Thailand's natural rubber (NR) sect

Thailand's natural rubber (NR) sector mirrors impressive growth and the limitations on that growth. Thailand is the world's largest natural rubber producer and exporter, employing around one million families or up to six million people, and is the third largest source of export revenues. But the rubber sector also embodies the more general challenge Thai industry of upgrading for raising value added efficiently based on innovation and linkages among (Thai) firms. Most Thai rubber production goes to exports of raw or semi-processed rubber, not downstream, rubber-based products such as for example auto parts.Manufactured products, which incorporate more technology and require more local inputs, generate higher revenues than semi-processed rubber. Therefore because the Thai rubber industry is unevenly developed, it is not generating the skills for linkages and revenues Thailand requires to sustain growth and development over the longer term (Rick Doner and George Abonyi,2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคอุตสาหกรรมยางธรรมชาติ (NR) ในประเทศไทยสะท้อนการเติบโตที่น่าประทับใจและข้อจำกัดในการเติบโต ประเทศไทยเป็นผู้ผลิตยางธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดของโลกและส่งออก จ้างครอบครัวประมาณหนึ่งล้าน หรือถึงหกล้านคน และเป็นแหล่งที่ใหญ่ที่สุดในสามของรายได้ส่งออก แต่ภาคยางยังมอบความท้าทายเพิ่มเติมของการอัพเกรดเพื่อเพิ่มมูลค่าเพิ่มประสิทธิภาพอุตสาหกรรมใช้นวัตกรรมและความเชื่อมโยงระหว่างบริษัท (ไทย) ส่วนใหญ่ผลิตยางไทยไปส่งออกยางดิบ หรือกึ่งสำเร็จรูป ไม่ผลิตภัณฑ์ปลายน้ำ ใช้ยางเช่นชิ้นส่วนรถยนต์เช่น ผลิตภัณฑ์ที่ผลิต ซึ่งรวมเทคโนโลยีมากขึ้น และต้องใช้ปัจจัยการผลิตในท้องถิ่นเพิ่มเติม สร้างรายได้สูงกว่ายางกึ่งสำเร็จรูป ดังนั้นเนื่องจากเป็นมีพัฒนาอุตสาหกรรมยางไทย มันไม่ได้สร้างทักษะการเชื่อมโยง และรายได้ประเทศไทยต้องการรักษาระดับการเจริญเติบโตและพัฒนาในระยะยาว (Doner ริคและ George Abonyi, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยางธรรมชาติของไทย (NR) ภาคการสะท้อนการเติบโตที่น่าประทับใจและข้อ จำกัด ในการเจริญเติบโต ประเทศไทยเป็นผู้ผลิตใหญ่ที่สุดในโลกยางธรรมชาติและส่งออก, การจ้างงานประมาณหนึ่งล้านครอบครัวหรือเพิ่มขึ้นถึงหกล้านคนและเป็นแหล่งที่ใหญ่เป็นอันดับสามของรายได้จากการส่งออก แต่ภาคยางยังคาดเดาความท้าทายของอุตสาหกรรมไทยทั่วไปมากขึ้นของการอัพเกรดสำหรับการเพิ่มมูลค่าเพิ่มตามได้อย่างมีประสิทธิภาพในการสร้างสรรค์นวัตกรรมและความเชื่อมโยงระหว่าง บริษัท (ไทย) ส่วนใหญ่การผลิตยางของไทยไปส่งออกยางดิบหรือกึ่งสำเร็จรูปไม่ปลายน้ำผลิตภัณฑ์ยางที่ใช้เช่นตัวอย่างเช่นรถยนต์ parts.Manufactured ผลิตภัณฑ์ที่มีการใช้เทคโนโลยีมากขึ้นและต้องใช้ปัจจัยการผลิตในท้องถิ่นมากขึ้น, สร้างรายได้สูงกว่ายางกึ่งสำเร็จรูป . ดังนั้นเนื่องจากอุตสาหกรรมยางของไทยมีการพัฒนาไม่สม่ำเสมอก็ไม่ได้สร้างทักษะในการเชื่อมโยงและรายได้ประเทศไทยจะต้องรักษาอัตราการเติบโตและการพัฒนาในระยะยาว (ริคและจอร์จ Doner Abonyi, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยางธรรมชาติ ( NR ) ภาคไทยกระจกการเจริญเติบโตที่น่าประทับใจ และข้อจำกัดในการเติบโต ไทยเป็นผู้ผลิตยางธรรมชาติรายใหญ่ที่สุดของโลก และส่งออก , พนักงานประมาณ 1 ล้านครอบครัว หรือ ถึง 6 ล้านคน และเป็นแหล่งที่ใหญ่เป็นอันดับสามของรายได้การส่งออก แต่ภาคยางยัง embodies ทั่วไปความท้าทายของการยกระดับอุตสาหกรรมไทยสร้างมูลค่าเพิ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยใช้นวัตกรรมและความเชื่อมโยงระหว่าง ( ไทย ) บริษัท ไทยส่วนใหญ่ผลิตยางไปที่การส่งออกของดิบ หรือกึ่งแปรรูปยาง , ไม่ต่อเนื่อง , ยางตามผลิตภัณฑ์ เช่น ชิ้นส่วนยานยนต์ เช่น ผลิตผลิตภัณฑ์ ซึ่งรวมเทคโนโลยีมากขึ้นและต้องใช้ปัจจัยการผลิตท้องถิ่นมากขึ้น สร้างรายได้ที่สูงกว่ากึ่งแปรรูปยาง ดังนั้น เพราะอุตสาหกรรมยางถูกพัฒนาขึ้น ซึ่งมันไม่ได้สร้างทักษะการเชื่อมโยง และรายได้ที่ประเทศไทยต้องการรักษาระดับการเติบโตและการพัฒนาในระยะยาว ( ริค โดเนอร์และจอร์จ abonyi 2013 )