และกลายเป็นอย่างรวดเร็วความร้อนอุณหภูมิล้านองศาก๊าซสุดใน spirals ดิสก์ไปสู่หลุมดำ ที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและสนามแม่เหล็กสร้างคู่ oppositely ตรง "funnels" โดยที่อนุภาคบางอย่างอาจหลบหนี อนุภาคหัวฉีดขับเรื่องที่ตะกอนมากกว่า 80-90 เปอร์เซ็นต์ความเร็วของแสงแบบฟอร์มแกนหมุนของหลุมดำ ในกรณีของ Swift J1644 + 57, jets เหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นจะชี้ตรงไปที่โลกศึกษาทฤษฎีของดาว tidally ระหว่างสองวันแนะนำว่า พวกเขาจะปรากฏเป็น flares ที่พลังงานแสง และรังสีอัลตราไวโอเลต ความสว่างและพลังงานของเจ็ทของหลุมดำจะเพิ่มเมื่อดูพูดมาก ปรากฏการณ์ เรียกว่า relativistic อย่างเบิกบาน อธิบายทำไม Swift J1644 + 57 พลังงานเอกซเรย์ และปรากฏดังกว่าลูมินัสเมื่อพบครั้งแรก ในวันที่ 28 มีนาคม flares ที่ได้เริ่มต้นถือว่าโบกเป็นรังสีแกมมาระเบิด blasts สั้นเกือบทุกวันของรังสี high-energy มักเกี่ยวข้องกับการตายของดาวขนาดใหญ่และการเกิดของหลุมดำในจักรวาลไกลอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เป็นการปล่อยก๊าซอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มความสว่าง และสมัย นักดาราศาสตร์รู้ว่า คำอธิบายที่เป็นไปได้มากที่สุดคือ ทีมไทดัลของดวงอาทิตย์เหมือน ดาวเห็นเป็นคานอยู่ใต้การปล่อยก๊าซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงปลายเดือนมีนาคมปี 2011 ดาวเทียมสวิฟท์ของนาซ่าแจ้งเตือนนักดาราศาสตร์ที่รุนแรงและผิดปกติพลุพลังงานสูงจากแหล่งใหม่ในกลุ่มดาวเดรโก พวกเขารู้ทันทีว่าแหล่งที่มาซึ่งเป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นสวิฟท์ J1644 + 57 เป็นผลมาจากเหตุการณ์ที่พิเศษอย่างแท้จริง - ตื่นของหลุมดำอยู่เฉยๆกาแล็คซี่ที่ห่างไกลมันเป็นฝอยและบริโภคดาว กาแล็คซี่เพื่อให้ห่างไกลที่รังสีจากการระเบิดได้เดินทาง 3900000000 ปีก่อนที่จะถึงโลก. กาแลคซีส่วนใหญ่รวมทั้งของเราเองมีหลุมดำที่ใจกลาง supersized ชั่งน้ำหนักนับล้านเท่าของมวลดวงอาทิตย์ ตามการศึกษาใหม่ที่หลุมดำในกาแลคซีโฮสติ้งสวิฟท์ J1644 + 57 อาจจะเป็นสองเท่าของมวลของหลุมสี่ล้านแสงอาทิตย์มวลสีดำที่ซุ่มซ่อนที่เป็นศูนย์กลางของทางช้างเผือกของเราเอง เป็นดาราตกไปสู่หลุมดำก็จะฉีกออกจากกันโดยกระแสน้ำที่รุนแรง ก๊าซจะ corralled ลงในดิสก์ที่ swirls รอบหลุมดำและจะกลายเป็นความร้อนอย่างรวดเร็วอุณหภูมิล้านองศา. ก๊าซสุดในดิสก์เกลียวต่อหลุมดำที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่เหล็กสร้างคู่ผู้ที่อยู่ตรงกันข้าม "ช่องทาง" ผ่าน ซึ่งอนุภาคบางคนอาจจะหลบหนี เครื่องบินไอพ่นอนุภาคเรื่องการขับรถที่ความเร็วเกินกว่าร้อยละ 80-90 ความเร็วของแสงพร้อมรูปแบบหลุมดำของแกนหมุน ในกรณีของสวิฟท์ J1644 + 57 ซึ่งเป็นหนึ่งในทีมเจ็ตส์ที่เกิดขึ้นเหล่านี้จะชี้ตรงไปที่โลก. การศึกษาเชิงทฤษฎีของดาวกระจัดกระจาย tidally ชี้ให้เห็นว่าพวกเขาจะปรากฏเป็นพลุที่พลังงานแสงและรังสีอัลตราไวโอเลต ความสว่างและพลังงานของเครื่องบินเจ็ตของหลุมดำเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อดูบนหัว ปรากฏการณ์ที่เรียกว่าความสัมพันธ์ยิ้มแย้มแจ่มใส, อธิบายว่าทำไมสวิฟท์ J1644 + 57 ได้รับการมองเห็นที่พลังงาน X-ray และปรากฏการส่องสว่างเพื่อให้ยอดเยี่ยม. เมื่อตรวจพบครั้งแรกเมื่อวันที่ 28 มีนาคมพลุที่ถูกสันนิษฐานว่าเป็นครั้งแรกที่จะส่งสัญญาณการระเบิดรังสีแกมมาซึ่งเป็นหนึ่งในเกือบ ลั่นสั้นประจำวันของรังสีพลังงานสูงมักจะเกี่ยวข้องกับการตายของดาวขนาดใหญ่และการเกิดของหลุมดำในจักรวาลที่ห่างไกล แต่ในขณะที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มความสว่างและลุกเป็นไฟ, นักดาราศาสตร์รู้ว่าคำอธิบายที่เป็นไปได้มากที่สุดคือการหยุดชะงักน้ำขึ้นน้ำลงของดาวอาทิตย์เหมือนเห็นเป็นคานปล่อยก๊าซเรือนกระจก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงปลายเดือนมีนาคม 2554 นาซาอย่างรวดเร็วดาวเทียมเตือนนักดาราศาสตร์ที่รุนแรงผิดปกติ พลุจากแหล่งพลังงานใหม่ในกลุ่มดาวเดรโก พวกเขาเร็ว ๆนี้ว่า แหล่งข่าวซึ่งเป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นอย่างรวดเร็ว j1644 57 เป็นผลของเหตุการณ์วิสามัญอย่างแท้จริง - Awakening ของไกลของหลุมดำกาแล็กซี่อยู่เป็นริ้ว และทำลายดาวกาแล็กซีอยู่ไกลมากว่า รังสีจากการระเบิดได้เดินทางก่อนถึง 3.9 พันล้านปีโลก

ชื่อดาราจักรส่วนใหญ่รวมทั้งของเราเอง มีหลุมดำกลางโฮกหนักล้านเท่าของดวงอาทิตย์ มวล . ตามการศึกษาใหม่หลุมดำในจักรวาลโฮสติ้งรวดเร็ว j1644 57 อาจจะสองครั้งมวลของสี่ล้านแสงอาทิตย์มวลหลุมดำอยู่ที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกของเราเอง เป็นดาราลงสู่หลุมดำ มันฉีกเป็นชิ้นๆ ด้วยกระแสน้ำที่รุนแรง แก๊สจะอยู่รวมกันเป็นดิสก์ที่หมุนรอบหลุมดำและกลายเป็นอย่างรวดเร็ว ความร้อนที่มีอุณหภูมิล้านองศา

แก๊สสุดในดิสก์แบบต่อหลุมดำที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่เหล็กที่สร้างคู่ ในทางตรงข้ามกันกำกับ " กรวย " ซึ่งบางอนุภาคอาจหลบหนี ขับเครื่องบินอนุภาคขึ้นที่ความเร็วมากกว่า 80-90 เปอร์เซ็นต์ความเร็วของรูปแบบของแสงตามแกนหลุมดำหมุน ในกรณีของ Swift j1644 57 , หนึ่งของเครื่องบินเหล่านี้ขึ้นกับชี้ตรงไปที่โลก

การศึกษาเชิงทฤษฎีของ tidally หยุดชะงักดาวแนะนำว่าพวกเขาจะปรากฏเป็นดวงที่แสงอัลตราไวโอเลตและพลังงาน . ความสว่างและพลังงานของหลุมดำไอพ่นเพิ่มมากเมื่อมองซึ่งๆหน้า ปรากฏการณ์ที่เรียกว่าแสงส่ง , อธิบายว่าทำไมไว j1644 57 ถูกพบเห็นที่พลังงานรังสีเอกซ์และปรากฏอย่างแพรว

เมื่อแรกที่ตรวจพบในวันที่ 28 มีนาคมพลุเริ่มต้นถือว่าสัญญาณการระเบิดรังสีแกมมา หนึ่งใน เกือบ ทุกวัน สั้น การระเบิดของรังสีพลังงานสูงมักจะเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของดาราใหญ่ และการเกิดของหลุมดำในจักรวาลอันห่างไกล แต่เป็นมลพิษอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มความสว่างและลุกโชติช่วงนักดาราศาสตร์รู้ว่า คำอธิบายที่น่าเชื่อถือที่สุดคือการน้ำขึ้นน้ำลงของดวงอาทิตย์เหมือนดาวที่เห็นเป็นลำแสงออกมา