Sharing information has a critical

Sharing information has a critical role in managing the supply chain. Therefore, all tiers of a supply chain need to use a similar data format to share their information and to use their output data. Using the industry standard data format makes data exchange possible across the whole supply chain. Hence, using data standard was considered as another tool of LSC adaption. Each tier of a supply chain needs a performance measurement system to monitor organizational functions. Therefore, a continuous improvement system is required to monitor organizational performance. Based on the theory of network [71] in the SCM, maximizing the organizational performance is possible by creating a blend of weak and strong ties in the supply chain, which can be achieved by benchmarking from successful companies. This goal can be accomplished at the level of planning, designing, producing, operating, or sales, depending on the weaknesses of the company. Besides, inventory management was considered as another tool in adapting LSC because of its importance in the supply chain operation, thereby helping the organization maintain a competitive advantage. Any problem in managing inventory, either excessive product stock or backlog, causes difficulties in customer order, product storage, or additional costs for transportation.
To achieve a more detailed description of these techniques, related SCM theories were involved in designing the questionnaire construct (Table 2). According to the theory of strategic choice, the unique blended strategies beyond the individual firm should be applied in the SCM strategy decision-making. Thus, the supply chain, as the primary driver, is considered in all strategic decision-making processes in each tier of a chain. Therefore, in implementing LSC tools (Table 2), the decision must be made based on the whole supply chain benefits. The resource-based view theory [71] suggests that each tier can earn competitive advantages using valuable, priceless, and rare resources of its supply chain. According to this point of view, the supply chain is an inimitable competitive weapon, which can provide capability for product and process improvement. Moreover, institutional theory suggests sharing of organizational recipes among supply partners. Therefore, using supply chain resources and sharing organizational recipes make it possible for companies to standardize the planning, producing, and stock management processes across the whole supply chain. In addition, planning sales and operations in companies can use online tools available to all supply chain partners. More importantly, in developing new products, a high proportion of shared parts from other product lines of supply chain partners can be used. This strategy not only decreases designing time, but also avoids wasting time in making new tools and production line for these shared products because they were already produced in the other tier of the supply chain. Moreover, since the supply chain resources are shared, supply chain partners can use global or industry standard data format in exchanging products, availability, and sales-related data.
Game theory [72] suggests that a trustworthy relationship and mutual relation impede supply partners to pursue individual benefits instead of supply advantages. Organizational learning theory [73] implies sharing of knowledge and experiences among supply chain partners. Thus, if companies actively perform collaborative practices with their suppliers and customers as well as share their knowledge and experiences, non-value-added activities and numerous kinds of waste would be eliminated dramatically [74]. Social capital theory [72] suggests that joining for problem solving and sharing goals, experiences, information, and values among supply chain partners can improve organizational performance. Thus, all partners can establish a continuous improvement culture across the whole supply chain.
Since employers carry out all processes and activities, cooperation and coordination play an essential role in implementing LSC practices. Undoubtedly, implementing a new system takes time. Additionally, implementation is difficult to establish. Therefore, employers should not only be trained, but also encouraged and supported to believe they are valued assets.
Throughout the construction of the questionnaire, discussions were held with three food experts in the field of lean and SCM to check on the clarity of the questions and appropriateness of the proposed scale. These experts were chosen based on their willingness to participate and their level of experience (more than 10 years) in implementing lean and SCM initiatives in the food industry. The comments and feedback given were very useful in enhancing, amending, and improving the questionnaire. Based on the suggestions of the experts, the questions related to the “LSC tools” were completed.
This section is categorized by 12 parts (Table 3). Each part consists of four subsets (A, B, C and D). Each subset identifies the level of implementation of the main part. Thus, A shows “no implementation,” B shows little implementation, C shows “extensive implementation,” and D shows “complete implementation.” To clarify the notion and aim of each item, the subset explains the possibility of level of implementation, instead of using terms, such as “no implementation,” “little implementation,” “extensive implementation,” and “complete implementation.” Experts believe that this style provides an opportunity for the respondent to understand fully the items and avoid possible misunderstanding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ข้อมูลร่วมกันมีบทบาทสำคัญในการจัดการห่วงโซ่อุปทาน ดังนั้น ระดับทั้งหมดของห่วงโซ่อุปทานต้องการใช้รูปแบบข้อมูลคล้ายกันแบ่งปันข้อมูล และใช้ข้อมูลผลผลิต ใช้รูปแบบข้อมูลมาตรฐานอุตสาหกรรมช่วยให้ข้อมูลที่แลกเปลี่ยนได้ในห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ดังนั้น โดยใช้มาตรฐานข้อมูลที่ถือเป็นอีกมือหนึ่งของ LSC adaption แต่ละชั้นของห่วงโซ่อุปทานต้องการระบบประเมินประสิทธิภาพการทำงานเพื่อตรวจสอบฟังก์ชันงาน ดังนั้น ระบบปรับปรุงอย่างต่อเนื่องจะต้องตรวจสอบประสิทธิภาพขององค์กร ตามทฤษฎีของเครือข่าย [71] ในการห่วง เพิ่มประสิทธิภาพการทำงานขององค์กรได้ ด้วยการผสมผสานของความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง และอ่อนแอในห่วงโซ่อุปทาน ซึ่งสามารถทำได้ โดยการแข่งขันจากบริษัทที่ประสบความสำเร็จ เป้าหมายนี้สามารถทำได้ในระดับของการวางแผน ออกแบบ ผลิต ดำเนินงาน หรือ ขาย ขึ้นอยู่กับจุดอ่อนของบริษัท นอกจาก บริหารสินค้าคงคลังได้ถือเป็นเครื่องมืออื่นใน LSC สมดุลเนื่องจากความสำคัญในการดำเนินงานโซ่อุปทาน จึงช่วยให้องค์กรรักษาความ ปัญหาในการจัดการสินค้าคงคลัง สต็อกสินค้ามากเกินไปหรือยอดคงค้าง สาเหตุปัญหาในใบสั่งของลูกค้า จัดเก็บสินค้า หรือต้นทุนเพิ่มเติมสำหรับการขนส่งเพื่ออธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมของเทคนิคเหล่านี้ เกี่ยวข้องทฤษฎีห่วงเกี่ยวข้องในการออกแบบโครงสร้างแบบสอบถาม (ตารางที่ 2) ตามทฤษฎีของทางเลือกเชิงกลยุทธ์ ควรใช้กลยุทธ์แบบผสมผสานเฉพาะนอกเหนือจากแต่ละบริษัทตัดสินใจกลยุทธ์ SCM ดังนั้น โซ่ เป็นโปรแกรมควบคุมหลัก ถือในกระบวนการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ทั้งหมดในแต่ละระดับของกลุ่ม ดังนั้น ในการใช้เครื่องมือ LSC (ตารางที่ 2), การตัดสินใจต้องทำตามประโยชน์ห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด มุมมองทรัพยากรทฤษฎี [71] แนะนำว่า แต่ละระดับสามารถได้เปรียบในการแข่งขันโดยใช้ทรัพยากรที่มีคุณค่า ล้ำค่า และหายากของห่วงโซ่อุปทานของ ตามนี้มอง ห่วงโซ่อุปทานเป็นการ inimitable แข่งขันอาวุธ ซึ่งสามารถให้ความสามารถในการปรับปรุงผลิตภัณฑ์และกระบวนการ นอกจากนี้ ทฤษฎีสถาบันแนะนำสูตรองค์กรระหว่างจัดหาพันธมิตรร่วม ดังนั้น ใช้ทรัพยากรของห่วงโซ่อุปทานและสูตรขององค์กรร่วมกันทำบริษัทเพื่อกำหนดมาตรฐานการวางแผน ผลิต และการจัดการสินค้าคงคลังกระบวนการทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด นอกจากนี้ การวางแผนการขายและการดำเนินงานในบริษัทสามารถใช้เครื่องมือออนไลน์พร้อมหุ้นส่วนโซ่อุปทานทั้งหมด ที่สำคัญ ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ สัดส่วนที่สูงของร่วมชิ้นส่วนจากรายการสินค้าอื่น ๆ ของโซ่คู่ใช้ กลยุทธ์นี้ไม่เพียงแต่ลดเวลาการออกแบบ แต่ยัง หลีกเลี่ยงการเสียเวลาในการทำให้เครื่องมือใหม่และสายการผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้ใช้ร่วมกันเนื่องจากพวกเขาถูกผลิตในระดับของห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้ เนื่องจากใช้ร่วมกันทรัพยากรห่วงโซ่อุปทาน คู่ห่วงโซ่อุปทานสามารถใช้ส่วนกลาง หรือจัดรูปแบบข้อมูลมาตรฐานอุตสาหกรรมในการแลกเปลี่ยนสินค้า ความพร้อมใช้งาน และข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการขายทฤษฎีเกม [72] แนะนำที่ น่าเชื่อถือความสัมพันธ์และความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันเป็นอุปสรรคจัดหาพันธมิตรไล่แต่ละประโยชน์แทนการจัดหาประโยชน์ ทฤษฎีการเรียนรู้องค์กร [73] หมายถึงการแบ่งปันความรู้ และประสบการณ์ในหมู่คู่ค้าซัพพลายเชน ดังนั้น ถ้าบริษัทกำลังดำเนินการปฏิบัติร่วมกับซัพพลายเออร์และลูกค้าของพวกเขา รวมทั้งแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ ไม่มูลค่าเพิ่มกิจกรรมและหลายชนิดของขยะจะถูกตัดอย่างมาก [74] ทฤษฎีทุนสังคม [72] แนะนำว่า รวมปัญหาแก้ปัญหา และร่วมกันเป้าหมาย ประสบการณ์ ข้อมูล ค่าระหว่างคู่ห่วงโซ่อุปทาน และสามารถเพิ่มประสิทธิภาพขององค์กร ดังนั้น หุ้นส่วนทั้งหมดสามารถสร้างวัฒนธรรมการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดเนื่องจากนายจ้างดำเนินการกระบวนการและกิจกรรมทั้งหมด ความร่วมมือและประสานงานเล่นมีบทบาทสำคัญในการปฏิบัติตามแนวทาง LSC ไม่ต้องสงสัย การใช้ระบบใหม่ใช้เวลา นอกจากนี้ ใช้งานได้ยากที่จะสร้าง ดังนั้น นายจ้างควรไม่เพียงผ่านการฝึก อบรม แต่ยังสนับสนุนให้ และสนับสนุนให้เชื่อว่า พวกเขามีสินทรัพย์ที่บริษัทตลอดการก่อสร้างของแบบสอบถาม สนทนาถูกจัดขึ้น ด้วยผู้เชี่ยวชาญอาหารสามในฟิลด์ของ lean และ SCM เพื่อตรวจสอบความชัดเจนของคำถามและความของมาตราส่วนนำเสนอ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ถูกเลือกตามระดับของประสบการณ์ (มากกว่า 10 ปี) และยินดีที่จะเข้าร่วมในการดำเนินการแบบ lean และการริเริ่มของ SCM ในอุตสาหกรรมอาหาร ข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะที่ได้รับมีประโยชน์มาก ในการเพิ่ม แก้ไข ปรับปรุงแบบสอบถาม ตามข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญ คำถามที่เกี่ยวข้องกับ "เครื่องมือ LSC" ก็เสร็จสมบูรณ์ส่วนนี้จะแบ่งตาม 12 ส่วน (ตาราง 3) แต่ละส่วนประกอบด้วยชุดย่อยสี่ (A, B, C และ D) แต่ละชุดย่อยระบุระดับของการนำส่วนประกอบหลัก ดังนั้น การแสดง "ใช้งาน" B แสดงใช้งานน้อย C แสดง "การใช้งานอย่างละเอียด" และ D แสดง "สมบูรณ์ใช้งาน" เพื่อชี้แจงแนวคิดและจุดมุ่งหมายของแต่ละสินค้า กลุ่มย่อยอธิบายความเป็นไปได้ของระดับการใช้งาน แทนที่จะใช้เงื่อนไข เช่น "ไม่ใช้งาน "ใช้น้อย "การใช้งานอย่างละเอียด" และ "ทำงาน" ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า ลักษณะนี้ช่วยให้ผู้ตอบเข้าใจสินค้าครบถ้วน และหลีกเลี่ยงการเข้าใจผิดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ข้อมูลร่วมกันมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในการจัดการห่วงโซ่อุปทาน ดังนั้นทุกชั้นของห่วงโซ่อุปทานจำเป็นต้องใช้รูปแบบข้อมูลที่คล้ายกันที่จะแบ่งปันข้อมูลของพวกเขาและการใช้ข้อมูลผลผลิตของพวกเขา โดยใช้รูปแบบข้อมูลมาตรฐานอุตสาหกรรมทำให้การแลกเปลี่ยนข้อมูลที่เป็นไปได้ทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทาน ดังนั้นโดยใช้มาตรฐานข้อมูลที่ได้รับการพิจารณาเป็นเครื่องมือในการปรับตัวของ LSC อื่น ชั้นของห่วงโซ่อุปทานแต่ละความต้องการระบบการวัดประสิทธิภาพในการตรวจสอบการทำงานขององค์กร ดังนั้นระบบการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องจำเป็นต้องมีการตรวจสอบประสิทธิภาพขององค์กร ตามทฤษฎีของเครือข่าย [71] ใน SCM ที่การเพิ่มประสิทธิภาพขององค์กรเป็นไปได้โดยการสร้างการผสมผสานของความสัมพันธ์ที่อ่อนแอและแข็งแรงในห่วงโซ่อุปทานซึ่งสามารถทำได้โดยการเปรียบเทียบจาก บริษัท ที่ประสบความสำเร็จ เป้าหมายนี้สามารถทำได้ในระดับของการวางแผน, การออกแบบ, การผลิต, การดำเนินงานหรือการขายขึ้นอยู่กับจุดอ่อนของ บริษัท นอกจากนี้การจัดการสินค้าคงคลังได้รับการพิจารณาเป็นอีกเครื่องมือหนึ่งในการปรับตัว LSC เพราะความสำคัญในการดำเนินงานห่วงโซ่อุปทานจึงช่วยให้องค์กรรักษาความได้เปรียบในการแข่งขัน ปัญหาใด ๆ ในการจัดการสินค้าคงคลังทั้งสต็อกสินค้ามากเกินไปหรือค้างทำให้เกิดปัญหาในการสั่งซื้อของลูกค้าที่เก็บสินค้าหรือค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมสำหรับการขนส่ง.
เพื่อให้บรรลุอธิบายรายละเอียดของเทคนิคเหล่านี้เกี่ยวข้องกับทฤษฎี SCM มีส่วนร่วมในการออกแบบสร้างแบบสอบถาม (ตารางที่ 2) ตามทฤษฎีของทางเลือกเชิงกลยุทธ์กลยุทธ์การผสมที่ไม่ซ้ำกันเกินแต่ละ บริษัท ควรจะนำมาใช้ในกลยุทธ์ SCM การตัดสินใจที่ ดังนั้นห่วงโซ่อุปทานที่เป็นโปรแกรมควบคุมหลัก, มีการพิจารณาในกระบวนการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ทั้งหมดในแต่ละชั้นของห่วงโซ่ ดังนั้นในการดำเนินการเครื่องมือ LSC (ตารางที่ 2) การตัดสินใจจะต้องทำบนพื้นฐานของผลประโยชน์อุปทานทั้งห่วงโซ่ ทฤษฎีมุมมองทรัพยากรที่ใช้ [71] แสดงให้เห็นว่าในแต่ละชั้นจะได้รับประโยชน์จากการแข่งขันโดยใช้ที่มีคุณค่าล้ำค่าและทรัพยากรที่หายากของห่วงโซ่อุปทานของ ตามมุมมองนี้ห่วงโซ่อุปทานเป็นอาวุธในการแข่งขันเลียนแบบไม่ได้ซึ่งสามารถให้ความสามารถในการผลิตภัณฑ์และการปรับปรุงกระบวนการ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นทฤษฎีสถาบันการแบ่งปันสูตรขององค์กรระหว่างคู่ค้าอุปทาน ดังนั้นการใช้ทรัพยากรห่วงโซ่อุปทานและการแบ่งปันสูตรขององค์กรให้เป็นไปได้สำหรับ บริษัท ที่จะสร้างมาตรฐานการวางแผนการผลิตและการจัดการกระบวนการหุ้นทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้การขายการวางแผนและการดำเนินงานใน บริษัท สามารถใช้เครื่องมือออนไลน์ที่มีให้แก่คู่ค้าห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ที่สำคัญในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ในสัดส่วนที่สูงของชิ้นส่วนที่ใช้ร่วมกันจากสายผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของคู่ค้าห่วงโซ่อุปทานสามารถนำมาใช้ กลยุทธ์นี้ไม่เพียง แต่ลดเวลาการออกแบบ แต่ยังหลีกเลี่ยงการเสียเวลาในการทำเครื่องมือใหม่และสายการผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้ร่วมกันเพราะพวกเขามีการผลิตอยู่แล้วในชั้นอื่น ๆ ของห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้ตั้งแต่ทรัพยากรห่วงโซ่อุปทานที่ใช้ร่วมกันคู่ค้าห่วงโซ่อุปทานสามารถใช้ทั่วโลกหรืออุตสาหกรรมรูปแบบข้อมูลมาตรฐานในการแลกเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ความพร้อมใช้งานและข้อมูลการขายที่เกี่ยวข้องกับ.
ทฤษฎีเกม [72] แสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์ที่น่าเชื่อถือและมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันเป็นอุปสรรคต่อคู่ค้าอุปทาน ไล่ตามผลประโยชน์ของแต่ละบุคคลแทนข้อดีอุปทาน ทฤษฎีการเรียนรู้ขององค์กร [73] หมายถึงการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ระหว่างคู่ค้าห่วงโซ่อุปทาน ดังนั้นหาก บริษัท ดำเนินการอย่างแข็งขันการปฏิบัติร่วมกันกับคู่ค้าและลูกค้าของพวกเขาเช่นเดียวกับการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ของพวกเขาไม่ใช่กิจกรรมที่มีมูลค่าเพิ่มและหลายชนิดของเสียจะถูกกำจัดอย่างมาก [74] ทฤษฎีทุนทางสังคม [72] แสดงให้เห็นว่าการเข้าร่วมในการแก้ปัญหาและการแบ่งปันเป้าหมายประสบการณ์ข้อมูลและค่านิยมในหมู่พันธมิตรห่วงโซ่อุปทานสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพขององค์กร ดังนั้นคู่ค้าสามารถสร้างวัฒนธรรมการพัฒนาอย่างต่อเนื่องในห่วงโซ่อุปทานทั้ง.
ตั้งแต่นายจ้างดำเนินการทุกขั้นตอนและกิจกรรมความร่วมมือและการประสานงานที่มีบทบาทสำคัญในการดำเนินการปฏิบัติ LSC ไม่ต้องสงสัย, การดำเนินการระบบใหม่ต้องใช้เวลา นอกจากนี้การดำเนินการเป็นเรื่องยากที่จะสร้าง ดังนั้นนายจ้างควรไม่เพียง แต่จะได้รับการฝึกฝน แต่ยังให้กำลังใจและสนับสนุนที่จะเชื่อว่าพวกเขามีมูลค่าสินทรัพย์.
ตลอดการก่อสร้างแบบสอบถามการอภิปรายถูกจัดขึ้นสามผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารในด้านการผลิตแบบลีนและ SCM เพื่อตรวจสอบความชัดเจนของคำถามที่ และความเหมาะสมของขนาดที่นำเสนอ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ได้รับการแต่งตั้งขึ้นอยู่กับความตั้งใจที่จะมีส่วนร่วมและระดับของประสบการณ์ (มากกว่า 10 ปี) ในการดำเนินการและการริเริ่มยัน SCM ในอุตสาหกรรมอาหาร ความเห็นและข้อเสนอแนะที่ได้รับเป็นประโยชน์มากในการเสริมสร้าง, แก้ไขและการปรับปรุงแบบสอบถาม ขึ้นอยู่กับข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญคำถามที่เกี่ยวข้องกับ "เครื่องมือ LSC" เสร็จสมบูรณ์.
ในส่วนนี้จะถูกจัดประเภท 12 ชิ้นส่วน (ตารางที่ 3) แต่ละส่วนประกอบด้วยสี่ส่วนย่อย (A, B, C และ D) ส่วนย่อยแต่ละระบุระดับของการดำเนินงานของส่วนหลัก ดังนั้นแสดงให้เห็น "การดำเนินการไม่มี" B แสดงให้เห็นถึงการดำเนินงานเล็ก ๆ น้อย ๆ , C แสดงให้เห็นว่า "การดำเนินงานที่กว้างขวาง" และ D แสดงให้เห็นว่า "การดำเนินการเสร็จสมบูรณ์." ชี้แจงความคิดและจุดมุ่งหมายของแต่ละรายการย่อยอธิบายความเป็นไปได้ของระดับของการดำเนินการแทน การใช้คำเช่น "ไม่มีการดำเนินการ", "การดำเนินงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ", "การดำเนินงานที่กว้างขวาง" และ "การดำเนินการเสร็จสมบูรณ์." ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่ารูปแบบนี้เปิดโอกาสให้ผู้ถูกกล่าวหาที่จะเข้าใจอย่างเต็มที่รายการและหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดที่เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบ่งปันข้อมูลที่มีบทบาทสำคัญในการจัดการโซ่อุปทาน ดังนั้น ทุกชั้นของโซ่อุปทานจะต้องใช้รูปแบบข้อมูลที่คล้ายกันเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูล และใช้ข้อมูลผลผลิตของตน การใช้มาตรฐานอุตสาหกรรมรูปแบบข้อมูลให้แลกเปลี่ยนข้อมูลเป็นไปได้ในห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ดังนั้น โดยใช้มาตรฐานข้อมูลถือว่าเป็นอีกเครื่องมือหนึ่งของระยะที่เหมาะสม .แต่ละระดับของห่วงโซ่อุปทานความต้องการของระบบการวัดประสิทธิภาพในการตรวจสอบการทำงานขององค์การ ดังนั้น ระบบการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพขององค์การ ตามทฤษฎีของเครือข่าย [ 71 ] ใน SCM , การเพิ่มประสิทธิภาพขององค์กรเป็นไปได้โดยการสร้างการผสมผสานที่อ่อนแอและความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งในห่วงโซ่อุปทานซึ่งสามารถทำได้โดยการเปรียบเทียบจาก บริษัท ที่ประสบความสำเร็จ เป้าหมายนี้สามารถบรรลุระดับของการวางแผน การออกแบบ ผลิต งาน หรือ การขาย ขึ้นอยู่กับจุดอ่อนของบริษัท นอกจากนี้ การจัดการสินค้าคงคลังเป็นเครื่องมืออื่นในการปรับระยะเพราะความสำคัญของมันในห่วงโซ่อุปทาน การดําเนินงานจึงช่วยให้องค์กรรักษาความได้เปรียบในการแข่งขัน มีปัญหาในการจัดการสินค้าคงคลัง , สต็อกสินค้าให้มากเกินไป หรือ ค้าง สาเหตุปัญหาในการสั่งซื้อของลูกค้าที่เก็บสินค้าหรือค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมในการขนส่ง
เพื่อให้บรรลุคําอธิบายรายละเอียดของเทคนิคเหล่านี้ เกี่ยวข้องกับ SCM ทฤษฎีเกี่ยวข้องในการออกแบบแบบสอบถามสร้าง ( ตารางที่ 2 )ตามทฤษฎีทางเลือกเชิงกลยุทธ์ พิเศษผสมกลยุทธ์นอกเหนือจาก บริษัท บุคคลควรใช้ใน SCM กลยุทธ์การตัดสินใจ ดังนั้น , ห่วงโซ่อุปทาน , เป็นคนขับหลักคือการพิจารณาในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ในแต่ละระดับของโซ่ ดังนั้น ในการใช้เครื่องมือ , ( ตารางที่ 2 )การตัดสินใจจะต้องทําตามห่วงโซ่ประโยชน์ แนวคิดทฤษฎี [ 71 ] แสดงให้เห็นว่าแต่ละชั้นสามารถสร้างข้อได้เปรียบในการแข่งขัน โดยใช้ทรัพยากรที่หายากและมีคุณค่า ไม่มีค่าของห่วงโซ่อุปทาน ตามมุมมองนี้ โซ่เป็นอาวุธในการแข่งขันที่เลียนแบบ ซึ่งสามารถให้ความสามารถของผลิตภัณฑ์และการปรับปรุงกระบวนการ นอกจากนี้ทฤษฎีสถาบันแนะนำแบ่งปันสูตรองค์การระหว่างคู่ค้าจัดหา ดังนั้น การจัดหาทรัพยากรและการแบ่งปันสูตรกับโซ่ให้มันเป็นไปได้สำหรับ บริษัท ที่จะสร้างมาตรฐานการวางแผนการผลิตและการจัดการสินค้าคงคลังกระบวนการในโซ่อุปทานทั้งหมด นอกจากนี้การวางแผนการขายและการปฏิบัติการใน บริษัท สามารถใช้เครื่องมือออนไลน์ที่สามารถใช้ได้กับทุกคู่ค้าห่วงโซ่อุปทาน ที่สำคัญ ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ สูงสัดส่วนของใช้ชิ้นส่วนจากสายอื่น ๆผลิตภัณฑ์ของอุปทานโซ่คู่ สามารถใช้ กลยุทธ์นี้ไม่เพียง แต่ลดแบบเวลาแต่ก็หลีกเลี่ยงการเสียเวลาในการสร้างเครื่องมือใหม่และสายการผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ใช้ร่วมกันเหล่านี้เพราะพวกเขาผลิตแล้ว ในระดับอื่น ๆในห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้ ตั้งแต่ โซ่ อุปทาน ทรัพยากรร่วมกัน จัดหาโซ่คู่สามารถใช้ทั่วโลกหรืออุตสาหกรรมมาตรฐานรูปแบบข้อมูลในการแลกเปลี่ยนสินค้า บริการ และการขายข้อมูลที่เกี่ยวข้อง .
ทฤษฎีเกม [ 72 ] แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ที่เชื่อถือ และความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ทำให้คู่ค้าจัดหาแสวงประโยชน์แต่ละแทนของข้อดีของอุปทาน การเรียนรู้องค์การทฤษฎี [ 73 ] แสดงถึงการแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์ระหว่างโซ่คู่ ดังนั้นหากบริษัทดำเนินการร่วมกันอย่างแข็งขันการปฏิบัติกับคู่ค้าและลูกค้าของพวกเขาเช่นเดียวกับการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ และไม่มีมูลค่าเพิ่มกิจกรรมหลายประเภทของเสียจะถูกกำจัดออกไปอย่างรวดเร็ว [ 74 ] ต้นทุนทางสังคม [ 72 ] แสดงให้เห็นว่าร่วมแก้ปัญหาและร่วมกันเป้าหมาย , ประสบการณ์ , ข้อมูลและค่าระหว่างอุปทานโซ่คู่สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพขององค์การ ดังนั้น พันธมิตรทั้งหมดสามารถสร้างวัฒนธรรมการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด
ตั้งแต่นายจ้างดําเนินการกระบวนการทั้งหมดและกิจกรรมความร่วมมือและการประสานงานมีบทบาทสำคัญในการดำเนินการ , การปฏิบัติ ไม่ต้องสงสัย , การใช้ระบบใหม่ใช้เวลา นอกจากนี้การดำเนินการเป็นเรื่องยากที่จะสร้าง ดังนั้นนายจ้างควรไม่เพียง แต่ได้รับการฝึกอบรม แต่ยังส่งเสริมและสนับสนุนที่จะเชื่อว่าพวกเขามีมูลค่าสินทรัพย์
ตลอดการก่อสร้างของแบบสอบถาม การอภิปรายที่จัดขึ้นกับ 3 ผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารในฟิลด์ของปอดและ SCM เพื่อตรวจสอบความชัดเจนของคำถาม และความเหมาะสมของการนำเสนอมาตราผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ได้รับเลือกขึ้นอยู่กับความเต็มใจของพวกเขาที่จะเข้าร่วม และระดับของประสบการณ์มากกว่า 10 ปีในเอนและ SCM ใหม่ในอุตสาหกรรมอาหาร ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะที่ได้รับคือ มีประโยชน์มากในการเพิ่ม , แก้ไขและปรับปรุงแบบสอบถาม ตามข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญ คำถามที่เกี่ยวข้องกับ " เครื่องมือ " (
, เสร็จส่วนนี้จะแบ่งเป็น 12 ส่วน ( ตารางที่ 3 ) แต่ละส่วนจะประกอบด้วยสี่ส่วนย่อย ( A , B , C และ D ) แต่ละส่วนย่อยจะระบุระดับการดำเนินงานของส่วนหลัก ดังนั้น แสดงให้เห็นว่า " ไม่ใช้ " B แสดงเล็ก ๆน้อย ๆปฏิบัติ C แสดง " การใช้อย่างละเอียด และ D แสดง " การ " สมบูรณ์ " เพื่อชี้แจงความคิดและจุดมุ่งหมายของแต่ละสินค้าที่ย่อยอธิบายถึงความเป็นไปได้ของการใช้ระดับของแทนการใช้คำเช่น " ไม่ใช้ " น้อย " ใช้งาน " , " อย่างละเอียด การ " และ " ให้ใช้ " ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่ารูปแบบนี้ให้โอกาสจำเลยเข้าใจรายการและเลี่ยงความเข้าใจผิด