Flavonoid content and TEAC were pos

Flavonoid content and TEAC were positively correlated when all
treatments and dates were considered and although this correlation
was weak, it was statistically significant (Fig. 5). However, when
compared by sample date, the relationship between flavonoid content
and TEAC is more highly correlated, except at day 14, when flavonoid
content declined significantly but TEAC values did not (Fig. 6).
There were no significant differences in leaf area between light or
shade treatments. Among salinity treatments, leaf area was significantly
lower for salinity 15 treatments within days 14 and 21; by
day 14 leaves at this salinity had become wrinkled along the margins
and brittle. In contrast, leaves in salinity 35 and salinity 25 treatments
did not become wrinkled or brittle and their areas increased from day
7 through 21 (Fig. 7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อหา flavonoid และ TEAC ได้บวกความสัมพันธ์เมื่อทั้งหมดรักษาและวันที่ได้พิจารณา และแม้ว่าความสัมพันธ์นี้สาย ก็มีนัยสำคัญทางสถิติ (5 รูป) อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบตามตัวอย่างวัน ความสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหา flavonoidTEAC เป็นเพิ่มเติมสูงมีความสัมพันธ์ ยกเว้นวัน 14 เมื่อ flavonoidเนื้อหาลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แต่ค่า TEAC ไม่ (6 รูป)มีไม่มีความแตกต่างกันในพื้นที่ใบระหว่างแสง หรือโป๊ะโคมทรีทเมนท์ ระหว่างที่รักษาความเค็ม พื้นที่ใบอย่างมีนัยสำคัญต่ำสำหรับการรักษาความเค็ม 15 ภายในวันที่ 14 และ 21 โดยใบที่ 14 วันที่ความเค็มนี้ได้กลายเป็นรอยย่นตามขอบและเปราะ ออกตรงกันข้าม ในความเค็ม 35 และรักษาความเค็ม 25ไม่ได้เป็นรอยย่น หรือเปราะและพื้นที่ของพวกเขาเพิ่มขึ้นจากวัน7 ถึง 21 (7 รูป)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหา flavonoid และ TEAC มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกเมื่อทุก
การรักษาและวันที่ได้รับการพิจารณาและถึงแม้ว่าความสัมพันธ์นี้
อ่อนแอมันเป็นนัยสำคัญทางสถิติ (รูปที่. 5) แต่เมื่อ
เทียบตามวันตัวอย่างความสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหา flavonoid
และ TEAC มีความสัมพันธ์มากขึ้นอย่างมากยกเว้นในวันที่ 14 เมื่อ flavonoid
เนื้อหาลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แต่ค่า TEAC ไม่ได้ (รูปที่. 6).
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่ใบระหว่าง แสงหรือ
ร่มเงาการรักษา ท่ามกลางการรักษาความเค็มพื้นที่ใบอย่างมีนัยสำคัญ
ที่ต่ำกว่าสำหรับความเค็ม 15 รักษาภายในวันที่ 14 และ 21; โดย
วันที่ 14 ใบที่ระดับความเค็มนี้ได้กลายเป็นรอยย่นไปตามขอบ
และเปราะ ในทางตรงกันข้ามใบความเค็ม 35 และความเค็ม 25 รักษา
ไม่ได้กลายเป็นรอยย่นหรือเปราะและพื้นที่ของพวกเขาเพิ่มขึ้นจากวัน
ที่ 7 ถึง 21 (รูปที่. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณฟลาโวนอยด์ และ Teac มีความสัมพันธ์เมื่อการพิจารณาถึงความสัมพันธ์นี้และวันที่อ่อนแอ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( ภาพที่ 5 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเมื่อวันที่ตัวอย่างความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณฟลาโวนอยด์มีมากขึ้นในระดับสูง และ Teac ยกเว้นที่ 14 วัน เมื่อ ฟลาโวนอยด์ปริมาณลดลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ Teac ค่าไม่ได้ ( ภาพที่ 6 )ไม่มีความแตกต่างระหว่างแสง หรือ พื้นที่ใบสีรักษา ระหว่างการรักษาความเค็มของพื้นที่ใบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติลดความเค็ม 15 ตำรับ ภายในวันที่ 14 และ 21 ; โดยวันที่ 14 ใบที่ความเค็มนี้ได้กลายเป็นรอยย่นตามขอบและเปราะ ในทางตรงกันข้ามใบความเค็ม 35 และ 25 รักษาความเค็มไม่ได้กลายเป็นเหี่ยว หรือเปราะ และพื้นที่ของพวกเขาเพิ่มขึ้นจากวัน7 ผ่าน 21 ( รูปที่ 7 )