We are behind the front lines. Paul

We are behind the front lines. Paul and his friends have just returned from battle, but they lost almost half of the men in their company to injury or death.
The men are starving, and Ginger the cook is shocked to see that so few of the men have survived the battle. He has made dinner for 150 men and only 80 have returned. He has strict orders only to give each man his own little ration, but there's so much extra food.
Paul's company commander convinces Ginger to let the men eat as much as they like.
We learn more about the soldiers – this group of nineteen-year-old soldiers is in rotation with other companies fighting on the front lines in WWI against French, Russian, British, and American opposition.
Katczinsky (a.k.a. Kat) is the 40-year-old leader. He's down to earth and keeps it real.
Albert Kropp is the egghead.
Müller wants to be an academic.
Leer spends his time thinking about women.
And Paul Bäumer is our hero and narrator – this is his story.
We also meet Tjaden, famous for eating massive amounts of food while remaining skinny. Haie Westhus is a large peat-digging farmer, and Detering just misses home.
Ginger, the cook, feeds the hungry men. They don't take their food lightly – it's hard to come by in these parts, and eating is almost a religious experience.
Mail arrives and one letter is from Kantorek, this group's schoolteacher back home.
They darkly "wish he was here" (1.54) on the Front, getting shot with the rest of them, as he was the one who encouraged the boys to enlist.
Kantorek spent many hours presenting "Fatherland Germany" to the naïve young men as an ideal worth dying for. Now that they've actually been on the Front, they realize how ridiculous Kantorek's vision was.
Josef Behm fought the propaganda, but was persuaded into enlisting. He died a horrific death.
Paul and the others feel completely letdown by Kantorek and everyone like him.
The first deaths they saw shattered their boyhood beliefs. Teachers talked philosophy; the enlisted boys died bloody deaths.
The troop visits Kemmerich in the hospital.
Kemmerich's watch had been stolen when he was unconscious. He complains of pain in his foot – he doesn't realize his leg has been amputated. His friends don't tell him.
They covet his soft boots; they want to take them back to the Front. Kemmerich won't let them.
Paul, showing his sensitive side, refuses to let the men tell Kemmerich he won't need them – at least not both of the boots – anymore.
Of Kemmerich, Paul narrates, "Death is working through from within. It already has command in the eyes" (1.72).
Paul recalls Kemmerich's loving mother crying endlessly when her son departed for the war, Kemmerich's being embarrassed by this, and Paul feeling the warmth of that love. Paul notices Kemmerich's filthy hands, which brought back soil from the trenches.
Kemmerich's fever begins to take hold of him. The men fetch an orderly who is slow to attend to an enlisted man (Paul and his friends are at the bottom of the military totem pole). Kropp yells, complaining that the orderlies take care of officers' pains quickly (with morphine injections).
The men know Kemmerich will die.
Paul thinks of the letter he must write Kemmerich's mother about his impending death.
Another letter, Kantorek's letter to the troops, praises them as "The Iron Youth" – but the men scoff at any praise from the man they used to respect. And they laugh at being called "youth" – after all they have seen, they now feel old.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอยู่เบื้องหลังแนวหน้า พอลและเพื่อน ๆ ของเขาเพิ่งกลับมาจากการต่อสู้ แต่พวกเขาหายไปเกือบครึ่งหนึ่งของคนใน บริษัท ของพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต.
คนที่กำลังจะอดตายและขิงปรุงอาหารตกใจที่เห็นว่าไม่กี่ดังนั้นของมนุษย์จะมีชีวิตรอดการต่อสู้ เขาได้ทำอาหารเย็น 150 คนและมีเพียง 80 ได้กลับมา . เขามีคำสั่งอย่างเคร่งครัดเพียงเพื่อให้แต่ละคนปันส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง
แต่มีอาหารพิเศษมาก. ผู้บัญชาการ บริษัท
พอลกล่อมขิงที่จะปล่อยให้คนกินได้มากเท่าที่พวกเขาชอบเราเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับทหาร- กลุ่มของสิบเก้าปีนี้ ทหาร -old เป็นในการหมุนกับ บริษัท อื่น ๆ การต่อสู้ในแนวหน้าในสงครามโลกครั้งที่ต่อต้านฝรั่งเศส, รัสเซีย, อังกฤษและอเมริกันฝ่ายค้าน.
Katczinsky (หรือที่รู้จักแคท) เป็นผู้นำระดับ 40 ปี เขาลงสู่พื้นดินและทำให้มันเป็นจริง.
อัลเบิร์ Kropp เป็นปัญญาชนได้.
Müllerอยากจะเป็นนักวิชาการ.
ชายตามองใช้เวลาของเขาคิดเกี่ยวกับผู้หญิง.
และพอลBäumerเป็นพระเอกและเล่าของเรา - นี่คือเรื่องราวของเขา.
นอกจากนี้เรายังตอบสนองความ Tjaden ที่มีชื่อเสียง สำหรับการรับประทานอาหารจำนวนมหาศาลของอาหารในขณะที่เหลือผอม Haie Westhus เป็นเกษตรกรพรุขุดขนาดใหญ่และ Detering เพียงแค่คิดถึงบ้าน.
ขิงปรุงอาหารฟีดคนที่หิว พวกเขาไม่ได้ใช้อาหารของพวกเขาเบา ๆ - มันเป็นเรื่องยากที่จะมาโดยในส่วนเหล่านี้และการรับประทานอาหารที่เกือบจะเป็นประสบการณ์ทางศาสนา.
จดหมายมาถึงและจดหมายฉบับหนึ่งจาก Kantorek, ครูของกลุ่มนี้กลับบ้าน.
พวกเขาลึกลับ "หวังว่าเขาอยู่ที่นี่" ( 1.54) บนหน้าได้รับการยิงกับส่วนที่เหลือของพวกเขาในขณะที่เขาเป็นคนหนึ่งที่ได้รับการสนับสนุนเด็กจะขอความช่วยเหลือได้.
Kantorek ใช้เวลาหลายชั่วโมงในการนำเสนอ "มาตุภูมิเยอรมนี" เพื่อชายหนุ่มไร้เดียงสาเป็นที่เหมาะสำหรับมูลค่าที่กำลังจะตาย ตอนนี้พวกเขาได้รับจริงในด้านหน้าที่พวกเขาตระหนักถึงวิธีการที่ไร้สาระวิสัยทัศน์ Kantorek เป็น.
โจเซฟ Behm ต่อสู้โฆษณาชวนเชื่อ แต่ถูกชักชวนให้เข้ามาสมัคร เขาเสียชีวิตตายที่น่ากลัว.
พอลและคนอื่น ๆ รู้สึกลดลงอย่างสมบูรณ์โดย Kantorek และทุกคนชอบเขา.
เสียชีวิตแรกที่พวกเขาเห็นแตกความเชื่อในวัยเด็กของพวกเขา ครูพูดคุยปรัชญา; ชายทหารเสียชีวิตเสียชีวิตเลือด.
เยี่ยมทหาร Kemmerich ในโรงพยาบาล.
นาฬิกา Kemmerich ได้ถูกขโมยไปเมื่อตอนที่เขาหมดสติ เขาบ่นของอาการปวดในการเดินเท้าของเขา - เขาไม่ได้ตระหนักถึงขาของเขาได้รับการด้วน เพื่อน ๆ ของเขาไม่ได้บอกเขา.
พวกเขาอยากได้รองเท้านุ่มของเขา พวกเขาต้องการที่จะพาพวกเขากลับไปด้านหน้า Kemmerich จะไม่ปล่อยให้พวกเขา.
พอลแสดงให้เห็นด้านที่มีความสำคัญของเขาไม่ยอมให้ผู้ชายบอก Kemmerich เขาจะไม่ต้องการพวกเขา - อย่างน้อยไม่ได้ทั้งรองเท้า -.
อีกต่อไปของKemmerich พอลเล่า "ความตายคือการทำงานผ่านจาก ภายใน. แล้วมันมีคำสั่งในสายตา "(1.72).
พอลจำได้ว่าแม่รัก Kemmerich ร้องไห้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อลูกชายของเธอจากไปสงครามถูก Kemmerich ของอายนี้และพอลรู้สึกถึงความอบอุ่นของความรักว่า พอลสังเกตเห็นมือที่สกปรก Kemmerich ซึ่งนำกลับมาจากดินสนามเพลาะ.
ไข้ Kemmerich เริ่มต้นที่จะถือของเขา คนเรียกเป็นระเบียบที่ช้าจะเข้าร่วมกับคนเกณฑ์ (พอลและเพื่อนของเขาจะอยู่ที่ด้านล่างของเสาโทเท็มทหาร) Kropp ตะโกนบ่นว่า orderlies ดูแลปวดเจ้าหน้าที่ได้อย่างรวดเร็ว (ด้วยการฉีดมอร์ฟีน).
คนรู้ Kemmerich จะตาย.
พอลคิดของตัวอักษรที่เขาต้องเขียนแม่ของ Kemmerich เกี่ยวกับความตายที่กำลังจะมาของเขา.
จดหมายอีกจดหมาย Kantorek ในการทหาร สรรเสริญพวกเขาเป็น "เหล็กเยาวชน" - แต่คนเย้ยหยันที่ยกย่องจากคนที่พวกเขาเคยให้ความเคารพใด ๆ และพวกเขาหัวเราะที่ถูกเรียกว่า "เยาวชน" - หลังจากที่พวกเขาได้เห็นตอนนี้พวกเขารู้สึกเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอยู่แถวหน้า พอลและเพื่อนๆ เพิ่งกลับมาจากการต่อสู้ แต่พวกเขาหายไปเกือบครึ่งของผู้ชาย ใน บริษัท ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บหรือตาย
คนอดอยาก ขิง พ่อครัวตกใจที่เห็นดังนั้น ไม่กี่ของมนุษย์รอดจากการต่อสู้ เขาทำให้อาหารเย็น 150 คนและ 80 ได้กลับมาแล้ว เขามีคำสั่งเฉพาะให้แต่ละคนอาหารเล็ก ๆน้อย ๆของเขาเองแต่มันเป็นอาหารเสริมมาก
พอลบริษัทผู้บัญชาการ convinces ขิงให้กินมากที่สุดเท่าที่พวกเขาต้องการ .
เราเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับทหารและทหารกลุ่มนี้อายุ 19 ปีในการหมุนด้วย บริษัท อื่น ๆ การต่อสู้ในแนวหน้ากับ WWI ฝรั่งเศส รัสเซีย อังกฤษ และอเมริกา ฝ่ายค้าน .
katczinsky ( a.k.a . แคท ) คือ อายุ 40 ปี หัวหน้าเขาลงมายังโลกและช่วยให้มันจริง .
อัลเบิร์ต ครอปป์ เป็นผู้มีปัญญา .
M ü ller อยากเป็นวิชาการ .
เลียร์ใช้เวลาเขาคิดเรื่องผู้หญิง และ พอล บี
และ umer เป็นวีรบุรุษของเรา และบรรยาย และนี่คือเรื่องราวของเขา .
เรายังเจอ tjaden , ที่มีชื่อเสียงสำหรับการรับประทานอาหารจำนวนมหาศาลของอาหารในขณะที่เหลือผอม haie westhus เป็นพีทขุดขนาดใหญ่ ชาวนา และ detering แค่คิดถึงบ้าน
ขิง , กุ๊กนี่ คนหิว อย่าเอาอาหารเบา ๆซึ่งหายากในชิ้นส่วนเหล่านี้ และกินเกือบทุกศาสนาประสบการณ์ .
จดหมายมาถึงและจดหมายจาก kantorek กลุ่มนี้คือ คุณครูกลับบ้าน .
มันมืด ๆ " อยากให้เขาอยู่ตรงนี้ " ( 154 ) บนหน้า , โดนยิงกับส่วนที่เหลือ ของพวกเขา เขาเป็นคนสนับสนุนชายอาสา
.kantorek ใช้เวลาหลายชั่วโมงเสนอ " ปิตุภูมิเยอรมนี " นาไตได้ชายหนุ่มเป็นเหมาะคุ้มค่าที่ตายเพื่อมัน ตอนนี้พวกเขาได้อยู่ด้านหน้า พวกเขาตระหนักถึงวิสัยทัศน์ไร้สาระ kantorek เป็นไงบ้าง .
โจเซฟเบมสู้โฆษณาชวนเชื่อ แต่ถูกชักชวนเข้ามาในนี้ เขาเสียชีวิตที่น่ากลัว .
พอลและคนอื่นรู้สึกสมบูรณ์เท่านั้น โดย kantorek และทุกคนชอบเขา
ก่อนเสียชีวิต เห็นแตกความเชื่อวัยเด็กของพวกเขา ครูพูดปรัชญา ; เกณฑ์เด็กผู้ชายตายนองเลือด
กองกำลังเข้าชม kemmerich ในโรงพยาบาล
kemmerich นาฬิกาถูกขโมยเมื่อเขาหมดสติ เขาบ่นของอาการปวดในเท้าของเขา และเขาไม่ได้ตระหนักเลยว่า ขาของเขาถูกตัดออก . เพื่อนๆ อย่า บอก เขา พวกเขาอยากได้รองเท้า
นุ่มของเขาพวกเขาต้องการที่จะนำพวกเขากลับไปที่หน้า kemmerich ไม่ยอมให้พวกเขา .
พอลแสดงด้านที่อ่อนไหวของเขาปฏิเสธที่จะให้ผู้ชายบอก kemmerich เขาไม่ต้องการพวกเขา ( อย่างน้อยไม่ได้ทั้งรองเท้า–อีกต่อไป .
ของ kemmerich พอลพูดกันว่า " ความตายคือการทำงานผ่านจากภายใน มันมีคำสั่งในสายตา "
( 1.72 )พอลเล่าว่า kemmerich ชอบแม่ร้องไห้อย่างไม่รู้จบ เมื่อลูกชายของเธอตายในสงคราม kemmerich กำลังอาย และพอล รู้สึกอบอุ่นของความรักนั้น พอลประกาศ kemmerich มันสกปรก มือ ซึ่งนำดินจากร่องลึก .
kemmerich มีไข้ขึ้นเริ่มที่จะจับเขาคนเรียกเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปสมัครช้าชาย ( พอลและเพื่อนๆของเขาที่ด้านล่างของเสา Totem ทหาร ) ครอปป์ตะโกน บ่นว่าเจ้าหน้าที่ดูแลข้าราชการปวดอย่างรวดเร็ว ( ด้วยการฉีดมอร์ฟีน ) .
คนรู้จัก kemmerich จะตาย
พอลคิดว่าจดหมายที่เขาเขียน kemmerich แม่เกี่ยวกับความตายที่กำลังใกล้เข้ามา
ตัวอักษรอื่นkantorek จดหมายของทหาร ยกย่องเป็น " เยาวชน " เหล็ก–แต่คนหัวเราะเยาะใดสรรเสริญจากคนเคยนับถือ เขาหัวเราะที่ถูกเรียกว่า " เด็กและเยาวชน " –หลังจากทั้งหมดที่พวกเขาได้เห็นพวกเขาแล้วรู้สึกว่าเก่า