Assessment is not always desirable

Assessment is not always desirable or appropriate.

In a schema-driven solution, for example, one should simply implement the solution without assessment unless or until something untoward occurs.

A simple-minded model that simply checks for assessments at a series of previously designated places (such as transition points between episodes and new information points) would miss the point entirely.

The utility of assessment is context-dependent, and much work needs to be done in specifying the contexts in which it is appropriate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินได้ไม่เสมอสมควร หรือเหมาะสม ในการขับเคลื่อนแผนแก้ปัญหา ตัวอย่าง หนึ่งควรเพียงใช้โซลูชันโดยไม่ประเมินยกเว้นว่า หรือจน กว่าสิ่งที่ untoward เกิดขึ้น แบบซื้อที่ตรวจประเมินในลำดับของสถานที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ (เช่นจุดเปลี่ยนระหว่างตอนและจุดข้อมูลใหม่) ก็ จะพลาดจุดทั้งหมด โปรแกรมอรรถประโยชน์ของการประเมินขึ้นอยู่กับบริบท และงานมากต้องทำในบริบทที่เหมาะสมระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินไม่เป็นที่พึงปรารถนาเสมอหรือที่เหมาะสม. ในสารละลายคีมาที่ขับเคลื่อนด้วยตัวอย่างเช่นหนึ่งก็ควรใช้วิธีการแก้ปัญหาโดยไม่ต้องประเมินเว้นแต่หรือจนกว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ดีเกิดขึ้น. แบบง่ายๆใจที่เพียงแค่ตรวจสอบการประเมินผลที่ชุดของสถานที่ที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ (เช่นจุดเปลี่ยนระหว่างเอพและจุดข้อมูลใหม่) จะพลาดจุดอย่างสิ้นเชิง. ยูทิลิตี้ของการประเมินคือขึ้นอยู่กับบริบทและการทำงานมากที่ต้องทำในการระบุบริบทในการที่จะมีความเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินมักไม่พึงปรารถนา หรือเหมาะสม

ใน schema ขับเคลื่อนโซลูชั่น , ตัวอย่างเช่น , หนึ่งควรเพียงแค่ใช้วิธีแก้ปัญหาโดยปราศจากการประเมินเว้นแต่หรือจนกว่าบางอย่างที่ไม่ดีเกิดขึ้น

วิใจแบบที่เพียงแค่ตรวจสอบการประเมินในชุดก่อนหน้านี้ที่กำหนด ( เช่น การเปลี่ยนจุดระหว่างจุดข้อมูลตอนใหม่ ) จะพลาดจุดทั้งหมด

โปรแกรมการประเมินขึ้นอยู่กับบริบท และทำงานมากที่ต้องทำในการบริบทที่เหมาะสม