The day everything went wrong The

The day everything went wrong





There are days in one's life when everything can go wrong. He can get into trouble at every move. I had one such day last week.

It was Friday when I woke up at 7 a.m. The sun was already bright. I had to be at the bus-stop at the latest 7.15 to reach school by 7.30 a.m. I rushed to the bathroom for a quick wash and turned on the tap. There was no water, it was dry! However, I managed with a pail of water, which my mother had left there the previous night. I quickly dressed myself up and slipped out of my house without mother's knowledge. I knew my mother would be angry for what I had done that day.

I reached the bus-stop within five minutes. Alas! the bus had gone a few seconds before. I concluded as there were no students at the bus-stop. I had no choice but to call a passing taxi. I was lucky to get one and jumped into it. I cheered up thinking that I would reach school on time. When I put my hand in my pocket to pay for the taxi fare, I was horrified to find the pocket empty. I had no money! "What shall I do?" As the taxi stopped at the gate of my school, I met my form teacher. I explained to him my situation and he was kind enough to help me pay the fare. I was much relieved and ran to the class. I regained my spirit when I found that I had reached school before the bell.

Then I noticed something peculiar. I was the only student around. "Am I late after all?" I quickened my steps, suddenly I heard a shout "What are you doing here?" I turned back and saw my principal standing in front of me. "Why are you late for school?" When I looked at my watch it showed 7.30 a.m. "I am not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The day everything went wrong There are days in one's life when everything can go wrong. He can get into trouble at every move. I had one such day last week.It was Friday when I woke up at 7 a.m. The sun was already bright. I had to be at the bus-stop at the latest 7.15 to reach school by 7.30 a.m. I rushed to the bathroom for a quick wash and turned on the tap. There was no water, it was dry! However, I managed with a pail of water, which my mother had left there the previous night. I quickly dressed myself up and slipped out of my house without mother's knowledge. I knew my mother would be angry for what I had done that day.I reached the bus-stop within five minutes. Alas! the bus had gone a few seconds before. I concluded as there were no students at the bus-stop. I had no choice but to call a passing taxi. I was lucky to get one and jumped into it. I cheered up thinking that I would reach school on time. When I put my hand in my pocket to pay for the taxi fare, I was horrified to find the pocket empty. I had no money! "What shall I do?" As the taxi stopped at the gate of my school, I met my form teacher. I explained to him my situation and he was kind enough to help me pay the fare. I was much relieved and ran to the class. I regained my spirit when I found that I had reached school before the bell. จากนั้น ผมสังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาด ผมนักศึกษาเฉพาะรอบ "ฉันล่าช้าหลังจากทั้งหมด" ฉัน quickened ขั้นตอนของฉัน ก็ฉันได้ยิน shout "จะทำอะไรที่นี่" ปิด และเห็นฉันยืนหลักด้านหน้าของฉัน "เหตุใดคุณสายสำหรับโรงเรียน" เมื่อฉันมองนาฬิกา ก็พบว่า 07.30 น. "ฉันไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันทุกอย่างผิดพลาด





มีวันในชีวิต เมื่อทุกอย่างที่สามารถไปผิด เขาสามารถสร้างปัญหาที่ย้ายทุก ฉันมีหนึ่งวันดังกล่าวเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

มันคือวันศุกร์ เมื่อฉันตื่นขึ้นมาตอน 7 โมงเช้า แดดก็สดใส ผมต้องไปที่ป้ายรถเมล์ที่ล่าสุด 7.15 ถึงโรงเรียนโดย 7.30 น. ผมก็รีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็ว และเปิดก๊อก ไม่มีน้ำมันแห้ง ! อย่างไรก็ตาม ฉันจัดการกับถังใส่น้ำ ซึ่งแม่ของฉันได้ออกจากที่นั่นคืนก่อนหน้านี้ ผมรีบแต่งตัวตัวเองขึ้น และหลบออกจากบ้านโดยปราศจากความรู้ของแม่ ผมรู้ว่าแม่จะโกรธกับสิ่งที่ผมทำวันนั้น

ผมถึงป้ายรถเมล์ ภายใน 5 นาที อนิจจา ! รถบัสไปไม่กี่วินาทีก่อน ผมสรุปได้ว่าไม่มีนักเรียนที่ป้ายรถเมล์ผมไม่มีทางเลือก แต่ต้องเรียกผ่านแท็กซี่ ผมโชคดีที่จะได้รับหนึ่งและกระโดดลงไป ผมเชียร์ขึ้น คิดว่าจะถึงโรงเรียนในเวลา เมื่อฉันใส่มือของฉันในกระเป๋าของฉันที่จะจ่ายค่าโดยสารรถแท็กซี่ ฉันหวาดกลัวที่จะพบว่ากระเป๋าว่างเปล่า ฉันไม่มีเงิน ! จะให้ฉันทำอะไร ? เป็นแท็กซี่หยุดที่ประตูโรงเรียน ผมเจออาจารย์ของฉันฉันอธิบายให้เขาฟังสถานการณ์ของฉันและเขาเป็นประเภทพอที่จะช่วยฉันจ่ายค่าโดยสาร ผมก็โล่งใจ และวิ่งไปที่ห้อง ฉันคืนจิตวิญญาณของฉัน เมื่อฉันพบว่า ฉันไปถึงโรงเรียนก่อนกระดิ่ง

แล้วผมสังเกตเห็นบางอย่างที่แปลกประหลาด ผมเป็นแค่นักเรียนรอบๆ " ผมสายแล้วเหรอ ? " ฉัน quickened ก้าวของฉัน ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงตะโกนว่า " คุณมาทำอะไรที่นี่ ?" ฉันหันหลังกลับมาและเห็นยืนหลักของฉันในด้านหน้าของฉัน ทำไมคุณถึงมาโรงเรียนสาย ? เมื่อฉันมองไปที่นาฬิกาก็พบ 7.30 น. " ผมไม่ได้