2.2. Swanwick & TillmanA first exam

2.2. Swanwick & Tillman
A first example of a chronological stage theory is that proposed by Swanwick
himself, based on research executed with Tillman (1986): ‘The spiral of
musical development’ (Swanwick, 1986: 331). This developmental model
emerged from a study evaluating children’s musical compositions (see fig.
1). 48 children, ranging in age from 3 to 11 years old, were given the
opportunity to make music with a variety of available instruments, including
their voice. When finished, the children were asked to play their
compositions twice, which gave the researchers an indication of children’s
musical memory as well as to what extent children were able to reproduce
the same musical elements for a second time. In this study, ‘observable
differences between the musical compositions of these children, linked with
age’ were found (Swanwick, 1988), leading them to formalize their model of
musical development. Swanwick and Tillman’s spiral of musical development
(fig.1) consists of eight developmental modes spread throughout

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. Swanwick & Tillmanตัวอย่างแรกของทฤษฎีขั้นตอนตามลำดับเวลาเป็นที่เสนอ โดย Swanwickตัวเอง ตามงานวิจัยที่ดำเนินการกับ Tillman (1986): ' การหมุนวนของดนตรีพัฒนา ' (Swanwick, 1986:331) รุ่นนี้พัฒนาเกิดจากการศึกษาประเมินเด็กดนตรีองค์ (ดูฟิก1) เด็ก 48 ตั้งแต่อายุ 3 11 ปี ได้รับการโอกาสที่จะทำให้เพลง มีความหลากหลายของเครื่องมือพร้อมใช้งาน รวมทั้งเสียงของตน เมื่อเสร็จแล้ว เด็กถูกต้องเล่นของพวกเขาองค์สอง ซึ่งให้นักวิจัยตัวบ่งชี้ของเด็กดนตรีเช่นเป็นเด็กระดับใดสามารถทำซ้ำองค์ประกอบดนตรีที่เดียวกันเป็นเวลา ในการศึกษานี้, ' observableความแตกต่างระหว่างองค์ดนตรีเด็ก เชื่อมโยงกับอายุ ' พบ (Swanwick, 1988), ถูกนำให้ formalize รุ่นของพวกเขาการพัฒนาดนตรี Swanwick และของ Tillman เกลียวพัฒนาดนตรี(ภาพ) ประกอบด้วย 8 วิธีการพัฒนากระจายไปทั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 สวอนวิกทิลล์และ
ตัวอย่างแรกของทฤษฎีลำดับขั้นตอนคือการที่เสนอโดยสวอนวิก
ตัวเองอยู่บนพื้นฐานของการวิจัยดำเนินการด้วยทิลล์ (1986): 'เกลียวของ
การพัฒนาดนตรี '(สวอนวิก, 1986: 331) รุ่นนี้พัฒนาการ
โผล่ออกมาจากการศึกษาการประเมินองค์ประกอบดนตรีเด็ก (ดูรูปที่.
1) 48 เด็กอายุตั้งแต่ 3 ถึง 11 ปีเก่าที่ได้รับ
โอกาสที่จะทำให้เพลงมีความหลากหลายของเครื่องมือที่มีอยู่รวมทั้ง
เสียงของพวกเขา เมื่อเสร็จแล้วเด็กที่ถูกขอให้เล่นของพวกเขา
เป็นครั้งที่สององค์ประกอบซึ่งทำให้นักวิจัยบ่งชี้ของเด็ก
หน่วยความจำดนตรีเช่นเดียวกับสิ่งที่เด็กมีขอบเขตมีความสามารถในการทำซ้ำ
องค์ประกอบดนตรีเดียวกันเป็นครั้งที่สอง ในการศึกษานี้ 'สังเกต
ความแตกต่างระหว่างองค์ประกอบทางดนตรีของเด็กเหล่านี้เชื่อมโยงกับ
วัยของเขาถูกพบ (สวอนวิก, 1988) นำพวกเขาไปทำพิธีแบบของพวกเขาใน
การพัฒนาดนตรี สวอนวิกและเกลียวทิลล์ของการพัฒนาดนตรี
(รูปที่ 1) ประกอบด้วยแปดโหมดการพัฒนาการกระจายไปทั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . สวอนวิก&ทิลแมน
ตัวอย่างแรกของเวทีเป็นลำดับทฤษฎีที่เสนอโดยสวอนวิก
ตัวเอง , ตามการวิจัยดำเนินการโดย ทิลแมน ( 1986 ) : ' เกลียว
การพัฒนาดนตรี ' ( สวอนวิก , 2529 : 331 ) รุ่นนี้พัฒนาขึ้นมาจากการศึกษา
ประเมินองค์ประกอบดนตรีของเด็ก ( ดูภาพประกอบ
1 ) 48 เด็กอายุระหว่าง 3 ถึง 11 ปี ได้รับ
โอกาสเพื่อให้เพลงมีความหลากหลายของเครื่องมือที่สามารถใช้ได้รวมถึง
เสียงของพวกเขา เมื่อเสร็จแล้วให้เด็กถูกขอให้เล่นองค์ประกอบของ
2 ครั้ง ซึ่งทำให้นักวิจัยข้อบ่งชี้ของเด็ก
หน่วยความจำดนตรี ตลอดจนขอบเขตในสิ่งที่เด็กสามารถทำซ้ำ
เหมือนกันองค์ประกอบดนตรีเป็นครั้งที่ ในการศึกษาสังเกต
'ความแตกต่างระหว่างองค์ประกอบดนตรีของเด็กเหล่านี้ เชื่อมโยงกับ
อายุ ' พบ ( สวอนวิก , 1988 ) , นำพวกเขาไปที่พิธีแบบของการพัฒนาดนตรี สวอนวิก และ ทิลแมน วงจรของการพัฒนาดนตรี ( ” ) ประกอบด้วย 8 โหมดการกระจายทั่ว