And this kind of calmness wasn’t de

And this kind of calmness wasn’t deliberately acted out or sustained by him, it was instead a true and genuine calmness that stems from the soul. Ordinary people couldn’t possibly witness such a situation and scenery, and more so couldn’t cause them. Yet to him, it was already too too many times…

Back then, it was because of enmity. Those people that killed his Master, he used the heaven opposing poison of the Sky Poison Pearl, and made those sects face total annihilation one by one… Making entire sects, and even the surrounding cities into fields of stacked corpses. And amongst them, there were even many sects whose scope and scale far surpassed the Burning Heaven Clan.

Today, it was similarly because of enmity. Even though Xiao Lie and Xiao Lingxi were both already rescued by him, and were all safe and sound, after experiencing his past life, he would never let himself to idiotically take pity and be merciful. Even if he was to be called the devil, be cast aside, cursed, and feared by the people of the world, he still absolutely would not regret today.

Because in his previous life, it was precisely because of mercy that other people had forced his Master to die; it was precisely because of mercy, that after many times of scraping past death, he was still forced down Cloud’s End Cliff in the end; it was also because of a moment of mercifulness, that gave Burning Heaven Clan the chance to abduct his Grandfather and Little Aunt! It wasn’t because his heart had become ice cold and dark, it was instead the two lives he lived once and once again teaching him, that any mercy to the enemy, was cruelty to the people by his side… and sometimes, this cruelty was fatal!

However, amidst Burning Heaven Clan’s remains, not everyone beside Yun Che was a corpse. Just ahead of Yun Che, a figure shakingly stood up. His hair was messy, his face full of dust, and his body riddled with wounds; but his pair of eyes emitted a light even more vicious than that of a ferocious wolf.

His body swayed, and he was only able to stand up after using almost all of his power. But along with an explosive roar, his entire body suddenly flooded out a surge of enormous strength from who knew where, as his entire body pounced toward Yun Che with his two hands tightly gripping toward Yun Che’s throat.

His actions made Yun Che’s gaze abruptly jump… His body was already completely exhausted, yet he still erupted with such a strength. And this.. was evidently a strength squeezed out from from the soul!

Having lived two lives, it’s actually the first time Yun Che had met someone similar to him, who had a willpower strong enough to squeeze out strength from within the soul!

Yun Che raised his arm and casually swung. A gust of howling wind swept that person a great distance away. He laid on the ground, his entire body trembling, and then, he actually slowly raised his upper body again. In those pair of eyes that stared wide with anger was a brimming hatred carved down to the bone and soul.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และความสงบชนิดนี้ทำหน้าที่ออก หรือยั่งยืน โดยเขาไม่ได้จงใจ มันเป็นความสงบแท้จริง และที่เกิดจากจิตวิญญาณแทน คนธรรมดาไม่อาจเห็นสถานการณ์และทิวทัศน์ และอื่น ๆ จึงไม่สามารถทำให้พวกเขา ยัง เขา มันเป็นเกินไปหลายครั้ง...กลับมาแล้ว มันเป็น เพราะความเป็นปฏิปักษ์ คนเหล่านั้นฆ่าเจ้านายของเขา เขาใช้สวรรค์พิษของไข่มุกพิษฟ้าฝ่ายตรงข้าม และทำให้นิกายเหล่านั้นเผชิญกับการทำลายล้างรวมหนึ่ง... ทำให้ทั้งนิกาย และแม้กระทั่งเมืองลงในเขตข้อมูลของศพซ้อน และในหมู่พวกเขา มีแม้หลายนิกายซึ่งมีขอบเขตและขนาดไกลทะลุกองทัพสวรรค์เขียนวันนี้ มันเป็นในทำนองเดียวกัน เพราะความเป็นปฏิปักษ์ แม้ว่าโกหกเซียวเซียว Lingxi ได้ทั้งสองแล้วได้ช่วยเหลือ โดยเขา และได้ทั้งหมดปลอดภัยและเสียง หลังจากพบเขาอดีต เขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองได้ idiotically ใช้สงสาร และเมตตา แม้ว่าเขาจะเรียกปีศาจ จะหล่อกัน ซวย และกลัวคนของโลก เขายังคงแน่นอนจะไม่เสียใจวันนี้Because in his previous life, it was precisely because of mercy that other people had forced his Master to die; it was precisely because of mercy, that after many times of scraping past death, he was still forced down Cloud’s End Cliff in the end; it was also because of a moment of mercifulness, that gave Burning Heaven Clan the chance to abduct his Grandfather and Little Aunt! It wasn’t because his heart had become ice cold and dark, it was instead the two lives he lived once and once again teaching him, that any mercy to the enemy, was cruelty to the people by his side… and sometimes, this cruelty was fatal!However, amidst Burning Heaven Clan’s remains, not everyone beside Yun Che was a corpse. Just ahead of Yun Che, a figure shakingly stood up. His hair was messy, his face full of dust, and his body riddled with wounds; but his pair of eyes emitted a light even more vicious than that of a ferocious wolf.His body swayed, and he was only able to stand up after using almost all of his power. But along with an explosive roar, his entire body suddenly flooded out a surge of enormous strength from who knew where, as his entire body pounced toward Yun Che with his two hands tightly gripping toward Yun Che’s throat.His actions made Yun Che’s gaze abruptly jump… His body was already completely exhausted, yet he still erupted with such a strength. And this.. was evidently a strength squeezed out from from the soul!มีอยู่สองชีวิต ก็จริงครั้งแรกที่ยุน Che ได้พบบุคคลคล้ายกับเขา จิตตานุภาพการที่แข็งแกร่งบีบแรงจากภายในจิตวิญญาณที่Che ยืนยกแขน และก้นแบบสบาย ๆ Gust ของลมยิ่งใหญ่กวาดคนที่ระยะทางที่ดีไป เขาวางบนพื้นดิน ร่างกายของเขาสั่น แล้ว เขาจริงช้ายกบอดี้ของเขาอีกครั้ง ในผู้ คู่ของดวงตาที่จ้องกว้าง ด้วยความโกรธเป็นความเกลียดชังเต็มไปแกะสลักลงไปกระดูกและจิตใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และชนิดของความสงบนี้ไม่ได้ทำหน้าที่จงใจหรือยั่งยืนโดยเขามันเป็นแทนความสงบที่แท้จริงและเป็นของแท้ที่เกิดจากจิตวิญญาณ คนธรรมดาไม่อาจเป็นสักขีพยานในสถานการณ์ดังกล่าวและทิวทัศน์และอื่น ๆ จึงไม่สามารถทำให้พวกเขา แต่กับเขามันก็เกินไปแล้วหลายครั้งเกินไป ... กลับมาแล้วมันเป็นเพราะการเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน คนที่ฆ่าเจ้านายของเขาที่เขาใช้ในสวรรค์ของฝ่ายตรงข้ามพิษของยาพิษเพิร์ลสกายและทำให้นิกายเหล่านั้นต้องเผชิญกับการทำลายล้างทั้งหมดหนึ่งโดยหนึ่ง ... ทำนิกายทั้งหมดและแม้กระทั่งเมืองโดยรอบในช่องศพซ้อนกัน และในหมู่พวกเขามีแม้กระทั่งหลายนิกายที่มีขอบเขตและขนาดไกลเกินกว่าเผาไหม้สวรรค์แซ่. วันนี้ก็เป็นทำนองเดียวกันเพราะเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน แม้ว่าเสี่ยวเสี่ยวโกหกและ Lingxi ทั้งสองคนได้รับการช่วยเหลือแล้วโดยเขาและทุกคนปลอดภัยและเสียงหลังจากที่ประสบชีวิตที่ผ่านมาของเขาเขาจะไม่เคยปล่อยให้ตัวเองโง่สงสารและเมตตา แม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่าปีศาจที่ถูกโยนกันสาปแช่งและกลัวโดยคนของโลกที่เขายังคงอย่างจะไม่เสียใจในวันนี้. เพราะในชีวิตของเขาก่อนหน้านี้มันเป็นเพราะความเมตตาว่าคนอื่น ๆ ก็ถูกบังคับ ปริญญาโทของเขาที่จะตาย มันเป็นเพราะความเมตตาว่าหลังจากที่หลายต่อหลายครั้งของการขูดตายที่ผ่านมาเขายังคงบังคับให้ลงเมฆปลายสุดของคลิฟในที่สุด; มันก็เป็นเพราะช่วงเวลาแห่งความเมตตาเป็นที่ให้การเผาไหม้สวรรค์แซ่โอกาสที่จะลักพาตัวคุณปู่และลิตเติ้ลป้าของเขา! มันก็ไม่ได้เพราะหัวใจของเขาได้กลายเป็นน้ำแข็งที่หนาวเย็นและมืดมันเป็นแทนสองชีวิตที่เขาเคยอาศัยอยู่และอีกครั้งที่การเรียนการสอนเขาว่าเมตตาใด ๆ กับศัตรูที่เป็นความโหดร้ายกับคนที่อยู่เคียงข้างเขา ... และบางครั้งความโหดร้ายนี้ ได้รับอันตรายถึงชีวิต! อย่างไรก็ตามท่ามกลางการเผาไหม้ซากสวรรค์ของตระกูลทุกคนไม่ได้อยู่ข้าง Yun เจ๊เป็นศพ เพียงแค่ไปข้างหน้าของยุนเจ๊รูป shakingly ลุกขึ้นยืน ผมของเขาก็ยุ่งใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยฝุ่นและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล; แต่คู่ของเขาที่ปล่อยออกมาตาแสงแม้ชั่วร้ายมากขึ้นกว่าที่ของหมาป่าดุร้าย. ร่างของเขาเปี่ยมไปและเขาก็เป็นเพียงสามารถที่จะยืนขึ้นหลังจากที่ใช้เกือบทั้งหมดของอำนาจของเขา แต่พร้อมกับเสียงคำรามระเบิดทั้งร่างกายของเขาจู่ ๆ ก็ถูกน้ำท่วมจากการหลั่งไหลของความแข็งแรงอย่างมากจากผู้รู้ที่เป็นร่างกายทั้งหมดของเขากระโจนไปสู่ ​​Yun เจ๊ด้วยสองมือของเขาแน่นจับไปยังคอ Yun เจ๊ได้. การกระทำของเขาทำให้สายตา Yun เจ๊ทันทีกระโดด ... ร่างของเขาถูกหมดอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่เขายังคงปะทุขึ้นด้วยเช่นความแข็งแรง และนี่ .. เห็นได้ชัดว่าแรงบีบออกจากจากจิตวิญญาณ! มีอาศัยอยู่สองชีวิตก็จริงเป็นครั้งแรก Yun Che ได้พบกับคนที่คล้ายกับเขาผู้มีจิตตานุภาพแข็งแรงพอที่จะบีบออกความแข็งแรงจากภายในจิตวิญญาณ! หยุน Che ยกแขนของเขาและยิงลวก ลมหอนลมกวาดคนที่ระยะทางที่ดีออกไป เขาวางบนพื้นดินสั่นร่างกายของเขาทั้งหมดแล้วจริง ๆ แล้วเขาค่อย ๆ ยกขึ้นบนร่างกายของเขาอีกครั้ง ในคู่ของผู้ที่จ้องตากว้างด้วยความโกรธความเกลียดชังเป็นเต็มไปแกะสลักลงไปที่กระดูกและจิตวิญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และชนิดของความสงบ ไม่ได้จงใจทำหรือกำลังใจจากเขา มันเป็นแทนจริงแท้ความสงบมันมาจากจิตวิญญาณ คนธรรมดาไม่อาจเป็นพยานในสถานการณ์ดังกล่าวและทัศนียภาพ , และอื่น ๆ ไม่ได้ เพราะพวกเขา แต่เขาก็มีหลายครั้งเหมือนกันนะ . . . . . . .มันเป็นเพราะว่าความเป็นศัตรู คนพวกนั้นที่ฆ่าหัวหน้าของเขา เขาใช้สวรรค์ต่อต้านพิษของยาพิษฟ้ามุก และนิกายที่หน้ารวมการทำลายล้างหนึ่งโดยหนึ่ง . . . . . . . ทำให้นิกายทั้งหมดและแม้กระทั่งรอบเมืองในเขตของเรียงศพ และในหมู่พวกเขา มีหลายนิกายที่มีขอบเขตและขนาดไกลเกินเผาสวรรค์ของพวกเราวันนี้ก็เช่นกัน เพราะความเป็นศัตรู ถึงแม้ว่าเสี่ยวโกหกและเสี่ยว lingxi ทั้งคู่ได้ช่วยเหลือเขาและทุกคนปลอดภัยดี หลังจากประสบปัญหาชีวิตในอดีตของเขา เขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองได้สงสารและเมตตา แม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่า ปีศาจ ถูกทอดทิ้ง ถูกสาป และกลัวคน ของโลก เขาก็จะไม่เสียใจในวันนี้เพราะในชีวิตก่อนหน้าของเขา เป็นเพราะความเมตตาที่คนอื่นมีให้เจ้านายของเขาตาย แต่เป็นเพราะความเมตตา หลังจากขูดตายหลายครั้งที่ผ่านมา เขายังบังคับลงจบคลาวด์ก็หน้าผาในสุด มันเป็นเพราะช่วงเวลาของความเมตตาที่ให้เขียน เผ่าสวรรค์โอกาสที่จะลักพาตัวเขาปู่ กับ ป้านิด ! ไม่ใช่เพราะหัวใจของเขาได้กลายเป็นเย็นและมืด มันแทน สอง ชีวิตเขาอยู่อีกครั้งและอีกครั้งที่เขาสอนว่า ความเมตตาต่อศัตรูคือความโหดร้ายต่อประชาชนโดยด้านข้างของเขา . . . และบางครั้ง ความโหดร้ายนี้ร้ายแรง !อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางการเผาสวรรค์ของตระกูลที่ยังคงไม่ทุกคนอยู่ข้างยุนเชก็เป็นศพ เพียงแค่ข้างหน้าของยุนเช ตัวเลขเร่าลุกขึ้นยืน ผมของเขายุ่งเหยิง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยฝุ่น และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล แต่คู่ของตา ที่ปล่อยออกมาแสงที่ร้ายกาจยิ่งกว่าที่ของหมาป่าที่ดุร้ายร่างกายของเขาเปลี่ยนใจ และเขาสามารถลุกขึ้นยืนหลังจากใช้เกือบทั้งหมดของอำนาจของเขา แต่พร้อมกับแผดเสียงระเบิด ทั้งร่างกายของเขาก็ท่วมออกมากระชากแรงมหาศาล จากที่รู้ว่า เป็นร่างกายทั้งหมดของเขาที่มีต่อยุนเช เขากระชากมือทั้งสองแน่น จับทางคอของยุนเชการกระทำของเขาทำให้ยุนเช จ้องมองเขากระโดด . . . . . . . ร่างกายของเขาก็หมดแรงแล้ว แต่เขายังคงปะทุขึ้นด้วยเช่นความแข็งแรง และนี่ . . . คือว่าแรงบีบออกมาจากจิตวิญญาณ !ชีวิตสองชีวิต มันเป็นครั้งแรกที่ยุนเช ได้เจอคนที่เหมือนกับเขา ที่มีจิตใจเข้มแข็งพอที่จะบีบออกความแข็งแรงจากภายในวิญญาณยุนเช เงื้อแขนไปเหวี่ยง . กระโชกของลมกวาดเสียงหอนนั้นห่างไกล . เขานอนบนพื้น ตัวของเขาสั่น แล้ว เค้าค่อยๆยกร่างกายส่วนบนของเขาอีกครั้ง ในดวงตาคู่นี้ที่จ้องกว้างกับความโกรธคือ brimming ความเกลียดชังแกะสลักลงไปในกระดูก และจิตวิญญาณ