n 1893, Higuchi, her mother and her

n 1893, Higuchi, her mother and her sister abandoned their middle class house and, with a grim determination to survive, moved to a poor neighborhood where they opened a stationery store that before long failed. Their new dwelling was a five-minute walk from Tokyo's ill-famed red-light district, the Yoshiwara. Her experience living in this neighborhood would provide material for several of her later stories,[8] especially "Takekurabe", ("Child's Play" in the Robert Lyons Danly translation; also called "Growing Up" in the Edward Seidensticker translation.)[9]

The stories of her mature period (1894–96) were not only marked by her experience living near the red-light district and greater concern over the plight of women, but also by the influence of Ihara Saikaku, a 17th-century writer, whose stories she had recently become aware of. His distinctiveness lay in great part in his acceptance of low-life characters as worthwhile literary subjects.[10] What Higuchi added was a special awareness of suffering and sensitivity. To this period belong "Ōtsugomori" ("On the Last Day of the Year"), "Nigorie" ("Troubled Waters"), "Wakare-Michi" ("Separate Ways"), "Jūsan'ya" ("The Thirteenth Night") and "Takekurabe" ("Child's Play"). The last two are considered her best work.[citation needed]

With these last stories her fame spread throughout the Tokyo literary establishment. In her humble home she was visited by other writers, students of poetry, admirers, the curious, critics, and editors requesting her collaboration.

But between constant interruptions and frequent headaches, Higuchi stopped writing. As her father and one of her brothers had before her, she had caught tuberculosis.[11]

She died on November 23, 1896, at the age of twenty-four.

Higuchi's likeness adorns the Japanese 5000 yen banknote as of fall 2004, becoming the third woman to appear on a Japanese banknote, after Empress Jingū in 1881 and Murasaki Shikibu in 2000. Her best-known stories have been made into movies.[12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n 1893 Higuchi, แม่และน้องสาวของเธอที่ถูกทิ้งร้างบ้านชั้นกลางของพวกเขาและมีความมุ่งมั่นที่จะอยู่รอดที่น่ากลัวย้ายไปพื้นที่ใกล้เคียงที่ไม่ดีที่พวกเขาเปิดร้านขายเครื่องเขียนว่าก่อนที่จะล้มเหลวยาว ที่อยู่อาศัยใหม่ของพวกเขาก็ใช้เวลาเดินเพียงห้านาทีจากโตเกียวป่วยที่เลื่องลือในย่านแสงสีแดง, Yoshiwara ประสบการณ์ของเธอที่อาศัยอยู่ในละแวกนี้จะให้วัสดุหลายเรื่องต่อมาของเธอ [8] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "Takekurabe" ("ของเด็กเล่น" ในการแปลโรเบิร์ตลียง Danly. เรียกว่า "เติบโตขึ้น" ในการแปลเอ็ดเวิร์ด Seidensticker) [ 9] เรื่องราวของระยะเวลาการเป็นผู้ใหญ่ของเธอ (1894-1896) เขาไม่ได้ทำเครื่องหมายโดยเฉพาะประสบการณ์ของเธอที่อาศัยอยู่ใกล้ย่านแสงสีแดงและความกังวลมากขึ้นกว่าชะตากรรมของผู้หญิง แต่ยังตามอิทธิพลของ Ihara Saikaku นักเขียนในศตวรรษที่ 17 ซึ่งมีเรื่องราวที่เธอเพิ่งจะตระหนักถึง ความพิเศษของเขาอยู่ในส่วนที่ดีในการได้รับการยอมรับในตัวละครของเขาต่ำชีวิตเป็นวิชาวรรณกรรมที่คุ้มค่า. [10] สิ่งที่ Higuchi เพิ่มการรับรู้เป็นพิเศษของความทุกข์ทรมานและความไว กับช่วงเวลานี้เป็นของ "Ōtsugomori" ("ในวันสุดท้ายของปี"), "Nigorie" ("น้ำมีความสุข"), "Wakare-Michi" ("วิธีเฉพาะกิจ"), "Jūsan'ya" ("สิบสาม กลางคืน ") และ" Takekurabe "(" ของเด็กเล่น ") สุดท้ายทั้งสองจะถือว่าเป็นงานที่ดีที่สุดของเธอ. [อ้างจำเป็น] ด้วยเรื่องราวที่ผ่านมาชื่อเสียงของเธอเหล่านี้กระจายไปทั่วจัดตั้งวรรณกรรมโตเกียว อ่อนน้อมถ่อมตนอยู่ในบ้านของเธอเธอได้รับการเข้าชมโดยนักเขียนคนอื่นนักเรียนของบทกวีชื่นชมขี้สงสัย, นักวิจารณ์และบรรณาธิการขอความร่วมมือของเธอ. แต่ระหว่างการหยุดชะงักอย่างต่อเนื่องและอาการปวดหัวบ่อย Higuchi หยุดเขียน ในฐานะที่เป็นพ่อและเป็นหนึ่งในพี่ชายของเธอเธอก่อนที่เธอได้ติดเชื้อวัณโรค. [11] เธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 1896 ตอนอายุยี่สิบสี่. อุปมา Higuchi ของประดับประดาธนบัตรญี่ปุ่น¥ 5000 เป็นของฤดูใบไม้ร่วงปี 2004 กลายเป็น ผู้หญิงคนที่สามที่จะปรากฏบนธนบัตรญี่ปุ่นหลังจากที่คุณหญิงJingūในปี 1881 และมูราซากิ Shikibu ในปี 2000 เรื่องราวของเธอที่รู้จักกันดีได้รับการทำเป็นภาพยนตร์. [12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N 1893 กูชิ , แม่ของเธอและน้องสาวของเธอ ทิ้งบ้านระดับกลางของพวกเขาและมีความมุ่งมั่นที่น่ากลัวเพื่อความอยู่รอด ย้ายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงที่ยากจนที่พวกเขาเปิดร้านเครื่องเขียนที่ก่อนหน้านี้ล้มเหลว บ้านใหม่ของพวกเขา ห้านาทีเดินจากโตเกียวป่วยที่มีชื่อเสียงในย่านแสงสีแดง , โยชิวาระประสบการณ์ของเธออาศัยอยู่ในละแวกนี้จะให้วัสดุหลายเรื่องต่อมาของเธอ , [ 8 ] โดยเฉพาะ " ทาเคกุระเบะ " ( " เด็กเล่น " โรเบิร์ตลียง Danly แปล เรียกว่า " เติบโตขึ้น " ในเวิร์ด seidensticker แปล ) [ 9 ]

เรื่องราวของผู้ใหญ่ของเธอระยะเวลา ( 1894 – 96 ) ไม่เพียง แต่ทำเครื่องหมายโดยประสบการณ์ของเธออาศัยอยู่ใกล้ย่านแสงสีแดงและมากขึ้นความกังวลเกี่ยวกับชะตากรรมของผู้หญิง แต่ด้วยอิทธิพลของฮะระ ไซกะกุเป็นศตวรรษนักเขียน ที่มีเรื่องราวที่เธอเพิ่งตระหนัก . ความพิเศษของเขาวางในส่วนที่ยอดเยี่ยมของเขาในการยอมรับของตัวละครชีวิตต่ำเป็นวิชาวรรณคดีที่ทรงคุณค่า[ 10 ] อะไรกูชิเพิ่มเป็นรับรู้พิเศษของทุกข์และความไว ช่วงเวลานี้เป็นของ " โอตะ tsugomori " ( " ในวันสุดท้ายของปี " ) , ( " ทุกข์ " nigorie " น้ำ " ) , " wakare มิจิ " ( " แยกทาง " ) , " เจยู san'ya " ( " the Night " และ " ทาเคกุระเบะ " ( " เล่น " ของเด็ก ) . สองตัวสุดท้ายถือว่าเป็นงานที่ดีที่สุดของเธอ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

กับเรื่องล่าสุดของเธอ ชื่อเสียงกระจายไปทั่วสร้างวรรณกรรมญี่ปุ่น ในบ้านอันอบอุ่นของเธอ เธอถูกชมโดยนักเขียนคนอื่น ๆ นักเรียนของบทกวี , ชื่นชม , นักวิจารณ์ขี้สงสัย และบรรณาธิการขอความร่วมมือของเธอ

แต่ระหว่างการขัดจังหวะอย่างต่อเนื่องและบ่อย ปวดศีรษะ กูชิหยุดเขียน เป็นพ่อของเธอและเป็นหนึ่งในพี่น้องของเธอก่อน เธอได้ติดวัณโรค[ 11 ]

เธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1896 ที่อายุ 24 .

กูชิเป็นอุปมา adorns ญี่ปุ่น 5000 เยนธนบัตรในฤดูใบไม้ร่วง 2004 กลายเป็นผู้หญิงที่สามปรากฏบนธนบัตรของญี่ปุ่น หลังจากจักรพรรดินีจิงและยูใน 1881 มุระซะกิ ชิคิบุ ใน 2000 เรื่องราวของเธอได้รับการสร้างเป็นหนังมาก . [ 12 ]