improvement programs without compro

improvement programs without compromising grain yield (Hallet al., 2004; Hash et al., 2006; Herrero et al., 2009, 2010). Most suchcases refer to scenarios where feed is relatively scarce and has acorrespondingly high value. In these cases, contributions ofresidues to gross production often range from 29 to 48% (Erenstein,1999). With past R&D mainly having looked into (semi-)arid envi-ronments and cereals such as sorghum and millet there appearspotential to look into the implications of investing in enhancingthe feed quality of maize stover through breeding, particularlyin contexts of widespread and intensive maize stover use forfeed such as in Mexico. The potential scalability of appropriatemulti-purpose varieties is another particular advantage: they canbe relatively easily scaled-out through public and private cropbreeding and seed systems (McDermott et al., 2010).Others have looked into options to enhance stover feed qual-ity through direct residue treatment and silage – including inMexico (e.g. Arriaga-Jordan et al., 2002; Estrada-Flores et al., 2006;Garcia-Martinez et al., 2009). Although earlier studies have flaggedpotential technological enhancement options of using fibrous cropresidues as feed these have typically had limited impact at the farmlevel because of limited incentives and scalability (Erenstein et al.,2011).For instance in the USA, maize stubble grazing plays animportant role in efficient beef production but stover harvestingand/or chemical treatment although feasible, were not economi-cal (Klopfenstein et al., 1987). Stover management practices mayostensibly also be improved to reduce wastage and enhance useefficiency. For instance, partial residue removal/grazing may onlyuse the more palatable components for feed and less palatable onesfor soil health. In the case of stubble grazing this could be achievedby managing its intensity and duration through confinement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรแกรมปรับปรุง โดยไม่มีการสูญเสียเมล็ดผลผลิต (Hallet al., 2004 แฮ al. et, 2006 Herrero et al. ปี 2009, 2010) Suchcases ส่วนใหญ่หมายถึงสถานการณ์ที่ดึงข้อมูลค่อนข้างหายาก และมีค่าสูง acorrespondingly ในกรณีเหล่านี้ ofresidues ผลงานการผลิตมักจะรวมช่วงจาก 29 48% (Erenstein, 1999) มีผ่าน R & D ส่วนใหญ่ไม่มอง (กึ่ง-) แห้งแล้งสามารถ-ronments และธัญพืชเช่นข้าวฟ่างฟ่างมี appearspotential ให้ดูในผลกระทบของการลงทุนใน enhancingthe อาหารคุณภาพของ stover ข้าวโพดผ่านการปรับปรุงพันธุ์ บริบท particularlyin ของ forfeed ใช้ stover ข้าวโพดแบบเร่งรัด และแพร่หลายเช่นในประเทศเม็กซิโก ขยับเป็นพันธุ์ appropriatemulti วัตถุประสงค์เป็นประโยชน์อื่นโดยเฉพาะ: พวกเขา canbe ค่อนข้างง่ายปรับออกผ่าน cropbreeding และเอกชนและระบบเมล็ด (แม็กเดอมอตต์ et al., 2010) คนอื่น ๆ ได้ดูเป็นตัวเลือกเพื่อเพิ่ม stover ฟีด qual-ity รักษาสารตกค้างโดยตรงและไซเลจต่อ – รวมทั้ง inMexico (เช่น Arriaga-Jordan et al., 2002 ฟลอเรสเอสตราดาและ al., 2006 Garcia-Martinez et al., 2009) ถึงแม้ว่าศึกษาก่อนมี flaggedpotential เพิ่มประสิทธิภาพเทคโนโลยีเลือกใช้ข้อ cropresidues เป็นอาหารเหล่านี้ได้โดยทั่วไป มีจำกัดผลกระทบที่ farmlevel แรงจูงใจที่จำกัดและภาระ (Erenstein et al., 2011) เช่น ในสหรัฐอเมริกา ตุ๊กตาข้าวโพด grazing บทบาท animportant ในการผลิตมีประสิทธิภาพเนื้อแต่ stover harvestingand / หรือเคมีบำบัดแม้ว่าเป็นไปได้ ไม่ economi-cal (Klopfenstein et al., 1987) Mayostensibly ปฏิบัติจัดการ stover ยังปรับปรุงเพื่อลดการสูญเสีย และเพิ่ม useefficiency ตัวอย่าง สารตกค้างบางส่วน เอา/grazing อาจ onlyuse คอมพอใจมากขึ้น ในอาหาร และ ไม่อร่อย onesfor ดินสุขภาพ ในกรณีที่ตุ๊กตา grazing นี้ อาจจะ achievedby การจัดการของความรุนแรงและระยะเวลาที่ผ่านเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรแกรมการปรับปรุงโดยไม่สูญเสียผลผลิต (Hallet อัล 2004. แฮ et al, 2006;.. Herrero, et al, 2009, 2010) suchcases ส่วนใหญ่หมายถึงสถานการณ์ที่ฟีดที่ค่อนข้างหายากและมีมูลค่าสูง acorrespondingly ในกรณีเหล่านี้มีส่วนร่วม ofresidues เพื่อการผลิตขั้นต้นมักจะอยู่ในช่วง 29-48% (Erenstein, 1999) ด้วย R ที่ผ่านมาและพัฒนาส่วนใหญ่ที่มีการมองเข้าไปใน (กึ่ง) แห้งแล้งคำา ENVI และธัญพืชเช่นข้าวฟ่างและลูกเดือยมี appearspotential จะมองเข้าไปในความหมายของการลงทุนในคุณภาพอาหาร enhancingthe ของซังข้าวโพดที่ผ่านการปรับปรุงพันธุ์ particularlyin บริบทของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์อย่างกว้างขวางและเข้มข้นใช้ซัง forfeed เช่นในเม็กซิโก ปรับขนาดที่มีศักยภาพของพันธุ์ appropriatemulti วัตถุประสงค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นข้อได้เปรียบอื่น: พวกเขา canbe ค่อนข้างง่ายปรับออกผ่าน cropbreeding ภาครัฐและเอกชนและระบบเมล็ดพันธุ์ (McDermott, et al, 2010). .Others ได้ดูเป็นตัวเลือกเพื่อเพิ่มฟีดซัง qual ity-ผ่าน การรักษาโดยตรงและสารตกค้างหมัก - รวมทั้ง inMexico (เช่นเออากาอัลจอร์แดน, 2002;... ดาฟลอเรส et al, 2006; การ์เซียมาร์ติเน-et al, 2009) ถึงแม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้มีตัวเลือกเพิ่มประสิทธิภาพของเทคโนโลยี flaggedpotential ของการใช้เส้นใย cropresidues เป็นอาหารเหล่านี้มักจะมีผลกระทบ จำกัด ที่ farmlevel เพราะแรงจูงใจที่ จำกัด และความยืดหยุ่น (Erenstein et al., 2011) การกีฬาเช่นในประเทศสหรัฐอเมริกา, ตอซังข้าวโพดเลี้ยงสัตว์แทะเล็มบทบาท animportant ในการผลิตเนื้อวัวที่มีประสิทธิภาพ แต่ซัง harvestingand / หรือสารเคมีแม้ว่าจะเป็นไปได้ไม่ economi-Cal (Klopfenstein et al., 1987) Stover การจัดการ mayostensibly ยังได้รับการปรับปรุงเพื่อลดการสูญเสียและเพิ่ม useefficiency ยกตัวอย่างเช่นการกำจัดสารตกค้างบางส่วน / ทุ่งเลี้ยงสัตว์อาจ onlyuse ส่วนประกอบอร่อยมากขึ้นสำหรับอาหารและกินน้อย onesfor สุขภาพดิน ในกรณีที่มีการเลี้ยงสัตว์ตอซังนี้อาจจะเกิดกับผู้บริหารจัดการรุนแรงและระยะเวลาผ่านการคุมขัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรับปรุงโปรแกรมโดยไม่สูญเสียผลผลิต ( แฮลลิต al . , 2004 ; สับ et al . , 2006 ; herrero et al . , 2009 , 2010 ) suchcases ส่วนใหญ่หมายถึงสถานการณ์ที่อาหารขาดแคลน และมี acorrespondingly ค่อนข้างสูง มูลค่า ในกรณีนี้ ให้ ofresidues ช่วงยอดการผลิตมักจะจาก 29 ถึง 48 % ( erenstein , 1999 )กับอดีต& R D ส่วนใหญ่มีดูเป็น ( กึ่ง ) ronments Envi แห้งแล้งและธัญพืช เช่น ข้าวฟ่างและข้าวฟ่างมี appearspotential ที่จะมองเข้าไปในความหมายของการลงทุนใน enhancingthe อาหารคุณภาพของข้าวโพดฝักผ่านการปรับปรุงพันธุ์ เช่น บริบทอย่างกว้างขวางและเข้มข้น ข้าวโพดฝักใช้ forfeed เช่นในเม็กซิโกสามารถเพิ่มศักยภาพของ appropriatemulti พันธุ์อื่นเพื่อประโยชน์เฉพาะ : พวกเขาสามารถค่อนข้างง่ายปรับผ่านภาครัฐและเอกชนระบบ cropbreeding และเมล็ด ( McDermott et al . , 2010 ) อื่น ๆได้มองเข้าไปในตัวเลือกที่จะเพิ่มส่วนเลี้ยง qual ity โดยตรง และผ่านการรักษากากหมัก ( ซึ่ง inmexico ( เช่น arriaga จอร์แดน et al . , 2002 ;เอสตราดา Flores et al . , 2006 ; การ์เซีย มาร์ติเนซ et al . , 2009 ) แม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้มีตัวเลือกการเพิ่มประสิทธิภาพเทคโนโลยีของเอนไซม์เซลลูเลส flaggedpotential ใช้เส้นใยเป็นอาหารเหล่านี้มักจะมีผลกระทบจำกัดใน farmlevel เพราะบริเวณจำกัดและ scalability ( erenstein et al . , 2011 ) เช่นในสหรัฐอเมริกาข้าวโพดซังแทะเล่นยังมีบทบาทในการผลิตที่มีประสิทธิภาพ แต่ส่วนเนื้อ harvestingand / หรือการรักษาทางเคมีถึงไปได้ ไม่ economi แคล ( klopfenstein et al . , 1987 ) แนวทางการจัดการซาก mayostensibly ยังได้รับการปรับปรุงเพื่อลดการสูญเสียและเพิ่ม useefficiency . สำหรับอินสแตนซ์partial residue removal / ระลึกถึง may onlyuse the ชา palatable more for เจอไรชี้อ palatable less onesfor soil health . ในกรณีของต้นหญ้านี้สามารถ achievedby การจัดการของความรุนแรงและระยะเวลาที่ผ่านการจำกัด