Problem--Solving skillsProblem-solv

Problem--Solving skills

Problem-solving skills become more elaborate and complex as children pass through early childhood. Although children are not yet in school, an environment that explicitly demands more focused problem solving, many are enrolled in child care centers or preschools, which often present children with educational tasks that include elements of problem solving. Furthermore, during some form of resolution. Whether it is completing a simple puzzle or figuring out how to arrange blocks to make a bridge over a road, preschoolers often find themselves in circumstances in which they have to think through some options in order to achieve specific goals.

Representation One of the most basic capacities required for problem solving is the ability to use symbols--images, numbers, pictures, maps, or other configurations that represent real objects in the world. Piaget argued that children are unable to think with symbols---that is, use representations---until near the end of the sensorimotor stage of development at about eighteen months of age. Others, however, have challenged this position and argue that representational capacities are evident much earlier in infancy. Jean Mandler has pointed out that a number of early abilities that infants display support this thesis. For example, infants begin to use gestures to stand for objects or events prior to age one year. Similarly, young infants' apparent knowledge about the physical properties of objects, described in Chapter 6, suggests that they must hold some internal representation of them.

Although infants may have basic representational capacities, toddlers and older children far more readily recognize that external symbols of real objects in the world can be used to further their problem-solving efforts. For example, Judy DeLoache asked two-and three-year-olds to search for a small toy hidden in a scale model of a room. Next, the children were brought into a life-size room that corresponded to the scale model they had just seen. Could they find the real-lift toy that corresponded to the smaller replica in the previous segment of the experiment? If they saw a small Snoopy toy under a miniature couch, would they look for a large. An important cognitive skill that emerges at about age three is the understanding that a model may represent a real-life event. Representation is a fundamental skill necessary for problem solving.

Snoopy under the couch in the life-size room? The three-year-olds could find the hidden object on more than 70 percent of the trials. But the two-year-olds could do so on only 20 percent of the trials. Later, when both age groups were asked to locate the toy back in the scale model, they did so with few errors. Thus the search failures of two-year-olds in the life-size room were not due to memory problems. DeLoache believes that two-year-olds have difficulty with dual representation; that is, with understanding that a scale model can be both an object in its own right and a representation of a life-size room. By age three, however, children have the cognitive capacity, flexibility, and conceptual knowledge to appreciate that a symbol, such as a model, can "stand for" a real-life event. In other words, children gain representational insight.

Some

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

-การแก้ปัญหาทักษะ

แก้ปัญหาเป็นอย่างประณีต และซับซ้อนมากเป็นเด็กผ่านปฐมวัย แม้ว่าเด็กไม่ได้ เรียน สภาพแวดล้อมที่ชัดเจนต้องการแก้ปัญหาเน้นเพิ่มเติม มากมายลงทะเบียนในศูนย์ดูแลเด็กหรือ preschools ซึ่งมักจะมีเด็ก มีงานศึกษาที่รวมองค์ประกอบของปัญหา นอกจากนี้ ในบางรูปแบบของการแก้ปัญหา ว่า จะตอบปริศนาง่าย ๆ หรือหาวิธีการจัดเรียงบล็อกทำสะพานบนถนน preschoolers มักจะพบตัวเองในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องคิดว่า ตัวเลือกบางอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเฉพาะ

หนึ่งแสดงกำลังการผลิตพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหาเป็นความสามารถในการใช้สัญลักษณ์ - ภาพ ตัวเลข รูปภาพ แผนที่ หรือกำหนดค่าอื่น ๆ ที่เป็นตัวแทนของวัตถุจริงในโลก ปียาแฌโต้เถียงว่า เด็กไม่สามารถคิดกับสัญลักษณ์---นั่นคือ ใช้แทน---จนกระทั่งใกล้สิ้นสุดขั้น sensorimotor พัฒนาที่อายุประมาณสิบแปดเดือน อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มีท้าทายตำแหน่งนี้ และโต้เถียงกำลัง representational มากก่อนหน้านี้ในวัยเด็ก Jean Mandler ได้ชี้ให้เห็นว่าจำนวนความสามารถก่อนที่ทารกแสดงสนับสนุนวิทยานิพนธ์นี้ ตัวอย่าง ทารกเริ่มใช้รูปแบบลายเส้นยืนสำหรับวัตถุหรือเหตุการณ์ก่อนอายุ 1 ปี ในทำนองเดียวกัน เด็กทารกชัดเจนความรู้เกี่ยวกับคุณสมบัติทางกายภาพของวัตถุ อธิบายไว้ในบทที่ 6 แนะนำที่ พวกเขาต้องถือบางแสดงภายในของพวกเขา

แม้ว่าทารกอาจมีกำลังพื้นฐาน representational เด็กวัยหัดเดินและเด็กเก่าไกลมากพร้อมรู้ว่า สัญลักษณ์ภายนอกของวัตถุจริงในโลกสามารถใช้เพื่อเพิ่มเติมความแก้ปัญหา ตัวอย่าง Judy DeLoache ขอสอง และสามปีเพื่อค้นหาเครื่องเล่นขนาดเล็กที่ซ่อนอยู่ในรูปแบบขนาดของห้องพัก เด็กถูกนำเข้ามาในห้อง life-size corresponded กับรูปแบบขนาดที่พวกเขาได้เห็น พวกเขาพบของเล่นยกจริงที่ corresponded กับแบบจำลองขนาดเล็กในส่วนก่อนหน้าของการทดลอง ถ้าเห็นเครื่องเล่น Snoopy ขนาดเล็กภายใต้โซฟานอนขนาดเล็ก พวกเขาจะค้นหาขนาดใหญ่ ทักษะการรับรู้สำคัญที่บ่งบอกเกี่ยวกับอายุสามที่มีความเข้าใจว่า รูปแบบอาจเป็นตัวแทนเหตุการณ์ชีวิตจริง แสดงเป็นทักษะพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหา

Snoopy ภายใต้โซฟาในห้อง life-size สามปีอาจพบวัตถุซ่อนอยู่มากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ของการทดลอง แต่สองปีสามารถทำได้เพียงร้อยละ 20 ของการทดลองที่ ภายหลัง เมื่อทั้งกลุ่มอายุที่ต้องค้นหาการเล่นกลับในรูปแบบมาตราส่วน ไม่ให้ มีข้อผิดพลาดไม่กี่ ดังนั้น ความล้มเหลวในการค้นหาของสองปีในห้อง life-size ไม่ได้เนื่องจากปัญหาหน่วยความจำ DeLoache เชื่อว่า 2 ปีมีปัญหากับการแสดงคู่ นั่นก็คือ ด้วยความเข้าใจว่า แบบจำลองมาตราส่วนสามารถทั้งวัตถุของตนเองและการแสดงของห้อง life-size ตามอายุที่สาม แต่ เด็กกำลังรับรู้ ความยืดหยุ่น และ ได้ความรู้แนวคิดชื่นชมว่า สัญลักษณ์ แบบ เช่นสามารถ "ถึง" เหตุการณ์ชีวิตจริง ในคำอื่น ๆ เด็ก representational เข้าใจรับ

บาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหา - แก้ทักษะทักษะการแก้ปัญหามากขึ้นอย่างประณีตและซับซ้อนเป็นเด็กผ่านวัยเด็ก แม้ว่าเด็กที่ยังไม่ได้อยู่ในโรงเรียนอย่างชัดเจนว่าสภาพแวดล้อมที่เรียกร้องการแก้ปัญหามุ่งเน้นมากขึ้นหลายคนกำลังเรียนอยู่ในศูนย์ดูแลเด็กหรือโรงเรียนอนุบาลซึ่งมักจะให้เด็กอยู่กับงานด้านการศึกษาที่มีองค์ประกอบของการแก้ปัญหา นอกจากนี้ในระหว่างรูปแบบของการแก้ปัญหาบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นที่เสร็จสิ้นปริศนาง่ายหรือการหาวิธีการจัดเรียงบล็อกที่จะทำให้สะพานข้ามถนน, เด็กก่อนวัยเรียนมักจะพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่พวกเขาจะต้องคิดผ่านตัวเลือกบางอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงเป็นตัวแทนหนึ่งในขั้นพื้นฐานที่สุด ความสามารถที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหาความสามารถในการใช้สัญลักษณ์ - ภาพตัวเลขภาพแผนที่หรือกำหนดค่าอื่น ๆ ที่เป็นตัวแทนของวัตถุจริงในโลก เพียเจต์ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเด็กไม่สามารถที่จะคิดด้วยสัญลักษณ์ --- ซึ่งก็คือการใช้ตัวแทน --- จนใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของเวที sensorimotor ของการพัฒนาที่เกี่ยวกับสิบแปดเดือนของอายุ อื่น ๆ แต่มีความท้าทายตำแหน่งนี้และยืนยันว่าสามารถดำเนินจะเห็นได้ชัดมากก่อนหน้านี้อยู่ในวัยเด็ก ฌอง Mandler ได้ชี้ให้เห็นว่าจำนวนของความสามารถในการเริ่มต้นที่ทารกแสดงการสนับสนุนการวิจัยนี้ ตัวอย่างเช่นเด็กทารกเริ่มต้นที่จะใช้ท่าทางที่จะยืนสำหรับวัตถุหรือเหตุการณ์ก่อนที่จะอายุหนึ่งปี ในทำนองเดียวกันความรู้ที่ชัดเจนทารกหนุ่มเกี่ยวกับคุณสมบัติทางกายภาพของวัตถุที่อธิบายไว้ในบทที่ 6 แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะต้องถือบางอย่างแทนภายในของพวกเขาแม้ว่าทารกอาจจะมีความสามารถในการดำเนินขั้นพื้นฐานเด็กเล็กและเด็กโตไกลมากขึ้นอย่างรวดเร็วตระหนักดีว่าสัญลักษณ์ภายนอกของ วัตถุจริงในโลกที่สามารถนำมาใช้เพื่อส่งเสริมความพยายามในการแก้ปัญหาของพวกเขา ตัวอย่างเช่นจูดี้ DeLoache ถามสองและสามปีเอ๊าะเพื่อค้นหาของเล่นขนาดเล็กที่ซ่อนอยู่ในแบบจำลองขนาดของห้อง ต่อไปเด็กที่ถูกนำเข้ามาในห้องชีวิตขนาดที่สอดคล้องกับแบบจำลองขนาดที่พวกเขาได้เห็นเพียงแค่ พวกเขาสามารถหาของเล่นที่จริงยกที่สอดคล้องกับแบบจำลองขนาดเล็กในส่วนของการทดลองก่อนหน้านี้หรือไม่ หากพวกเขาเห็นของเล่นด้อมขนาดเล็กภายใต้ที่นอนขนาดเล็กที่พวกเขาจะมองหาขนาดใหญ่ ทักษะองค์ความรู้ที่สำคัญที่โผล่ออกมาที่เกี่ยวกับอายุสามคือความเข้าใจว่ารูปแบบอาจเป็นตัวแทนของเหตุการณ์ในชีวิตจริง การแสดงเป็นทักษะพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหาด้อมภายใต้ที่นอนในห้องชีวิตขนาด? สามปีเอ๊าะสามารถหาวัตถุที่ซ่อนอยู่มากกว่าร้อยละ 70 ของการทดลอง แต่ทั้งสองปี olds สามารถทำได้ในเพียงร้อยละ 20 ของการทดลอง ต่อมาเมื่อทั้งสองกลุ่มอายุที่ถูกถามหาของเล่นที่กลับมาในรูปแบบขนาดที่พวกเขาทำเช่นนั้นมีข้อผิดพลาดไม่กี่ ดังนั้นความล้มเหลวของการค้นหาของสองปี olds ในห้องชีวิตขนาดไม่ได้เนื่องจากปัญหาหน่วยความจำ DeLoache เชื่อว่าเด็กอายุสองปีมีปัญหากับตัวแทนคู่; กล่าวคือมีความเข้าใจที่ว่าแบบจำลองขนาดสามารถเป็นได้ทั้งวัตถุในสิทธิของตนเองและเป็นตัวแทนของห้องชีวิตขนาด ตามอายุสาม แต่เด็กมีความสามารถในการรับรู้และความยืดหยุ่นและความรู้ความคิดที่จะชื่นชมว่าเป็นสัญลักษณ์เช่นรูปแบบที่สามารถ "ยืน" เหตุการณ์ในชีวิตจริง ในคำอื่น ๆ เด็กที่ได้รับทราบข้อมูลดำเนินบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทักษะการแก้ไขปัญหา . . .

ทักษะการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนและซับซ้อนมากขึ้น เด็กที่ผ่านวัยเด็ก . แม้ว่าเด็กจะยังไม่ได้ในโรงเรียน สิ่งแวดล้อมที่ชัดเจนต้องการเน้นการแก้ปัญหา หลายคนเรียนในศูนย์เด็กเล็กหรือโรงเรียนอนุบาลซึ่งมักจะแสดงเด็กกับงานการศึกษาที่รวมองค์ประกอบของการแก้ไขปัญหา นอกจากนี้ในบางรูปแบบของความละเอียด ไม่ว่าจะจบปริศนาง่ายหรือ figuring วิธีการจัดกลุ่มเพื่อให้สะพานข้ามถนน เด็กมักจะพบตัวเองในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องคิดว่าผ่านตัวเลือกบางอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง .

แทนหนึ่งในที่สุดพื้นฐานความสามารถที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหาคือความสามารถที่จะใช้สัญลักษณ์ -- รูปภาพตัวเลข , รูปภาพ , แผนที่ , หรืออื่น ๆรูปแบบของวัตถุจริงในโลก เพียเจต์ แย้งว่าเด็กไม่สามารถคิดกับสัญลักษณ์ที่ใช้แทน --- , --- จนใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของ sensorimotor ขั้นตอนของการพัฒนาที่ประมาณ 18 เดือนของอายุ คนอื่น อย่างไรก็ตามท้าทายตำแหน่งนี้และยืนยันว่าดำเนินการโดยจะเห็นได้ชัดมากก่อนหน้านี้ในวัยทารก ฌอง แมนด์เลอร์ได้ชี้ให้เห็นว่าจำนวนของความสามารถแรกที่ทารกแสดงการสนับสนุนงานวิจัย ตัวอย่างเช่น ทารกเริ่มใช้ท่าทางในการยืนสำหรับวัตถุหรือเหตุการณ์ก่อนที่จะมีอายุหนึ่งปี ในทำนองเดียวกัน ทารกหนุ่มปรากฏความรู้เกี่ยวกับคุณสมบัติทางกายภาพของวัตถุที่อธิบายไว้ในบทที่ 6 แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะต้องถือบางภายในการเป็นตัวแทนของพวกเขา ทารกอาจได้

ถึงแม้ความสามารถดำเนินการขั้นพื้นฐาน เด็กเล็กและเด็กโตมากขึ้นพร้อมรู้จักหรือสัญลักษณ์ของวัตถุจริงในโลกสามารถใช้ต่อความพยายามของพวกเขาในการแก้ไขปัญหา ตัวอย่างเช่นจูดี้ deloache ถามสองและสามปีในการค้นหาของเล่นขนาดเล็กที่ซ่อนอยู่ในระดับรูปแบบของห้อง ต่อไป เด็กเกิดมาในชีวิตขนาดห้องที่ตรงกับขนาดรูปแบบที่พวกเขาได้เห็น พวกเขาสามารถหาจริงยกของเล่นที่ตรงกับขนาดเล็กจำลองในส่วนก่อนหน้าของการทดสอบ ถ้าพวกเขาเห็นเล็ก Snoopy ของเล่นภายใต้โซฟาขนาดเล็กพวกเขาจะค้นหาใหญ่ ทักษะทางความคิดที่สำคัญที่ปรากฏในเรื่อง อายุ สาม คือ ความเข้าใจว่า รูปแบบจะเป็นเหตุการณ์ในชีวิตจริง การแสดงเป็นทักษะพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการแก้ปัญหา .

Snoopy ใต้โซฟาในชีวิตขนาดห้อง สามปี olds สามารถหาวัตถุที่ซ่อนอยู่มากกว่าร้อยละ 70 ของการทดลองแต่สองปีได้เพียงร้อยละ 20 ของการทดลอง ต่อมา เมื่อทั้งคู่อายุได้ขอให้หาของเล่นในขนาดรูปแบบ พวกเขาจึงมีข้อผิดพลาดไม่กี่ ดังนั้น การค้นหาล้มเหลวสองปีในชีวิต ขนาดห้องไม่ได้เนื่องจากมีปัญหาเรื่องความจำ deloache เชื่อว่าสองปีมีปัญหากับการแสดงคู่ นั่นคือกับความเข้าใจที่มาตราส่วนแบบได้ทั้งวัตถุในสิทธิของตนเองและการเป็นตัวแทนของชีวิต ขนาดห้อง โดยอายุ 3 ปี อย่างไรก็ตาม เด็กมีความสามารถในการยืดหยุ่น และมีความรู้ซึ้ง ที่เป็นสัญลักษณ์ เช่น รูปแบบ , สามารถ " ยืน " เหตุการณ์ในชีวิตจริง ในคำอื่น ๆที่เด็กได้รับตัวแทน Insight

บาง