“Oh, baby, no.” He tugs my hand, an

“Oh, baby, no.” He tugs my hand, and before I know it I’m on his lap. He has his arms around me, and his nose is in my hair. “I’ve missed you so much, Anastasia,” he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped around me. He’s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we’re still in the city.
“Come”—Christian shifts me off his lap—“we’re here.”
What?
“Helipad—on the top of this building.” Christian glances toward the building by way of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm, avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
“I should give you back your handkerchief.”
“Keep it, Miss Steele, with my best wishes.”
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
“Nine?” Christian says to him.
“Yes, sir.”
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine. I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he’s wearing his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and it’s there in the air between us, that electricity. It’s palpable. I can almost taste it, pulsing between us, drawing us together.
“Oh my,” I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
“I feel it, too,” he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
“Please don’t bite your lip, Anastasia,” he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could I not?
“You know what it does to me,” he murmurs.
Oh, I still affect him. My inner goddess stirs from her five-day sulk.
Abruptly the doors open, breaking the spell, and we’re on the roof. It’s windy, and despite my black jacket, I’m cold. Christian puts his arm around me, pulling me into his side, and we hurry across to where Charlie Tango stands in the center of the helipad with its rotor blades slowly spinning.
A tall, blond, square-jawed man in a dark suit leaps out and, ducking low, runs toward us. Shaking hands with Christian, he shouts above the noise of the rotors.
“Ready to go, sir. She’s all yours!”
“All checks done?”
“Yes, sir.”
“You’ll collect her around eight thirty?”
“Yes, sir.”
“Taylor’s waiting for you out front.”
“Thank you, Mr. Grey. Safe flight to Portland. Ma’am.” He salutes me. Without releasing me, Christian nods, ducks down, and leads me to the helicopter door.
Once inside he buckles me firmly into my harness, cinching the straps tight. He gives me a knowing look and his secret smile.
“This should keep you in your place,” he murmurs. “I must say I do like this harness on you. Don’t touch anything.”
I flush a deep crimson, and he runs his index finger down my cheek before handing me the headphones. I’d like to touch you, too, but you won’t let me. I scowl at him. Besides, he’s pulled the straps so tight I can barely move.
He sits in his seat and buckles himself in, then starts running through all his preflight checks. He’s just so competent. It’s very alluring. He puts on his headphones and flips a switch and the rotors speed up, deafening me.
Turning, he gazes at me. “Ready, baby?” His voice echoes through the headphones.
“Yes.”
He grins his boyish grin. Wow—I’ve not seen it for so long.
“Sea-Tac tower, this is Charlie Tango—Tango Echo Hotel, cleared for takeoff to Portland via PDX. Please confirm, over.”
The disembodied voice of the air traffic controller answers, issuing instructions.
“Roger, tower, Charlie Tango set, over and out.” Christian flips two switches, grasps the stick, and the helicopter rises slowly and smoothly into the evening sky.
Seattle and my stomach drop away from us, and there’s so much to see.
“We’ve chased the dawn, Anastasia, now the dusk,” his voice comes through on the headphones. I turn to gape at him in surprise.
What does this mean? How is it that he can say the most romantic things? He smiles, and I can’t help but smile shyly back at him.
“As well as the evening sun, there’s more to see this time,” he says.
The last time we flew to Seattle it was dark, but this evening the view is spectacular, literally out of this world. We’re up among the tallest buildings, going higher and higher.
“Escala’s over there.” He points toward the building. “Boeing there, and you can just see the Space Needle.”
I crane my head. “I’ve never been.”
“I’ll take you—we can eat there.”
What? “Christian, we broke up.”
“I know. I can still take you there and feed you.” He glares at me.
I shake my head and flush before taking a less confrontational approach. “It’s very beautiful up here, thank you.”
“Impressive, isn’t it?”
“Impressive that you can do this.”
“Flattery from you, Miss Steele? But I’m a man of many talents.”
“I’m fully aware of that, Mr. Grey.”
He turns and smirks at me, and for the first time in five days, I relax a little. Perhaps this won’t be so bad.
“How’s the new job?”
“Good, thank you. Interesting.”
“What’s your boss like?”
“Oh, he’s okay.” How can I tell Christian that Jack makes me uncomfortable? Christian turns and gazes at me.
“What’s wrong?” he asks.
“Aside from the obvious, nothing.”
“The obvious?”
“Oh, Christian, you really are very obtuse sometimes.”
“Obtuse? Me? I’m not sure I appreciate your tone, Miss Steele.”
“Well, don’t then.”
His lips twitch into a smile. “I have missed your smart mouth.”
I gasp and I want to shout, I’ve missed you—all of you—not just your mouth! But I keep quiet and gaze out the glass fishbowl that is Charlie Tango’s windshield as we continue south. The dusk is to our right, the sun low on the horizon—large, blazing fiery orange—and I am Icarus again, flying far too close.
The dusk has followed us from Seattle, and the sky is awash with opal, pinks, and aquamarines woven seamlessly together as only Mother Nature knows how. It’s a clear, crisp evening, and the lights of Portland twinkle and wink, welcoming us as Christian sets the helicopter down on the helipad. We are on top of the strange brown brick building in Portland we left less than three weeks ago.
Jeez, it’s been hardly any time at all. Yet I feel like I’ve known Christian for a lifetime. He powers down Charlie Tango, flipping various switches so the rotors stop, and eventually all I hear is my own breathing through the headphones. Hmm. Briefly it reminds me of the Thomas Tallis experience. I blanch. I so don’t want to go there right now.
Christian unbuckles his harness and leans across to undo mine.
“Good trip, Miss Steele?” he asks, his voice mild, his gray eyes glowing.
“Yes, thank you, Mr. Grey,” I reply politely.
“Well, let’s go see the boy’s photos.” He holds his hand out to me and taking it, I climb out of Charlie Tango.
A gray-haired man with a beard walks over to meet us, smiling broadly, and I recognize him as the old-timer from the last time we were here.
“Joe.” Christian smiles and releases my hand to shake Joe’s warmly.
“Keep her safe for Stephan. He’ll be along around eight or nine.”
“Will do, Mr. Grey. Ma’am,” he says, nodding at me. “Your car’s waiting downstairs, sir. Oh, and the elevator’s out of order; you’ll need to use the stairs.”
“Thank you, Joe.”
Christian takes my hand, and we head to the emergency stairs.
“Good thing for you this is only three floors, in those heels,” he mutters to me in disapproval.
No kidding.
“Don’t you like the boots?”
“I like them very much, Anastasia.” His gaze darkens and I think he might say something else, but he stops. “Come. We’ll take it slow. I don’t want you falling and breaking your neck.”
We sit in silence as our driver takes us to the gallery. My anxiety has returned full force, and I realize that our time in Charlie Tango has been the eye of the storm. Christian is quiet and brooding . . . apprehensive even; our lighter mood from earlier has dissipated. There’s so much I want to say, but this journey is too short. Christian stares pensively out the window.
“José is just a friend,” I murmur.
Christian turns and gazes at me, his eyes dark and guarded, giving nothing away. His mouth—oh, his mouth is distracting, and unbidden. I remember it on me—everywhere. My skin heats. He shifts in his seat and frowns.
“Those beautiful eyes look too large in your face, Anastasia. Please tell me you’ll eat.”
“Yes, Christian, I’ll eat,” I answer automatically, a platitude.
“I mean it.”
“Do you now?” I cannot keep the disdain out of my voice. Honestly, the audacity of this man—this man who has put me through hell over the last few days. No, that’s wrong. I’ve put myself through hell. No. It’s him. I shake my head, confused.
“I don’t want to fight with you, Anastasia. I want you back, and I want you healthy,” he says softly.
What? What does that mean? “But nothing’s changed.” You’re still fifty shades.
“Let’s talk on the way back. We’re here.”
The car pulls up in front of the gallery, and Christian climbs out, leaving me spee

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ เด็ก ไม่" เขา tugs มือ และก่อนที่ฉันรู้ว่า ฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบตัว และจมูกของเขาเป็นผม "ฉันได้พลาดคุณมาก อนาสตาเซีย ที่เขาเซ็ทอยากต่อสู้จากเขาค้าง รักษา บางระยะ แต่แขนของเขาจะห่อรอบตัว เขาจะกดฉันกับหน้าอกของเขา ผมละลาย โอ้ นี่คือที่ผมต้องการให้ฉันวางตัวหัวของฉันกับเขา แล้วเขาจูบผมซ้ำ ๆ เป็นบ้าน เขากลิ่นผ้า น้ำยาปรับผ้านุ่ม ครีมอาบน้ำ และกลิ่นโปรดของฉัน — คริสเตียน ช่วง ฉันยอมให้ตัวเองภาพลวงตาทั้งหมดจะดี และมันบรรเทาอาการจิตวิญญาณของ ravagedไม่กี่นาทีหลังเทย์เลอร์ดึงชะงักงันที่นุ่ง แม้ว่าเรายังอยู่ในเมือง"มา" – คริสเตียนกะฉันออกจากตักของเขาคือ "เราอยู่ที่นี่"อะไรนะ" Helipad — บนอาคารนี้" คริสเตียนสายตาไปทางอาคารโดยวิธีอธิบายแน่นอน แทงโก้ชาร์ลี เทย์เลอร์เปิดประตู และผมสไลด์ออก เขาให้ฉันรอยยิ้มอบอุ่น avuncular ทำให้ผมรู้สึกปลอดภัย ผมยิ้มกลับ"ผมควรให้กลับผ้าเช็ดหน้าของคุณ""ให้มัน นางสาว Steele ด้วยความปรารถนาของฉันด้วย"ผมล้างเป็นคริสเตียนมารถ และใช้มือ เขามอง quizzically ที่เทย์เลอร์ที่ stares impassively ที่เขา เปิดเผยอะไร"เก้า" คริสเตียนกล่าวว่า เขา"ใช่ ที่รักกัน"คริสเตียน nods เขาเปิด และนำผมผ่านประตูคู่เป็นเคาน์เตอร์รับยอดเยี่ยม ฉันเพลิดเพลินไปในความรู้สึกของมือใหญ่ของเขาและมือของเขานาน ผู้เชี่ยวชาญที่โค้งรอบเหมือง รู้สึกดึงคุ้นเคยซึ่งผมสนใจ อิคารัสดวงอาทิตย์ของเขา ฉันมีการเขียนแล้ว และได้ นี่ฉันอีกครั้งเขาเข้าถึงลิฟท์ กดปุ่มโทร ผมแอบขึ้นเขา และเขาสวมใส่ครึ่งยิ้มสนเท่ห์ เมื่อประตูเปิด เขาปลดมือของฉัน และฉัน ushers ในประตูปิดและเสี่ยงต่อการมองสอง เขาสายตาลงที่ฉัน ชีวิต ดวงตาสีเทา และมันมีอยู่ในอากาศระหว่างเรา ไฟฟ้า จะเห็นได้ชัด ฉันสามารถเกือบชิม pulsing ระหว่างเรา วาดเรากัน"โอ้ ฉัน, " กระหืดเป็นฉันพิมพ์สั้น ๆ ความเข้มของเที่ยวนี้แบบสไตไลซ์ อวัยวะภายใน"ฉันรู้สึกมัน เกินไป เขากล่าวว่า ตาเสือลายเมฆ และรุนแรงต้องสระมืด และอันตรายใน groin ของฉัน เขา clasps มือ และ grazes ขาของฉัน ด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขา และกล้ามเนื้อของฉันทั้งหมด clench คับ เต ลึกภายในฉันวัวศักดิ์สิทธิ์ สามารถเขายังไรนี้กับฉันเขา "โปรดอย่ากัดของ lip อนาสตาเซีย whispersผมมองค่าที่เขา ปล่อยฉันลิ ฉันต้องการให้เขา ที่นี่ ตอนนี้ ในลิฟต์ วิธีสามารถฉันไม่"คุณรู้อะไรที่มันไม่ให้ฉัน ที่เขา murmursโอ้ ฉันยังคงส่งผลกระทบต่อเขา เทพธิดาภายใน stirs จาก sulk เธอห้าวันทันทีเปิดประตู แบ่งการสะกด และเราอยู่บนหลังคา มันเป็นวินดี้ และแม้ มีเสื้อสีดำของฉัน ฉันหนาว คริสเตียนทำให้แขนของเขารอบตัว ดึงฉันเข้าด้านข้างของเขา และเรารีบข้ามไปที่ยืนแทงโก้ชาร์ลีใน helipad ที่มีใบมีดเป็นใบพัดปั่นช้าคนสูง สีบลอนด์ jawed สแควร์ในชุดมืด leaps ออก ก หลบต่ำ ทำต่อเรา เขาจับมือกับคริสเตียน shouts เหนือเสียงของใบพัด"พร้อมที่จะไป ที่รัก เธอเป็นทั้งหมดของคุณ""เช็คทั้งหมดทำ""ใช่ ที่รักกัน""คุณจะเก็บเธอประมาณสามสิบแปดหรือไม่""ใช่ ที่รักกัน""เทย์เลอร์ของรอคุณออกหน้า""ขอบคุณค่ะคุณ นายสีเทา เที่ยวบินที่ปลอดภัยสู่พอร์ตแลนด์ Ma'am " เขา salutes ฉัน โดยไม่ปล่อย ฉัน คริสเตียน nods เป็ดลง และนำผมไปสู่ประตูเฮลิคอปเตอร์ครั้งภายในเขา buckles ฉันมั่นในบังเหียนของฉัน cinching สายแน่น เขาให้ฉันดูรู้และรอยยิ้มของเขาลับ"นี้ควรให้คุณวางของคุณ เขา murmurs "ต้องบอกว่า ชอบเทียมนี้กับคุณ อย่าแตะต้องสิ่งใด"ฉันล้างคริมสันลึก และวิ่งพระดรรชนีลงแก้มของฉันก่อนที่จะชำระฉันหูฟัง อยากจะสัมผัสคุณ เกินไป แต่คุณจะไม่ให้ฉัน ฉันหน้าคว่ำที่เขา นอกจากนี้ เขาได้ดึงสายที่แน่นมากผมแทบไม่สามารถย้ายตั้งอยู่ในที่นั่งของเขา และ buckles เองใน แล้วเขาเริ่มต้นทำงาน โดยตรวจสอบ preflight ของเขา เขาจะมีอำนาจดังนั้น มันมีเสน่ห์มาก เขาเอาใส่ในหูของเขา และพลิกสวิตช์ และใบพัดเร็วขึ้น หนวกหูฉันเขาเปิด gazes ที "พร้อม เด็ก" พระสุรเสียง echoes ผ่านหูฟัง"ใช่"เขา grins เขารอบ ๆ ไร้ boyish ว้าว — ผมไม่ได้เห็นนานมาก"มาตรวัดซีทาวเวอร์ เป็นแทงโก้ชาร์ลี-แทงโก้โฮเต็ล Echo ล้างสำหรับสนามบินสู่พอร์ตแลนด์ผ่าน PDX กรุณายืนยัน กว่านี้"เสียง disembodied ของอากาศจราจรควบคุมคำ ออกคำสั่ง"Roger ทาวเวอร์ แทงโก้ชาร์ลีได้ เหนือ และออก" คริสเตียนพลิกสลับสอง grasps ไม้และเฮลิคอปเตอร์ขึ้นช้า และราบรื่นในฟากฟ้ายามเย็นซีแอตเทิลและท้องของฉันวางจากเรา และมีมากหา"เราได้คนนั้นได้ไล่รุ่งอรุณ อนาสตาเซีย ตอนนี้ค่ำ เสียงของเขามาผ่านบนหูฟัง เปิดการ gape ในความประหลาดใจที่เขานี้หมายถึงอะไร คือว่า เขาสามารถพูดสิ่งที่โรแมนติกมากที่สุด ยิ้ม และฉันไม่สามารถช่วย แต่ยิ้ม shyly ที่เขา"และดวงอาทิตย์เย็น มีมากขึ้นเพื่อดูเวลา เขากล่าวว่าครั้งที่เราบินไปซีแอตเทิลก็มืด แต่เย็นนี้ดูงดงาม อย่างแท้จริงจากโลกนี้ได้ เรากำลังขึ้นระหว่างอาคารสูงที่สุด จะสูงขึ้น และสูงขึ้น"Escala ของนั่น" เขาชี้ไปทางอาคาร "โบมี และคุณสามารถเพียงดูเข็มพื้นที่"ฉันเครนหัวของฉัน "ผมไม่เคย""จะนำคุณ — เรากินมีได้"อะไรนะ "คริสเตียน เราสลาย""ฉันรู้ว่า ฉันสามารถยังนำคุณมี และอาหารคุณ" เขา glares ที่ฉันผมจับหัวของฉัน และล้างก่อนวิธีน้อย confrontational "มันเป็นความสวยงามที่นี่ ขอบคุณมาก""ประทับใจ ไม่ได้""ประทับใจคุณสามารถทำเช่นนี้""Flattery จากคุณ นางสาว Steele แต่ฉันเป็นคนมากความสามารถ""ฉันตระหนักของสีเทาที่ นาย"เขาเปิด และ smirks ที่ฉัน และเป็นครั้งแรกในวันที่ 5 ฉันพักผ่อนเล็กน้อย ทีนี้จะไม่เลวความว่าคืองานใหม่"ดี ขอบคุณ น่าสนใจ""คืออะไรเจ้านายเช่น"โอ้ เขาทิ้งไว้" ฉันจะทราบได้คริสเตียนที่ แจ็คทำให้ผมอึดอัด เปิดคริสเตียนและ gazes ทีคืออะไรผิด "เขาถามขึ้น"นอกเหนือจากชัดเจน มีอะไรกัน""ชัดเจนหรือไม่""โอ้ คริสเตียน คุณจริง ๆ มี obtuse มากบางครั้ง""Obtuse ฉัน ฉันไม่แน่ใจว่า ฉันขอบคุณคุณโทน นางสาว Steele""ดี อย่าแล้ว"ริมฝีปากของเขา twitch เป็นรอยยิ้ม "ฉันได้พลาดปากของคุณสมาร์ท"ฉันหายใจเร็ว ๆ และอยากตะโกน ได้พลาดคุณ — ทั้งหมดของคุณ — ไม่เพียงปากของคุณ แต่ผมนิ่งเงียบ และมองออก fishbowl แก้วที่กระจกหน้ารถของแทงโก้ชาร์ลี ตามเราต่อใต้ ค่ำอยู่ทางขวาของเรา ดวงอาทิตย์ต่ำสุดบนขอบฟ้า — ใหญ่ โชนส้มคะนอง — และฉันอิคารัสอีก เดินทางไกลไปค่ำจะตามเราจากซีแอตเทิล และฟ้าจะจมอยู่ใต้น้ำกับโอปอล์ สีชมพู และ aquamarines ทออย่างกลมกลืนกันเป็นธรรมชาติเท่านั้นที่รู้วิธีการ มันจะเย็นใส กรอบ และไฟของพอร์ตแลนด์ระยับ และ ขยิบ ต้อนรับเราเป็นคริสเตียนชุดเฮลิคอปเตอร์ลงบน helipad เราอยู่บนอิฐสีน้ำตาลแปลกในพอร์ตแลนด์เราเหลือน้อยกว่า 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาJeez มันได้แทบตลอดเวลาเลย แต่ ฉันรู้สึกเหมือนฉันรู้จักคริสเตียนเพื่อชีวิต เขาอำนาจแทงโก้ชาร์ลี พลิกสลับต่าง ๆ ดังนั้นใบพัดจะหยุด และในที่สุดทั้งหมดที่ผมได้ยินเป็นของตัวเองหายใจผ่านหูฟัง อืมมสั้น ๆ ก็ให้นึกถึงประสบการณ์ Thomas Tallis ฉัน blanch ฉันดังนั้นไม่ต้องมีขณะนี้คริสเตียน unbuckles พระเทียมและเอนในแนวนอนเพื่อเลิกทำเหมือง"ดีใช้บริการ นางสาว Steele " เขาถาม เขาเสียงไมลด์ ตาสีเทาของเขาเรืองแสง"ใช่ ขอบคุณ นายสีเทา ฉันตอบสุภาพ"ดี ลองไปดูภาพถ่ายของเด็กชาย" เขาถือมือของเขาออกมาให้ฉัน และฉันการ ปีนจากแทงโก้ชาร์ลีชายสีเทา haired กับเคราเดินผ่านให้ตรงกับเรา ทั่วไป ยิ้ม และฉันรู้จักเขาเป็น old-timer จากครั้งที่เราได้ที่นี่"โจ" คริสเตียนยิ้มและรุ่นมือจับโจของอย่างอบอุ่น"ให้เธอปลอดภัยสำหรับ Stephan เขาจะได้ไปประมาณแปดหรือเก้า""จะทำ นายสีเทา Ma'am เขากล่าวว่า nodding ที่ผม "รถของรอชั้นล่าง ที่รัก โอ้ และลิฟต์ตามลำดับ คุณจะต้องใช้บันได""ขอบคุณ โจ"คริสเตียนใช้มือ และเรามุ่งหน้าไปบันไดฉุกเฉิน"สิ่งที่ดีคุณ เป็นเพียงสามชั้น ในที่ส้น, " เขา mutters กับฉันในความผิดหวังไม่ล้อเล่น"ไม่ต้องรองเท้า""ฉันชอบพวกเขามาก อนาสตาเซีย" สายตาของเขามืด และฉันคิดว่า เขาอาจพูดว่า อย่างอื่น แต่เขาหยุด "มา เราจะใช้มันช้า ไม่ต้องคุณล้มและทำลายคอของคุณ"เรานั่งในความเงียบเป็นไดร์เวอร์ของเราเวลาเราลงในที่เก็บ ความวิตกกังวลของฉันได้กลับมาเต็มแรง และฉันตระหนักดีว่า เวลาของเราในแทงโก้ชาร์ลีได้ตาของพายุ คริสเตียน มา brooding... apprehensive แม้ อารมณ์ของเราเบาจากก่อนหน้านี้มี dissipated มีมากอยากจะพูด แต่การเดินทางนี้จะสั้นเกินไป คริสเตียน stares pensively ขึ้น"José เป็นเพียงเพื่อน ฉันเสียงฟู่ของการเปิดคริสเตียนและ gazes ที่ฉัน ตาของเขามืด และ ประชุม ให้อะไรไป ปากของเขา — โอ้ ปาก มารบกวน unbidden อย่าลืมฉัน — ทุก Heats ผิวของฉัน เขากะในพระที่นั่ง และ frowns"ที่สวยงามตามากเกินไปในหน้าของคุณ อนาสตาเซีย กรุณาบอกคุณจะกิน""ใช่ คริสเตียน ฉันจะกิน, " ฉันตอบโดยอัตโนมัติ การ platitude"ทำร้าย""คุณเชื่อหรือไม่" ไม่สามารถทำให้ disdain การออกเสียงของฉัน สุจริตอย่าง ความกล้าของคนนี้คือคนนี้ได้ใส่ฉันผ่านนรกผ่านไม่กี่วัน ไม่ ที่ไม่ถูกต้อง ฉันได้ใส่ตัวเองผ่านนรก 555 มันเป็นเขา ผมสั่นศีรษะ สับสน"ฉันไม่ต้องการต่อสู้กับคุณ อนาสตาเซีย ฉันต้องการคุณกลับ และฉันต้องการคุณเพื่อสุขภาพ เขากล่าวเบา ๆอะไรนะ นั่นหมายความว่ายังไง "แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง" คุณจะยังคง 50 เฉดสี"พูดคุยในทางกลับกัน เราจะ"รถดึงหน้า gallery และคริสเตียน climbs ปล่อยฉัน spee

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้ทารกไม่." เขา tugs มือของฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่ามันฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ตัวผมและจมูกของเขาอยู่ในผมของฉัน "ฉันคิดถึงเธอมาก Anastasia" เขาหายใจ.
ฉันต้องการที่จะต่อสู้ออกจากการถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่างบาง แต่อ้อมแขนของเขาถูกห่อรอบ ๆ ตัวผม เขากดให้ฉันไปที่หน้าอกของเขา ฉันละลาย โอ้นี่เป็นที่ที่ฉันอยากจะเป็น.
ผมส่วนที่เหลือหัวของฉันกับเขาและเขาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน, น้ำยาปรับผ้านุ่มล้างร่างกายและกลิ่นคริสเตียนที่ชื่นชอบ สำหรับช่วงเวลาที่ผมให้ตัวเองภาพลวงตาว่าทั้งหมดจะดีและมันบรรเทาจิตวิญญาณซากของฉัน.
ไม่กี่นาทีต่อมาเทย์เลอร์ดึงไปหยุดที่ขอบแม้ว่าเรายังคงอยู่ในเมือง.
"มา" -Christian กะฉันออก lap- ของเขา "เราอยู่ที่นี่."
อะไร?
"ลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนชั้นบนสุดของอาคารหลังนี้." คริสเตียนสายตาไปสู่อาคารโดยวิธีการคำอธิบาย.
แน่นอน ชาร์ลี Tango เทย์เลอร์เปิดประตูและผมก็เลื่อนออก เขาทำให้ผมอบอุ่นรอยยิ้มหนุ่มจุดเด่นที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับมา.
"ฉันควรจะให้คุณกลับผ้าเช็ดหน้าของคุณ."
"ให้มันมิสสตีลที่มีความปรารถนาดีของฉัน."
ฉันล้างเป็นคริสเตียนมารอบรถและใช้มือของฉัน เขามองอย่างแปลกที่เทย์เลอร์ที่ไม่ยินดียินร้ายจ้องกลับมาที่เขาเผยให้เห็นอะไร.
"เก้า" คริสเตียนพูดกับเขา.
"ใช่ครับ."
คริสเตียนพยักหน้าในขณะที่เขาหันมาทำให้ฉันผ่านประตูบานคู่เข้าไปในห้องโถงที่ยิ่งใหญ่ ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือของเขามีขนาดใหญ่และยาวของเขานิ้วมือที่มีทักษะขดรอบเหมือง ผมรู้สึกคุ้นเคยดึงฉันกำลังวาดอิคารัสกับดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้รับการเผาแล้วและยังนี่ฉันอีกครั้ง.
ถึงลิฟท์เขากดปุ่มโทรออก ผมมองขึ้นไปที่เขาและเขาก็สวมใส่ครึ่งลึกลับของเขารอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นประตูเปิดเขาออกมือของฉันและพาฉันใน.
ประตูใกล้ชิดและมีความเสี่ยงผมมองที่สอง เขาสายตาลงที่ฉัน, ดวงตาสีเทามีชีวิตอยู่และก็มีอยู่ในอากาศระหว่างเราที่กระแสไฟฟ้า มันเห็นได้ชัด ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมันเต้นระหว่างเราวาดเราเข้าด้วยกัน.
"โอ้" ผมอ้าปากค้างในขณะที่ฉันได้รับความสุขในเวลาสั้น ๆ ความรุนแรงของอวัยวะภายในนี้สถานที่แรก.
"ผมรู้สึกว่ามันมากเกินไป" เขากล่าวว่าดวงตาของเขาและลายเมฆ รุนแรง.
สระว่ายน้ำความปรารถนาที่มืดและร้ายแรงในขาหนีบของฉัน เขาทาบมือของฉันและ grazes นิ้วของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาและกล้ามเนื้อของฉันกำแน่นโอชะลึกภายในฉัน.
วัวศักดิ์สิทธิ์ วิธีการที่เขายังคงทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่า
"กรุณาอย่ากัดริมฝีปากของคุณ Anastasia" เขากระซิบ.
ฉันจ้องมองขึ้นไปที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ผมต้องการให้เขา ที่นี่ตอนนี้อยู่ในลิฟท์ ฉันจะไม่ได้?
"คุณรู้ว่าสิ่งที่มันไม่ให้ผม" เขาร่าย.
โอ้ฉันยังคงส่งผลกระทบต่อเขา เทพธิดาภายในของฉันขยับจากเคืองใจห้าวันของเธอ.
ทันทีเปิดประตูทำลายสะกดและเรากำลังอยู่บนหลังคา มันมีลมแรงและแม้จะมีแจ็คเก็ตสีดำของฉันฉันเย็น คริสเตียนทำให้แขนของเขารอบ ๆ ตัวผมดึงฉันเข้าไปด้านข้างของเขาและเรารีบข้ามไปที่ชาร์ลี Tango ยืนอยู่ในศูนย์กลางของลานจอดเฮลิคอปเตอร์ที่มีใบพัดหมุนช้า.
สูงสีบลอนด์คนตารางกรามในชุดสูทสีดำกระโดดออก และชัดเจนต่ำทำงานต่อเรา จับมือกับคริสเตียนเขาตะโกนเหนือเสียงของใบพัด.
"พร้อมที่จะไปครับ เธอทั้งหมดของคุณ! "
"การตรวจสอบทั้งหมดทำ?"
"ใช่ครับ."
"คุณจะเก็บเธอรอบแปดสามสิบ?"
"ใช่ครับ."
"เทย์เลอร์ที่รอให้คุณออกด้านหน้า."
"ขอขอบคุณคุณนายสีเทา . เที่ยวบินที่ปลอดภัยในการพอร์ตแลนด์ แหม่ม. "เขาฝากความคิดถึงมายังฉัน โดยไม่ปล่อยฉันพยักหน้าคริสเตียนเป็ดลงและทำให้ฉันไปที่ประตูเฮลิคอปเตอร์.
เมื่อภายในเขา buckles ฉันแน่นเทียมของฉัน cinching สายรัดแน่น เขาทำให้ผมดูรู้และรอยยิ้มความลับของเขา.
"นี้จะให้คุณในสถานที่ของคุณ" เขาร่าย "ผมต้องบอกว่าผมทำเช่นเดียวกับคุณเทียมนี้ อย่าสัมผัสอะไร. "
ฉันล้างสีแดงเข้มลึกและเขาวิ่งนิ้วชี้ของเขาลงแก้มของฉันก่อนที่จะส่งฉันหูฟัง ฉันต้องการที่จะสัมผัสคุณเกินไป แต่คุณจะไม่ให้ฉัน ผมทำหน้าบึ้งใส่เขา นอกจากนี้เขาดึงสายรัดแน่นจนผมแทบจะไม่สามารถย้าย.
เขานั่งอยู่ในที่นั่งของเขาและหัวเข็มขัดตัวเองอยู่ในนั้นเริ่มทำงานผ่านการตรวจสอบ preflight ของเขา เขาเป็นเพียงเพื่อให้มีอำนาจ มันมีเสน่ห์มาก เขาวางอยู่บนหูฟังของเขาและพลิกสวิทช์และใบพัดเพิ่มความเร็ว, อึกทึกฉัน.
กลึงเขาจ้องมาที่ผม "พร้อมลูกน้อย?" เสียงของเขาสะท้อนผ่านหูฟัง.
"Yes."
เขายิ้มเย็นชาเป็นเด็กของเขา ว้าว-ผมได้ไม่ได้เห็นมันมานาน.
"หอ Sea-Tac นี้เป็นชาร์ลี Tango-Tango Echo โรงแรมเคลียร์สนามบินพอร์ตแลนด์ผ่าน PDX กรุณายืนยันกว่า. "
เสียงปลดของคำตอบที่ควบคุมการจราจรทางอากาศ, การออกคำแนะนำ.
"โรเจอร์, หอคอย, ชาร์ลี Tango ชุดกว่าและออก." คริสเตียนพลิกสองสวิทช์คว้าติดและเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆและนุ่มนวลลง ท้องฟ้ายามเย็น.
Seattle และท้องของฉันลดลงไปจากเราและมีมากที่จะเห็น.
"เราได้ไล่รุ่งอรุณ Anastasia ตอนนี้มืด" เสียงของเขามาผ่านหูฟัง ฉันหันไปอ้าปากค้างไปที่เขาด้วยความประหลาดใจ.
สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร มันเป็นวิธีการที่เขาสามารถพูดสิ่งที่โรแมนติกที่สุด? เขายิ้มและผมก็ไม่สามารถช่วย แต่ยิ้มอย่างอาย ๆ กลับมาที่เขา.
"เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ตอนเย็นมีมากขึ้นที่จะเห็นในเวลานี้" เขากล่าว.
ครั้งสุดท้ายที่เราบินไปซีแอตเติมันมืด แต่เย็นวันนี้ มุมมองที่งดงามอย่างแท้จริงออกจากโลกนี้ เรากำลังขึ้นในหมู่อาคารที่สูงที่สุดไป. สูงขึ้นและสูง
"Escala เหนือมี." เขาชี้ไปทางอาคาร "โบอิ้งมีและคุณก็สามารถมองเห็นเข็มอวกาศ."
เครนฉันหัวของฉัน "ฉันไม่เคยได้."
"ผมจะพาคุณเราสามารถกินมี."
คืออะไร? "คริสเตียนเราเลิก."
"ฉันรู้ว่า ฉันยังสามารถนำคุณมีและอาหารที่คุณ. "เขาจ้องมาที่ผม.
ผมสั่นหัวของฉันและล้างก่อนที่จะวิธีการคาดคั้นน้อย "มันเป็นความสวยงามมากขึ้นที่นี่ขอขอบคุณคุณ."
"ที่น่าประทับใจไม่ได้หรือไม่"
"ที่น่าประทับใจที่คุณสามารถทำเช่นนี้."
"เยินยอจากคุณนางสาว Steele? แต่ฉันคนที่มีความสามารถจำนวนมาก. "
"ผมตระหนักดีว่าการที่นายสีเทา."
เขาหันและ smirks ที่ผมและเป็นครั้งแรกในรอบห้าวันผมผ่อนคลายเล็ก ๆ น้อย ๆ บางทีนี่อาจจะไม่เลวร้าย.
"วิธีการของงานใหม่?"
"ดีขอขอบคุณ ที่น่าสนใจ. "
"สิ่งที่เจ้านายของคุณเป็นอย่างไร?"
"โอ้เขาก็โอเค." วิธีที่ฉันสามารถบอกคริสเตียนว่าแจ็คทำให้ผมอึดอัด? ผลัดคริสเตียนและอาศัยการมองตาฉัน.
"มีอะไรผิดหรือเปล่า?" เขาถาม.
"นอกเหนือจากที่เห็นได้ชัดไม่มีอะไร."
"เห็นได้ชัด?"
"โอ้คริสเตียนคุณเป็นจริงป้านมากบางครั้ง."
"ป้าน? ฉัน? ผมไม่แน่ใจว่าผมขอขอบคุณเสียงของคุณนางสาวสตีล. "
"ดีทำไม่ได้แล้ว."
ริมฝีปากของเขาชักเป็นรอยยิ้ม "ผมไม่ได้รับสมาร์ทปากของคุณ."
ผมอ้าปากค้างและฉันต้องการที่จะตะโกนฉันได้คิดถึงเธอทั้งหมดของคุณไม่เพียง แต่ปากของคุณ! แต่ฉันเก็บเงียบสงบและจ้องมองออกตู้ปลาแก้วที่กระจกหน้ารถของชาร์ลี Tango ที่เรายังคงใต้ ค่ำเป็นไปทางขวาของเราต่ำดวงอาทิตย์บนขอบฟ้าขนาดใหญ่ที่เห็นได้ชัดและสีส้มคะนองผมอีกครั้งอิคารัสบินไกลใกล้เกินไป.
ค่ำได้ตามเราจากซีแอตเติและท้องฟ้าเป็นจมอยู่ใต้น้ำกับโอปอล, สีชมพูและ aquamarines ทอต่อเนื่องกันเป็นเพียงธรรมชาติรู้วิธี มันเป็นที่ชัดเจนในช่วงเย็นที่คมชัดและไฟกระพริบตาของพอร์ตแลนด์และวิ้งต้อนรับเราเป็นคริสเตียนชุดเฮลิคอปเตอร์ลงบนลานจอดเฮลิคอปเตอร์ เราเป็นที่ด้านบนของอาคารสร้างด้วยอิฐสีน้ำตาลแปลกในพอร์ตแลนด์เราเหลือน้อยกว่าสามสัปดาห์ที่ผ่านมา.
Jeez จะได้รับแทบจะไม่เวลาใด ๆ เลย แต่ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้รู้จักคริสเตียนสำหรับชีวิต อำนาจเขาลงชาร์ลี Tango, พลิกสวิทช์ต่างๆเพื่อใบพัดหยุดและในที่สุดสิ่งที่ผมได้ยินก็คือการหายใจของตัวเองผ่านหูฟัง อืม สั้น ๆ มันทำให้ผมนึกถึงประสบการณ์โทมัลลิส ผมซีด ฉันจึงไม่ต้องการที่จะไปที่นั่นตอนนี้.
คริสเตียน unbuckles เทียมของเขาและโน้มตัวข้ามเพื่อยกเลิกการเหมือง.
"การเดินทางที่ดี, นางสาว Steele?" เขาถามว่าเสียงของเขาอ่อนตาสีเทาของเขาเรืองแสง.
"ใช่ขอขอบคุณคุณนาย . สีเทา "ผมตอบอย่างสุภาพ.
"ดีขอไปดูภาพของเด็ก." เขาถือมือของเขาออกมาให้ฉันและใช้มันผมปีนออกจากชาร์ลี Tango.
คนที่มีผมสีเทากับเดินเครากว่าที่จะตอบสนองเรา ยิ้มกว้างและผมรู้จักเขาในฐานะจับเวลาเก่าจากครั้งสุดท้ายที่เราอยู่ที่นี่.
"โจ." รอยยิ้มคริสเตียนและออกมือของฉันที่จะสั่นคลอนของโจอย่างอบอุ่น.
"เก็บเธอปลอดภัยสำหรับสเตฟาน เขาจะเป็นไปตามรอบแปดหรือเก้า. "
"จะทำอย่างไรนายสีเทา แหม่ม "เขากล่าวพยักหน้ามาที่ฉัน "รถของคุณรอข้างล่างครับ อ้อและออกลิฟท์ของการสั่งซื้อ; คุณจะต้องใช้บันได. "
"ขอบคุณโจ."
คริสเตียนใช้มือของฉันและเรามุ่งหน้าไปยังบันไดฉุกเฉิน.
"สิ่งที่ดีสำหรับคุณนี้เป็นเพียงสามชั้นในรองเท้าส้นเหล่านั้น" เขาพึมพำกับฉัน ในความไม่พอใจ.
ไม่มีล้อเล่น.
"ไม่ว่าคุณจะชอบรองเท้า?"
"ผมชอบพวกเขามาก Anastasia." สายตาของเขามืดและผมคิดว่าเขาอาจจะบอกว่าอย่างอื่น แต่เขาหยุด "มา เราจะเอามันช้า ฉันไม่อยากให้คุณล้มและทำลายคอของคุณ. "
เรานั่งอยู่ในความเงียบเป็นคนขับรถของเราจะพาเราไปยังแกลเลอรี่ ความวิตกกังวลของฉันได้กลับมาเต็มแรงและฉันตระหนักดีว่าเวลาของเราในชาร์ลี Tango ได้รับตาของพายุ คริสเตียนเป็นที่เงียบสงบและครุ่นคิด . . วิตกแม้; อารมณ์เบาของเราจากที่ก่อนหน้านี้ได้มีการกระจาย มีมากที่ผมอยากจะบอกว่าเป็น แต่การเดินทางครั้งนี้สั้นเกินไป คริสเตียนจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง pensively.
"Joséเป็นเพียงเพื่อน" ฉันบ่น.
ผลัดคริสเตียนและจ้องมาที่ผมตาของเขามืดและรักษาให้อะไรไป ปากของเขาโอ้ปากของเขาก็คือเสียสมาธิและไม่ได้รับคำขอร้อง ผมจำได้ว่ามันเกี่ยวกับฉันทุกที่ ผิวของฉันร้อน เขากะในที่นั่งและขมวดคิ้วของเขา.
"บรรดาดวงตาที่สวยงามดูมีขนาดใหญ่เกินไปในใบหน้าของคุณ Anastasia กรุณาบอกฉันว่าคุณจะกิน. "
"ใช่คริสเตียนฉันจะกิน" ฉันตอบโดยอัตโนมัติคำพูดซ้ำซาก.
"ฉันหมายความว่ามัน."
"คุณตอนนี้หรือไม่" ผมไม่สามารถให้ความรังเกียจออกมาจากเสียงของฉัน สุจริตกล้าของชายคนนี้ที่ได้ทำให้ฉันผ่านนรกในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ไม่มีที่ที่ไม่ถูกต้อง ฉันได้ใส่ตัวเองผ่านนรก ที่มันเป็นเขา ผมสั่นหัวของฉันสับสน.
"ผมไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับคุณ Anastasia ผมอยากให้คุณกลับมาและฉันต้องการให้คุณมีสุขภาพดี "เขากล่าวเบา ๆ .
อะไร? หมายความว่าอะไร? "แต่ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไป." คุณยังห้าสิบเฉดสี.
"ขอให้พูดคุยในทางกลับ เราอยู่ที่นี่. "
รถดึงขึ้นในด้านหน้าของแกลเลอรี่คริสเตียนและปีนออกทิ้งฉัน Spee

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ ที่รัก ไม่นะ " เขาดึงมือฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่าฉันบนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ฉัน จมูกกับเส้นผม " ผมคิดถึงคุณมาก อนาสตาเซีย " เขาเอ่ย .
อยากดิ้นรนออกจากถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่าง แต่แขนของเขาห่อรอบฉัน เค้ากดผม หน้าอก ฉันละลาย โอ้ นี่คือสิ่งที่ข้าต้องการ .
ผมพักหัวของฉันกับเขาและเขาก็จูบผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน , น้ำยาปรับผ้านุ่ม ล้างร่างกายและชื่นชอบกลิ่นคริสเตียน เดี๋ยวนะ ฉันอนุญาตให้ตัวเองภาพลวงตาทั้งหมดจะดีและมันทำให้ฉันทำลายจิตวิญญาณ
ไม่กี่นาทีต่อมา เทย์เลอร์ ดึงไปหยุดที่ขอบ แม้ว่าเราจะอยู่ในเมือง .
" มา " - คริสเตียนกะผมออกจากตักของเขา " เราอยู่ที่นี่ "
อะไร ?
" จอดเฮลิคอปเตอร์บนยอดตึกนี้ คริสเตียน สายตาต่ออาคารโดยวิธีการอธิบาย
แน่นอน ชาร์ลี แทงโก้ เทย์เลอร์ เปิดประตูแล้วออกมา มันทำให้ฉันอบอุ่น avuncular ยิ้ม ที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับ .
" ฉันควรให้คุณกลับของคุณผ้าเช็ดหน้า "
" ให้มันพลาด สตีล มีความปรารถนาดีของฉัน "
ชั้นล้างเป็นคริสเตียนมาอยู่รอบๆรถ และต้องใช้มือของฉันเขาดูโดยสอบถามที่ impassively เทย์เลอร์ที่จ้องมองกลับมาที่เขาเปิดเผยไม่มีอะไร .
" เก้า " คริสเตียนบอกว่าเขา .
" ครับผม "
คริสเตียนพยักหน้าเขาหันและนำฉันผ่านประตูห้องโถงสง่า ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือใหญ่ของเขาและเขามีนิ้วที่ยาวขดรอบเหมือง ผมรู้สึกคุ้นเคย pull-i กำลังวาด อิคารัสดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้ถูกเผาไปแล้วแต่ฉันอยู่ที่นี่อีกแล้ว
ถึงลิฟท์ เขากดปุ่มโทร ฉันมองไปที่เขา และเขาก็ใส่ลึกลับกึ่งยิ้ม เมื่อประตูเปิด เขาปล่อยมือฉันและ ushers ฉัน .
ประตูปิดและผมเสี่ยงดูอีกครั้ง สายตาเขาดูถูกฉัน ดวงตาสีเทาอยู่ และอยู่ในอากาศระหว่างเรา ใช้ไฟฟ้า มันชัดเจน ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมัน : ระหว่างเราวาดด้วยกัน
" โอ้ " ฉันอ้าปากค้างเมื่อฉันอยู่ในเวลาสั้น ๆ ในความเข้มของเที่ยวแรกนี้จาก .
" ฉันก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน " เขาพูด ดวงตาหม่นหมอง และเข้ม มืดและมฤตยูในสระว่ายน้ำ
ปรารถนาหน้าขาของผม เขาทาบมือและ grazes knuckles ของฉันกับนิ้วหัวแม่มือ และกล้ามเนื้อทั้งหมดรวมกันแน่น , อร่อย , ลึกภายในฉัน .
วัวศักดิ์สิทธิ์ ทำไมเขายังทำแบบนี้กับผม ?
" อย่ากัดริมฝีปากของคุณ , อนา อิวาโนวิช " เขากระซิบ
ฉันจ้องมองที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ฉันต้องการเขา ตอนนี้ในลิฟต์ จะไม่รู้ได้ไง
" คุณรู้สิ่งที่มันให้ฉัน " เขาพึมพำ .
ผมยังส่งผลกระทบต่อเขา เทพธิดาของฉันกระตุ้นจากภายในห้าวันงอนเธอ .
ชะงักประตูเปิด ทำลาย และพวกเราอยู่บนหลังคา มันลมแรงและแม้จะมีแจ็กเก็ตสีดำของฉัน ฉันหนาวคริสเตียน วางแขนของเขารอบ ๆ ฉัน ดึงฉันลงข้างเขา เรารีบข้ามไปที่ชาร์ลีแทงโก้ยืนอยู่กลางลานจอดเฮลิคอปเตอร์ที่มีใบพัดใบมีดปั่นช้าๆ
สูง , สีบลอนด์ , ตารางจาเว็ด ผู้ชายใส่สูทดำกระโจนออกมาและหลบต่ำ วิ่งเข้าหาเรา จับมือกับ คริสเตียน เขาตะโกนขึ้นไป เสียงของใบพัด .
" พร้อมที่จะไปแล้วครับ เธอเป็นของนายแล้ว ! "
" การตรวจสอบทั้งหมดที่ทำ"
" ครับผม "
" คุณจะเก็บเธอประมาณแปดโมงสามสิบ "
" ครับผม "
" เทย์เลอร์ รออยู่ข้างหน้า "
" ขอบคุณ คุณเกรย์ ความปลอดภัยการบินไปพอร์ตแลนด์ คุณผู้หญิง เขาชื่นชมฉัน โดยไม่ต้องปล่อยผม คริสเตียน พยักหน้า เป็ดลงและนำฉันไปที่ประตูเฮลิคอปเตอร์
เมื่อภายในเขา buckles ฉันแน่นเป็นเทียมของฉัน cinching สายสะพายคับเขาให้ผมรู้จักมองและยิ้ม ความลับของเขา .
" นี้ควรจะให้คุณในสถานที่ของคุณ " เขาพึมพำ . " ผมต้องบอกว่าผมทำแบบนี้ใช้กับคุณ อย่าแตะอะไรทั้งนั้น "
ฉันล้างลึกสีแดงเข้ม และเขาวิ่งเขานิ้วชี้ลงแก้มของฉันก่อนจะส่งฉันหูฟัง ฉันอยากจะสัมผัสคุณด้วย แต่คุณก็ไม่ยอม ฉันถลึงตาใส่เขา นอกจากนี้