1) IntroductionPapaya, also called

1) Introduction
Papaya, also called papaw or pawpaw, is an edible melon-like fruit of a tropical softwood tree (Carica papaya) of the family Caricaceae. It is native to Central America and has spread to many other tropical and sub-tropical lands including India, the Philippines, and parts of Africa by way of early trade routes. Today it is cultivated throughout the tropical world and in the warmest parts of the subtropics. Papaya is considered one of the most economically important and nutritious fruits, being a rich source of antioxidant nutrients such as carotenes, vitamin C and flavonoids; the B vitamins folate and pantothenic acid; the minerals potassium and magnesium; and fiber. In addition, papaya is the source of the digestive enzyme papain, which is an industrial ingredient used in brewing, meat tenderizing, pharmaceuticals, beauty products and cosmetics.
Global papaya production averaged 5.78 million tons in 1998-2003, with an annual average increase of 4.1% during the last five years. Global trade in papaya averaged US$ 113 million across the same period. Brazil, Mexico, Nigeria, India and Indonesia have consistently been the top producers, contributing more than 71% of the total world production (FAOSTAT, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1) ความรู้เบื้องต้นเกี่ยว
มะละกอที่เรียกว่าสมเด็จพระสันตะปาปาหรือมะละกอเป็นผลไม้ที่กินแตงโมเหมือนของต้นไม้ไม้เนื้ออ่อนเขตร้อน (มะละกอ) ของครอบครัววงศ์มะละกอ มันเป็นสันดานไปอเมริกากลางและมีการแพร่กระจายไปยังดินแดนเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้งอินเดีย, ฟิลิปปินส์, และชิ้นส่วนของทวีปแอฟริกาโดยวิธีการของเส้นทางการค้าในช่วงต้น วันนี้มันเป็นที่ปลูกในเขตร้อนทั่วโลกและในส่วนที่อบอุ่นที่สุดของ subtropics มะละกอถือเป็นหนึ่งในผลไม้ที่สำคัญที่สุดและมีคุณค่าทางโภชนาการทางเศรษฐกิจเป็นแหล่งอุดมไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระของสารอาหารเช่นแคโรทีนวิตามินซีและ flavonoids; บีวิตามินโฟเลตและกรด pantothenic; แร่ธาตุโพแทสเซียมและแมกนีเซียม; และเส้นใย นอกจากนี้มะละกอเป็นที่มาของการย่อยอาหารเอนไซม์ปาเปนซึ่งเป็นส่วนประกอบที่ใช้ในอุตสาหกรรมเบียร์ tenderizing เนื้อ, ยา, ผลิตภัณฑ์ความงามและเครื่องสำอาง.
การผลิตมะละกอทั่วโลกเฉลี่ย 5,780,000 ตันในปี 1998-2003 ที่มีการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยปีละ 4.1% ในช่วงห้าปีที่ผ่าน การค้าโลกในมะละกอ averaged สหรัฐอเมริกา $ 113 ล้านบาทตลอดระยะเวลาเดียวกัน บราซิล, เม็กซิโก, ไนจีเรีย, อินเดียและอินโดนีเซียได้รับอย่างสม่ำเสมอผู้ผลิตชั้นนำที่เอื้อมากขึ้นกว่า 71% ของการผลิตทั่วโลกรวม (FAOSTAT, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ) แนะนำมะละกอ เรียกว่าสิ่งแวดล้อมทางสังคมหรือปากท้องเป็นแตงโมกินได้เหมือนผลไม้ของต้นไม้ไม้เนื้ออ่อนเขตร้อน ( มะละกอ ) ของ caricaceae ครอบครัว มันเป็นชาวอเมริกากลางและมีการแพร่กระจายไปหลายๆดินแดนเขตร้อนและกึ่งร้อน ได้แก่ อินเดีย ฟิลิปปินส์ และบางส่วนของแอฟริกา โดยเส้นทางการค้าต้นแบบของ วันนี้มันเป็นที่ปลูกทั่วโลกในเขตร้อนและในส่วนที่อบอุ่นที่สุดของ subtropics . มะละกอเป็นถือเป็นหนึ่งในทางเศรษฐกิจมากที่สุดที่สำคัญและมีคุณค่าทางโภชนาการผลไม้ เป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารอาหารต้านอนุมูลอิสระ เช่น แคโรทีน วิตามินซี และสารฟลาโวนอยด์ และวิตามินบี โฟเลต และ Pantothenic Acid ; แร่ธาตุโพแทสเซียม และแมกนีเซียม และเส้นใยอาหาร นอกจากนี้ มะละกอเป็นแหล่งของเอนไซม์ปาเปนเอนไซม์ย่อยอาหารซึ่งเป็นอุตสาหกรรมส่วนผสมที่ใช้ในการหมักเนื้อ tenderizing , ยา , ผลิตภัณฑ์ความงามและเครื่องสำอางการผลิตมะละกอทั่วโลกเฉลี่ย 5.78 ล้านตันในปีที่มีเฉลี่ยรายปีเพิ่มขึ้น 4.1% ในช่วงห้าปี การค้าโลกในมะละกอเฉลี่ย US $ 113 ล้านบาทในช่วงเวลาเดียวกัน บราซิล , เม็กซิโก , ไนจีเรีย , อินเดีย และ อินโดนีเซียมีอย่างต่อเนื่องเป็นผู้ผลิตด้านบน , บริจาคมากกว่า 71% ของการผลิตของโลกทั้งหมด ( faostat , 2004 )