A SHORT HISTORY OF PROTECTED AREAS

A SHORT HISTORY OF PROTECTED AREAS
AND SUSTAINABLE MANAGEMENT STRATEGIES
The balancing of the tension between the resource and the user during the late nineteenth century and into the late 1960s was largely achieved by focusing research, planning and management efforts on the resource base in determining infrastructure and facilities in the park. Social and economic factors were not an integral component of park planning and management and little was known about the dimensions and nature of human use. In this respect, management did not have an understanding of the interdependent relationship between social and biophysical systems. There was no overall approach to the selection and management of visitor opportunities, and the effectiveness of services could not be measured with incorrect decisions often being made about the size and location of facilities with little public involvement in the development of park plans and often confusing information was given to the visitors (Graham, 1990; 276).
As we have seen so far in this book increasing recreational and tourism use of protected areas is generally accompanied by negative environmental and social impacts. These impacts have to be managed to conserve ecological and recreational values, numerous planning and management frameworks have been developed to assist managers in preventing, combating or minimizing the effects of recreation use on natural environments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบย่อประวัติของป้องกันพื้นที่
และกลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืน
สมดุลของความตึงเครียดระหว่างทรัพยากรและผู้ใช้ใน ระหว่างช่วงปลายศตวรรษ และ ในปลายปี 1960 ส่วนใหญ่สำเร็จ โดยมุ่งเน้นความพยายามวิจัย การวางแผน และการจัดการทรัพยากรพื้นฐานในการกำหนดโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกในอุทยาน ปัจจัยทางสังคม และเศรษฐกิจไม่เป็นส่วนประกอบสำคัญของสวนมีการวางแผนและจัดการ และน้อยได้รู้จักมิติและธรรมชาติของมนุษย์ ประการนี้ บริหารไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างระบบสังคม และ biophysical จัด มีวิธีการเลือกและบริหารโอกาสที่ผู้เยี่ยมชม ไม่รวม ไม่สามารถวัดประสิทธิภาพของบริการ ด้วยตัดสินใจไม่ถูกต้องมักจะทำเกี่ยวกับขนาดและตำแหน่งที่ตั้งของสิ่งอำนวยความสะดวกมีน้อยเกี่ยวข้องสาธารณะในการพัฒนาแผนอุทยาน และมักเกิดความสับสนข้อมูลให้นักท่องเที่ยว (เกรแฮม 1990; 276) .
เราได้เห็นจนในหนังสือเล่มนี้ได้ออกกำลังกายเพิ่ม และลบผลกระทบสิ่งแวดล้อม และสังคมโดยทั่วไปพร้อมใช้ป้องกันพื้นที่ท่องเที่ยว ผลกระทบเหล่านี้ต้องจัดการเพื่อประหยัดค่าระบบนิเวศ และนันทนาการ การวางแผนมากมาย และกรอบการจัดการที่ได้รับการพัฒนาเพื่อช่วยผู้บริหารในการป้องกัน ต่อสู้ หรือลดผลกระทบของการใช้พักผ่อนหย่อนใจในธรรมชาติแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติสั้นพื้นที่คุ้มครอง
และกลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืน
สมดุลของความตึงเครียดระหว่างทรัพยากรและผู้ใช้ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้าปลายและในปลายปี 1960 ก็ประสบความสำเร็จโดยส่วนใหญ่มุ่งเน้นการวิจัยการวางแผนและการจัดการความพยายามในการฐานทรัพยากรในการกำหนดโครงสร้างพื้นฐานและ สิ่งอำนวยความสะดวกในสวนสาธารณะ ปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจที่ไม่เป็นองค์ประกอบสำคัญของการวางแผนและการจัดการสวนและเป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับขนาดและลักษณะการใช้งานของมนุษย์ ในแง่นี้การจัดการไม่ได้มีความเข้าใจในความสัมพันธ์ที่พึ่งพากันระหว่างระบบสังคมและชีวฟิสิกส์ ไม่มีวิธีการโดยรวมถึงการเลือกและการจัดการของผู้เข้าชมเป็นโอกาสและความมีประสิทธิภาพของการบริการที่ไม่สามารถวัดได้ด้วยการตัดสินใจที่ไม่ถูกต้องมักจะมีการทำเกี่ยวกับขนาดและที่ตั้งของสิ่งอำนวยความสะดวกการมีส่วนร่วมของประชาชนเพียงเล็กน้อยในการพัฒนาของแผนสวนสาธารณะและมักจะสับสนข้อมูล ให้กับผู้เข้าชม (เกรแฮม 1990; 276)
ที่เราได้เห็นจนถึงขณะนี้ในหนังสือเล่มนี้การเพิ่มการใช้สันทนาการและการท่องเที่ยวในพื้นที่ที่จะมาพร้อมกับการป้องกันโดยทั่วไปผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคมในเชิงลบ ผลกระทบเหล่านี้จะได้รับการจัดการเพื่อการอนุรักษ์คุณค่าทางนิเวศวิทยาและการพักผ่อนหย่อนใจการวางแผนและการจัดการหลายกรอบที่ได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อช่วยผู้บริหารในการป้องกัน, ต่อสู้หรือการลดผลกระทบของการใช้งานที่พักผ่อนหย่อนใจในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติสั้นของพื้นที่คุ้มครอง

และกลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืน สมดุลของแรงระหว่างทรัพยากรและผู้ใช้ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้าปลายและในปลายทศวรรษที่ 1960 เป็นส่วนใหญ่โดยเน้นการวิจัย , การวางแผนและความพยายามในการจัดการฐานทรัพยากรในการกำหนดโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกในอุทยานปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการวางแผนและการจัดการและสวนสาธารณะเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับขนาดธรรมชาติของมนุษย์ใช้ ในการนี้การจัดการไม่ได้มีความเข้าใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์กันระหว่างระบบสังคมและทางชีวกายภาพ . มีวิธีการเลือกโดยรวมและการจัดการของโอกาสที่ผู้เข้าชมและประสิทธิภาพของการบริการที่ไม่สามารถวัดได้ด้วยการตัดสินใจที่ไม่ถูกต้องมักจะถูกทำเกี่ยวกับขนาดและตำแหน่งของเครื่องกับประชาชนมีส่วนร่วมน้อยในการพัฒนาแผนอุทยานและข้อมูลที่มักจะสับสนให้กับผู้เข้าชม ( เกรแฮม , 1990 ;
0 )ตามที่เราได้เห็นเพื่อให้ห่างไกลในหนังสือเล่มนี้ การนันทนาการและการท่องเที่ยว ใช้ป้องกันพื้นที่โดยทั่วไปที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคมในเชิงลบ ผลกระทบเหล่านี้มีการจัดการเพื่ออนุรักษ์คุณค่าทางนิเวศวิทยาและนันทนาการ , การวางแผนและการจัดการต่างๆมากมายได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อช่วยให้ผู้จัดการในการป้องกันการส่ง หรือการลดผลกระทบของนันทนาการใช้ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติ