Civil wars as militarized political

Civil wars as militarized political conflicts create dependencies and constraints for armed actors as well as civilians that entail relational mechanisms in which basic survival considerations and coercive forms of control many supersede political preferences and notions of political legitimacy. Secondly, whereas social movement studies have to some extent focused on movements as challengers of incumbent governments and established elites, civil wars make clear that power relations between states and non state armed actors may be much more fluent and armed group and militant movements can shift into a position of governing certain areas and populations .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามกลางเมืองเป็นความขัดแย้งทางการเมือง militarized สร้างการอ้างอิงและข้อจำกัดสำหรับนักแสดงที่ติดอาวุธเช่นเดียวกับพลเรือนที่นำมาซึ่งเชิงกลไกในข้อควรพิจารณาในการดำรงชีวิตและรูปแบบควบคุม coercive ซึ่งหลายเด็ดขาดของความชอบธรรมทางการเมืองและการเมืองการกำหนดลักษณะ ประการที่สอง ในขณะที่ศึกษาการเคลื่อนไหวทางสังคมที่มีขอบเขตเน้นที่การเคลื่อนไหวเป็นการท้าทายรัฐบาลอำนวยและร่ำรวยขึ้น สงครามกลางเมืองให้ชัดเจนว่า ความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างรัฐและนักแสดงไม่ใช่สถานะอาวุธอาจเป็นกลุ่มติดอาวุธ และชำนาญมากขึ้น และเคลื่อนไหวหัวรุนแรงสามารถเปลี่ยนเป็นตำแหน่งของบางพื้นที่และประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามกลางเมืองเป็น militarized ความขัดแย้งทางการเมืองในการสร้างการอ้างอิงและข้อ จำกัด สำหรับนักแสดงอาวุธเช่นเดียวกับพลเรือนที่นำมาซึ่งกลไกเชิงสัมพันธ์ซึ่งการพิจารณาอยู่รอดขั้นพื้นฐานและรูปแบบการบีบบังคับของการควบคุมหลายแทนที่การตั้งค่าความคิดทางการเมืองและความชอบธรรมทางการเมือง ประการที่สองในขณะที่การศึกษาการเคลื่อนไหวทางสังคมต้องมีขอบเขตมุ่งเน้นไปที่การเคลื่อนไหวเป็นความท้าทายของรัฐบาลมีหน้าที่และชนชั้นจัดตั้งสงครามกลางเมืองให้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างรัฐและรัฐที่ไม่ใช่นักแสดงอาวุธอาจจะเป็นกลุ่มและการสงครามการเคลื่อนไหวมากขึ้นได้อย่างคล่องแคล่วและอาวุธสามารถเปลี่ยนเป็น ตำแหน่งของการปกครองบางพื้นที่และประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงครามกลางเมืองและ militarized ความขัดแย้งทางการเมืองสร้างการอ้างอิงและข้อจำกัดสำหรับนักแสดงอาวุธรวมทั้งพลเรือนที่ครอบคลุม สัมพันธ์ ซึ่งในการพิจารณากลไกการอยู่รอดขั้นพื้นฐาน และการบังคับควบคุมหลายแทนที่การตั้งค่ารูปแบบของการเมืองและความคิดของความชอบธรรมทางการเมือง ประการที่สอง ในขณะที่การศึกษาการเคลื่อนไหวทางสังคมได้บ้างที่เน้นการเคลื่อนไหวที่ท้าทายของรัฐบาลและขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำสงครามพลเรือนให้ชัดเจนว่า ความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างรัฐกับรัฐ ไม่ใช่กลุ่มติดอาวุธนักแสดงอาจจะมากขึ้นคล่องแคล่วและอาวุธและการเคลื่อนไหวต่อสู้สามารถเปลี่ยนเป็นตำแหน่งในบางพื้นที่และประชากร