Most are torpedo-shaped (e.g. the N

Most are torpedo-shaped (e.g. the NERC Autosub6000
AUV; Fig. 1), but some have a more complex configuration allowing
them to move more slowly and across complex terrain, e.g. the WHOI
ABE and SENTRY AUVs (Yoerger et al., 2007a,b). AUVs follow a preprogrammed
course and are able to navigate using i) arrays of acoustic
beacons on the seafloor (Long Base Line, e.g. Jakuba et al., 2008), or ii) a
combination of Ultra Short Base Line acoustic communication, GPS positioning,
and inertial navigation (when below the surface — based on
dead reckoning using a combination of depth sensors, inertial sensors
and Doppler velocity sensors, e.g. McPhail, 2009). Unlike submarine
gliders,which are propelled using a buoyancy engine and have an undulating
trajectory, AUVs are able to maintain a direct (linear) trajectory
through the water and are therefore well suited to geoscience applications
requiring constant altitude, such as seabed mapping and
subbottom profiling (Mayer, 2006). Remotely Operated Vehicles
(ROVs) remain tethered to the host vessel and, while this enables
them to draw more power and communicate real-time data, their
speed, mobility and spatial range are very limited compared with an
AUV. The wholly autonomous nature of some AUVs means that the
deploying vessel can be used for other tasks (sometimes geographically
separate from the AUV work area) while the AUV is in the water, dramatically
increasing the amount of data that can be collected for a
given amount of ship-time (Yoerger et al., 2007a,b).
Depending on their pressure resistance, existing AUVs for scientific
research can operate in water depths (WD) of up to 6000 m (Fig. 1).
The ability of deep-water AUVs to fly relatively close to the seabed
(b5maltitude in areas of lowrelief)means they are potentially capable
of collecting seafloor mapping, profiling and imaging data of far higher
spatial resolution (up to two orders of magnitude) and navigational accuracy
than surface vessels and towed instruments, which include
sidescan sonar (Murton et al., 1992; Scheirer et al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่เป็นรูปตอร์ปิโด (เช่น Autosub6000 NERC
AUV Fig. 1), แต่บางส่วนมีความซับซ้อนการกำหนดค่าให้
เขาย้ายช้ามาก และ ภูมิประเทศที่ซับซ้อน เช่น WHOI
อะเบะและ SENTRY AUVs (Yoerger et al., 2007a, b) AUVs ตามที่ preprogrammed
หลักสูตร และสามารถนำทางโดยใช้ i) อาร์เรย์อคูสติก
เบคอนบน seafloor (ฐานสัน เช่น Jakuba et al., 2008), หรือ ii)
ชุดของ Ultra เส้นฐานสั้น ๆ สื่อสารอะคูสติก GPS ตำแหน่ง,
และนำ inertial (เมื่อใต้ผิว — ตาม
ตายถูกสอบสวนใช้ความลึกของเซนเซอร์ เซนเซอร์ inertial
และเซน เซอร์ความเร็ว Doppler เช่น McPhail, 2009) ซึ่งแตกต่างจากเรือดำน้ำ
gliders จากการใช้เครื่องพยุง และมีความลุ่ม ๆ ดอนๆ
วิถี AUVs จะรักษาวิถี (เชิงเส้น) โดยตรงการ
ผ่านน้ำและไม่ดีดังนั้นเหมาะกับโปรแกรมประยุกต์ geoscience
ต้องใช้ระดับความสูงคง เช่นการแม็ปก้นทะเล และ
subbottom สร้างโพรไฟล์ (เมเยอร์ 2006) ระยะไกล Vehicles
(ROVs) ดำเนินอยู่เรือโฮสต์ การ ใน ขณะนี้ช่วยให้คุณ
ให้พลังงาน และสื่อสารข้อมูลแบบเรียลไทม์ การ
ความเร็ว เคลื่อนไหวและช่วงพื้นที่มีจำกัดมากเมื่อเทียบกับการ
AUV ธรรมชาติอิสระทั้งหมดของ AUVs บางหมายความ ว่า
สามารถใช้เรือที่ใช้ในงานอื่น ๆ (บางครั้งกันทางภูมิศาสตร์
แยกต่างหากจากบริเวณผลิต AUV) AUV เป็นน้ำ อย่างมาก
เพิ่มจำนวนของข้อมูลที่รวบรวมสำหรับเป็น
รับเรือเวลา (Yoerger et al., 2007a, b) ได้
ขึ้นอยู่กับความต้านทานความดัน AUVs ที่มีอยู่ในวิทยาศาสตร์
วิจัยสามารถทำงานในน้ำลึก (WD) ถึง 6000 เมตร (Fig. 1) .
ความสามารถของ AUVs เรือบินค่อนข้างใกล้กับก้นทะเล
(b5maltitude ในพื้นที่ของ lowrelief) หมายความว่า พวกเขามีความสามารถอาจ
รวบรวม seafloor แมป การสร้างโพรไฟล์ และภาพข้อมูลไกลสูง
นำทางแม่นยำและความละเอียดปริภูมิ (สองอันดับของขนาด)
กว่าเรือและเครื่องพ่วง ซึ่งรวม
sidescan โซนาร์ (Murton et al., 1992 Scheirer และ al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่เป็นรูปตอร์ปิโด ( เช่น nerc autosub6000
auv ; รูปที่ 1 ) แต่บางคนที่ซับซ้อนมากขึ้นการตั้งค่าให้
พวกเขาขยับขึ้นอย่างช้า ๆ และข้ามภูมิประเทศที่ซับซ้อน เช่น whoi
เอ็บและทหารยาม auvs ( yoerger et al . , 2007a , B ) auvs ตาม preprogrammed
แน่นอน และสามารถไปใช้ อาร์เรย์ของ อะคูสติก )
บีคอนบนพื้น ( ยาวเส้นฐาน เช่น jakuba et al . , 2008 ) หรือ 2 )
การรวมกันของเส้นฐานการสื่อสารอัลตร้าสั้นอะคูสติก , GPS , และระบบนำทางเฉื่อย
( เมื่อด้านล่างพื้นผิวตาม
Reckoning ตายโดยใช้การรวมกันของเซ็นเซอร์และเซ็นเซอร์เฉื่อย
การเซนเซอร์ความเร็ว เช่น mcphail , 2009 ) ซึ่งแตกต่างจากเครื่องร่อนเรือดำน้ำ
ซึ่งจะขับเคลื่อนโดยใช้เครื่องยนต์ลอยและเป็นลูกคลื่น
เส้นทางการวิ่งauvs สามารถรักษาโดยตรง ( linear ) วิถี
ผ่านน้ำและดังนั้นจึงเหมาะกับการใช้งานที่ต้องการธรณีวิทยา
ระดับความสูงคงที่เช่นการทำแผนที่และก้นทะเล
subbottom โปรไฟล์ ( Mayer , 2006 ) พาหนะควบคุมทางไกล
( rovs ) ยังคงเชื่อมโยงกับกองทัพเรือ และในขณะนี้จะช่วยให้พวกเขาที่จะวาด
พลังงานมากขึ้นและสื่อสารข้อมูลแบบความเร็ว
,การเคลื่อนไหว และพื้นที่มี จำกัด มากเมื่อเทียบกับช่วง auv
. ธรรมชาติของทั้งหมดของ auvs หมายความว่า
ใช้ภาชนะที่สามารถใช้สำหรับงานอื่น ๆ ( บางครั้งภูมิศาสตร์
แยกจาก auv พื้นที่ทำงาน ) ในขณะที่ auv อยู่ในน้ำอย่างมาก
เพิ่มปริมาณของข้อมูลที่สามารถเก็บรวบรวมสำหรับ
เวลาที่กําหนดการจัดส่ง ( yoerger et al . , 2007a
, B )ขึ้นอยู่กับความต้านทานแรงดันของพวกเขาที่มีอยู่ auvs เพื่อการวิจัยทางวิทยาศาสตร์
สามารถทํางานได้ในความลึกของน้ำ ( WD ) สูงถึง 6 , 000 เมตร ( รูปที่ 1 ) .
ความสามารถดังกล่าว auvs บินค่อนข้างใกล้กับทะเล
( b5maltitude ในพื้นที่ของ lowrelief ) หมายความว่า พวกเขาอาจมีความสามารถ
เก็บแผนที่และพื้น โปรไฟล์ ข้อมูลการถ่ายภาพของไกลสูง
ความละเอียดเชิงพื้นที่ ( ถึงคำสั่งของขนาดสอง ) และการเดินเรือความถูกต้อง
กว่าเรือพื้นผิวและลากเครื่องมือซึ่งรวมถึง
sidescan โซนาร์ ( เมอร์เติ้น et al . , 1992 ; scheirer et al . , 2000 )